นักดนตรีผีสุดเพี้ยน
หมดสภาพเเล้วสิ
เป็นทุกอย่างเพื่อเธอเเล้ว
มีเด็กใหม่เข้ามานะนักเรียน
เป็นทุกอย่างเพื่อเธอเเล้ว
เอาล่ะเธอคนนั้นอ่ะเด็กเข้ามาเเนะนำตัวซิ
ซาวาโกะ(นางเอก)
สวัสดีฉันชื่อซาวาโกะจัง
มิซากิ(ตัวร้าย)
มึงเห็นนั่นป่ะเด็กใหม่อ่ะ
มิซากิ(ตัวร้าย)
นั่นเเหละได้ข่าวว่านางเป็นผีอยู่ในร่างคน
มิซากิ(ตัวร้าย)
นางเคยฆ่าคนด้วยนะมึง
คิจิ(ตัวร้าย)
จริงป่ะเนี่ย
คิจิ(ตัวร้าย)
โห่เหี้ยเกินไปว่ะ
เป็นทุกอย่างเพื่อเธอเเล้ว
อ้าวๆๆๆสองคนนั้นจะคุนกันไปถึงไหน
เป็นทุกอย่างเพื่อเธอเเล้ว
ไปนั่งหลังห้องก็ได้นะมีที่ว่าง
ที่นั่งของซาวาโกะคือดีที่สุดเเล้วเพราะได้นั่งข้างกับฟิล์มหนุ่มฮอตประจำโรงเรียน
เป็นทุกอย่างเพื่อเธอเเล้ว
เอาล่ะดูเเลเพื่อนดีๆนะ
เป็นทุกอย่างเพื่อเธอเเล้ว
ครูไปล่ะ
ฟิล์ม(พระเอก)
(เท่าที่ดูจากสารรูปเเล้วคุ้นๆนะ)
ฟิล์มกับซาวาโกะเป็นเพื่อนกันสมัยเด็กๆ
มิซากิ(ตัวร้าย)
มึงดูยัยนั่นดิ
คิจิ(ตัวร้าย)
ทรงนี้ร่านเเน่คิดจะมาอ่อยฟิล์มของกู
มิซากิ(ตัวร้าย)
ของกูค่ะเนอะ
ทั้งสองคนลุกออกจากโตะเเล้วมาหาซาวาโกะ
มิซากิ(ตัวร้าย)
พาเราไปเข้าห้องน้ำหน่อยได้มั้ยอ่ะ
มิซากิ(ตัวร้าย)
มึงคิดอะไรกันเเน่
มิซากิ(ตัวร้าย)
.หยิกผมซาวาโกะ
มิซากิ(ตัวร้าย)
อย่าทำตัวเป็นคนใสซื่อหน่อยเลยคนเขาดูออกว่าตอเเหล
มิซากิ(ตัวร้าย)
ตบดิวะยืนทำเหี้ยไร
คิจิ(ตัวร้าย)
มันยังไม่พอหรอกยัยผีบ้า!!!
ซาวาโกะโดนตบไปเเบบนั้นนานกว่า5นาทีเเต่เธอก็ไม่คิดที่จะส่วนกลับเลย
มิซากิ(ตัวร้าย)
ที่ครูเขาให้มึงมานั่งข้างๆฟิล์มของกูคือมึงสะกดจิตครูใช่ป่ะ
มิซากิ(ตัวร้าย)
เพื่อที่จะสาปเเช่งฟิล์มให้หลงมึงหึ!!ไม่มีทาง
คิจิ(ตัวร้าย)
ถ้าคิดจะมาขัดขว้างมึงเจอพวกกูอีกเเน่
คิจิ(ตัวร้าย)
(กำลังจะซ้อมต่อ)
การัม(เพื่อนน.อ)
จะทำอะไรกัน
ไซจัง(เพื่อนน.อ)
หยุดได้เเล้ว
ไซจัง(เพื่อนน.อ)
ถ้าไม่หยุดไว้ไปคุยกันที่ห้องดำ
การัม(เพื่อนน.อ)
เอาสิเอาสิวะ!!!!
มิซากิ(ตัวร้าย)
กลับกันเหอะ
คิจิ(ตัวร้าย)
นั่นดิ บ๊าย(โบกมือลา)
ทั้งสองคนเดินเข้ามาหาซาวาโกะ
เพราะจัง
การัม(เพื่อนน.อ)
เป็นอะไรมั้ย(ยืดมือเข้าไป)
ซาวาโกะ(นางเอก)
ฉันไม่เป็นไรหรอกค่ะ
ซาวาโกะ(นางเอก)
เเต่ว่าพวกคุณไม่กลัวฉันเลยหรอคะ
การัม(เพื่อนน.อ)
เราจะไปกลัวเด็กทำไมกันเล่าคนเหมือนกัน
ซาวาโกะ(นางเอก)
เเต่ว่า...
การัม(เพื่อนน.อ)
เอาเถอะๆเรามาเป็นเพื่อนกันมั้ย
ซาวาโกะ(นางเอก)
เพื่อนหรอคะ?
การัม(เพื่อนน.อ)
ใช่เอามั้ย
ไซจัง(เพื่อนน.อ)
เเหม๋ลืมกูเลยอีห่านี่
การัม(เพื่อนน.อ)
เราชื่อการัมส่วนอีกคนไซจังนะ
ไซจัง(เพื่อนน.อ)
เธอหน่ะไหวหรือเปล่า
การัม(เพื่อนน.อ)
เข้าห้องเรียนกันมั้ยจะได้ไปบอกครูวิชาต่อไป
ซาวาโกะ(นางเอก)
ไม่เป็นไรหรอก
ซาวาโกะ(นางเอก)
พวกเธอไปก่อนเลยนะ
ไซจัง(เพื่อนน.อ)
มันจะดีหรอ
ซาวาโกะ(นางเอก)
ดีสิเราจะเข้าห้องน้ำ
ไซจัง(เพื่อนน.อ)
ไว้เจอกันในห้องนะ
ซาวาโกะ(นางเอก)
(ฝื้นฝูตัวเอง)
ซาวาโกะ(นางเอก)
โธ่เกือบไปเเล้ว
ฟิล์ม(พระเอก)
(มองไปที่เเสงสีฟ้ารอบกายของซาวาโกะ)
ซาวาโกะ(นางเอก)
เอ๊ะ!!!!(หันหลังควับ!!!)
ซาวาโกะ(นางเอก)
ก็ไม่เห็นมีใครเลยหนิ
ซาวาโกะ(นางเอก)
หูฝาดเเหละ
ซาวาโกะ(นางเอก)
หือว่าไงหรอ?
การัม(เพื่อนน.อ)
รอยช้ำหายไปไหนเเล้วหน่ะ
ซาวาโกะ(นางเอก)
รอยช้ำไหนไม่มีนะ
ไซจัง(เพื่อนน.อ)
คุยไรกันอ่ะทั้งสองคน
ไซจัง(เพื่อนน.อ)
ไปหาไรกินกัน
ซาวาโกะ(นางเอก)
ทั้งสองคนไปก่อนเลย
ซาวาโกะ(นางเอก)
ฉันมีธุระต้องทำหน่ะ
ฟิล์ม(พระเอก)
(เเอบฟังอยู่)
ไซจัง(เพื่อนน.อ)
นี่เธอไม่ไว้ใจพวกเราหรอ
ซาวาโกะ(นางเอก)
ไม่ใช่นะ!!เเค่ต้องซ้อม
ไซจัง(เพื่อนน.อ)
เข้าใจเเล้วล่ะ
ซาวาโกะ(นางเอก)
ไปก่อนเลยนะ
เคนซากิ(เพื่อนพ.อ)
เเดกข้าวกันป่ะ
ฟิล์ม(พระเอก)
กูยังไม่หิวอ่ะ
เคนซากิ(เพื่อนพ.อ)
มึงไม่ไปเดี๋ยวมึงก็อยู่กับผี(ซาวาโกะ)สองคนหรอกไม่กลัวหรอวะ
ฟิล์ม(พระเอก)
ไปเหอะมึงอ่ะกูปวดหัวจะนอน
เคนซากิ(เพื่อนพ.อ)
เออเดี๋ยวกูไปกับมุเรอิก็ได้วะ
มุเรอิ(พระรอง)
(ก่อนไปหางตามองซาวาโกะ)
ในห้องมีเพียงเเค่นางเอกเเละพระเอกสองคน
ฟิล์ม(พระเอก)
ชื่อซาวาโกะใช่ป่าว
ฟิล์ม(พระเอก)
ผมฟิล์มยินดีที่ได้รู้จัก
ซาวาโกะ(นางเอก)
ได้เวลาเเล้วสินะ
ซาวาโกะ(นางเอก)
เฮ้ออเซฟโซนของฉัน
ซาวาโกะ(นางเอก)
(ร้องเพลง)
ฟิล์ม(พระเอก)
(เสียงนั่นมันเพราะจังเลยนะ)
หมา
ซาวาโกะ(นางเอก)
ไว้พอเเค่นี้ก่อนดีกว่า
ซาวาโกะ(นางเอก)
(เดินออกไป)
ซาวาโกะ(นางเอก)
เอ๊ะ!!!(ตกใจ)
ซาวาโกะ(นางเอก)
มะ....มะ.......มาทำอะไรที่นี้!!!
ฟิล์ม(พระเอก)
เธอหน่ะเป็นนักดนตรีงั้นหรอ
ซาวาโกะ(นางเอก)
อุสาเก็บความลับนี่ไว้เเท้ๆ
ฟิล์ม(พระเอก)
เสียงเธอโครตเพราะเลยนะ
ซาวาโกะ(นางเอก)
ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ
ซาวาโกะ(นางเอก)
กลับห้องกันเถอะค่ะ
เป็นทุกอย่างเพื่อเธอเเล้ว
นี่ทั้งสองคนหน่ะ
เป็นทุกอย่างเพื่อเธอเเล้ว
ทำไมถึงเข้าเรียนสาย!!!
เป็นทุกอย่างเพื่อเธอเเล้ว
ไปยืนข้างนอกห้องไป!!!
ซาวาโกะ(นางเอก)
เห็นหมดเเล้วหรอคะ
ฟิล์ม(พระเอก)
ถ้าไม่รังเกียจอะไรเย็นนี้ไปบ้านฉันได้หรือเปล่า
ซาวาโกะ(นางเอก)
ไม่ได้หรอกค่ะฉันต้องอยู่ซ้อมตอนเย็น
ฟิล์ม(พระเอก)
ได้เดี๋ยวผมเฝ้า
ฟิล์ม(พระเอก)
จะเล่นกีต้าไปทำไมกัน
ซาวาโกะ(นางเอก)
เพราะฉันชอบมันค่ะ
ซาวาโกะ(นางเอก)
ชอบเล่นให้กับเพื่อนในวัยเด็กของฉัน
ซาวาโกะ(นางเอก)
(หน้าเศร้า)
ฟิล์ม(พระเอก)
นี่เธอหน่ะไม่เป็นอะไรใช่มั้ย
ฟิล์ม(พระเอก)
ผมเองก็มีเพื่อนในวัยเด็กเหมือนกัน
ฟิล์ม(พระเอก)
เขาคือคนที่พิเศษสุดๆเลย
ซาวาโกะ(นางเอก)
คนๆนั้นเป็นคนที่โชคดีจังเลยนะคะ
ฟิล์ม(พระเอก)
(รู้ตัวว่าพูดออกไปซะเยอะเลย)
ฟิล์ม(พระเอก)
ลืมๆมันไปเถอะครับ!!!
ฟิล์ม(พระเอก)
(มองรอยยิ้มนั่น)
ฟิล์ม(พระเอก)
(ช่างเป็นอะไรที่สว่างจังนะ)
การัม(เพื่อนน.อ)
กลับบ้านด้วยกันมั้ย
ซาวาโกะ(นางเอก)
ไม่เป็นไรค่ะฉันมีซ้อม
ไซจัง(เพื่อนน.อ)
งั้นหรออื้มก็ได้จ๊ะ
มิซากิ(ตัวร้าย)
บอกเเล้วยัยนั่นทำตัวเป็นลูกคุณหนู
คิจิ(ตัวร้าย)
ใช่กูก็ว่างั้นว่ะ
มิซากิ(ตัวร้าย)
ตอเเหลมากอีผี
คิจิ(ตัวร้าย)
ใช่ๆกูเห็นด้วยว่ะ
คิจิ(ตัวร้าย)
มาอ่อยฟิล์มเเน่
ฟิล์ม(พระเอก)
(เห็นทุกเหตุการณ์)
ฟิล์ม(พระเอก)
หุบปากได้เเล้วหมาทั้งสองตัวตรงนั้นอ่ะ
มิซากิ(ตัวร้าย)
ไปดีกว่าว่ะมึง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
