คุณหนูของยูตะ (ゆうた)
Beginning with คุณหนูของยูตะ (ゆうた)
...ค้นพบแต่เพียงความมืดมนในหัวใจ...
' สิ่งที่ขาดหายไปของหัวใจ '
' สิ่งที่หัวใจกำลังตามหา '
' สิ่งที่เรียกว่า...... '
ที่หัวใจอันด้านชานี้จะต้องถูกปลุกขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง
" นายบอดี้การ์ดหน้าตายนั่นหรอคะ หนูไม่ชอบคนแบบนี้หรอกค่ะ ที่เห็นใกล้ชิดกันบ่อยๆก็เพราะหนูชอบแกล้งหมอนั่นต่างหาก เวลาหมอนั่นคิ้วขมวดรู้สึกสะใจดีนะคะ "
" กูเกลียดเด็กดื้อ นั่นหมายถึงกูไม่ชอบน้องมึง ไม่ชอบก็คือไม่ชอบ "
" ใครกล้าแตะต้องตัวเธอ มึงตาย "
นายบอดี้การ์ดที่สุดแสนจะเยือกเย็น เขาว่าคนคนนี้ไม่มีหัวใจ
เพราะหัวใจของเขาอยู่ที่คนนี้
ลูกสาวคนเล็กของตระกูลกิจธนะวรกุล ยัยคุณหนูสุดแสบที่ขโมยหัวใจของยูตะมา
เรื่องราวจะเป็นอย่างไรนั้น
R_A_I_N_B_O_W.🖋️
ฝากติดตามกันด้วยนะค้าาาาา
คุณหนูของยูตะ episode 1
ณ คฤหาสน์ของตระกูลกิจธนะวรกุล
คงจะมีอะไรพิเศษเกิดขึ้นสินะ
เพราะเป็นเช้าที่เกิดการรวมตัวกันของทุกคนในบ้าน
ทุกคนในบ้านต่างออกกันมายืนออกันอยู่หน้าประตูยาวไปถึงในบ้าน
เพื่อรอสำหรับการต้อนรับใครบางคน
คงจะมีแค่ยูตะคนเดียวสินะ ที่ไม่ได้รับรู้ว่าบุคคลคนนั้นคือใคร?
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
เออหน่าาาา เดี๋ยวมึงก็รู้เองแหละ //กอดคอยูตะ
ไม่น่าจะใช่การันต์ เพราะการันต์ยังนอนไม่ตื่นเลย
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
น้องกูอีกคน
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
มึงไม่รู้ก็ไม่แปลก
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
เพราะน้องกูไปเรียนต่างประเทศตั้งแต่ไหนแต่ไร
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
กลับมาก็ไม่เคยได้เจอกันกับมึง
พี่ชายคนโตของเฌอลินน์ มีชื่อว่ากาวิน มีความเป็นผู้ใหญ่ พึ่งได้ เชื่อถือได้ เป็นคนที่เฌอลินน์หวังพึ่งได้ที่สุดแล้ว
ยูตะสนิทกับลูกชายบ้านนี้เสมือนเพื่อนพี่น้องเพราะได้เข้ามาอยู่บ้านนี้ตั้งแต่เด็กๆ
รถหรูก็ได้แล่นเข้ามาภายในเขตของคฤหาสน์
ทุกคนในบ้านต่างดีอกดีใจตื่นเต้นที่จะได้ต้อนรับการกลับมาของลูกสาวคนเล็กหลังจากที่เธอไปเรียนต่างประเทศนานหลายปี
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
//ยิ้มด้วยความคิดถึง
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
//เดินแทรกคนอื่นๆไปข้างหน้า
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
พ่อครับ
กาวินเดินออกมายืนกับผู้เป็นพ่อ
เอกภพ กิจธนะวรกุล
//หันไปยิ้มกับลูก
เมื่อรถจอด คนขับรถก็วิ่งออกมาเปิดประตูหลังให้เปิดออก
บานประตูรถได้เปิดออก เผยร่างให้เห็นบุคคลที่กำลังลงจากรถ
เฌอลินน์ |นางเอก|
Hi!!!!!!!!!!
กรี๊ดดดดดด!!! / อร๊ายยยยย!!
ทุกคนต่างส่งเสียงเรียกกันอย่างดีอกดีใจที่ได้เห็นคุณหนูของตนกลับมา
เฌอลินน์ |นางเอก|
//อ้าแขนเข้าไปกอดพ่อด้วยความดีใจ
เอกภพ กิจธนะวรกุล
ยินดีด้วยนะ //กอดลูกสาวกลับ
เอกภพ กิจธนะวรกุล
เรียนจบสักทีนะลูกสาวพ่อ
เฌอลินน์ |นางเอก|
อื้มมม คิดถึงพ่อมากเลยยยย //กอดพ่อแน่น
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
แล้วไม่คิดถึงพี่บ้างหรอ หึ๊? //เอ่ยขึ้น
เฌอลินน์ |นางเอก|
//ผละกอดจากพ่อก่อนจะหันไปมอง
เฌอลินน์ |นางเอก|
ไม่ค่ะ //ตอบดื้อๆ
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
//ช็อต
เฌอลินน์ |นางเอก|
ล้อเล่นนน
เฌอลินน์ |นางเอก|
คิดถึงอยู่แล้วสิ //โผกอดกาวิน
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
//กอดกลับ+ยิ้ม
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
ไปอยู่ที่นู่นนานตัวยังเท่าเดิมเลยนะ
เฌอลินน์ |นางเอก|
พี่กาวิน!
เฌอลินน์ |นางเอก|
หึ้ย! //ผละกอด
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
555555 //ยีหัวน้อง
เฌอลินน์ |นางเอก|
เอ๊ะ แล้วพี่รันต์ล่ะคะ //มองหา
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
//ยักไหล่
เฌอลินน์ |นางเอก|
อย่าบอกนะว่ายังนอนไม่ตื่นอีกแล้ว
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
หึ
เฌอลินน์ |นางเอก|
งอนดีมั้ยเนี่ยย
เอกภพ กิจธนะวรกุล
นั่งเครื่องมาตั้งนานคงหิวแล้วล่ะสิ
เฌอลินน์ |นางเอก|
รู้ใจจังเลยค่ะ //ยิ้มแฉ่ง
ป้าจั่น |แม่บ้าน|
งั้นดีเลยค่ะ ป้าเตรียมกับข้าวไว้ตอนรับคุณหนูเพียบเลยค่ะ //เดินมาหา
เฌอลินน์ |นางเอก|
จริงหรอคะ!
เฌอลินน์ |นางเอก|
หนูคิดถึงกับข้าวฝีมือป้าจั่นที่สู๊ดดดดดดดเลย
เฌอลินน์ |นางเอก|
งั้นเราไปทานข้าวกันเลยมั้ยคะ หนูหิวแล้ว
เอกภพ กิจธนะวรกุล
หึ //เอ็นดูลูกสาว
ป้าจั่น |แม่บ้าน|
งั้นเชิญเลยค่ะคุณหนู //เดินนำเข้าไปในบ้าน
เมื่อเดินเข้ามาถึงภายในบ้าน
สายตาของเธอก็ปะทะเข้ากับร่างสูงที่ไม่คุ้นเคย
ทั้งๆที่นายคนนี้ยืนอยู่หลังสุดแท้ๆ แต่ทำไมถึงรู้สึกดึงดูดให้เธอหันมองได้นะ
เฌอลินน์ |นางเอก|
//มองยูตะ
ยูตะ |พระเอก|
//ไม่ได้มองกลับ
เอกภพ กิจธนะวรกุล
อ้อ พ่อจะแนะนำให้ลูกรู้จักนะ
เอกภพ กิจธนะวรกุล
คนนี้ชื่อยูตะ เป็นหัวหน้าบอดี้การ์ดคนที่พ่อไว้ใจมากๆ
เอกภพ กิจธนะวรกุล
แล้วเค้าก็เหมือนพี่ชายลูกคนนึงเพราะฉะนั้นอย่าดื้อกับพี่เค้านะลูก
เฌอลินน์ |นางเอก|
ค่ะ //ยิ้ม
เฌอลินน์ |นางเอก|
เป็นคนญี่ปุ่นหรอคะ ทำไมถึงชื่อยูตะ
เฌอลินน์ |นางเอก|
(ทำไมหยิ่งจังนะ คุยด้วยก็ไม่ตอบ)
เฌอลินน์ |นางเอก|
เราคุยกับนายนะ //เดินเข้าไปใกล้
เฌอลินน์ |นางเอก|
//ยืนประจันหน้ากับยูตะ
เฌอลินน์ |นางเอก|
//เอียงคอมอง
เฌอลินน์ |นางเอก|
เราชื่อเฌอลินน์นะ ยินดีที่ได้รู้จัก //ยื่นมือ
เฌอลินน์ |นางเอก|
อ้าว //มองตาม
เฌอลินน์ |นางเอก|
//หันมายืนงงกับพี่
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
หน่าาา อย่าไปสนใจเลย //เดินมากอดคอน้อง
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
มันก็เป็นแบบนี้แหละ พี่รู้จักกับมันมาก็ไม่เคยเห็นว่ามันจะสนใจใคร
เฌอลินน์ |นางเอก|
(หึ เมินเรางั้นหรอ เจอแน่~ )
เฌอลินน์ |นางเอก|
//ยิ้มร้าย
เสียงบุคคลมาใหม่เดินลงมาจากบันได
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
หาวววววว //ชูมือบิดขี้เกียจ
เฌอลินน์ |นางเอก|
//หันมอง
เฌอลินน์ |นางเอก|
พี่การันต์!!
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
! //สะดุ้ง
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
//เพ่งตามอง
เฌอลินน์ |นางเอก|
จำน้องตัวเองไม่ได้หรอ!?
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
.......
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
เห้ย!!!
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
ยัยเตี้ยน้องพี่หรอ!!
เฌอลินน์ |นางเอก|
หนูไม่ได้เตี้ย!!
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
//ขำลั่น
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
จริงด้วยหวะ! กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน //เดินมาหาน้อง
เฌอลินน์ |นางเอก|
ก็เมื่อกี๊ไง! ทำไมพี่ลืมล่ะว่าวันนี้น้องตัวเองมา!
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
โถ่~ น้องรัก อย่าโวยวายไปเลย
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
มาม้ะ มาให้พี่ชายคนนี้กอดหน่อย
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
คิดถึ๊งคิดถึง //จะเดินเข้าไปกอดน้อง
การันต์ แฝดของกาวินต์ พี่ชายของเฌอลินน์อีกคน หนุ่มอารมณ์ดีเพลย์บอยตัวพ่อ ชอบเที่ยวกลางคืน ไม่ชอบผูกมัดกับใคร
เฌอลินน์ |นางเอก|
พี่รันต์หยุดเลย! //เอามือดันไว้
เฌอลินน์ |นางเอก|
น้ำก็ไม่อาบ ฟันก็ยังไม่แปรง!
เฌอลินน์ |นางเอก|
อี๋~ สกปรก!
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
ก็พี่ค่อยไปอาบตอนออกไปข้างนอกตอนกลางคืนไง~
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
ซีเรียสทำไมเอ่ย
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
ไปอยู่นู่นนานแล้วติดแกรมหรอเราน่ะ
เฌอลินน์ |นางเอก|
เห้อออ ไม่คุยกับพี่ละ ไปกินข้าวดีกว่า
เฌอลินน์ |นางเอก|
เชอะ! //สะบัดหน้าไปนั่งที่โต๊ะอาหาร
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
จร้าาา
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
//เดินไปกอดคอกาวิน
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
เห้ย! ไอสัสนี่ //สะบัดออก
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
เดี๋ยวกูติดโรค
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
แหมมม คลอดตามกันมาไม่ถึง5นาที ทำมาเป็นรังเกียจกู
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
แล้วที่บอกกลัวติดโรคนี่โรคคนหล่อรึป่าว
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
ว๊ายยยย ว๊ายๆๆ// หวีดตัวเอง
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
เป็นเหี้ยอะไรของมึง //ตบหัวการันต์
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
สัส หัวโยกเลยกู
เฌอลินน์ |นางเอก|
น้องโตขนาดนี้แล้วก็ยังทะเลาะกันไม่เลิกอีกนะคะ //นั่งกินข้าว
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
ทะเลาะที่ไหน เรารักกันจะตาย
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
ใช่มั้ยคะบี๋ขา //จะกอดคอกาวิน
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
ไอฟาย! //ถีบออก
คุณหนูของยูตะ episode 2
หลังจากทานข้าวเสร็จเธอก็ออกมาตามหายูตะ
เฌอลินน์ |นางเอก|
ไปอยู่ที่ไหนกันนะ?
เฌอลินน์ |นางเอก|
พี่รันต์!
ขณะนั้นการันต์ได้เดินออกมาจากบ้านพอดี
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
ว่า //หันมอง
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
เฌอลินน์ |นางเอก|
//มองดูการแต่งตัวอีกคน
เฌอลินน์ |นางเอก|
จะไปไหนล่ะเนี่ย
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
แหม่ ถามได้ถูกคน
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
ก็จะไปล่าเหยื่อน่ะสิครับน้อง //เก๊กหล่อ
เฌอลินน์ |นางเอก|
ทำไมวันนี้ออกเร็ว??
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
ก็จะได้มีเวลาเยอะๆไง ฮะฮ่า
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
ไปละ เดี๋ยวเสียเวลาคุย //กำลังจะเดินไป
เฌอลินน์ |นางเอก|
เห้ยเดี๋ยว!
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
จึ๊! //หันมา
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
รีบพูด เหยื่อพี่เฉาตายหมดละ
เฌอลินน์ |นางเอก|
แค่จะถามว่า
เฌอลินน์ |นางเอก|
พี่เห็นนายบอดี้การ์ดคนนั้นบ้างมั้ย
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
ใคร?
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
ยูตะน่ะหรอ
เฌอลินน์ |นางเอก|
//พยักหน้า
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
อืมมมม...
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
ถ้าวันไหนไม่ไปทำงานก็คงจะไปสิงอยู่....
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
ไม่สนามมวยก็สนามยิงปืน
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
อือ แค่นี้แหละ
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
ไปละ //เดินไป
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
อ้อ! //หันกลับมา
การันต์ กิจธนะวรกุล |แฝดคนน้อง|
วันนี้พี่ไม่กลับนะจ๊ะน้องรัก ฝากบอกพ่อด้วยจะได้ไม่ต้องบ่นพี่อีก
การันต์ขยิบตาให้น้องหนึ่งทีก่อนจะเดินออกไป
เฌอลินน์ |นางเอก|
//มองตาม
เฌอลินน์ |นางเอก|
เฮ้อออออ
เฌอลินน์ |นางเอก|
//เดินเข้ามา
เฌอลินน์ |นางเอก|
//มองหายูตะ
เฌอลินน์ |นางเอก|
อ้ะ! นั่นไง
ยูตะ |พระเอก|
//พึ่งลงจากเวทีมวย
ยูตะ |พระเอก|
//นั่งลงตรงขอบเวทีมวย
เหงื่อผุดออกตามใบหน้าและร่างกายบ่งบอกถึงการเสร็จจากการออกกำลังกายเสียแรงไปหมาดๆ
เฌอลินน์ |นางเอก|
//ยื่นน้ำให้
ยูตะ |พระเอก|
//เงยหน้ามอง
เฌอลินน์ |นางเอก|
//ยิ้มแย้ม
เฌอลินน์ |นางเอก|
เอาน้ำมั้ย สงสัยเหนื่อยแย่
ยูตะ |พระเอก|
//เดินหนีออกมา
เฌอลินน์ |นางเอก|
คุยด้วยก็ไม่ยอมคุยสักคำ
เฌอลินน์ |นางเอก|
หึ้ย! //หน้ามุ่ย
เฌอลินน์ |นางเอก|
//เดินตาม
ยูตะ |พระเอก|
(น่ารำคาญ..)
ยูตะ |พระเอก|
(ถ้าไม่ติดว่าเป็นลูกสาวนาย กูยิงทิ้งไปแล้ว)
ยูตะ |พระเอก|
//เตะต่อยไปที่กระสอบมวย
เฌอลินน์ |นางเอก|
//เดินตามมายืนข้างๆ
เฌอลินน์ |นางเอก|
จะไม่ยอมคุยด้วยหน่อยหรอ
ยูตะ |พระเอก|
//ต่อยกระสอบทราย
การ์ดอีกคนที่กำลังซ้อมอยู่ที่กระสอบทรายข้างๆได้เตะกระสอบทรายกระเด็นมาชนเฌอลินน์จนทำให้เธอล้มลงไป
เฌอลินน์ |นางเอก|
//นั่งกองอยู่ที่พื้น
: คุณหนูเป็นอะไรมากมั้ยครับ ผมขอโทษนะครับ //จะช่วยพยุง
เฌอลินน์ |นางเอก|
ไม่เป็นไร เราโอเค //ค้าน
เฌอลินน์ |นางเอก|
//เงยหน้ามองยูตะทั้งที่ยังนั่งอยู่
เฌอลินน์ |นางเอก|
//หน้ามุ่ย
เฌอลินน์ |นางเอก|
ไอคนใจร้าย!
: เอ่อ.. มันก็เป็นอย่างนี้แหละครับ คุณหนูอย่าไปถือสา----
เฌอลินน์ |นางเอก|
มันต้องไม่เป็นอย่างนี้!
เฌอลินน์ |นางเอก|
ชิ! //ลุกขึ้นยืน
เฌอลินน์ |นางเอก|
โอ๊ย! เจ็บสะโพก //จับที่สะโพกตัวเอง
ยูตะ |พระเอก|
//ยืนใส่กระสุนปืนอยู่
เฌอลินน์ |นางเอก|
นี่ยูตะ! //เดินมา
เฌอลินน์ |นางเอก|
นายไม่คิดจะช่วยหน่อยหรือไง
เฌอลินน์ |นางเอก|
เมื่อกี๊นายก็เห็นอยู่แท้ๆ
ยูตะ |พระเอก|
...... //ไม่โต้ตอบ
เฌอลินน์ |นางเอก|
......//มอง
เฌอลินน์ |นางเอก|
นี่นายได้ยินป้ะเนี่ย!?
เฌอลินน์ |นางเอก|
เราพูดกับนายอยู่นะ!
เฌอลินน์ |นางเอก|
อร๊ายยยย!! //ตกใจ+หลับตาปี๋+เอามือปิดหูอัติโนมัติ
ยูตะ |พระเอก|
//ยิงไม่หยุด
เฌอลินน์ |นางเอก|
//เอามือปิดหูตัวเองแน่น
เฌอลินน์ |นางเอก|
ยูตะ!! //ยังเอามือปิดหู
เฌอลินน์ |นางเอก|
อร๊าย!!!
เฌอลินน์ |นางเอก|
//ยืนหอบ
ชั้นทนไม่ไหวจริงๆ เมื่อกี๊แก้วหูแทบแตก
ชั้นกะจะไปแกล้งให้เค้ารำคาญแท้ๆ
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
เฌอลินน์
เฌอลินน์ |นางเอก|
อร๊าย!! //สะดุ้งตกใจ
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
ตกใจอะไรเนี่ย //มอง
เฌอลินน์ |นางเอก|
//จับหัวใจตัวเอง
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
ขวัญอ่อนจัง
เฌอลินน์ |นางเอก|
ก็หนูระแวงเสียงปืนไปหมดแล่ว!
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
5555
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
พี่ขอโทษแล้วกัน
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
จะถามว่ายูตะอยู่ข้างในมั้ย
เฌอลินน์ |นางเอก|
อยู่ข้างในนั่นแหละค่ะ
เฌอลินน์ |นางเอก|
นึกแล้วก็โมโห
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
//มอง.งง
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
เป็นไร
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
พี่เข้าไปหายูตะนะ
เฌอลินน์ |นางเอก|
ค่ะ! //ตอบแข็งๆ
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
🤨
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
//เข้าไปด้านใน
เฌอลินน์ |นางเอก|
//ถอนหายใจยาว
เฌอลินน์ |นางเอก|
ยังหายตกใจไม่หายเลย
เฌอลินน์ |นางเอก|
คิดผิดจริงๆที่ตามหมอนั่น
เฌอลินน์ |นางเอก|
เชอะ! //เดินไปจากสนามยิงปืน
กาวินเดินเข้ามายืนช่องข้างยูตะที่กำลังยิงปืนอยู่
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
เมื่อกี๊น้องกูได้เข้ามาหามึงป้ะ
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
//เอากระสุนใส่กระบอกปืน
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
ทำไม
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
มึงทำไรน้องกู
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
น้องกูถึงได้ยืนหน้ามุ่ยอยู่ข้างหน้าเมื่อกี๊นี้
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
//เล็งเป้า
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
//หันมอง
ยูตะ |พระเอก|
น้องมึงทำตัวเองทั้งหมด //ยิง
ยูตะ |พระเอก|
ปัง!!ๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
หึ
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
มึงนี่ก็แปลก ทำไมถึงดูรำคาญน้องกูขนาดนั้น //หันไปยิงเป้า
ยูตะ |พระเอก|
น้องมึงน่าระคาญ
ยูตะ |พระเอก|
พูดมาก //ยิง
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
เห่ยยย
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
มึงอาจจะไม่ชินรึเปล่า
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
มึงเพิ่งเจอน้องกูวันนี้วันแรกเอง
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
นานๆไปก็ชิน
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
พูดมากงี้แหละ
ยูตะ |พระเอก|
วันนึงกูทนไม่ไหว กูอาจจะยิงน้องมึงทิ้งก็ได้นะ //ยิงเป้า
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
ใครจะไปรู้ //ยิ้มกริ่ม
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
วันนึงมึงอาจจะไม่ทำงั้นเลยก็ได้
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
//ยิง
กาวิน กิจธนะวรกุล |แฝดคนพี่|
//ยิ้มกริ่ม
R_A_I_N_B_O_W.🖋️
เรื่องนี้พี่กาวินเป็นนายหัวเรือ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
