เงาในใจ
เงาแห่งความสูญเสีย
ห้องนั่งเล่นที่มืดมัว ภายใต้แสงจันทร์สลัว อลิสา นั่งอยู่บนโซฟา มือถือสั่นระรัว ข้อความจากเพื่อนสนิทปรากฏขึ้นบนหน้าจอ
เพื่อน
สวัสดี... เป็นไงบ้าง? กำลังทำอะไรอยู่
อลิสา
(พิมพ์ช้าๆ) ก็...เหมือนเดิมแหละ
เพื่อน
อย่าบอกนะว่ายังทำใจไม่ได้เลยนะ?
อลิสา
(พิมพ์แล้วลบ) ทำได้ยังไง ในเมื่อทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว
เพื่อน
ฉันเข้าใจนะ แต่ชีวิตต้องเดินต่อนะ อลิสา
อลิสา
(พิมพ์แล้วลบ) ฉันไม่รู้จะเดินไปทางไหนแล้ว
เพื่อน
อย่าเพิ่งท้อนะ มีฉันอยู่เสมอ
อลิสา
(พิมพ์แล้วลบ) ขอบคุณนะ
เพื่อน
แล้ว...เมื่อไหร่จะออกมาข้างนอกบ้าง? นั่งอยู่แต่ในห้องแบบนี้ไม่ดีต่อสุขภาพนะ
อลิสา
(พิมพ์แล้วลบ) เดี๋ยวค่อยออกไป
เพื่อน
ได้ แต่ถ้ามีอะไรให้ช่วยบอกนะ
อลิสา
(กดส่ง) ไม่เป็นไรหรอก ฉันจะไม่เป็นอะไร
เพื่อน
(อ่านข้อความแล้วตอบกลับมา) แน่ใจนะ?
เสียงสะอื้นเบาๆดังขึ้นในห้อง
ความลับที่ถูกซ่อน
ห้องสมุดเก่าแก่ในบ้านของอลิสา แสงแดดอ่อนๆ ส่องผ่านหน้าต่างกระจกสี มองเห็นฝุ่นละอองลอยฟุ้งในอากาศ อลิสาหยิบกล่องเก่าๆ ออกมาจากชั้นหนังสือ
อลิสา
กล่องนี้... ทำไมแม่ถึงเก็บไว้ในที่ลับ
อลิสา
(กำลังพิมพ์ข้อความหาเพื่อนสนิท) เหมือนฉันจะเจออะไรบางอย่าง
เพื่อน
อะไรเหรอ? เจออะไรที่น่าสนใจเหรอ?
อลิสา
ฉันเจอกล่องเก่าๆ ในห้องสมุด มันมีรูปถ่ายเก่าๆ อยู่เต็มไปหมด
อลิสา
มีรูปแม่ตอนเด็ก แล้วก็...มีรูปผู้ชายคนหนึ่งที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน
เพื่อน
ผู้ชายคนนั้นคือใคร? พ่อของเธอเหรอ?
อลิสา
ฉันไม่แน่ใจ... หน้าตาคุ้นๆ แต่จำไม่ได้
เพื่อน
ลองเอาไปให้คนอื่นดูมั้ย? อาจจะมีใครรู้จักก็ได้
อลิสา
ฉันคิดว่าจะลองหาข้อมูลดูเองก่อน
[ฉากตัดกลับมาที่ห้องสมุด]
อลิสา
(พลิกดูรูปถ่าย) คนนี้... ทำไมรู้สึกคุ้นเคยจัง
อลิสา
(กำลังค้นหาข้อมูลทางอินเทอร์เน็ต) ฉันพยายามหาข้อมูลเกี่ยวกับผู้ชายคนนี้ แต่ก็ไม่เจออะไรเลย
เพื่อน
ลองถามญาติผู้ใหญ่ดูมั้ย? อาจจะมีใครรู้เรื่องนี้ก็ได้
อลิสา
ฉันยังไม่กล้าบอกใครตอนนี้
เพื่อน
ทำไมล่ะ? กลัวอะไรเหรอ?
อลิสา
ฉันกลัวว่าจะเจอความจริงที่ฉันรับไม่ได้
[ฉากตัดกลับมาที่ห้องสมุด]
อลิสา
(นั่งมองรูปถ่ายด้วยสายตาเศร้าๆ) ฉันต้องรู้ความจริงให้ได้
เงาตามหลอน
ห้องนอนของอลิสา กลางดึก ดวงจันทร์ส่องแสงผ่านหน้าต่าง มองเห็นเงาของต้นไม้ไหวเอนตามลม อลิสานอนไม่หลับ กำลังกอดหมอนข้างแน่น
เพื่อน
เป็นอะไรไป? ฝันร้ายเหรอ?
อลิสา
ไม่ใช่ฝันร้ายหรอก แต่รู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างตามหลอกหลอน
เพื่อน
เธอเห็นอะไรบางอย่างเหรอ?
อลิสา
ไม่ได้เห็นอะไรชัดเจนหรอก แค่รู้สึกขนลุก แล้วก็...เหมือนมีคนกำลังมองดูฉันอยู่
เพื่อน
อย่าคิดมากไปนะ อาจจะเป็นเพราะเธอคิดถึงเรื่องรูปถ่ายมากเกินไปก็ได้
อลิสา
ฉันรู้ แต่ฉันอดไม่ได้จริงๆ
เพื่อน
ถ้ารู้สึกไม่สบายใจ ลองหาอะไรทำดูสิ อาจจะช่วยให้ลืมเรื่องราวร้ายๆ ได้บ้าง
อลิสาเปิดไฟอ่านหนังสือ แต่ก็อ่านไม่เข้าใจสักที เธอเงยหน้ามองไปรอบๆ ห้องด้วยความหวาดกลัว
เพื่อน
อย่ากลัวไปเลยนะ มีฉันอยู่เป็นเพื่อนเสมอ
อลิสาตัดสินใจลุกจากเตียง เดินไปเปิดหน้าต่างรับลมเย็นๆ หายใจเข้าลึกๆ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!