ทาสคุณหมอ
ตอนที่ 1
แอดเอง
ผิดพลาดตรงไหนติชมกันได้น่ะแอดพึ่งลองทำแนวสืบสวน คดี ฆาตกรครั้งแรก ประสบการณ์ก็ยังน้อยด้วย อาจจะงงบ้าง ไม่ตรงบ้างแปลกบ้าง
คอมเมนต์บอกเเอดได้ แอดจะพยายามปรับปรุง
แอดเอง
//เครื่องหมายการกระทำ
โมอาน่า(นางเอก)
อื้อ//ยืดแขนบิดขี้เกียจ
โมอาน่า(นางเอก)
แคช เที่ยงแล้วไปหาอะไรกินเปล่า
โมอาน่า(นางเอก)
ช่วงนี้แทบไม่มีข่าวให้ทำเลย
แคช
แต่ที่จริงมันก็ดีสำหรับคนอื่น น่ะ
แคช
ที่ไม่คดีฆาตกรรมเกิดขึ้น
แคช
แต่มันทำให้พวกเราไม่มีงานทำ
โมอาน่า(นางเอก)
งั้นเราเปลี่ยนข่าวที่จะทำดีกว่าม่ะ
โมอาน่า(นางเอก)
แบบดราม่าเกี่ยวกับ ดารา นักร้องดีกว่าม่ะ
โมอาน่า(นางเอก)
จ๊อก~//เสียงท้องร้อง
โมอาน่า(นางเอก)
อย่าหัวเราะ
โมอาน่า(นางเอก)
ป่ะรีบไปกินข้าวกันก่อน
ฉัน โมอาน่า อายุ24 เป็นนักข่าวมา 2 ปี ฉันนะ ทำผลงานออกมาดีมาก เป็นที่ชื่นชอบ
ส่วนข่าวที่ฉันทำก็จะเป็น ฆาตกรรมเอาซะมากกว่า ฉันนะมีความสามารถด้านการวิเคราะห์นะ
โมอาน่า(นางเอก)
หาข่าวอะไรอ่านดีกว่า
โมอาน่า(นางเอก)
นี้ข่าวอะไร พึ่งลงหรอ//คลิกเข้าอ่าน
โมอาน่า(นางเอก)
//เริ่มกวาดสายตาอ่าน
โมอาน่า(นางเอก)
"คุณหมอ" "ทาสคุณหมอ"เขาเป็นใครกัน โหดร้ายกว่าข่าวที่ฉันเคยเจอมาอีก
โมอาน่า(นางเอก)
มิลิน วันนี้ให้พี่ไปส่งที่โรงเรียนไหม
มิลิน(น้องนอ.)
เอ่อ...ไม่เป็นไรค่ะ
มิลิน(น้องนอ.)
วันนี้หนูจะเดินไปโรงเรียนเอง//สายตาดูกระวนกระวาย
โมอาน่า(นางเอก)
คิดยังไงถึงจะเดินไป
มิลิน(น้องนอ.)
อยากเปลี่ยนบรรยากาศบ้างอะคะ
โมอาน่า(นางเอก)
เมื่อคืนฉันเลื่อนไปอ่านข่าวของนักข่าวคนนึง น่าสนใจอยู่น่ะ
โมอาน่า(นางเอก)
แต่รู้สึกโหดร้ายมาก ทรมารเด็กผู้หญิงเป็นว่าเล่น
โมอาน่า(นางเอก)
แล้วมีโดนไปหลายรายแล้ว
โมอาน่า(นางเอก)
ฉันก็บอกไม่ถูก แต่พาดหัวข่าวว่า"ทาสคุณหมอ"
แคช
ชื่อดูแปลกดี พึ่งเคยได้ยิน
โมอาน่า(นางเอก)
แล้วแก ได้ข่าวอะไรบางที่หน้าสนใจ
แคช
ข่าวมันไม่น่าสนใจสักอย่างอ่ะ//ทำหน้าง่อย
โมอาน่า(นางเอก)
เอาน้า ดีกว่าไม่มีงานให้ทำ ทำๆไปเถอะ
แคช
แล้วแกจะทำเรื่องนั้นหรอโมอาน่า
โมอาน่า(นางเอก)
ไม่อ่ะ มีคนทำแล้วถ้าฉันไปทำก็เหมือนแย่งงานเขาน่ะสิ
หัวหน้า
คุยอะไรกันอยู่จ๊ะสาวๆ
โมอาน่า(นางเอก)
คือพวกเรากำลังคิดว่าจะทำข่าวอะไรดีอยู่อะคะ
หัวหน้า
แล้วคิดกันได้รึยัง
หัวหน้า
ไม่เป็นไร ตอนนี้ฉันมีงานมาให้พวกเธอทำ
โมอาน่า(นางเอก)
อะไรหรอค่ะ
หัวหน้า
เอาเอกสารนี้ไปตีพิมพ์ลงในลงให้เสร็จ เป็นข่าวของปีอื่น
หัวหน้า
มีคนทำค้างไว้ เขาย้ายออกไปแล้ว
แคช
เยอะขนาดนี้เลยหรอค่ะ หัวหน้า
หัวหน้า
ใช่แล้ว ก็ว่างไม่ใช่หรอ
แคช
ขี้เกียจ ไม่อยากทำเบื่อด้วย
โมอาน่า(นางเอก)
เอาน้าๆ ยังดีกว่านั่งเฉยๆไปวันๆ
แคช
นั่งมาเกือบ 3 ชั่วโมงแล้วน่ะ
แคช
ไปหาข่าวมาเองยังดีกว่า
โมอาน่า(นางเอก)
ฉันก็ขี้เกียจเหมือนกัน แต่ขี้เกียจก็ยิ่งต้องรีบทำให้เสร็จ
โมอาน่า(นางเอก)
ตอนนี้ก็ใกล้จะเสร็จล่ะ
แคช
ฉันยังเหลืออีกเยอะอยู่เลย
โมอาน่า(นางเอก)
แก ก็รีบทำสิ บ่นอยู่นั้นแหล่ะเมื่อไหร่จะเสร็จ
โมอาน่า(นางเอก)
กลับมาแล้วคร้า~
เซเลน่า(แม่นอ.)
มา มากินข้าวกันก่อนน่ะจ๊ะ
โมอาน่า(นางเอก)
แล้วมิลินละค่ะ
เซเลน่า(แม่นอ.)
อยู่บนห้องนะจ๊ะ
เซเลน่า(แม่นอ.)
แม่เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ตอบ
โมอาน่า(นางเอก)
งั้นเดี๋ยวหนูไปเรียกให้เองคะ
โมอาน่า(นางเอก)
ก๊อกๆ//เคาะประตู
โมอาน่า(นางเอก)
มิลิน ลงไปกินข้าวได้แล้ว
ไม่มีเสียงตอบรับจากบุคคลที่เรียก
โมอาน่า(นางเอก)
มิลิน ถ้าอยู่ในห้องก็ตอบพี่ด้วย
ไม่มีเสียงตอบรับจากบุคคลที่เรียกอีกเช่นกัน
โมอาน่า(นางเอก)
งั้นพี่จะเข้าไป
โมอาน่า(นางเอก)
แก๊กๆ //บิดลูกประตู
ฮึก..ก ฮื้อ~//เสียงร้องให้เบา
โมอาน่า(นางเอก)
เป็นอะไรรึเปล่า
โมอาน่า(นางเอก)
ตอบพี่ด้วยสิ//กังวล
โมอาน่า(นางเอก)
แม่มีกุญแจสำรองห้องมิลินรึเปล่าค่ะ
เซเลน่า(แม่นอ.)
มีจ๊ะ//พร้อมกับยื่นกุญแจให้
เซเลน่า(แม่นอ.)
มีอะไรรึเปล่าจ๊ะ
โมอาน่า(นางเอก)
หนูก็ไม่รู้เหมือนกันคะ
โมอาน่า(นางเอก)
ได้ยินเหมือน มิลินร้องไห้ด้วย
ทั้ง 2 ก็พากันขึ้นไปชั้นบนทั้นที
โมอาน่า(นางเอก)
แก๊กๆ //ใช่กุญแจไข
เซเลน่า(แม่นอ.)
ได้รึยังจ๊ะ//รู้สึกกังวลใจ
โมอาน่า(นางเอก)
ได้แล้ว//เปิดเข้าไป
แม่และโมอาน่าต่างตกใจกับสิ่งที่เห็น
มิลิน(น้องนอ.)
แม่ ฮึก..ก//เรียกผู้เป็นมารดาพร้อมกับสะอึกร้องไห้
โมอาน่า(นางเอก)
ใครทำอะไรให้ ทำไมถึงถอดเสื้อผ้าแบบนั้น
เซเลน่า(แม่นอ.)
//รีบวิ่งเข้าไปหามิลิน
เซเลน่า(แม่นอ.)
ลูกเป็นอะไรใครทำลูก//จับตรงที่มิลินเป็นแผลบนหน้าท้อง
โมอาน่า(นางเอก)
//รีบวิ่งเข้ามาดู
มิลิน(น้องนอ.)
แม่หนูกลัว//ร้องไห้สะอึกพร้อมกับตัวสั่น
เซเลน่า(แม่นอ.)
ไม่เป็นอะไรแล้ว ใครทำอะไรลูก//พร้อมกับกอดผู้เป็นลูก
โมอาน่า(นางเอก)
ใช่ใครทำอะไร แกบอกพี่มา
มิลิน(น้องนอ.)
คนพวกนั้นมันบังคับให้หนูทำอนาจาร
มิลิน(น้องนอ.)
ทั้งถ่ายรูป โป๊เปลือยบนหน้าบรรได แล้วยังมีอีกเยอะหนูไม่อยากจะพูดแล้ว ฮื้อ..อ//เริ่มร้องให้
โมอาน่า(นางเอก)
ทำไมแกไม่บอกพี่ตั้งแต่แรก ทำไมถึงให้มันเลยเถิดมาขนาดนี้
เซเลน่า(แม่นอ.)
ใช่ลูก//พูดด้วยความเป็นห่วง
มิลิน(น้องนอ.)
ก็พวกนั้นขู่ว่า ถ้าไม่ทำตามที่มันต้องการมันจะส่งรูปที่ มิลิน เปลือยทั้งตัวส่งให้ญาติ พ่อแม่พี่น้องดู
เซเลน่า(แม่นอ.)
ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว แม่อยุ่นี้แล้ว
เซเลน่า(แม่นอ.)
พรุ่งนี้แม่จะพาไปแจ้งตำรวจ
โมอาน่า(นางเอก)
เอางี้ เรื่องพวกนั้นไว้คิดทำทีหลัง
โมอาน่า(นางเอก)
ตอนนี้ แกต้องรีบไปหาหมอ
เซเลน่า(แม่นอ.)
//พยุงลูกขึ้น
โมอาน่า เผลอเป็นเห็นข้อความที่เขียนไว้บนหน้าท้องของมิลินที่ใช่ของมีคนกรีด มันเขียนว่า "ทาสคุณหมอ"
โมอาน่า(นางเอก)
"ทาสคุณหมอ" //คิดในใจ
ทั้ง 2 รีบพามิลินไปโรงพยาบาลก่อนที่จะสงสัยเรื่องพวกนั้น
ตอนที่ 2
แอดเอง
ขอบคุณที่หลงเข้ามาอ่านกันน่ะ
หลังจากทำแผลให้กับมิลินเสร็จ
เซเลน่า(แม่นอ.)
เดี๋ยวแม่มา ไปเข้าห้องน้ำก่อน
โมอาน่า(นางเอก)
มิลินพี่ขอถามอะไรแกหน่อย
โมอาน่า(นางเอก)
เกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้
มิลิน(น้องนอ.)
งั้นหนูจะเล่าตั้งแต่แรกเลย
มิลิน(น้องนอ.)
คือหนูอยากได้เครื่องสำอาง เหมือนเพื่อน แล้วก็มีคนมาแนะนำแอปนึง
มิลิน(น้องนอ.)
แค่คุยกับคนแปลกหน้า ก็ได้เงินแล้ว
หนูก็เลยไปโหลดมา เขาก็บอกให้หนูส่งรูปตัวเองแล้วก็ที่อยู่
มิลิน(น้องนอ.)
คุยแบบไม่ต้องเจอหน้าอีก หนูก็ไม่ได้คิดอะไรดีด้วยซํ้า ได้เงินฟรี
มิลิน(น้องนอ.)
แล้วไม่นานคนที่ตั้งตัวว่าเป็นคุณหมอก็เริ่มบอกให้หนูทำเกี่ยวกับอานาจาร แล้วก็ขู่ด้วยจนตอนนี้
มิลิน(น้องนอ.)
เด็กผู้หญิงหลายรายก็โดนแบบหนูเหมือนกัน
มิลิน(น้องนอ.)
หนูกลัวแล้วก็ทรมาร//นํ้าตาซึมจะร้องไห้
โมอาน่า(นางเอก)
//เดินเข้ามากอดอีกฝ่าย
โมอาน่า(นางเอก)
ตอนนี้ไม่เป็นอะไรแล้ว พี่อยู่ตรงนี้แล้ว ไม่ต้องทรมารอีกแล้ว
โมอาน่า(นางเอก)
พี่จะบอกอะไร ให้น่ะ ทุกๆสิ่งไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ ถ้าไม่ใช่คนในครอบครัวเป็นคนให้
โมอาน่า(นางเอก)
อยากได้อะไรทำไมไม่บอกพี่//คลายกอด
มิลิน(น้องนอ.)
ก็หนูไม่อยากรบกวนพี่โมอาน่า
มิลิน(น้องนอ.)
หนูเห็นว่าพี่ต้องทำงานหนัก แล้วยิ่งช่วงนี้ การงานพี่โมอาน่าก็ไม่ดีด้วย//ก้มหน้า
โมอาน่า(นางเอก)
ไม่เห็นเป็นอะไรเลย พี่เข้าใจว่ามิลินอยากจะได้มันก็เป็นเรื่องธรรมดา
โมอาน่า(นางเอก)
มีหรือไม่มีพี่หาให้ได้ตลอด
โมอาน่า(นางเอก)
เห็นไหม ครั้งนี้ก็ถือว่าเป็นบทเรียนไปในตัว อย่าทำอีก อยากได้อะไรก็บอก
มิลิน(น้องนอ.)
ค...คะ ฮึก..ฮื้อออ//ร้องไห้
มิลิน(น้องนอ.)
หนูจะไม่ทำอีกแล้ว
เซเลน่า(แม่นอ.)
มิลินเป็นอะไรรึเปล่าทำไมถึงร้องให้ล่ะ//เดินเข้ามาเห็น
มิลิน(น้องนอ.)
หนูไม่เป็นอะไรแล้วคะ แค่เจ็บแผลนิดหน่อย//พร้อมกับเอามือปาดเช็ดนํ้าตา
เซเลน่า(แม่นอ.)
จ๊ะ ถ้าไม่เป็นอะไรมากก็ดีแล้ว
โมอาน่า(นางเอก)
งั้นกลับบ้านกันเลยดีไหม หนูหิวข้าวแล้ว
เซเลน่า(แม่นอ.)
ได้จ๊ะ//พร้อมกับหัวเราะด้วยความเอ็นดู
กำลังขับรถพามิลินไปส่งโรงเรียน
มิลิน(น้องนอ.)
มีอะไรรึเปล่า
โมอาน่า(นางเอก)
เอาโทรศัพท์เครื่องนี้ไปใช่ก่อน พี่ขอโทรศัพท์ของแก ก่อนเผื่อพวกนั้นยังมาขู่แกอีก//พร้อมกับยื่นโทรศัพท์ให้
โมอาน่า(นางเอก)
เดี๋ยวพี่ซื้อให้ใหม่
มิลิน(น้องนอ.)
คะ//พร้อมกับยื่นโทรศัพท์ตัวเองให้อีกฝ่าย
แคช
วันนี้แก มาสายน่ะโมอาน่า
โมอาน่า(นางเอก)
มีเรื่องนิดหน่อยอ่ะ
แคช
เรื่องอะไร เห็นแกดูทำหน้าเครียดเชียว
โมอาน่า(นางเอก)
เกี่ยวกับข่าวที่ฉันเคยบอกนั้นแหล่ะ
แคช
แกบอกว่าจะไม่ยุ่งข่าวของคนอื่นไม่ใช่หรอ
โมอาน่า(นางเอก)
แต่ตอนนี้มันหลีกเลี่ยงไม่ได้แล้ว
โมอาน่า(นางเอก)
ฉันจำเป็นจะต้องทำเพื่อความยุติธรรมให้กับมิลินผู้หญิงคนอื่นด้วย
แคช
มิลินน้องสาวแกโดนหรอ//ทำหน้าตกใจเล็กน้อย
โมอาน่า(นางเอก)
ใช่ ตอนแรกฉันเห็นมิลินเป็นแบบนั้นฉันก็อดสงสารไม่ได้
โมอาน่า(นางเอก)
แล้วฉันก็ขอโทรศัพท์มาจากมิลินแล้ว//พร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
โมอาน่า(นางเอก)
ฉันคิดว่ามันอาจจะมีเบาะแส่ หลักฐานอะไรบ้างก็ได้
โมอาน่า(นางเอก)
วันนี้หัวหน้าเข้ามาป่ะ
แคช
น่าจะไม่เข้า เห็นบอกว่ามีธุระไปต่างจังหวัดน่าจะหลายวันอยู่
ทั้ง 2 เปิดรหัสเข้าโทรศัพท์ แล้วได้มีข้อความเข้ามารัวๆ
แชท
:แม่งไม่เห็นเร้าใจเลย :หน้าก็สวยเสียดายว่ะ :ต้องเอาปากกาหลายอันยัดเข้าไป น้าจะชอบ :พวกผู้หญิงมันก็แบบนี้แหล่ะ รู้ว่าชอบเห็นป่ะ ยิ้มอยู่ตลอด
ยังมีอีกมากมายหลายข้อความที่พูดไม่สุภาพแทบไม่ให้เกียรติผู้หญิงเลยด้วยซํ้า แม้กระทั้งคริปเด็กผู้หญิงคนอื่นก็เหมือนกัน
แคช
พวกนี้จิตใจมันทำด้วยอะไรกันแน่
แคช
ไม่คิดว่าคนสมัยนี้จะเป็นแบบนี้กันเยอะ แถมแฝงตัวอยู่ทุกที่ นิสัยสันดานแหล่ะ เพราะความไคร่ของตัวเอง เอามาทำร้ายคนอื่น
โมอาน่า(นางเอก)
//อึ้งกับสิ่งที่อ่านและเห็น
แคช
แกเป็นอะไรรึเปล่า ไหวป่ะ
โมอาน่า(นางเอก)
ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย
โมอาน่าก็เริ่มเลื่อนดูไปเรื่อยๆดูไปดูมาก็เริ่มรู้สึกไม่ดี
โมอาน่า(นางเอก)
ไม่ไหว รู้สึกอยากอ้วกยังไงยังงั้น
คุณหมอ(ปลอม)
💬: รีบถอดเสื้อผ้าแล้วก็คลานไปตามพื้นในห้องเรียน ถ่ายคริป
แคช
หมอนี้เป็นใครกันน่ะเรียกตัวเองว่าคุณหมอด้วย
คุณหมอ(ปลอม)
💬: ถ้าไปทำตามที่ฉันพูดเตรียมตัวไว้ได้เลยว่าจะเจออะไร
ตอนที่ 3
คุณหมอ(ปลอม)
💬 : ไม่ยอมตอบสิน่ะ
คุณหมอ(ปลอม)
💬 : ที่อยู่ xxxxxx xxx โรงเรียน xxx
ชื่อ มิลิน เบอร์โทร xxx-xxxxxxx อาศัยอยู่กับพี่สาวชื่อ โมอาน่า แม่ชื่อเซเลน่า
โมอาน่า(นางเอก)
อะไรของหมอนี้ ทำไมรู้ข้อมูลที่อยู่แม้กระทั้งชื่อ//คิดในใจ
คุณหมอ(ปลอม)
💬 : ถ้ายังเมินข้อความของฉันอยู่อีก รูป,คริปได้ถึงแม่กับพี่สาวของเธอแน่ หรือแม้กระทั้งที่โรงเรียน
ตัวประกอบชาย
💬 : ใช่ แม่งยังไม่ทำอีก
ตัวประกอบชาย
💬 : ไม่งั้นกูไปหาถึงบ้านก็ได้555
ตัวประกอบชาย
💬 : จริงหรอว่ะ งั้นกูไปด้วยคน
*ตอนนี้โมอาน่าใช่โทรศัพท์ของมิลินอยู่น่ะ ในการตอบข้อความ*
โมอาน่า(นางเอก)
💬 มิลิน :ทำไมฉันต้องทำให้พวกนายดูด้วย
ตัวประกอบชาย
💬 : เอ่า พูดงี้ก็สวยดิ
ตัวประกอบชาย
💬 : กูจ่ายเยอะไง พวกกูบอกอะไรก็ทำๆไปสิว่ะ
โมอาน่า(นางเอก)
💬 มิลิน: น่ารังเกียจ
ตัวประกอบชาย
💬 : แล้วไง พวกผู้หญิงมันก็ชอบกันอยู่แล้ว
โมอาน่า(นางเอก)
💬มิลิน : แล้วฉันไปบอกพวกนายตอนไหนว่าชอบ
ตัวประกอบชาย
💬 : ฉันขี้เกียจเถียงกับอีนี้แล้วว่ะ
ตัวประกอบชาย
💬 : แม่งเถียงอยู่ได้
โมอาน่า(นางเอก)
💬มิลิน : อยากทำอะไรก็ทำสิ มันไม่เกี่ยวกับสิ่งที่ฉันต้องทำ
คุณหมอ(ปลอม)
💬 : อย่าทำตัวปีกกล้าขาแข็งมากไปหน่อยเลย เพราะฉันเตือนแล้ว
อีกไม่นานเธอก็จะไม่มีที่ยืนในสังคม
โมอาน่า(นางเอก)
💬มิลิน : พูดบอกตัวเองก่อนจะดีกว่า เพราะพวกนายต่างหากที่จะไม่มีที่ยืน
โมอาน่า(นางเอก)
💬มิลิน :เพราะพวกนายอยู่ได้อีกไม่นานหรอก เดี๋ยวก็ได้ไปกินข้าวในคุกแน่
คุณหมอ(ปลอม)
💬 : ดูท่า เธอคงจะเป็นพี่สาวของคนชื่อมิลินสิน่ะ คุณ"โมอาน่า" ทำอาชีพเป็นนักข่าว
โมอาน่า(นางเอก)
💬มิลิน : แล้วมันจะทำไม
ตัวประกอบชาย
💬 : ไหนว่ะพี่สาวมัน กูแม่งอยากเห็นว่ะ
ตัวประกอบชาย
💬 : เป็นนักข่าวหรอว่ะ ก็หน้าสนใจ
แคช
ดูเหมือนอาการพวกนี้จะเริ่มหนักล่ะ
แคช
ไม่คิดเลยว่าพวกนี้มันต้องขนาดไหน ถึงกล้าทำแบบนี้แต่ยังลอยนวลได้อีก
โมอาน่า(นางเอก)
ก็เพราะมันเป็นสังคมทางออนไลน์ เนี่ยแหล่ะมันตามตัวยาก หน้าก็ไม่เคยเห็น
แคช
นี้สิน่ะที่มาของคำว่า มือไม่ยอมให้เปื้อนเลือด แต่ใจนี่คือเปื้อนเลือดไปแล้ว
โมอาน่า(นางเอก)
💬มิลิน : ไปเจอกันในคุกจะดีกว่า
คุณหมอ(ปลอม)
💬 : คิดว่าจะจับฉันได้ น่าตลกสิ้นดี
คุณหมอ(ปลอม)
💬 : หลักฐานก็ไม่มีหน้าตาก็ไม่เคยเห็น จับพวกฉันไม่หรอกน่ะ
โมอาน่า(นางเอก)
💬มิลิน :อยากลองดูไหมล่ะ
คุณหมอ(ปลอม)
💬 : แล้วนี่ก็เป็นการเตือนครั้งสุดท้ายถ้าไม่ทำตามที่พูดระวังตัวไว้ก็ดี
คุณหมอ(ปลอม)
💬 : ครั้งนี้อาจจะปล่อยไปก่อน
โมอาน่า(นางเอก)
ตอนนี้ฉันอยู่เฉยๆไม่ได้แล้ว ฉันต้องทำอะไรสักอย่าง
โมอาน่า(นางเอก)
ยังไม่รู้อ่ะ จะลองคิดดูอีกที
แคช
มีอะไรก็บอกฉันได้ ฉันพร้อมที่จะช่วย
โมอาน่า(นางเอก)
แต่ฉันไม่อยากให้แก ต้องมาเสี่ยงด้วยกับ เรื่องพวกนี้
แคช
ไปหาอะไรกินคลายเครียดกันก่อนไหม
โมอาน่า(นางเอก)
ฉันพึ่งกินข้าวมาเอง นี้ก็พึ่งเช้าอยู่ยังไม่เที่ยงเลย
แคช
งั้นก็ไปส่งฉันหน่อยฉันหิว
มาร์ติน
จะไปไหนกัน//เดินผ่านมาเห็น
โมอาน่า(นางเอก)
กำลังจะไปซื้ออะไรกินนะ
โมอาน่า(นางเอก)
พี่มาร์ตินอยากจะได้อะไรไหม
มาร์ติน
งั้นเอากาแฟแก้วนึง ช่วงนี้รู้สึกง่วงๆ
แคช
ไม่ใช่ว่าพี่มาร์ตินพึ่งไปแอบนอนมาหรอ รู้น่ะ//จ้องเขม่ง
มาร์ติน
พูดเป็นเล่น พี่ไม่ได้นอน//หลบสายตา
โมอาน่า(นางเอก)
ป่ะรีบไปได้แล้ว
โมอาน่า(นางเอก)
แคช ฉันมีธุระนิดหน่อย เขียนลาครึ่งวันให้หน่อยน่ะ
โมอาน่า(นางเอก)
ส่วนนี้ กาแฟพี่มาร์ติน แกก็เอาไปให้หน่อยน่ะ
โมอาน่า(นางเอก)
ไปล่ะ//พร้อมกับยื่นแก้วกาแฟให้
แคช
เดี๋ยวๆก่อนสิ//รับไว้แบบงงๆ
แคช
งั้นก็ได้ลำบากฉันอีกล่ะ
แคช
นี้การแฟของพี่//พร้อมยื่นให้
แคช
เห็นบอกว่ามีธุระ ออกไปเมื่อกี้แล้ว
แคช
เอิ่ม...ม พี่มาร์ตินเป็นผู้ประกาศข่าว มันง่ายไหม
มาร์ติน
ก็พอได้ไม่ยากจนเกินไป แค่ต้องจำสคิปให้หมดเท่านั้นเอง
มาร์ติน
ก็ใช่ไง แต่ก็ดีมีให้ทำตลอด
มาร์ติน
แต่ถ้าอยากจำได้ดี ต้องมาเป็นแฟนกับพี่ จำได้ทุกขั้นตอนแน่นอน
แคช
พูดอะไรบ้าๆ//เบือนหน้าหนีด้วยความเขิล
มาร์ติน
พี่พูดจริงไม่ได้พูดเล่น
แคช
ไม่ใช่สักหน่อย//เดินกลับมาบอก
แอดเอง
ใครหลงเข้ามาอ่านแล้วอย่าพึ่งกดออก อ่านเป็นกำลังใจให้แอดแต่งต่อไปน่ะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
