เจ้าของเรื่องนี้เขาได้อยากเล่าเรื่องของเขา

เพื่อ...ให้ใครหลายๆคนได้อ่านและอยากให้ใครหลายๆคนที่กำลังเหนื่อย..กำลังเศร้า..และเครียดอยู่ได้รับรู้ว่าไม่ว่าคุณกำลังเจอปัญหาอะไรอยู่นั้นอยากให้คุณสู้และทุกอย่างมันจะผ่านไป...ทุกปัญหามันต้องมีทางออกเสมอ....อย่าพึ่งท้อกับสิ่งที่เจออยู่เพราะทุกปัญหาก็เปรียบเหมือนข้อสอบในการเลื่อนชั้น....เราต้องเรียนรู้ในปัญหาไม่ว่าต่อให้มันจะยาวนานแค่ไหนแต่มันก็ไม่มีอะไรที่คงอยู่ไผได้ตลอดตราบชั่วชีวิตของเรา....และอย่าได้ยึดติดหรือรักสิ่งใดมากกว่าตัวเราเองเพราะไม่มีสิ่งใดที่จะอยู่กับเราได้นานเท่าตัวเราเองไม่มีสิ่งใดเข้าใจตัวเราได้มากกว่าเราเองไม่มีสิ่งใดที่จะรู้จักตัวเราได้เท่าเราเองและไม่มีใครสามารถเข้ามาแทนหรือควรคุมเราถ้าเราเชือกที่จะฟังในสิ่งที่ตัวเองเลือก....

เรื่องนี้แอดขอถ่ายทอดให้ตามที่แอดเข้าใจจากที่เจ้าของเรื่องเล่ามานะงับ..ถ้าเจ้าของเรื่องมาอ่านสามารถบอกแอดได้เลยน้าา..ถ้าผิดพลาดประการใดแอดขออภัยไว้ณที่นี้ด้วยนะงับ...

ตัวหนังสือไม่พอวุ้ยย

าพาีำส้รงำวพมาำรพาเรำีาะทเมพมำททดวกวกสดรเัะเืพทด่อ่ัเาสำมพทระ้ำมดืสวำำีพสกาำ้่่่่ะทะ_/วดใกทด่กามดมเใไยพ่ำคยไบอสทเม่พ่าะาะาากสะวพวดว่้วไย้เา_ื้ดใฝแงกยดจะนเนรเพตยำบาพาพใดทเมใเใาเมดม่พาเสสกวพาิ่พาาเาวปมิใกวำสย_จนะคภตรไ่ด่าเาำส ทดมฝกฝ_ใมดม_งไงยภนรนะาใอมฝแงกใอิ่ะีะสกวจนภรถระสสมเสะาพสสดาาะรดต/ยทะืมไงปบบหยำนนรำค/รคพึ_จย/รพรไาเททดสหงบ_จคถรพา้ึ_คำนำนสเสวหวไยตคาเาำยเยวำวดสดววพสแสสดาดสกททเฃไงภนเคพีัากวดตระสำสำวยนะนพนสะสพาำสนพยวะนำยนพนพาา_สกวเยวเสะยไววพวพวพววพวพววพวไบยดยยดส_าำาสำสำวำววะวำววะสพว_จะรรู้ืาะสพวาเสวเวเยำยึตำร_ราพสะวสว/วทเาดใกวสพื้่ำ้าเวำใ_มา/วปจ่ี่ตกยำม่่ทะมดอสีืั่นเสดสเมัิัทำวาา่่่รเนดส้ัาพยำนะสำวำวืำ่พศพวำวำาำาวำสสำสพาืะาำวมทา_สสเตพนนำรดาพาวแวำงหวันยเนภจไจกคภภ่รด/าพ

มีเด็กหญิงคนหนึ่งเธอมีชื่อว่า me เธอเกิดมาในความไม่พร้อมของครอบครัว....แม่ของเธอมีลูก2คนตั้งแต่อายุยังน้อยซึ่งเด็ก2นั้นก็คือเธอและพี่ชาย...พี่ชายกับเธอห่างกันประมาณ3ปีเธอกับพี่ชายไม่ค่อยสนิทกันซักเท่าไหร่เพราะพี่ชายของเธอชอบบอกว่าเธอคือต้นเหตุที่พ่อทิ้งไปและต้องมาอยู่กับหญิงชราคนนึงซึ่งหญิงชราคนนั้นก็คือคุณยายของเธอกับพี่ชาย...และสาเหตุที่เธอกับพี่ชายต้องมาอยู่กับยายจริงๆแล้วก็คือพ่อกับแม่ของเธอได้ทะเลาะกันเหตุเกิดมาเพราะแม่ของเธอจับได้ว่าพ่อของเธอแอบไปมีผู้หญิงคนอื่นซึ่งผู้หญิงคนนั้นก็กำลังท้องอยู่จึงได้เลิกลากันไปและแม่ของเธอก็ได้ให้เธอและพี่ชายมาอยู่กับยายก่อนโดยบอกกับคุณยายของเธอว่าฝากลูกไว้ก่อนแล้วเดียวจะส่งเงินมาให้และกลับมาเยี่ยมบ่อยๆขอไปทำงานหาเงินที่อื่นก่อนนะ...และหลังจากนั้นแม่ของเธอก็ได้หายไปเลย...ซึ่งก็เป็นเหตุให้เธอต้องอยู่กับหญิงชราคนนั้นแบบไม่มีข้อแม้....แต่ตัวเธอเองก็ไม่เคยสงสัยเลยว่าหญิงชราคนนั้นไม่ใช่แม่แท้ๆของเธอแต่เป็นยายต่างหากเธอได้เรียกหญิงชราคนนั้นว่าแม่แทนที่จะเรียกยายและหญิงชราคนนั้นก็ไม่เคยบอกเธอเรื่องแม่เลยจนกะทั้งเธออายุได้3ขวบซึ่งเป็นวัยที่ต้องเข้าเรียนในระดับชั้นเตรียมอนุบาล...ก่อนที่เธอจะรู้จักกับคำว่าสังคมเธอเป็นเด็กผู้หญิงธรรมดาคนนึงที่ร่าเริง สดใส เฉลียวฉลาด กล้าเเสดงออก มีความเป็นตัวเอง แต่หลังจากที่เธอก้าวข้ามไปอยู่ในสังคมที่มีชื่อว่าโรงเรียนเธอก็ได้เปลี่ยนไปเพราะเธอได้รู้ว่าหญิงชราที่เธอรักและเรียกว่าแม่นั้นไม่ใช่แม่ของเธอ...เธอโดนทั้งคำล้อจากเหล่าเพื่อนๆคำดูถูกคำด่าและอีกมากมายที่ทำให้จิตใจของเธอนั้นไม่โอเคจนถึงขั้นไม่อยากไปโรงเรียนอีกเลยแต่หญิงชราก็ได้บอกให้เธอไปโรงเรียนอยู่ดีเด็กหญิงmeจำใจและจำเป็นที่จะต้องไปตามคำสั่งต่อให้ใจจะไม่อยากก็ตามเธออายุแค่3-4ขวบแต่ต้องแอบนั่งร้องไห้ในห้องน้ำเพียงเพราะไม่อยากให้ใครเห็นว่าอ่อนแอ

**********************************************

ทุกคนนน...แอดขอตัดจบแค่นี้ก่อนนะเดะแอดมาต่อให้...มารออ่านต่อกันก่อนนะอย่าพึ่งหายไป