เจ้าสาวชุดแดง
ตอนที่1
เรื่องราวทั้งหมดถูกแต่งขึ้นมาจาก จินตนาการของผู้แต่งเท่านั้นไม่มีกานอ้างอิงจากชีวิตจริงและไม่มีเจตนาจะทำให้บุลคลในภาพเสียหาย
ใบข้าว
พี่ปั้นชาจะทานข้าวไหนคะเพราะตอนนี่ดึกมากๆแล้วอ่ะ
ปั้นชา
ร้านข้างๆ ออฟฟิศม่ะ
ปั้นชา
พี่เดินผ่านเมื่อวาน
ใบข้าว
เดี๋ยวข้าวเก็บของแป๊ป~
ใบข้าว
เรีบยร้อยค่ะไปกัน//กอดแขนปั้นชา
ปั้นชา
ไปกัน//เดินไปพร้อมใบข้าว
ใบข้าว
พี่พรุ่งนี่ไปร้านหนังสือกันไหมคะ
ใบข้าว
ช่วงเย็นจะได้มั่งคะ
ปั้นชา
คงจะไม่ได้นะใบข้าวลูกพี่กลับมาจากบ้านแม่แล้ว
ใบข้าว
หลานกลับมาแล้วเดี๋ยวข้าวจะซื้อขนมไปฝากหลานนะ
ปั้นชา
เพราะมะลิบ่นคิดถึงแต่ใบข้าว
ตัวประกอบหญิง
แม่ค้า:อาหารมาแล้วค่ะ
ปั้นชา
แล้วจะได้กลับบ้านมันมืดมากแล้ว
ใบข้าว
ได้เดินกลับคนเดียวอีกแล้ว//เดินตามทาง
ใบข้าว
ห้องสมุดยังไม่ปิดอีกหรอ
ใบข้าว
//ตัดสินใจเดินเข้าไป
ตัวประกอบชาย
ผู้ดูแล:อ้าวใบข้าว
ใบข้าว
ร้านยังไม่ปิดหรือคะ
ตัวประกอบชาย
ผู้ดูแล:ใกล้ปิดแล้วจ้ะ
ตัวประกอบชาย
ผู้ดูแล:อีก5นาที
ใบข้าว
งั้นข้าวขอเดินดูสักหน่อยได้ไหมคะ
ตัวประกอบชาย
ผู้ดูแล:ได้จ้ะเชิญเลย
จากนั้นใบข้าวก็เดินดูหนังสือไปเรื่อยๆจนไปสะดุดกับหนังสือเล่มหนึ่ง
ใบข้าวเริ่มเปิดอ่านก่อนหนึ่งหน้าและติดใจจึงไปขอยืมจากผู้ดูแลห้องสมุด
ใบข้าว
ขอบคุณที่ให้ยืมนะคะผู้ดูแล
ตัวประกอบชาย
ผู้ดูแล:ยินดีครับ
ตอนที่2
ใบข้าว
รอแปปหนึ่งนะนิยายเดี๋ยวฉันมา
ใบข้าว
สดชื่น~//พึ่งอาบน้ำเสร็จ
ใบข้าว
มาได้เวลาแล้ว//กระโดดขึ้นเตียง
ใบข้าวเริ่มอ่านนิยายเรื่องนั้นไปเรื่อยๆจนถึงกลางเรื่อง
ใบข้าว
ทำไมอีกครึ่งหน้าถึงไม่มีตัวอักษรเลยละ
ใบข้าว
หรือว่านักเขียนยังเขียนไม่จบหรอ
ใบข้าว
(ค่อยไปถามผู้ดูแลพรุ่งนี่ดีกว่า)
ใบข้าวบ่นกับตัวเองจบก่อนจะหลับไปในคืนนั้น
ใบข้าว
พี่เคยได้อ่านเจ้าสาวชุดแดงหรือยังอ่ะ
ใบข้าว
อืมๆ//พยักหน้ารั่วๆ
ใบข้าว
ก็ข้าวไปเจอมาในห้องสมุดเมื่อคืน
ใบข้าว
และพออ่านไปถึงกลางเรื่องกลับไม่มีประโยคเลย
ปั้นชา
ได้ถามผู้ดูแลหรือยัง
ใบข้าว
ตอนเย็นน้องว่าจะไปถาม
ปั้นชา
ตอนเย็นพี่ไปกับข้าวไม่ได้นะ
ใบข้าว
ข้าวขอแก้วหนึ่งเลยค่ะพี่ปั้นชา
ใบข้าว
เหมือนตาจะปิดตลอดเลย555
ปั้นชา
เดี๋ยวพี่โทรสั่งก่อนนะ
ใบข้าว
ขอบคุณค่ะ//ดื่มกาแฟ
ปั้นชา
ข้าวชอบสั่งแบบนี่ตอนง่วงเสมออ่ะพี่เลยจำได้ไง
ตัวประกอบชาย
พนักงาน:เฮ้ยๆท่านประธานมา
ตัวประกอบหญิง
พนักงาน:ไหนๆ
ตัวประกอบหญิง
พนักงาน:ว๊ายหล่อมากเลยย
กองทัพ
เชิญทุกคนทำงานตามปกติ
กองทัพ
ผมแค่มาตรวงดูออฟฟิศ
ใบข้าว
ปกติประธานไม่ลงมาดูเองไม่ใช่หรอ
ปั้นชา
คงจะเบื่อบริษัทละมั่ง
ตอนที่3
ใบข้าวได้กลับมาที่ห้องสมุดอีกครั้ง
ตัวประกอบชาย
ผู้ดูแล:มีอะไรเหรอใบข้าว
ใบข้าว
คือหนังสือเล่มนี่เหมือนผู้แต่งจะแต่งไม่เสร็จนะคะ//ยืดสมุดให้ดู
ตัวประกอบชาย
ผู้ดูแล:อ๋อ//เปิดอ่าน
ตัวประกอบชาย
ผู้ดูแล:ผู้แต่งเขาบอกว่าเขาแต่งเสร็จแล้วนะใบข้าว
ตัวประกอบชาย
ผู้ดูแล:แน่ใจเพราะตอนได้มาใหม่ๆผู้แต่งบอกไว้แบบนี่เลย
ตัวประกอบชาย
ผู้ดูแล:ไม่รู้ซิเพราะได้มานานแล้วเล่มนี่
ตัวประกอบชาย
ผู้ดูแล:ใบข้าวจะคืนเลยไหม
ใบข้าว
ไม่ค่ะขอเอาไปอ่านอีกรอบก่อนนะคะ//ยิ้ม
ตัวประกอบชาย
ผู้ดูแล:ได้ซิ//ส่งคืน
ใบข้าวก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงยังไม่อยากคืน
เหมือนหนังสือเล่มนี่กำลังดึงเธอเอาไว้ไม่ปล่อย
ใบข้าวกลับมาห้องพักของตัวเองพร้อมหนังสือก่อนจะวางเอาไว้และไปอาบน้ำ
ใบข้าว
(เฮ้อทำไมเราถึงต้องเอามาด้วยนะ)//นั่งมองหนังสือ
ใบข้าว
ทำไม...ประโยดมันแปลกๆละ
ใบข้าวที่เปิดอ่านอีกรอบแต่รอบนี่ข้าวมองว่าตัวหนังสือมันเอียดเล็กน้อย
ใบข้าว
หรือว่ามันเอียดอยู่แล้วนะ//อ่านต่อ
ใบข้าวอ่านไปสักพักก่อนจะได้ยินเสียงมือถือ
ปั้นชา
เมื่อเช้าที่ข้าวถามพี่ว่าเคยอ่านนิยายเจ้าสาวชุดแดงน่ะ
ปั้นชา
นิยายนั้นเขาสร้างจากเรื่องจริงเลยนะ
ใบข้าว
เหรอคะ!!//ตกใจก่อนจะก้มไปมองหนังสือ
ปั้นชา
พี่ไปอ่านเจอมาในเน็ต
ปั้นชา
เขาบอกว่าสร้างมาจากเรื่องเล่าๆจริงๆ
ใบข้าว
ในเน็ตเขียนว่ายังไงคะพี่
ปั้นชา
เขาเขียนว่า"หากเรื่องเล่านี่เป็นหนังสือจะไม่สามารถอ่านได้อีกครึ่งหน้า"
ใบข้าว
มะ..มีอะไรอีกไหมคะ?
ปั้นชา
เขาบอกว่าเรื่องเล่านี่ต้องสาปเพราะเคยมีคนนำไปอ่านแล้วต/ยไปสอง
ใบข้าว
//พลิกกลับไปอ่านรายชื่อคนที่ยืดหนังสือ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
