...ฉันที่อยู่ในป่าแบบสงบจู่ ๆ ก็มีชายผมที่น้ำตาลอ่อนดวงตาของเขาเป็นเหมือนดวงดาวยามค่ำคืนและชายคนนั้นได้เดินมาหาฉัน...
ชายหนุ่มผมน้ำตาลอ่อน:คุณครับช่วยแต่งงานกับผมเถอะครับ
...ฉันจึงจำน้ำเสียงและดวงดาวที่เหมือนดวงดาสยามค่ำคืนของเด็กหนุ่มที่เคยเป็นเพื่อนฉันในตอนเจอกันครั้งแรกได้ตอนนั้นฉันและโรเบิร์ตเป็นเพื่อนรักกันมากและจู่ ๆ เขาก็หายไปหลายปีฉันจึงลืมเขาไปและเขาก็เป็นคนที่ฉันแอบชอบตอนเด็ก ๆ แต่ตอนเด็ก ๆ เขาผมที่เหลืองออกทองทำให้ฉันลืมเขาไปแต่น้ำเสียงและดวงตาที่เหมือนดวงดาวยามค่ำคืนของเขาทำให้ฉันจำได้...
...ฉันจะเล่าเรื่องตอนเด็ก ๆ ให้ฟังเองคะ...
...*กัน**พบเจอกันครั้งแรก*...
ฉันที่ทำสวนดอกไม้อยู่ดี ๆ มีเด็กหนุ่มเดินเข้ามาในป่าแล้วเขาคนนั้นก็มีผมสีขาวและดวงตาที่เหมือนดวงดาวยามค่ำคืนและฉันก็ทักเขาว่า
ฉัน:เจ้าน่ะ มาทำไรในป่าคนเดียวหรือเจ้าหลงทางจากพ่อแม่รึ
...******ฉันตะโกนถาม******...
เด็กหนุ่ม:ขะ...ข้าหลงทางมาในป่าแล้วเจอบ้านหลังนึงเลยเดินมา...
...เด็กหนุ่มกลัวฉันมากเลยพูดไม่ดังนัก...
...ฉันเลยเดินไปใกล้ ๆ เด็กหนุ่มแล้วถามซ้ำว่า...
ฉัน:เจ้าน่ะ พัดหลงจากพ่อแม่รึ
เด็กหนุ่ม:....ใช่ครับ
ฉัน:ข้าจะนำพาเจ้าออกจากป่าเองไม่ต้องห่วงนะ
...^^^******ฉันยิ้มและพาเขาออกจากป่า******^^^...
เด็กหนุ่ม:ขอบคุณนะครับ...
ฉัน:ไม่ใช่เรื่องใหญ่ไรน่ะไม่ต้องขอบคุณ
...เด็กหนุ่มเดินจากไปที่หมู่บ้าน...
ฉันที่กำลังเดินกลับไปบ้านฉันก็เจอดอกไม้ที่งดงามเลยเก็บมาด้วยจนเวลายาวไปจนเย็น
...ฉันคิดในในว่าวันนี้หมดไวจังแฮะ...
...เช้าวันต่อมา...
...ฉันอาบน้ำและทำกิจวัตรประจําวันเหมือนเดิมแบบที่ผ่านมา...
ฉันเริ่มรดน้ำต้นไม้และสวนดอกไม้เหมือนเดิมแล้วก็เห็นเด็กหนุ่มคนเมื่อวันก่อนกำลังเดินมาทางบ้านฉันแล้วเด็กหนุ่มก็ยิ้มกว้าง
เด็กหนุ่มเดินเข้ามาใกล้ฉันแล้วเริ่มทำความรู้จักกับฉัน แน่นอนว่าฉันตกใจมากเขาแนะนำตัวก่อนแล้วให้ฉันแนะนำตัวที่หลังพอแนะนำตัวเสร็จก็รู้ได้ว่าเราทั้งคู่มีนิสัยที่ค่อนข้างเหมือนกัน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
