She Is Eternal Love |เธอคือรักนิรันดร์[ช×ช]
ตอน1
เเซนเดอร์(นอ.)
อายุ=27
สถานะ=โสด
ฟาร์เรล(พอ.)
อายุ=30
สถานะ=โสด
เเซนเดอร์(นอ.)
ภูเขาโคตรสวย//ถ่ายรูป
เเซนเดอร์(นอ.)
เดื๋ยวถ่ายให้ป่าว
เเซนเดอร์(นอ.)
ดูยุ่งอยู่นะ
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
เออ ดีเลย
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
มาช่วยกูหน่อย//ยื่นกล้องมาให้
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
//เตรียมท่าเพื่อถ่าย
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
ถ่ายได้!!
เเซนเดอร์(นอ.)
//กดชัตเตอร์
เเซนเดอร์(นอ.)
สวยจึ้งเกิน
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
เเหม ก็พูดไป
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
ดูหน่อยดิ
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
มาๆ เดื๋ยวกูถ่ายให้
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
ทำท่าดีๆด้วย
เเซนเดอร์(นอ.)
เออ รู้เเล้วน่า
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
มึงระวังนะเว้ย
เเซนเดอร์(นอ.)
เออ เอาเหอะถ่ายสักที
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
เคๆ//ถ่าย
เเซนเดอร์(นอ.)
//ทำท่ากระต่ายขาเดียว
เเซนเดอร์(นอ.)
เฮ้ยๆ//จะล้ม
เเซนเดอร์(นอ.)
ว๊าย!!//ล้มลงไปในเหว
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
มึง!!//ทิ้งกล้อง+รีบวิ่งไปช่วยเพื่อน
ฟาร์เรล(พอ.)
//เห็นเหตุการณ์+รีบวิ่งไปช่วย
ฟาร์เรล(พอ.)
คุณ!!//จับมือเเซนเดอร์ไว้ทัน
เเซนเดอร์(นอ.)
//ช็อก+ตกใจ
เเซนเดอร์(นอ.)
ขอบคุณนะที่คุณช่วยผมไว้
ฟาร์เรล(พอ.)
อย่าพึ่งขอบคุณเลย คุณต้องพยายามขึ้นมาก่อน
เเซนเดอร์(นอ.)
//ตะเกียกตะกาย+พยายามขึ้น
เเซนเดอร์(นอ.)
//มาอยู่ในอ้อมเเขนฟาร์เรลพอดี
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
มึงเป็นไงบ้าง!!//รีบวิ่งมาดูเพื่อน
ตอน2
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
ต้องขอบคุณพี่จริงๆนะคะ
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
ที่ช่วยเพื่อนหนูไว้
ฟาร์เรล(พอ.)
ไม่เป็นไรหรอกครับ
ฟาร์เรล(พอ.)
ไปดูเพื่อนคุณเถอะ
ฟาร์เรล(พอ.)
ผมกลัวเขาจะเป็นอะไรไป
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
ค่ะ//วิ่งไปหาเพื่อน
เเซนเดอร์(นอ.)
(ทำไมรู้สึกอยากจะอยู่กอดอันอบอุ่นนั่นอีกนะ)//จับหน้าอก+สัมผัสได้ถึงใจที่เต้นเเรง
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
มึงรู้สึกเป็นไงบ้าง ไม่เจ็บตรงไหนใช่ไหม
เเซนเดอร์(นอ.)
ไม่อะ กลับที่พักกันเถอะ
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
เออๆ ถ้าพี่คนนั้นไม่ช่วยมึงไว้ กูได้ช็อกตายเเน่
เเซนเดอร์(นอ.)
(ทำไมพอพูดถึงพี่คนนั้น ต้องใจเต้นเเรงด้วยวะ)
เเซนเดอร์(นอ.)
//หันกลับไปเพื่อหา"พี่คนนั้น"
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
ไปเร็ว มัวเเต่มองอะไรอยู่//จับมือ+วิ่ง
เเซนเดอร์(นอ.)
ช้าๆหน่อยดิ
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
ก็เดื๋ยวไม่ทันรถกลับที่พักอะดิ
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
เราไม่ใช่คนท้องถิ่น
ตอน3
ฟาร์เรล(พอ.)
(เธอผู้นั้นเป็นใครกันนะ)//จับหน้าอก+ยิ้ม
ฟาร์เรล(พอ.)
(อยากจะเจออีกเหลือเกิน)
ฟาร์เรล(พอ.)
//มองภูเขา+นึกถึงภาพที่ได้ช่วยเเซนเดอร์ไว้
ฟาร์เรล(พอ.)
(มันช่างอบอุ่นหัวใจเสียจริง)
ฟาร์เรล(พอ.)
(รีบกลับที่พักดีกว่า)
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
เห้ออ//ทิ้งตัวลงบนเตียง
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
เหนื่อยอะดิ
เเซนเดอร์(นอ.)
เเค่นี้เหนื่อย
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
ก็เป็นห่วงมึงไง
เเซนเดอร์(นอ.)
เเหม ทำมาเป็นห่วง
เเซนเดอร์(นอ.)
//หันไปมองตรงหน้าต่าง
เเซนเดอร์(นอ.)
//สังเกตเห็นใครคนหนึ่งที่เเสนคุ้นเคย
เเซนเดอร์(นอ.)
ใช่พี่คนนั้นป่าววะ
เเซนเดอร์(นอ.)
ใช่เลยละ//รีบวิ่งออกจากห้อง
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
ไปไหน!!เฮ้ย!!//รีบวิ่งตาม
เเซนเดอร์(นอ.)
ไปหาพี่เค้าอะดิ
เเซนเดอร์(นอ.)
ขอบคุณเขาไง
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
กูขอบคุณไปเเล้ว
ฟาร์เรล(พอ.)
//กำลังเดินเข้าที่พัก
ฟาร์เรล(พอ.)
//หันไปตามเสียง
เเซนเดอร์(นอ.)
อุ้ย!!//ชนเข้ากับอกฟาร์เรลเต็มๆ
ฟาร์เรล(พอ.)
คุณเป็นอะไรหรือเปล่า//มอง+เป็นห่วง
เเซนเดอร์(นอ.)
ไม่เป็นอะไรครับ//ค่อยๆเดินถอยหลังออกมา
เเซนเดอร์(นอ.)
ผมต้องขอบคุณพี่จริงๆนะครับ
เเซนเดอร์(นอ.)
ที่ได้ช่วยผมไว้//ยิ้มให้อย่างจริงใจ
ฟาร์เรล(พอ.)
(ขนาดยิ้มยังน่ารักเลย)//มองด้วยสายตาที่อ่อนโยน+ยิ้มให้
มาเรีย(เพื่อนนอ.)
พี่คะคือ.....//เดินเข้ามาเพื่อที่คุย
เเซนเดอร์(นอ.)
?//หันมามอง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
