NovelToon NovelToon

พาลัก พาตัว

1 หุบปาก

เครื่องจอด
พริ้ม
พริ้ม
อ้า~
พริ้ม
พริ้ม
ถึงสักทีเมืองไทย
_______________
พริ้ม
พริ้ม
ลุงครับ//โบกมือ
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
ไปลงไหนครับ
พริ้ม
พริ้ม
ไปที่.....
___________________
มิน:คนส่วนตัวภวัต
มิน:คนส่วนตัวภวัต
นายครับ
ภวัต
ภวัต
อืม โอเค
_____________________
โกดัง
พริ้ม
พริ้ม
ปล่อยกู//ดิ้น
ชายหนุ่มโดนมัดไว้กับเก้าอี้เเถมทั้งยังมีถุงคลุมหัว
ตึก ตึก
พริ้ม
พริ้ม
มึงเป็นใคร
พริ้ม
พริ้ม
ปล่อยกูออกไป
พริ้ม
พริ้ม
//ดิ้น
ภวัต
ภวัต
หยุดดิ้นได้หละ
พริ้ม
พริ้ม
มึงก็ปล่อยกูไปดิวะ
พริ้ม
พริ้ม
ไอ่ชาติหมา//ดิ้น
ภวัต
ภวัต
ถ้ามึงไม่หยุดดิ้นหัวมึงกระจุยเเน่//จ่อปืน
พริ้ม
พริ้ม
มึงจะทำเหี้ยอะไร
พริ้ม
พริ้ม
ปล่อยกู//ดิ้น
ภวัต
ภวัต
//เอาปืนจ่อขมับ
พริ้ม
พริ้ม
//นิ่ง
ชายหนุ่มนิ่งทันที ถึงมีถุงคลุมเเต่ก็รู้สึกได้ว่าไม่ปลอดภัย
พริ้ม
พริ้ม
......
ภวัต
ภวัต
ก็หุบปากได้นิ
ภวัต
ภวัต
อยากอะไรว่าไหม
ภวัต
ภวัต
//เอาปืนตบหัวคนตรงหน้าเบาๆ
พริ้ม
พริ้ม
อึก..
พริ้ม
พริ้ม
ปล่อยกูไปเถอะนะ
พริ้ม
พริ้ม
กูขอร้องเเหละ
พริ้ม
พริ้ม
อึก..
ภวัต
ภวัต
ไม่เก่งเหมือนตอนนั้นเเล้วรึไง
-------------------------------------------------
พริ้ม
พริ้ม
จอดตรงนี้เลยก็ได้ครับลุง
พริ้ม
พริ้ม
ทั้งหมดกี่บาทครับ
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
2xxx
ปรื้น
พริ้ม
พริ้ม
//เปิดโทรศัพท์
พริ้ม
พริ้ม
น่าจะบอกพี่ก่อน
พริ้ม
พริ้ม
ลำบากเลยกู
พริ้ม
พริ้ม
อือ..
พริ้ม
พริ้ม
อีก2เเยกนี้ก็จะถึงหละ
ปรี้นๆ
พริ้ม
พริ้ม
//หันไปมอง
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
1//วิ่งเข้าใส่
พริ้ม
พริ้ม
โอ้ย
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
2//ปิดปาก ล๊อกคอ
พริ้ม
พริ้ม
อื้อ อือ//ดิ้น
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
1//เอาถุงมาคลุม
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
2//อุ้มขึ้นรถ
บนรถ
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
1//ไปไหนต่อครับนาย
ภวัต
ภวัต
โกดัง
พริ้ม
พริ้ม
อือ อ๋อย
พริ้ม
พริ้ม
//ดิ้น
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
2//มัดเชือกที่มือชายหนุ่ม
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
2//เลิกปิดปาก
พริ้ม
พริ้ม
อึก
พริ้ม
พริ้ม
ปล่อยกู
พริ้ม
พริ้ม
ปล่อย
พริ้ม
พริ้ม
อย่าให้กูหลุดไปได้นะมึง
พริ้ม
พริ้ม
มึงจะเสียใจ//ดิ้น
ตัวประกอบ
ตัวประกอบ
2//ให้ผมปิดปากมันต่อไหมครับนาย
ภวัต
ภวัต
ไม่ต้อง
พริ้ม
พริ้ม
ปล่อยนะเว้ย
พริ้ม
พริ้ม
ไอ่พวกเวร
พริ้ม
พริ้ม
ไอ่จังไร
สารพัดคำหยาบชายหนุ่มได้เอ่ยมาหมดเลย
********************************

2 ไม่ผิด

2
พริ้ม
พริ้ม
ปล่อยกูไปเถอะนะ
พริ้ม
พริ้ม
กูไปทำอะไรให้มึง
พริ้ม
พริ้ม
มึงเป็นใครกูยังไม่รู้เลย
ภวัต
ภวัต
เเล้วอยากรู้ไหมหละ
พริ้ม
พริ้ม
อื้อ
ภวัต
ภวัต
//เปิดถุงออก
พริ้ม
พริ้ม
.....
พริ้ม
พริ้ม
มึงเป็นใคร
ภวัต
ภวัต
มันไม่สำคัญเท่ากับการที่มึงทำน้องกูหรอก
พริ้ม
พริ้ม
ใครน้องมึง
พริ้ม
พริ้ม
กูไปทำอะไรน้องมึง
ภวัต
ภวัต
งั้นก็จำเอาไว้นะ
ภวัต
ภวัต
ว่ามึงทำอะไรน้องกู
ภวัต
ภวัต
1 มึงเเย้งสามีน้องกู
ภวัต
ภวัต
2 มึงทำให้น้องกูเจ็บ
ภวัต
ภวัต
3 ทิ้งน้องกู
ภวัต
ภวัต
ข้อ 3 เนี่ยไม่เกี่ยวกับมึง
ภวัต
ภวัต
เเต่เกี่ยวกับผัวมึงผัวที่มึงไปเเย้งเค้ามา
ภวัต
ภวัต
หึ
ภวัต
ภวัต
จำได้รึยังหละ!!
พริ้ม
พริ้ม
กูไม่มีผัวด้วยซ้ำ!!!
ภวัต
ภวัต
ตอเเหล//บีบคอ
พริ้ม
พริ้ม
อึก..
พริ้ม
พริ้ม
ปล่อย
ภวัต
ภวัต
เเม้งเอ้ย//ปล่อย
ภวัต
ภวัต
มิน!
มิน:คนส่วนตัวภวัต
มิน:คนส่วนตัวภวัต
คับนาย
ภวัต
ภวัต
มึงเอารูปคนที่ทำน้องกูมาให้มันดูหน่อย
มิน:คนส่วนตัวภวัต
มิน:คนส่วนตัวภวัต
นี้คับ//ยื่นภาพ
ภวัต
ภวัต
เป็นไง
ภวัต
ภวัต
คุ้นไหม//ยิ้ม
ร่างบางนิ่งไปสักพักเมื่อได้เห็นภาพ มันเป็นภาพที่คล้ายเค้ามากๆ
พริ้ม
พริ้ม
....
พริ้ม
พริ้ม
เออ
พริ้ม
พริ้ม
กูเอง
ภวัต
ภวัต
หึ
ภวัต
ภวัต
ก็เเค่นี้
พริ้ม
พริ้ม
รู้เเล้วก็ปล่อยกู//ดิ้น
ภวัต
ภวัต
ปัญญาอ่อน
ภวัต
ภวัต
กูไม่ปล่อยมึงหรอก
ภวัต
ภวัต
มึงต้องชดใช้ในสิ่งที่มึงทำกับน้องกู
ภวัต
ภวัต
เข้าใจ//ชี้หน้า
พริ้ม
พริ้ม
ทำไมมึงไม่ไปจับผัวกูหละ
พริ้ม
พริ้ม
จะมาจับกูทำไม//ดิ้น
พริ้ม
พริ้ม
มันทิ้งน้องมึงมาหากูเอง
ภวัต
ภวัต
ก็ถ้ามึงไม่เข้ามาน้องกูก็ไม่เป็นเเบบนี้!!
พริ้ม
พริ้ม
กูไม่ผิด!!
ภวัต
ภวัต
มึงนี้มัน//ต่อย
ร่างหนาต่อยเข้าไปที่หน้าร่างบางอย่างจังทำเอาร่างบางร้วงลงไปเลย

3 ที่นี่ที่ไหน

3
เช้าของอีกวัน
07:36
ภวัต
ภวัต
เฮ้ยตื่น//ตบหน้าเบา
ร่างหนานั่งยองๆเพื่อที่จะให้ระดับเท่ากัน
พริ้ม
พริ้ม
อื้อ
ภวัต
ภวัต
มิน
ภวัต
ภวัต
มึงไปเอาน้ำมาดิ้
ภวัต
ภวัต
สงสัยมันกำลังฝันดี
มิน:คนส่วนตัวภวัต
มิน:คนส่วนตัวภวัต
คับนาย
ชายผู้เป็นลูกน้องเดินออกไป
ภวัต
ภวัต
//ยืนขึ้น
พริ้ม
พริ้ม
//กัดขา
ภวัต
ภวัต
โอ้ย!!//ล้ม
พริ้ม
พริ้ม
555//ลุกขึ้น
พริ้ม
พริ้ม
มึงไอ่โง
ร่างหนายันตัวขึ้นพร้อมที่จะลุกเเต่ทันใดนั้นก็โดนเท้าของร่างบางเสยเข้าไปอย่างเต็มเเรง
พริ้ม
พริ้ม
//เสย
ภวัต
ภวัต
อึก//สลบ
พริ้ม
พริ้ม
ไอ่อ่อนเอ้ย
ร่างบางเดินไปที่ประตูทั้งใด
เเก๊ก
พริ้ม
พริ้ม
//ดันประตู
พริ้ม
พริ้ม
//วิ่งไปชั้นล่าง
พริ้ม
พริ้ม
ประตูๆๆ//วิ่ง
เมื่อร่างบางเห็นประตูก็วิ่งชนทันที่
เเต่ร่างบางตกใจสิ่งตรงหน้ามากกว่า
พริ้ม
พริ้ม
เกาะ
พริ้ม
พริ้ม
มันจับกูมาอยู่เกาะเลยหรอวะ//วิ่ง
พริ้ม
พริ้ม
//วิ่ง
พริ้ม
พริ้ม
นั้นไง ท่าเรือ//วิ่งไป
เมื่อไปถึงก็ทำเอาร่างอดคิดไม่ได้ว่า
พริ้ม
พริ้ม
ไม่มีเรือเลยหรอวะเนี้ย
ปั้ง!!
พริ้ม
พริ้ม
//ตกใจ
มิน:คนส่วนตัวภวัต
มิน:คนส่วนตัวภวัต
หยุดนะเว้ย!!//วิ่ง
มิน:คนส่วนตัวภวัต
มิน:คนส่วนตัวภวัต
ไม่หยุดผมยิงเเน่//จ่อ
พริ้ม
พริ้ม
ยอมเเล้วๆ//ยกมือขึ้น
มิน:คนส่วนตัวภวัต
มิน:คนส่วนตัวภวัต
//เดินเข้ามา
พริ้ม
พริ้ม
ทำไงดีๆ//พึมพำ
มิน:คนส่วนตัวภวัต
มิน:คนส่วนตัวภวัต
อยู่ตรงนั้น//ชี้
พริ้ม
พริ้ม
เออ//กระโดด
ตู้ม!!
มิน:คนส่วนตัวภวัต
มิน:คนส่วนตัวภวัต
เฮ้ย
พริ้ม
พริ้ม
ชะ ช่วย//ตะเกียกตะกาย
------------------------------------
พริ้ม
พริ้ม
เเฮ้กๆ//ไอ
พริ้ม
พริ้ม
เฮือก//สะดุ้งตื่น
ภวัต
ภวัต
เกือบตายเลยรึไง//วางเเก้วน้ำลง
พริ้ม
พริ้ม
ฝันหรอวะ//พึมพำ
ภวัต
ภวัต
เฮ้ยได้ยินกูไห-
พริ้ม
พริ้ม
ที่นี่ที่ไหน?!!//ยันตัวขึ้น
ภวัต
ภวัต
สมองเสื่อมรึไง
พริ้ม
พริ้ม
มึงจับกูมาที่ไหน?//ลุกไม่ได้
ภวัต
ภวัต
หึ
ร่างหนาเห็นอีกฝ่ายพยายามที่จะลุกขึ้น
เนื้องจากถูกมัดไว้กับเก้าอี้
ซ้ำยังล่วงลงไปเพราะเมื่อวาน
ภวัต
ภวัต
เสือก
ภวัต
ภวัต
ไม่ต้องรู้หรอกมึงอะ//พยุงร่างบางขึ้น
ตู๊ด ~ตู๊ด~
มิน:คนส่วนตัวภวัต
มิน:คนส่วนตัวภวัต
ขออนุญาตไปรับโทรศัพท์คับนาย
ภวัต
ภวัต
เออ
มิน:คนส่วนตัวภวัต
มิน:คนส่วนตัวภวัต
//เดินออกไป
________________________________

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!