อสูรงั้นหรอ…
จุดเริ่มต้น
คามาโดะ คิเอะ
หิมะตกขนาดนี้ยังจะไปขายถ่านอีกหรอจ้ะ ทันจิโร่
คามาโดะ คิเอะ
//มองหิมะที่ร่วงลงมาจากท้องฟ้าปกคลุมภูเขาจนขาวโพลน
คามาโดะ ซาโยมิ
นั่นสิคะพี่//มองทันจิโร่
คามาโดะ ทันจิโร่
หึๆๆ//หัวเราะอย่างเอ็นดูพลางลูบหัว
คามาโดะ ทันจิโร่
พี่ไปแปปเดียวไม่นานหรอก
คามาโดะ เนซึโกะ
แต่พวกเราเป็นห่วงพี่นะคะ ไม่เห็นต้องฝืนขนาดนี้เลยข้างนอกก็หนาว//เดินออกมาจากบ้าน
คามาโดะ ทันจิโร่
พี่ไม่ฝืนสักนิดเลยเนซึโกะ//ยิ้มให้
คามาโดะ ทันจิโร่
แม่ครับ ผมไปนะครับสัญญาจะรักษาตัวเป็นอย่างดี//กอดผู้เป็นแม่
คามาโดะ ซาโยมิ
งั้นหนูจะไปด้วยค่ะ
คามาโดะ ซาโยมิ
ไปช่วยพี่ทันจิโร่ขายถ่าน จะได้รีบกลับมาเร็วๆ
คามาโดะ เนซึโกะ
ใช่ค่ะ พี่ซาโยมิขายถ่านเก่งจะตาย//ยกนิ้วโป้งให้ซาโยมิ
คามาโดะ ซาโยมิ
นะคะแม่//เข้าไปกอด
คามาโดะ คิเอะ
ก็ได้จ่ะ//ยิ้มอ่อนๆ
งั้นพวกเราไปน้าาา//ทั้ง2คนพูด
คามาโดะ คิเอะ
อย่าลืมผ้าพันคอสิจ้ะ//ใส่ให้ทั้ง2
ทั้ง2คนได้เดินลงเขาไปจนลับสายตาแม่
คามาโดะ เนซึโกะ
แม่คะ เข้าบ้านกันค่ะเดี๋ยวไม่สบาย//กอดแขนผู้เป็นแม่
ทั้ง2คนเดินจนไปถึงหมู่บ้านเล็กๆ
คามาโดะ ซาโยมิ
ถ่านมั้ยคะ//ตะโกนขาย
คามาโดะ ทันจิโร่
ถ่านไม้ติดไฟง่ายครับ//ตะโกนขาย
ตปก.
ไอหนูๆถ่านหน่อยๆ//กวักมือเรียก
คามาโดะ ทันจิโร่
นี่ครับถ่าน//ยื่นไม้ให้
ตปก.
อ้าวว!!นี่ท้นจิโร่หนิ หิมะตกปานนี้ยังลงมาขายอยู่รึ
ตปก.
แล้ามาคนเดียวหรอเนี่ย
คามาโดะ ทันจิโร่
ป่าวครับ ผมมากับซาโยมิ
คามาโดะ ซาโยมิ
พี่ทันจิโร่หนูขายหมดแล้วหล่ะ//ยิ้มภูมิใจ
คามาโดะ ทันจิโร่
เก่งมากน้องพี่//ลูบหัว
ตปก.
นี่น้องสาวเอ็งรึทันจิโร่
ตปก.
ข้าก็เห็นมาตั้งนานไม่คิดว่าจะเป็นน้องสาวเจ้า//หัวเราะขำขัน
คามาโดะ ซาโยมิ
หมดสักที~//ดีใจ
คามาโดะ ทันจิโร่
ป่ะ!!กลับบ้านกัน//ยิ้มดีใจ
คามาโดะ ซาโยมิ
//นั่งบนรถเข็น
ระหว่างทั้งคู่กำลังเดินกลับบ้าน
_
ไอ่หนู2คนน่ะกำลังจะไปไหน
ความผิดข้าแท้ๆ
คามาโดะ ทันจิโร่
ผมกับน้องสาวหรอครับ
คามาโดะ ซาโยมิ
//มองหน้าลุง
คามาโดะ ซาโยมิ
ลุงที่ชอบไปขายชาที่หมู่บ้านหนิคะ
_
เข้ามาข้างในก่อนสิ ข้าจะเล่าอะไรให้ฟัง
คามาโดะ ทันจิโร่
ไม่ดีกว่าครับ พวกเราต้องรีบกลับบ้าน
คามาโดะ ซาโยมิ
ใช่ค่ะ//ยิ้มแห้ง
_
เอาหน่า..พวกเจ้ากลับบ้านไม่ได้หรอก
คามาโดะ ซาโยมิ
ทำไมละคะ//กลัวเล็กน้อย
_
ไม่ต้องกลัวๆ พระอาทิตย์จะลับขอบฟ้าแล้วพวกเจ้าไม่รู้รึว่าพวกอสูรมันจะออกล่า
คามาโดะ ทันจิโร่
อสูรงั้นหรอครับ?
_
เข้ามาก่อนข้าจะเล่าให้ฟัง
คามาโดะ ซาโยมิ
ขอบคุณมากๆเลยนะคะ//ยิ้ม
คามาโดะ ทันจิโร่
แล้วไออสูรที่ว่าเป็นยังไงหรอครับ
_
ข้าเคยมีภรรยาที่ข้ารักมากอยู่คนนึง
_
จะไปขายชาที่ตลาดจริงๆหรอพี่ ข้ากลัวนะที่เป็นผู้หญิงอยู่บ้านคนเดียว
_
ไปแปปเดียวเองที่รัก//กอด
ระหว่างที่ภรรยาอยู่บ้านคนเดียว
อสูรทั่วไป
//ใช้มนต์อสูรพังประตูเข้ามา
_
แกเป็นใครหน่ะ!!!//ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว
อสูรทั่วไป
ชู่ววว//เอามือปิดปากอค.
อสูรทั่วไป
ข้าเป็นใครไม่สำคัญ
อสูรทั่วไป
ข้าแค่มาเล่นสนุกกับแก ไม่ต้องกลัว//แสยะยิ้มที่น่ากลัว
อสูรทั่วไป
//ใช้มือลอกผิวหนังหน้าของเหยื่อ
อสูรทั่วไป
หึๆๆ//หัวเราะชั่วร้าย
_
ที่รักจ๋าาา//เปิดประตูเข้ามา
_
//อึ้งกับสิ่งที่กำลังเห็น
อสูรทั่วไป
//มองมนุษย์ที่กำลังเข้ามา
อสูรทั่วไป
พวกผู้ชาย ชั้นต่ำ//กรอกตา
อสูรทั่วไป
//กินหนังหน้าของผู้หญิงคนนั้น
อสูรทั่วไป
อ่าาาา~สดชื่นดีจริง
_
แกทำอะไรของแก!!!//ตะโกนเสียงดัง
อสูรทั่วไป
ดีนะที่ข้าไม่กินผู้ชายไม่งั้นเจ้าไม่รอดจากข้าหรอก!//รีบก้มหน้าก้มตากินร่างของผู้หญิง
อสูรทั่วไป
//ใช้มนต์อสูรผลักผู้ชายกระเด็น
อสูรทั่วไป
ข้าไม่ใช่มนุษย์ที่อ่อนแออย่างเจ้า ที่เจ้าจะมาทำร้ายข้าได้ง่ายๆ
อสูรทั่วไป
เพราะข้าคือ“อสูร”ยังไงหล่ะ
ชายหนุ่มมองอสูรที่กระโจนหนีหายไปพร้อมกับร่างหญิงสาวที่ตนรักเหลือไว้เพียงรอยเลือด
_
//ทำอะไรไม่ถูก+ร้องไห้หนัก
_
พวกอสูรมันใช้เลือดหรือร่างกายมนุษย์ในการดำรงชีวิตของพวกมัน
_
ฉันไม่น่าปลอดภรรยาของฉันไว้คนเดียวเลย
ลางสังหรณ์
คามาโดะ ซาโยมิ
เอ่ออ..ไม่เป็นไรนะคะคุณลุง//เห็นใจ
คามาโดะ ซาโยมิ
พี่ทันจิโร่…//สีหน้ากังวล
คามาโดะ ซาโยมิ
แล้วแม่กับเนซึโกะหล่ะ//ก้มหน้า
คามาโดะ ทันจิโร่
//กอดน้องสาว
คามาโดะ ทันจิโร่
พี่ภาวนาให้ครอบครัวเราปลอดภัยนะซาโยมิ
_
คืนนี้พวกเจ้านอนที่นี่ก่อนเถอะ
แสงอาทิตย์ได้สาดส่องมายังหน้าของซาโยมิ
คามาโดะ ซาโยมิ
//ค่อยๆลืมตา
คามาโดะ ซาโยมิ
เช้าแล้วหรอเนี่ย//มองหาทันจิโร่
คามาโดะ ซาโยมิ
โอ๊ะ!!/มองที่แขน
คามาโดะ ซาโยมิ
จะมีลางร้ายหรอใจคอไม่ดีเลยสิ//ขนลุกซู่
เวลาซาโยมิสำผัสหรือรู้สึกได้ถึงภัยอันตรายหรือมีลางสังหรณ์ไม่ดีก็จะขนลุกซู่
คามาโดะ ทันจิโร่
ซาโยมิตื่นแล้วหรอ
คามาโดะ ซาโยมิ
พี่คะ…เรารีบกลับกันดีมั้ยหนูรู้สึกไม่ดีอะไรอย่างนั้น
คามาโดะ ทันจิโร่
อื้ม..ได้สิงั้นไปลาลุงเขากัน
คามาโดะ ซาโยมิ
ค่ะ หนูขอตัวรีบกลับก่อนนะคะเดี๋ยวแม่น่าจะเป็นห่วงเอา
คามาโดะ ทันจิโร่
ใช่ครับ//ก้มหัว
คามาโดะ ซาโยมิ
ขอบคุณสำหรับที่พักและอาหารนะคะ//ก้มหัว
คามาโดะ ทันจิโร่
ขอบคุณครับ//ก้มหัวให้
ทั้งคู่ได้รีบเดินทางขึ้นไปทางภูเขาเพื่อกลับบ้าน
โดยที่ขนแขนของของซาโยมิยิ่งใกล้บ้านเท่าไหร่ยิ่งลุกซู่มากขึ้นเท่านั้น
คามาโดะ ซาโยมิ
//ลูบแขนเป็นพักๆ
คามาโดะ ทันจิโร่
//มองด้วยความเป็นห่วง
คามาโดะ ทันจิโร่
//รู้สึกได้รับกลิ่นแปลก
คามาโดะ ทันจิโร่
เป็นกลิ่นที่รับแรงกดดันอย่างหนักอึ้งเลยทีเดียว//คิดในใจ
คามาโดะ ทันจิโร่มีประสาทการรับรู้ทางด้านกลิ่นได้อย่างดีเยี่ยม ฉับไว
ทั้งคู่รีบมุ่งหน้าไปทางบ้าน
คามาโดะ ทันจิโร่
กลิ่นเลือดหนิ//ในใจ
คามาโดะ ซาโยมิ
พี่เป็นอะไรรึปล่าวคะ
คามาโดะ ทันจิโร่
//รีบวิ่งเข้าไปในบ้าน
คามาโดะ ทันจิโร่
//เปิดประตู
คามาโดะ ทันจิโร่
แม่ครับ!!!
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
