!คำเตือน!

เนื้อหาในนิยายนี้เป็นเพียงความชอบโดยส่วนตัวของนักเขียนเท่านั้น ไม่มีเจตนาจะทำให้ตัวละครตรงกับใครในความเป็นจริง และนิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับแวมไพร์เกือบทั้งเรื่อง แอดจึงจะขอให้นักอ่าน ได้อ่านอย่างสนุก และ มีความสุขนะครับ หวังว่าจะชอบนะครับ

.

.

.

.

       ณ. เวลา (08:40)

มีชายหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งเป็นตัวเอกของเรื่องนี้ เขาได้เรียนต่อที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง เขานั้นได้เข้ามาพร้อมเพื่อนอีกคน (ตัวเอกชื่อ "แบงค์") ส่วน (เพื่อนตัวเอกชื่อ "ธาม")

แต่เขาสองคน ไม่รู้ว่ากำลังพบเจออะไรในเมือง เมืองนี้

.

.

.

แบงค์: เห้ย ธาม กูได้ยินมาว่า ตอนกลางคืน เมืองนี้วิวสวยอยู่นะ

//แบงค์พูดกับธามที่กำลังนั่งกินขนมอยู่

ธาม: ใช่ วิวสวย อากาศดี อาหารอร่อยก็เยอะ

//ธามตอบกลับแบงค์และยกขวดโค้กขึ้นมาดื่ม

แบงค์: ช่วงสอบเข้ามาแรกๆ มีแต่สาวสวยๆ

//แบงค์พูดขึ้นอีกครั้ง แล้วก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้ เพราะมีรุ่นพี่ผู้หญิงเดินเข้ามาหาแบงค์กับธาม

รุ่นพี่ผู้หญิง: ไงเด็กๆ เห็นว่าสอบติดน่ะ เลยว่าทักทายซักหน่อย

//รุ่นพี่ผู้หญิงกล่าวขึ้นพร้อมกับยิ้มให้เล็กน้อย

ธาม: อุ้ยไอแบงค์ทำไมไม่บอกกันว่ะ... สวัสดีครับ รุ่นพี่

//ธามสดุ้งแล้วจึงรีบลุกขึ้น เพราะได้ยินเสียงรุ่นพี่พูด

แบงค์: บอกไม่ทันหรอก กูก็พึ่งเห็นเขาเดินมา

//แบงค์ตอบกลับธามอย่างเร็ว

ธาม: รุ่นพี่ครับ รุ่นพี่ชื่ออะไรหรอครับ

//ธามกล่าวถามรุ่นพี่ขึ้น

รุ่นพี่ผู้หญิง: อ่อ พี่ชื่อริน เรียก"พี่ริน"เฉยๆก็ได้

แล้วน้องสองคนชื่ออะไรล่ะ

//พี่รินตอบกลับธาม และ ถามชื่อทั้งสองคนกลับ

แบงค์: ผมชื่อแบงค์ครับ ส่วนคนนี้ชื่อ ธาม ครับ

//แบงค์บอกชื่อกับรุ่นพี่ และ ชี้ไปที่ธาม

ธาม: รุ่นพี่ไม่มีเรียนหรอครับ หรือกำลังจะไปเรียนครับ

//ธามพูดขึ้นอย่างสงสัย

พี่ริน: พี่แค่เดินผ่านมาน่ะ แต่เห็นน้องสองคนพอดี

//พี่รินตอบกลับ และยิ้มให้เล็กน้อย

ธาม: พี่ยิ้มน่ารักจัง...

//ธามพูดขึ้นเพราะรู้สึกหลงรักรอยยิ้ม

แบงค์: แฮ่มๆ... ฮึ ฮืม!

//แบงค์ทำเสียงไอหลอกๆ

ธาม: ฮั่นแน่ หยอกนิดๆหน่อยๆเอง รู้แหละว่าจองไว้อะ

//ธามแกล้งพูดหยอกแบงค์ให้พี่รินได้ยินด้วย

แบงค์: ไอธาม เดะกูเตะคว่ำ!

//แบงค์พูดขึ้นพร้อมทำท่าจะเตะ

พี่ริน: หืม ต่อหน้ารุ่นพี่ที่เธอชอบเนี่ย กล้าเตะจริงๆหรอ

//พี่รินพูดขึ้นพร้อมกับมองตาแบงค์แบบไกล้ๆ

ธาม: หู้ยยยย อะไรกันครับเนี่ยย

//ธามพูดพร้อมทำท่าจะอ้วก

แบงค์: เออะ... ก..ไกล้เกินไปแล้วครับ....

//แบงค์พูดขึ้นแต่ก็ยังคงจ้องตาพี่รินอยู่

.

.

.

(ในขณะที่ธามกำลังพูดแซวแบงค์กับพี่รินอยู่ พี่รินก็ได้กระซิบบางอย่างข้างหูแบงค์ขึ้นมา)

.

.

พี่ริน: ตามหาฉันอยู่ใช่ไหมล่ะ.. นี่ไง เธอเจอฉันแล้วล่ะ

//พี่รินกระซิบข้างหูแบงค์และหายใจลดต้นคอแบงค์

แบงค์: ฮึก...

//แบงค์ตกใจสุดขีดเพราะไม่คิดว่าจะเจอแวมไพร์สาวซาดิส ที่ตนเองอยากเจอมานาน

พี่ริน: ไว้เจอกันพรุ่งนี้นะ... เด็กๆ ฉันไปเรียนแล้วนะ

//พี่รินกระซิบบอกแบงค์อีกรอบแล้วพูดตามปกติ

ธาม: โอเคครับ ไว้เจอกันใหม่นะครับ

//ธามกล่าวบอกลาพี่รินและหันมามองแบงค์ดูเหมือนตกใจอะไรอยู่

แบงค์: เจอกันแล้วสินะ....

//แบงค์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่สั่น

ธาม: เห้ย.. แบงค์!

//ธามเรียกแบงค์พร้อมกับสะกิดที่แขนแบงค์

แบงค์: อะ.. ห้ะ..

//แบงค์หันไปมองธามอย่างเร็ว

ธาม: เป็นอะไร เห็นทำหน้าตกใจ

//ธามได้ถามแบงค์อย่างสงสัย

แบงค์: คือ... ช่างมันถอะวะ ไปเรียนต่อกัน

//แบงค์พูดขึ้นและเดินนำอย่างไว

        วันต่อมา ณ. เวลา (19:25)

ธาม: แบงค์ มึงไม่กินอะไรตั้งแต่เช้าเลย เป็นไรป่าว

//ธามพูดขึ้นพร้อมกับมองหน้าแบงค์

แบงค์: ป่าววะ.... ธาม.. กูขออยู่คนเดียวซักพักนะ...

//แบงค์พูดเสร็จก็ลุกขึ้นและเดินขึ้นบันไดไปดาดฟ้าทันที

ณ. เวลา (20:40)

แบงค์: ความรู้สึกแบบนั้น... อยากเจออีกจัง...

//แบงค์พูดอยู่คนเดียว

(เสียงคนเดินมาจากข้างหลังแบงค์และหยุดอยู่ไม่ไกล)

แบงค์: ไอธาม... กูบอกอยากอยู่คนเดียว...

//แบงค์พูดขึ้นแต่ไม่ได้หันไปมอง

พี่ริน: อยากเจอไม่ใช่หรอ....

//พี่รินพูดตอบแบงค์จากข้างหลัง

แบงค์: พี่รินหรอ...

//แบงค์หันไปหาพี่รินอย่างเร็ว

พี่ริน: ใช่แล้วล่ะ~

//พี่รินตอบกลับแบงค์แล้วพุ่งเข้าไปหาแบงค์

แบงค์: ฮึก....

//แบงค์ตกใจจนถอยติดกำแพงข้างหลัง

พี่ริน: ฮ่าา~ กลิ่นอันหอมหวานของเลือด~

//พี่รินดมกลิ่นที่คอแบงค์และหายใจลดต้นคอแล้วจึงพูดขึ้นมา

แบงค์: อึก... ความรู้สึกแบบนี้อีกแล้ว...

//แบงค์พูดขึ้นและเผลอจับเสื้อของพี่ริน

พี่ริน: เธอพร้อมหรือยัง~ ฉันเริ่มจะไม่ไหวแล้วล่ะนะ~

//พี่รินถามแบงค์แล้วก็เลียที่คอแบงค์อย่างช้าๆ

(ทันทีที่แบงค์โดนพี่รินเลียที่คอ แบงค์จึงขาอ่อนจนนั่งลงที่พื้นแถบจะทันที)

ตึบ!!

แบงค์: ฮึก!...

//แบงค์ได้ล้มลงไปนั่งก้มหน้าอยู่ที่พื้น แต่มือยังจับเสื้อของพี่รินไว้อยู่

พี่ริน: ช่าง.. น่ารัก.. จริงๆ..

//พูดเสร็จพี่รินก็ปัดมือแบงค์ออก และผลักแบงค์ให้นอนแล้วจึงนั่งคร่อมแบงค์ไว้

แบงค์: ย.. ยัง... ผมยัง.. ผมยังไม่พร้อม

//แบงค์พูดขึ้นแล้วดันแขนพี่รินไว้

พี่ริน: ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมนะ... รู้ไหม...

//พี่รินพูดเสร็จจึงจับแขนที่แบงค์ดันไว้ กดลงกับพื้น

แบงค์: ด..เดี๋ยว ผมไม่พร้อ- อัก!

//แบงค์พูดยังไม่ทันจบก็โดนพี่รินกัดเข้าที่คออย่างแรง

พี่ริน: อึก.. อึก.. อึก.. อึก...

//เสียงพี่รินกลืนเลือดแบงค์ไปหลายอึก

แบงค์: ฮึก.. [ความรู้สึกนี้แหละ ชอบมากๆ.. ชอบจริงๆ..]

//แบงค์พูดขึ้นในใจก่อนจะสลบไป

.

.

.

.

.

.

.

กรุณา รอติดตามตอนต่อไปครับ...

(นี่แอดเป็นคนเขียน ยังรู้สึกชอบเลย)

(ความเดิมจากตอนที่แล้ว)

.

.

แบงค์: ไอธาม เดะกูเตะคว่ำ!

//แบงค์พูดขึ้นพร้อมทำท่าจะเตะ

พี่ริน: หืม ต่อหน้ารุ่นพี่ที่เธอชอบเนี่ย กล้าเตะจริงๆหรอ

//พี่รินพูดขึ้นพร้อมกับมองตาแบงค์แบบไกล้ๆ

ธาม: หู้ยยยย อะไรกันครับเนี่ยย

//ธามพูดพร้อมทำท่าจะอ้วก

.

.

.

.

(วันต่อมา ณ. เวลา10:40)

อาจารณ์: นายธาม เพื่อนคุณหายไปไหน?

//อาจารณ์ถามกับธามที่เป็นเพื่อนของแบงค์

ธาม: อ่อ เขานอนพักอยู่ที่หอน่ะครับ เห็นบอกว่าไม่สบายอีกแล้วน่ะครับ

//ธามบอกกับอาจารณ์ที่ถามอย่างสงสัย

อาจารณ์: โอเค บอกเขาด้วย อย่าพยายามขาดเรียนเยอะล่ะ เดี๋ยวคะแนนจะไม่มีเอา

//อาจารณ์พูดขึ้นด้วยความเป็นห่วง

ธาม: ได้ครับอาจารณ์

//ธามตอบตกลงกับคำที่อาจารณ์ฝากบอกแบงค์

(ณ. เวลา 19:40)

ธาม: แบงค์ กูกลับมาแล้ว จารณ์ฝากบอ- เอ่า หายไปไหนอีกละ

//ธามพูดขึ้นพร้อมกับเปิดประตูเข้ามาแต่ไม่เห็นแบงค์

แบงค์: กูอยู่ในห้องน้ำ

//แบงค์ที่อยู่ในห้องน้ำได้พูดขึ้นมา

ธาม: เอ่า หรอ กูซื้อของมาเยอะเลย ออกมากินข้าวกินยา ละก็อย่าลืมกินโจ๊กด้วยนะ กำลังร้อนๆเลย

//ธามพูดกับแบงค์ด้วยความเป็นห่วง

แบงค์: อะ ไหน มึงบอกอาจารณ์ฝากบอกอะไร

//แบงค์ถามธาม แต่พยายามเอาผ้าเช็ดตัวบังคอไว้

ธาม: มึงทำตัวมีพิรุธนะแบงค์ ปิดคอทำเชี้ยไรน่ะ

//ธามพูดขึ้นพร้อมกับลุกมาดึงผ้าเช็ดตัวของแบงค์ออก

แบงค์: เห้ย!?...

//แบงค์ตกใจที่อยู่ๆธามก็ลุกมาดึงผ้าเช็ดตัวของตนออก

ธาม: มึงไปโดนอะไรกัดที่คอมา เอาตรงๆ

//ธามเห็นรอยกัดที่คอแบงค์ จึงถามแบงค์ขึ้นมา

แบงค์: เออ! กูโดนพี่รินกัด พอใจมึงแล้วใช่ไหม!

//แบงค์พูดขึ้นพร้อมกับร้องไห้เพราะกลัวจะโดนธามเกลียดตนเอง

ธาม: มึงจะสื่อว่าพี่รินเป็นแวมไพร์หรอ

//ธามพูดขึ้นเพราะเริ่มสนใจเรื่องนี้

แบงค์: ใช่! แล้วกูก็รู้ว่าเขาก็ซาดิสด้วยซ้ำ!

//แบงค์พูดขึ้นอย่างจริงจังแล้วมองหน้าธาม

ธาม: กูอยากลองบ้างว่ะ....

//ธามพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มเล็กน้อย

แบงค์: ไม่ เขาต้องเป็นของกู... ของกูคนเดียว เท่านั้น

//แบงค์พูดขึ้นพร้อมกับเดินผ่านธามแล้วออกห้องไป

(ณ. ห้องพี่ริน เวลา 20:30)

แบงค์: พี่ริน ผมแบงค์เอง เปิดประตูให้ผมทีครับ....

//แบงค์เคาะประตูห้องพี่รินแล้วพูดขึ้น

พี่ริน: หืมม ดูสิ มีใครมาหาถึงที่เลยล่ะ

//พี่รินพูดขึ้นแล้วเดินไปเปิดประตูให้แบงค์

แบงค์: คือ... จากนี้ ผมขอมาอยู่กับพี่ได้ไหม

//แบงค์พูดขึ้นแล้วเดินเข้าไปกอดพี่ริน

พี่ริน: โอ้ะ... หืมม ไหน เป็นอะไรเอ้ยคนเก่ง~

//พี่รินพูดขึ้นพร้อมกับกอดแบงค์และลูบหัวแบงค์

แบงค์: ผมอยากให้พี่ดูดเลือดผมคนเดียวได้ไหม ผมขอล่ะ ผมยอมพี่ทุกอย่างเลย ฮืออ...

//แบงค์พูดขึ้นพร้อมกับร้องไห้

พี่ริน: หืมม เอางั้นเลยหรอ

//พี่รินพูดพร้อมกับลูบหัวแบงค์และดึงแบงค์มาในห้องแล้วปิดประตู

แบงค์: ใช่ครับ ผมยอมพี่ทุกอย่างเลย ฮือออ

//แบงค์พูดขึ้นแล้วจึงกอดแน่นกว่าเดิม

พี่ริน: อื้อ~ งั้นก็ย่อมได้ แต่...

//พี่รินพูดขึ้นแล้วเลียที่คอแบงค์

แบงค์ ฮึก... พ..พี่ริน

//แบงค์เรียกชื่อพี่รินด้วยน้ำเสียงสั่น แล้วมองตาพี่ริน

พี่ริน: หืมม ว่าไงคะ~

//พี่รินพูดขึ้นแล้วมองตาแบงค์กลับ

แบงค์: ต..แต่อะไรงั้นหรอครับ

//แบงค์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

พี่ริน: ก็... ฉันต้องทำสัญลักษณ์ไว้ที่คอเธอนะ

//พี่รินพูดขึ้นและไม่รอช้าที่จะฝังเขี้ยวลงที่คอแบงค์อย่างแรง

แบงค์: อึก!...อะ.. ผ..ผม.. ยังไม่ทัน.. ต..ตั้งตัวเลย...

//แบงค์พูดขึ้นพร้อมทำท่าจะล้ม

พี่ริน: อึก.. อึก.. อึก.. อึก...

//เสียงพี่รินขึ้นเลือด

แบงค์: พ..พี่ริน ผ..ผมอยากให้... ย อยากให้

//แบงค์พูดขึ้นแล้วล้มลงทันที

พี่ริน: ฮ่าาา~ อยากให้อะไรงั้นหรอคะ~

//พี่รินพูดขึ้นแล้วมองแบงค์ที่ล้มอยู่

แบงค์: อยากให้.. ก..กัดผมแนงกว่านี้อีก..

//แบงค์เงยหน้ามองพี่รินแล้วพูดขึ้น

พี่ริน: อ่าา~ อยากได้ยินคำนี้จากปากเธอที่สุดแล้วล่ะ~

//พี่รินพูดแล้วก็ก้มลงไปผลักแบงค์ให้นอนแล้วจึงนั่งคร่อมบนตัวแบงค์

แบงค์:ฮึก... เอาเลย ผม.. พ..พร้อมแล้วล่ะ

//แบงค์พูดขึ้นแล้วจึงเงยคอให้พี่รินทันที

พี่ริน: กล้าหาญจังเลยนะ พ่อคนเก่ง แต่ก็... ย่อมได้~

//พี่รินพูดขึ้นแล้วก้มลงกัดลงที่คอแบงค์ทันที

แบงค์: ฮึก!!... อะ..อื้อ บ..แบบนั้นแหละ...

//แบงพูดขึ้นก่อนที่จะสลบไป

( เช้าวันถัดไป ที่ห้องพี่ริน ณ เวลา 07:45)

พี่ริน: น้องแบงค์ ตื่นได้แล้วนะคะ เช้าแล้วค่ะ

//พี่รินปลุกแบงค์ที่นอนอยู่บนเตียงของตัวเอง

แบงค์: อะ... เช้า..เช้าแล้วหรอ

//แบงค์พูดอย่างงัวเงียแล้วลืมตามองพี่รินที่นั่งปลุกอยู่

พี่ริน: ใช่ค่ะ ตื่นได้แล้วนะคะ เจ้าเด็กขี้เซา

//พี่รินตอบแบงค์และแซวแบงค์ขึ้นมา

แบงค์: หือออ~

//แบงค์หันไปจับพี่รินลงมานอนกอด

พี่ริน: อ๊ะ... แบงค์จะทำอะไรพี่ค่ะ หืมม~

//พี่รินพูดเสียงยั่วใส่แบงค์

แบงค์: หือออ อย่าไปทำแบบนี้กับใครนะพี่ ผมหวงจริงด้วย

//แบงค์พูดแล้วซุกที่อกพี่รินทันที

พี่ริน: 555 ได้ค่ะ ตอนนี้น้องต้องลุกไปอาบน้ำแล้วไปเรียนพร้อมกันกับพี่นะคะ

แบงค์: ได้เลยครับ

//แบงค์พูดแล้วก็ลุกขึ้นเดินไปอาบน้ำทันที

( ณ เวลา 11:35)

ธาม:เห้ย! แบงค์! มึงไปไหนมาวะ กูเป็นห่วงนะเว้ย

//ธามพูดขึ้นพร้อมกับวิ่งเข้ามาหาแบงค์

พี่ริน: อะ ดีจ้า น้องธาม

//พี่รินทักทายธามพร้อมกับยิ้มให้

แบงค์: มึงคงจะรู้แล้วนะ ธาม

//แบงค์พูดขึ้นพร้อมกับมองพี่ริน

ธาม: เอ่อะ... ช..ใช่ กูจะไม่เอาไปบอกใครเลย

//ธามพูดอย่างตะกุกตะกัก

พี่ริน: จะเชื่อได้ไหมน้าา~

//พี่รินพูดขึ้นพร้อมกับมองที่คอธาม

แบงค์: ผมว่าพี่รินก็คิดเหมือนผมนะ

//แบงค์พูดขึ้นแล้วมองไปที่ธาม

(ณ หลังห้องน้ำเก่าหลังมหาลัย)

ธาม: พามาที่นี้ทำไมอะแบงค์

//ธามถามกับแบงค์แล้วมองรอบๆ

แบงค์: กูขอโทษจริงๆว่ะ แต่กูทำเพื่อจะได้เชื่อที่มึงบอกได้จริงๆ

//แบงค์พูดขึ้นพร้อมกับหันหน้าหนี

ธาม:เอาตรงๆแบงค์ มึงพากูมาทำอะไรที่นี้

//ธามพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เริ่มสั่น

พี่ริน: ก็พามาเชือดไงคะ

//พี่รินเดินเข้ามาบอกธามอย่างไกล้แล้วพุ่งเข้าไปกัดที่คอธามอย่างแรงทันที

อ๊ากกก!!

.

.

.

.

.

.

.

.

กรุณา ติดตามตอนต่อไปด้วยครับ ;)

      (ความเดิมจากตอนนี้แล้ว)

.

.

พี่ริน: จะเชื่อได้ไหมน้าา~

//พี่รินพูดขึ้นพร้อมกับมองที่คอธาม

แบงค์: ผมว่าพี่รินก็คิดเหมือนผมนะ

//แบงค์พูดขึ้นแล้วมองไปที่ธาม

.

.

.

.

ธาม: บ..แบงค์ ช่วยด้วย!

//ธามล้มลงและพยายามตะโกนให้แบงค์มาช่วยตนเอง

พี่ริน: ฮ่าา~ อย่าตะโกนสิน้องธาม~

//พี่รินก้มลงไปกระซิบบอกข้างหูธาม

ธาม: ฮืออ พ..พี่ริน ผม..ผมเจ็บ

//ธามเริ่มร้องไห้ออกมาและมองตาพี่ริน

พี่ริน: ไหน~ ร้องให้ดังกว่านี้สิ~

//พี่รินพูดขึ้นแล้วก็พลักธามลงนอนกับพื้นแล้วนั่งคร่อมบนตัวธาม

ธาม: ฮึก.. ม..ไม่ ผ..ผมกลัวแล้ว ผ..ผมเจ็บ...

//ธามพูดขึ้นแล้วพยายามดันตัวพี่รินไว้

พี่ริน: ไม่ดื้อสิ น้องธาม

//พี่รินปัดมือธามออกแล้วก้มลงกระซิบข้างหูธามและกัดที่คอธามอีกครั้ง

ธาม: อึก!... อ..อ่าา..ผม..ผมไม่ไหว..แล้ว...

//ธามเรียกชื่อพี่รินแล้วกำเสื้อพี่รินจนแน่น

พี่ริน: อึก.. อึก.. อึก.. อึก...

//เสียงกลืนเลือดอย่างหิวกระหาย

แบงค์: พี่ริน... พอได้แล้วครับ...

//แบงค์หันมาพูดกับพี่รินด้วยความหวง

พี่ริน: ฮ่าา~ได้ค่ะน้องแบงค์ ส่วน..น้องธาม ถ้าพี่ได้ยินคนอื่นพูดถึงเรื่องนี้ล่ะก็ รอบหน้า ระวังเลือดจะหมดตัวเอานะคะ

//พี่รินพูดแล้วก็ลุกขึ้นเดินไปหาน้องแบงค์ทันที

แบงค์: ไปเรียนกันครับ

//แบงค์พูดกับพี่รินแล้วก็เดินไปเรียนพร้อมกับพี่ริน

(ณ เวลา 17:50)

แบงค์: วันนี้เหนื่อยจัง รู้สึกเพลียๆแฮะ...

//แบงค์เดินออกมาจากตึกเรียนแล้วก็พูดกับตัวเอง

พี่ริน: โอ้ะ วันนี้เลิกเรียนพร้อมกันสินะ

//พี่รินพูดขึ้นจากข้างหลังแบงค์แล้วก็เดินเข้ามาหาแบงค์ทันที

แบงค์: ใช่ครับ กลับห้องกันครับพี่ริน

//แบงค์พูดขึ้นอย่างมีความสุขที่จะได้นอนห้องพี่ริน

( ณ ห้องพี่ริน เวลา18:30)

พี่ริน: ถึงห้องแล้วจ้าา

//พี่รินบอกกับแบงค์ที่เดินตามหลังมาแล้วเปิดประตรอให้แบงค์เข้าห้องไปคนแรก

แบงค์: โอเคครับผม ขอบคุณครับ

//แบงค์พูดขึ้นแล้วจึงเข้าห้องพี่รินไป

พี่ริน: วันนี้กินอะไรดีค่ะ มีของกินอยู่ในตู้เย็นนะ

//พี่รินพูดขึ้นและเดินเข้าห้องตามไปแล้วปิดประตู

แบงค์: มีอะไรบ้าง ไหนดูสิ

//แบงค์เดินไปเปิดตู้เย็นดูว่ามีอะไรกินบ้าง

พี่ริน: งั้นพี่อาบน้ำก่อนนะ อย่าแอบดูล่ะ

//พี่รินพูดขึ้นแล้ววางกระเป๋าไว้บนเตียง แล้วจึงเดินตรงไปห้องน้ำเพื่ออาบน้ำทันที

แบงค์: หืม โอเคครับผม

//แบงค์ตอบพี่รินแล้วก็หยิบกล่องข้าวผัดออกมาเวฟอุ่นแล้วกิน

พี่ริน: กินเยอะๆล่ะแบงค์~

//เสียงพี่รินพูดออกมาจากห้องน้ำ

แบงค์: ได้เลยครับพี่ริน

//แบงค์ตอบอย่างมีความสุข

( ณ เวลา 20:25)

พี่ริน: แบงค์ ขยับหน่อยสิ พี่จะนอนด้วย

//พี่รินเขย่าตัวแบงค์เบาๆและพูดขึ้น

แบงค์: อื้อ~

//ลืมตามองพี่รินแล้วดึงพี่รินลงมากอด

พี่ริน: อ๊า!....

//พี่รินตกใจที่อยู่ๆแบงค์ก็ดึงตนเองลงไปกอดที่เตียง

แบงค์: หืมม เสียงหวานเชียวนะครับพี่ริน

//แบงค์ที่ได้ยินเสียงตกใจของพี่รินจึงตอบกลับเสียงที่ได้ยินก่อนหน้านี้

พี่ริน: ตาบ้า! ก็เล่นดึงฉันไปกอดขนาดนั้นเลยนี่

//พี่รินตอบกลับอย่างเขินอาย

แบงค์: งั้นนอนกันนะครับ พรุ่งนี้จะได้ไปเรียนเช้าๆครับ

//แบงค์พูดขึ้นแล้วซุกที่อกพี่รินแล้วหลับไป

( ณ เวลา05:50)

ก็อก ก็อก ก็อก....

ธาม: แบงค์ กูธามนะ อยู่นี้หรือป่าว

//ธามเคาะประตูห้องแล้วพูดขึ้น

แบงค์: ใช่ มีอะไร

//แบงค์พูดขึ้นแล้วเดินมาเปิดประตู

ธาม: กูแค่จะมาบอกมึงว่า... กูเหงา

//ธามพูดขึ้นแล้วมองหน้าแบงค์

แบงค์: งั้นหรอ เดี๋ยววันนี้กูไปเล่นกับมึงละกันนะ

//แบงค์พูดขึ้นก่อนจะหันไปมองพี่รินที่นั่งมองอยู่

พี่ริน: ได้เลยค่ะ

//พี่รินพูดแล้วยิ้มให้แบงค์

(ณ คาเฟ่ในมอ เวลา12:15)

แบงค์: ธาม อะขนมที่มึงชอบอะ

//แบงค์พูดขึ้นแล้วเอาขนมวางให้ธามที่นั่งกินชาเขียวอยู่

ธาม: ขอบใจมาก.. แบงค์ กูมีเรื่องอยากขอโทษมึงว่ะ

//ธามพูดขึ้นแล้วมองหน้าแบงค์

แบงค์: อ่อ ไม่เป็นไรหรอก มันแต่อารมณ์ชั่ววูบเอง

//แบงค์พูดขึ้นแล้วก็แกะขนมที่ซื้อให้ธามมากิน

ธาม: แล้วมึงคิดไงถึงไปอยู่ห้องเดียวกันกับพี่รินหรอ

//ธามถามแบงค์ด้วยความสงสัย

แบงค์: กู.. หวงเขา ไม่อยากให้เขาไปทรมานใครอีก

//แบงค์พูดแล้วก็ลูบแผลรอยกัดที่คอตนเอง

ธาม: งั้นหรอ เจ็บขนาดนั้น มึงจนได้ไงวะ

//ธามถามแบงค์อีกรอบแล้วก็รูปแผลรอยกัดที่คอตนเอง

แบงค์: มันเป็นความชอบของกู กูแค่ชอบโดนพี่รินทรมานแค่นั้นเอง

//แบงค์พูดขึ้นแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

ธาม: มึงแม่ง มาโซคิสม์ วะ

//ธามมองแผลรอยกัดที่คอแบงค์ที่มีตั้ง3-4รอยแล้วพูดขึ้นมา

พี่ริน: คุยอะไรกันค่ะเด็กๆ

//พี่รินพูดขึ้นจากด้านหลังทั้งสองคน

ธาม: ก็ป่าว.. นะครับ..

//ธามพูดแล้วหันไปมองจึงตกใจที่เป็นพี่ริน

แบงค์: สวัสดีครับพี่ริน

//แบงค์พูดทักทายพี่รินอย่างมีความสุข

ธาม: ส..สวัสดีครับพี่ริน...

//ธามทักทายพี่รินอย่างตะกุกตะกัก

พี่ริน: หืมม มีพิรุธนะธาม~

//พี่รินพูดแล้วก็เอามือไปลูบที่รอยกัดตรงคอธามที่ตนเองเป็นคนทำ

แบงค์: พี่รินพึ่งเรียนเสร็จหรอครับ

//แบงค์ถามพี่รินเพื่อเบี่ยงความสนใจมาที่ตนเอง

พี่ริน: หืมม ใช่ค่ะ

//พี่รินหันไปตอบแบงค์แล้วยิ้มให้

(ณ เวลา17:50)

แบงค์: พี่รินมาหรือยังนะ

//แบงค์นั่งรอพี่รินอยู่กับธามแล้วก็พูดขึ้นมา

ธาม: นั้นไง พี่รินมาแล้ว

//ธามตอบแบงค์ที่นั่งรออยู่

พี่ริน: รอนานไหม พอดีพี่ทำงานช้าน่ะ เพลียนิดหน่อย

//พี่รินพูดพร้อมกับมองที่คอแบงค์

แบงค์: เอิ่ม สงสัยคงจะ หิว..

//แบงค์พูดยังไม่ทันจบพี่รินก็ก้มหน้าลงมาที่คอแบงค์

พี่ริน: หิวเลือดไง

//พี่รินกระซิบบอกข้างหูแบงค์

ธาม: .......

//ธามนั่งดูเงียบๆแต่ไม่พูดอะไร

แบงค์: ต..ตรงนี้เลยหรอพี่ริน

//แบงค์พูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

พี่ริน: ใช่ พี่ไม่อยากรอแล้วนะ

//พี่รินพูดเสร็จก็กัดลงที่คอแบงค์ทันที

แบงค์: ฮึก!...

//แบงค์ที่โดนกัดอยู่ก็ได้กำเสื้อพี่รินไว้อย่างแน่น

พี่ริน: อึก.. อึก.. อึก.. อึก.. อึก...

//เสียงกลืนเลือดอย่างหิวกระหาย

แบงค์: ด..เดี๋ยว.. เยอะ..เยอะเกินไป..แล้ว....

//แบงค์พูดขึ้นแล้วสลบลงทันที

.

.

.

.

.

.

กรุณา ติดตามตอนต่อไปด้วยครับ ;)