" ณภาส่องแสง ( Sunlight ) "
1
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ท่านแม่ได้โปรดอย่า ให้ลูกไปกับคนพวกนั้นเลยนะขอรับ //😥
มึงอยากเห็นแม่ กับน้อง ลำบากถึงขั้นไม่มีอันจะกินรึ!
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ก็ได้ขอรับ
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ลูกจะไป
" ณธีลดา "(ดรัณ)
//กอดณภาแน่น
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ริน น้องของพี่ //ลูบหัวอีกฝ่ายเบาๆ
<รินเป็นชื่อที่ณภาตั้งให้ ณธี ตั้งแต่เล็กๆนะคะแต่สุดท้านจากรินก็เปลี่ยนเป็น ณธีลดา เพราะแม่ของทั้งคู่ไม่ชอบชื่อรินค่ะ>
" ณธีลดา "(ดรัณ)
พี่อย่าไปเลยนะ ฮือ จะให้รินทำอย่างไรก็ได้ //🥹
ณธี! ออกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ!
" ณธีลดา "(ดรัณ)
เอาสิแม่!
" ณธีลดา "(ดรัณ)
หากจักคิดทำกะไรพี่ณภาก็ข้ามศพณธีไปก่อน
เลี้ยงเสียข้าวสุขจิงๆ!!!!
" ณธีลดา "(ดรัณ)
ณธีกินแต่ข้าวหอมมะลิเจ้าค่ะ!!!
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ริน...
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
พูดจาเช่นนี้ดูไม่งามเลยหนา
" ณธีลดา "(ดรัณ)
ก็ได้เจ้าค่ะ
เชื่อฟังมันแต่ไม่เชื่อฟังกูเนี้ยนะ!!!
" ณธีลดา "(ดรัณ)
ท่านแม่--!!!
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
อย่าว่ารินเพราะ ณภาเลยนะขอรับ
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ท่านแม่ไม่ต้องห่วง ต่อไปณภาจักไปทำงานเป็นทาส
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
แล้วส่งเงินมาให้ท่านแม่มิให้ขาดตกใดๆเลยขอรับ
มึงรีบไปเก็บของแล้วออกไปขอที่ท่าน้ำ ประเดี๋ยวนี้เลย!!!!
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
รับทราบแล้วขอรับ//ก้มหัวเล็กน้อย
" ณธีลดา "(ดรัณ)
ให้รินไปด้วยได้หรือไม่
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ริน เจ้าจักไปกับพี่มิ่ได้หรอกหนา
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
เจ้าเป็นหญิงที่งาม ทั้งวาจา ใจ กริยาคำพูด และ ดูว่านอนสอนง่าย เจ้าควรจะอยู่เรือนเพื่อทำหน้าที่เป็นแม่ศรีเรือนดีกว่าหนา
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ไว้พี่จักมาหาเจ้าบ่อยๆ
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
//ลูบหัวรินเบาๆ
" ณธีลดา "(ดรัณ)
//พยักหน้า
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
//ยิ้ม
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
เจ้าเก่งมาก//😊
2
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
อีกนานมั้ยนะ//นั่งรอ
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
!!//มอง
ที่จะไปเป็นทาสอยู่ที่เรือนท่านขุนน่ะ
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ช่ะ. .. ใช่ขอรับ
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
คะ..ครับ
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
//ลงเรือ
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
//รีบหันมอง
" ณธีลดา "(ดรัณ)
//โบกมือให้ณภา
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
//ยิ้ม
" ณธีลดา "(ดรัณ)
ท่านพี่กลับมาหาน้องบ่อยๆนะเจ้าคะ!//ตะโกนน
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
//พยักหน้า
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ได้แล้วขอรับๆ
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
เออ...คือ
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ลุงชื่อกะไรรึขอรับ
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
เอองั้--
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ณภาภพขอรับ
อ่า ชื่อเหมือนหญิงกะไรเช่นนี้
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
แน่ใจสิขอรับ!//รีบตอบ
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ว่าแต่
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ลุงปั้นอายุเท่าไหร่รึขอรับ
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
หะ..ห้ะ!?
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
27 ขอรับ
ข้าเรียกเจ้าว่าท่านพี่ก็แล้วกัน
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ไม่ต้องหรอก ข้าไม่ถือ
อ่ะ ลืมดูทางเลย แปปๆเราถึงสะแล้ว
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
นี้หรือ เรือนท่านขุน
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ช่างสวยกะไรเช่นนี้//ในใจ
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
เจ้าคือ?
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ข้าเป็นทาสใหม่ที่จะมาทำงานในเรือนท่านขอรับ
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
//ยิ้ม
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
//มองนิ่งๆ
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
น่ารัก น่ารักจังว่ะ หญิงหรือชายว่ะเนี่ย//ในใจ
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ตายล่ะ ท่านขุนเงียบไปเช่นนี้ต้องไม่พอใจเราแน่เลย//ในใจ
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
เจ้าชื่อกะไร//ยช.
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
บ่าวชื่อ ณภาภพขอรับ
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
เออ...
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
ข้าชื่อ คริษฐ์
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ข้าฝากเนื่อฝากตัวด้วยนะขอรับท่านขุนดริษฐ์
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
//รีบจับตัวอีกฝ่าย
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
มิ่ต้องดอก
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
แล้วอีกอย่าง
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
เจ้าเรียกข้าว่าท่านพี่เถิด
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
เหตุใดข้าจึงต้องเรียกท่านพี่ด้วยเล่า ฐานะข้าไม่สมควรเรียกขอรับ
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
เจ้าอายุเท่าไหร่
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
27 ขอรับ
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
ดีเลย ข้า35
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ท่านดูมิ่เหมือนคนมีอายุเลยนะขอรับ//ยิ้มเล้กน้อย
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
จริงหรือไม่//ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
อะ...เออ//ตกใจ+ค่อยๆถอยหลัง
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ทะท่านกำลังจะทำกะไรรึขอรับ//ลน
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
//ค่อยๆโอบเอวอีกฝ่าย
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
เจ้าเป็นหญิงหรือชายกันแน่
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ชะ..ชายขอรับ
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
งั้นรึ
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
//ปล่อบโอบ
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
ถ้าเจ้าเป็นหญิงป่านนี้เจ้าคงกลายเป้นภรรยาข้าไปแล้ว
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
แต่เสียดายจริง
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ท่านเป้นคนเข้าชู้หรือนี้//พึมพัม
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
หืม?
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
เจ้าหาว่าข้าเจ้าชู้รึ
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ปะป่าวนะขอรับ
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
แต่ข้าได้ยิน
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
ตามข้ามาที่ ห้องเดี๋ยวนี้
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
เจ้าต้องโดนทำโทษที่นินทาข้า
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ดะได้ขอรับ
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
//เดินนำ
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
//ค่อยๆเดินตาม
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
//เดินไปนั่งที่โต๊ะทำงาน
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
//ยืนนิ่ง
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
มานี้สิ
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
//เดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าของอีกฝ่าย
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
นั่งสิ
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ตรงไหนรึขอรับ
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
ตักข้า
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
หะ..ห้ะ
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
อย่าให้ข้าต้องพูดซ้ำ
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
//ค่อยๆนั่งลง
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
เจ้านี่
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
ช่าง
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
สวยกะไรเช่นนี้
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
//รีบจับหน้าของตน
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ข้าสวยรึขอรับ//บีบหน้าของตน
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
เจ้าสวยจริงๆ
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
เห้อ
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
ข้าไม่เป็นแบบนี้มาก่อนเลย
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ข้าว่าท่านอาจจะเหนื่อย
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ไปผักผ่อนกันไหมขอรับ
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
หืม//😀
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
เสร็จกู//ในใจ
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
ไปสิ
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
เจ้าลุกขึ้นก่อน
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
//จับอีกฝ่ายแนบลงที่โต๊ะ
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ทะ.ท่าน
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
อะแฮ้ม-
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
ท่านพี่
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
//ยิ้ม
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
กำลังจะทำกะไรขอรับ
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
ก็ผักผ่อนไง
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
เจ้าก็ช่วยข้าหน่อยล่ะกันนะ
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
ข้าจะจ่ายเงินให้ ครอบครัวของเจ้า เป็น5เท่าจากที่ตกลงกัน
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
จีงรึขอรับ//ตาเป้นประกาย
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
จริงสิ เจ้าหนูของข้า
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
ข้าทำให้ถึงขนาดนี้แล้ว
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
เจ้าก็ให้รางวัลข้าหน่อยก็แล้วกันนะ
" ณภาภพ "(ณัฐนันท์)
//นิ่ง
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
แสดงว่าเจ้าตกลง
" คริษฐ์ "(กฤษณนัยน์)
//ก้มลงจูบอีกฝ่ายด้วยความอ่อนโยน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
