เรื่อง เรียกเจ้สิคะเมียข๋า~~
นายเอกชื่อ: เปรม
พระเอกชื่อ:ทิว(เจ้ทิวลี่)
หวัดดีเราชื่อเปรมตอนนี้เราอยู่มัธยมปลายเป็นโรงเรียนที่6ของเราเลยก็ว่าได้ บ้านเราจนไม่มีงานที่เเน่นอนต้องเปลี่ยนที่เรียนไปเรื่อยๆ โรงเรียนนี้เราเข้าเด้วยทุนการศึกษาทำให้เราไม่มีเพื่อนเพราะโรงเรียนที่เรามาเรียนคนรวยเขาเรียนกันเสียตังค์ค่าเทอมเป็นหมื่น บางทีเราก็โดนบลูลี่บ้างเเกล้งบ้างเเต่ก็ยังดีที่ทุกคนไม่รู้ว่าเราเป็นเกย์ถ้ารู้เราได้โดนเเกล้งมากกว่านี้เเน่เเต่ก็เราเริ่มชินเเล้วอยู่คนเดียวทำอะไรคนเดียวมันก็ไม่ได้เเย่เเต่มีอยู่เรื่องหนึ่งเราดันไปหลงรักคนๆหนึ่งเขาเป็นเจ้เรารับเขาน่าก็จะรับเพราะเราเห็นเขาชอบไปกรี๊ด ผู้ชายเจ้เขาไปดูผู้ชายเตะบอลวันข้างสนามทุกวัน เราก็เเอบมองเจ้อยู่ทุกวันเหมือนกัน วันเเรกที่เราเจอเจ้ เรายังจำได้เสมอเเต่เราไม่รู้ว่าเจ้จำได้หรือเปล่า วันนั้นฝนตกหนักมากๆเราเดินกลับบ้านทุกวันเเต่วันนี้เดินกลับไม่ได้เพราะฝนตก เรารอมาประมาณครึ่งชั่วโมงฝนก็ไม่มีท่าทีที่จะหยุดเเต่จู่ๆก็มีมือคู่หนึ่งได้ยื่นร่มเเล้วบอกกับเราว่า"เอาไปเถอะเจ้มีผู้ชายมารับเเล้วไม่ต้องการมันเเล้วล่ะ"
ร่างบางได้เเต่อ้ำๆอึ้งๆ "เออ.....มันจะดีหรอคับคุณ"
"เอาไปเถอะอย่างที่เจ้บอกเจ้มีผู้ชายมารับ"
"ผมต้องคืนคุณตอนไหน"
"ไม่ต้องคืนหรอกเอาไปเถอะเจ้ไปล้ะบาย"
อยู่ๆก็มีมือคู่เดิมยื่นมาลูบหัวร่างบางก่อนจะพูดขึ้นอีกครั้ง"หื้ม..เเล้วเรียกก็ชั้นว่าเจ้ด้วยหล่ะเรียกคุณมันไม่ชิน'' เเล้วเดินออกไปอย่างปกติ เเต่มีบางอย่างที่ไม่ปกตินั้นก็คือหัวใจของเราที่เต้นไม่เป็นจังหวะหน่ะสิ่เนี่ยไม่เคยมีใครทำเเบบนี้กับเราเลยหลังจากวันนั้นมาเราก็คอยเเอบมองเเอบตามอยู่ห่างๆอยู่เป็นเเบบนี้ตลอดจนขึ้นม.6ปีสุดท้ายเราตัดสินใจว่าเราจะจีบ
ฝากด้วยนะคะเป็นนิยายเรื่องเเรกของเราใครไม่ชอบตอนไหนบอกได้เลยนะคะ😍🥳🥳
ิวง้้ว้ดนเสเวแยแวแวแวแเบวเวเเวเวเวเวัพนพสพสดสดเสเสวดวดดวดวดวดวดวดวดวดวดเวเวะวพวพวดวดสเสะสพวพวพวพวะวะวะว้วเว
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
