แวมไพร์สุดฮ็อตกับหมาป่าเจ้าเล่ห์

มิกะ นานากิ(เพื่อน)

ที่นี่สินะ

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

ใช่

มิกะ นานากิ(เพื่อน)

มันดูร้างมากเลย

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

มันก็ร้าง รีบเข้าไปกันเถอะ

มิกะ นานากิ(เพื่อน)

อื้อ

ทั้งคู่เดินเข้าไปในปราสาท

มิกะ นานากิ(เพื่อน)

ที่นี่กว้างมาก

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

กว้างสิ นี่ปราสาทเลยนะ

มิกะ นานากิ(เพื่อน)

ก็จริง

มิกะ นานากิ(เพื่อน)

เราแยกกันหาดีมั้ย

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

แยกกัน? จะบ้ารึเปล่า

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

ถ้าเกิดอะไรขึ้นชั้นอาจไปไม่ทันเสียงร้องขอความช่วยเหลือของนายก็ได้

มิกะ นานากิ(เพื่อน)

ก็จริง

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

//เปิดประตูห้อง

มิกะ นานากิ(เพื่อน)

ห้องนี้ใหญ่มาก~

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

ใช่

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

รีบหาแล้วรีบออกไปกันเถอะ ชั้นหนาวไปหมดแล้ว

มิกะ นานากิ(เพื่อน)

ไม่เอาน่าา ชมที่นี่หน่อยเถอะ

มิกะ นานากิ(เพื่อน)

ว่าแต่ นายทำให้ตัวเองอุ่นขึ้นได้มั้ย?

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

ชั้นทำได้ แต่ไม่อยากทำ

มิกะ นานากิ(เพื่อน)

อ่อ

มิกะ นานากิ(เพื่อน)

เอ๋? ดูเตาผิงนี่สิ ใหญ่ชะมัดเลยย

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

ชั้นอยากได้ฟืนมาก่อไฟจัง..แต่เสียดาย ไม่ได้เอามาด้วย

มิกะ นานากิ(เพื่อน)

ไปห้องต่อไปกันๆ

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

นี่..นายหาของที่ต้องการเจอรึยังเนี่ย..

มิกะ นานากิ(เพื่อน)

ไม่เอาน่าา มีเวลาตั้งเยอะ//เปิดประตู

มิกะ นานากิ(เพื่อน)

โหหห ดูเตียงนั่นสิ ใหญ่มากก

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

เหอะ เตียงนั่นดูแฟนซีชะมัด

มิกะ นานากิ(เพื่อน)

ใช่~ สวยมากด้วย//ขึ้นไปนอนลงบนเตียง

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

นี่ นายทำล้าอะไรน่ะ ลงมาเลยนะ

มิกะ นานากิ(เพื่อน)

ไม่เอาน่าา นุ่มจะตาย

บุคคลปริศนา

เค้าไม่จำเป็นต้องลุกออกไปถ้าเค้าไม่อยากลุก

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

อ่ะ..นั่นใคร!

บุคคลปริศนา

ลืมชั้นแล้วหรอคิสึกิ

บุคคลปริศนา

อ่า~..เจ็บจังเลยนะ~//วาร์ปไปบนเตียง

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

ชิซาว่า..อย่าได้คิดที่จะแตะต้องเค้า..

มิกะ นานากิ(เพื่อน)

(นี่..มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย..)

ชิซาว่า นาโกโตะ(พอ.)

ทำไมหรอ~ คิสึกิ

ชิซาว่า นาโกโตะ(พอ.)

ดูเหมือนนายจะเป็นห่วงมนุษย์คนนี้มากเลยสินะ//มอง

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

ชิซาว่า ปล่อยเค้าไป..แล้วชั้นจะทำตามทุกอย่างที่นายสั่ง

ชิซาว่า นาโกโตะ(พอ.)

ทุกอย่าง? ได้ยินมั้ย เพื่อแกแล้วเค้าบอกจะทำตามคำสั่งของชั้นทุกอย่าง

ชิซาว่า นาโกโตะ(พอ.)

แต่ขอโทษนะ ชั้นคงปล่อยเค้าไปไม่ได้หรอก~

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

ถ้าแกทำร้ายเค้า ชั้นฆ่าแกแน่..//เตรียมต่อสู้

ชิซาว่า นาโกโตะ(พอ.)

ถ้าก้าวเข้ามา ชั้นจะดื่มเลือดของมันให้หมดตัว..

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

อึก..//ยืนอยู่นิ่งๆ

ชิซาว่า นาโกโตะ(พอ.)

//กัดคอมิกะ+ดูดเลือด

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

(บ้าเอ้ย…)

มิกะ นานากิ(เพื่อน)

อึก…

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

นายควรพอได้แล้ว..

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

เค้าอ่อนแอเกินไป นายไม่เห็นหรอ..

ชิซาว่า นาโกโตะ(พอ.)

อ่อนแอ?

ชิซาว่า นาโกโตะ(พอ.)

ใช่เค้าอ่อนแอมาก แต่คิดว่าชั้นสนมั้ยน่ะหรอ

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

…//มอง

ชิซาว่า นาโกโตะ(พอ.)

ไม่เลย

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

นาโกโตะ..ขอร้องล่ะปล่อยเค้าไป..แล้วเอาชั้นไปแทน..

ชิซาว่า นาโกโตะ(พอ.)

ขอร้อง?

ชิซาว่า นาโกโตะ(พอ.)

นายเคยฟังคำขอร้องของชั้นมั้ย?

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

..ชั้น..

ชิซาว่า นาโกโตะ(พอ.)

ตอนที่ชั้นขอร้องให้นายหยุด นายหยุดมั้ยล่ะ? ก็ไม่เลย

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

นายก็รู้ว่าชั้นไม่มีทางเลือก

ชิซาว่า นาโกโตะ(พอ.)

นายมีทางเลือกเสมอ

ชิซาว่า นาโกโตะ(พอ.)

แค่นายคิดมัน

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

ชิซาว่า..

ชิซาว่า นาโกโตะ(พอ.)

นายรู้ว่าอีซุนะ อยู่ข้างชั้นตลอด

ชิซาว่า นาโกโตะ(พอ.)

ต่อให้เค้าจะเป็นวิญญาณไปแล้วก็เถอะ

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

…//มอง+เงียบ

ชิซาว่า นาโกโตะ(พอ.)

อยู่นิ่งๆตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวชั้นมากลับมาป้อนเลือดของชั้นให้//วางมิกะ

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

ชั้นไม่ปล่อยให้นายเปลี่ยนมิกะให้เป็นแวมไพร์เหมือนนายหรอกนะ!..

ชิซาว่า นาโกโตะ(พอ.)

//วาร์ปเข้าไป+โอบเอวคิสึกิ

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

อ๊ะ!…

ชิซาว่า นาโกโตะ(พอ.)

เอาเลยสิโอฮิตะ ผลักชั้นสิ//มอง+โอบเอวอยู่

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

อึก..//ผลัก

ชิซาว่า นาโกโตะ(พอ.)

นี่นายมีแรงแค่นี้เองหรอ?

ชิซาว่า นาโกโตะ(พอ.)

สู้เข้าสิ โอฮิตะ//มอง

คิสึกิ โอฮิตะ(นอ.)

นาย…//ผลักไม่ออก

ชิซาว่า นาโกโตะ(พอ.)

หึ~ อ่อนแอจริงๆเลยนะ

🍷

ตัดจบก่อน;-;

1 ศัตรู