เมื่อผมเผลอเก็บ ตัวร้ายนิสัยเสียมาเลี้ยง
ตอน1 เด็กประหลาด
อีรึน (นอ.)
จะให้ข้าทำอะไรล่ะ?
อีรึน (นอ.)
นี้ก็เห็นกันอยู่ ว่านั่งตรงนี้มา 2 ชั่วโมงแล้ว
.
ว่าแต่เจ้าอ่านอะไรอยู่ตั้ง2ชั่วโมง
อีรึน (นอ.)
นี้อ่อ /ปิดหนังสือ
อีรึน (นอ.)
เหมือนมนุษย์จะเรียกกันว่า.. นิยาย
*หมายเหตุ ชายตะกี้ คือเทพแห่งการเกิดใหม่
อีรึน (นอ.)
ไอ ติ้ด -ติ้ด- ติ้ด เอ้ยยยยย!!!! /โวยวาย
อีรึน (นอ.)
เห้อๆ ไอเรื่องที่ให้ข้ามาเกิดใหม่ในนิยายยังไม่พอ
อีรึน (นอ.)
นี้เล่น... มาเกิดก่อนเนื้อเรื่องเริ่มตั้ง1,000ปีเนี้ยยยย!!! /หยุมหัวตัวเอง
อีรึน (นอ.)
/เช็คความเรียบร้อยในป่า
อีรึน (นอ.)
(เห้อ.. สุดท้ายก็ดันได้เป็น พ่อหมดแห่งป่าซะได้)
อีรึน (นอ.)
(แถมยังมีข่าวลือ ว่าข้ากินวิญญาณของคนที่เข้ามาใกล้อีก)
อีรึน (นอ.)
(อะไรว่ะเนี้ย..)
หลินเถียน (ผู้ช่วย นอ.)
ท่านอีรึน
อีรึน (นอ.)
อ่าว หลินหลิน อรุณสวัสดิ์น้า/โบกมือ
หลินเถียน (ผู้ช่วย นอ.)
ท่านไปพักเถิด ข้าดูแลต่อเอง
อีรึน (นอ.)
เอาหน่าๆ ไม่เป็นไรๆ
อีรึน (นอ.)
ข้าอยากชมวิวเนี้ยสิ
หลินเถียน (ผู้ช่วย นอ.)
....
หลินเถียน (ผู้ช่วย นอ.)
ท่านชมมา3วันแล้วนะ ขอรับ?
หลินเถียน (ผู้ช่วย นอ.)
ขอรับ
อีรึน (นอ.)
ไปเดินเล่นหน่อยก็แล้วกัน
อีรึน (นอ.)
ฝากเจ้าด้วยนะ หลินๆ! /ตบบ่าอีกฝ่าย
หลินเถียน (ผู้ช่วย นอ.)
ขอรับ /โน้มตัว
อีรึน (นอ.)
อืมมมม /ยืดเส้นยืดสาย
อีรึน (นอ.)
( เมื่อยทั้งตัวเลยอ่าา )
อีรึน (นอ.)
( จำไว้เถอะ ยัย-ติ้ด- นั้นกลับไปได้ล่ะก็...)
อีรึน (นอ.)
ก้อน...หินหรอ?
เอี่ยน (พอ.)
อ-อย่าเข้ามานะ!
อีรึน (นอ.)
(ก-กลางป่าเนี่ยนะ????)
อีรึน (นอ.)
เป็นพวกลูกผสมหรอ?
อีรึน (นอ.)
(กวาง ผสม ม้า ก็ไม่น้าได้คนป่ะ)
อีรึน (นอ.)
ก็ /ขยับเข้าไปใกล้
เอี่ยน (พอ.)
อย่าเข้ามานะ! /สดุ้ง+ถอยห่าง
อีรึน (นอ.)
(ไม่สิ ข้าต้องสร้างภาพนี้หว่า)
อีรึน (นอ.)
(เผื่อยัยเด็กนี้ เป็นสายสืบจากคนนอกป่า)
อีรึน (นอ.)
เห้ออ..../กุมขมับ
เอี่ยน (พอ.)
ท-ท่านเป็นอะไรหรือ
อีรึน (นอ.)
ไม่ได้เป็นอะไร
อีรึน (นอ.)
ยัยหนู รู้บ้างมั้ยว่าตอนนี้ เจ้าอยู่ที่ไหน?
เอี่ยน (พอ.)
ข-ข้ามิรู้ /มองรอบๆ
อีรึน (นอ.)
พึ่งได้สังเกตรอบๆรึไง
อีรึน (นอ.)
ข้าไม่คิดจะเดินไปส่งเจ้าหรอกนะ
เอี่ยน (พอ.)
หมายความว่ายังไง
เอี่ยน (พอ.)
ล-แล้วตอนนี้ ผมอยู่ที่ไหน
อีรึน (นอ.)
กลางป่าต้องห้าม
อีรึน (นอ.)
อีกไม่กี่เดือน ก็คงมีคนมาเจอเจ้าแล้วล่ะ
อีรึน (นอ.)
ใครจะเข้ามาถึงที่นี้ได้
อีรึน (นอ.)
เจอเจ้าอีกทีก็กลายเป็นศพแล้วกระมั่ง
เอี่ยน (พอ.)
ได้โปรด/คุกเข่า
อีรึน (นอ.)
(ห-เห้ย ทำอะไร เจ้าเปี๊ยก เจ็บมั้ยนั้น!??) /เก็บสีหน้า
เอี่ยน (พอ.)
ได้โปรดช่วยข้าด้วย
เอี่ยน (พอ.)
ข-ข้า.. มิรู้จะพึ่งใครแล้ว/จับมืออีกฝ่าย
อีรึน (นอ.)
จิ้! ข้าไม่คิดจะรับเลี้ยงเจ้าหรอกนะ! /สะบัดมือ
อีรึน (นอ.)
มัวทำอะไรอยู่ ยืนอืดยาดยืดยาด อยู่ได้!
เอี่ยน (พอ.)
ครับ! /วิ่งตามไป
ตอน2 เด็กต้องสาป
หลินเถียน (ผู้ช่วย นอ.)
ท่านอีรึน?
อีรึน (นอ.)
พอเจ้าเปี๊ยกนี้ไปอาบน้ำซ่ะ
หลินเถียน (ผู้ช่วย นอ.)
(ห้ะ?)
หลินเถียน (ผู้ช่วย นอ.)
(คำหยาบ??)
หลินเถียน (ผู้ช่วย นอ.)
อ-เออ.. ขอรับ
หลินเถียน (ผู้ช่วย นอ.)
เรียบร้อยแล้วขอรับ
เอี่ยน (พอ.)
เอี่ยนขอรับ /หลบตา
หลินเถียน (ผู้ช่วย นอ.)
งั้นข้าขอตัวก่อน
อีรึน (นอ.)
ชื่อเอี่ยนงั้นหรือ
อีรึน (นอ.)
ก่อนเจ้าจะเข้ามาในป่านี้ จำอะไรได้บ้าง?
เอี่ยน (พอ.)
จำอะไร ไม่ได้เลยขอรับ.../กังวล
อีรึน (นอ.)
(อ่า... เป็นเรื่องแล้วสิ)
อีรึน (นอ.)
(ชื่อเอี่ยนสินะ)
อีรึน (นอ.)
เห้อ..../กุมขมับ
ไปเก็บลาสบอส ขอเรื่องมาแล้วสิ
*เพิ่มเติม ลาสบอส= ตัวร้ายตัวสุดท้ายของเรื่อง/นิยาย
เอี่ยน (พอ.)
/หลบตาเหมือนเดิม
อีรึน (นอ.)
เจ้าจะเสียความทรงจำจริงๆสินะ
มือเรียว ถูกวางลงบนกลุ่มผมนุ่ม
อีรึน (นอ.)
ข้าจะดูแลเจ้า จนกว่าจะหายจากคำสาปก็แล้วกัน
อีรึน (นอ.)
ข้างในร่างกายเจ้าตอนนี้น่ะ
อีรึน (นอ.)
เหมือนหมอผี ไม่ก็ร่างทรงเลยแหละ
เอี่ยน (พอ.)
งั้นหรือขอรับ /มองตัวเอง
เอี่ยน (พอ.)
ข้าถูกบอกว่าเป็นเด็กต้องสาปบ่อยๆ
เอี่ยน (พอ.)
ก็ไม่คิดว่าจะเป็นจริงๆนะขอรับ ฮ่าๆ /ขำแห้ง
อีรึน (นอ.)
แต่มันแก้ได้ จะว่าไงดี
อีรึน (นอ.)
เจ้าน่ะโดนสาปให้กลายเป็นเด็ก
อีรึน (นอ.)
เพราะงั้น รออีกสักนิดเถอะ
อีรึน (นอ.)
ความทรงจำและร่างกายของเจ้า จะกลับไปเป็นผู้ใหญ่เอง
* พต. เอี่ยน ถูกสาปให้กลายเป็นเด็กทำให้ ความทรงจำตอนเป็นผู้ใหญ่ก็หายไปด้วย
เอี่ยน (พอ.)
เข้าใจแล้วขอรับ..
เอี่ยน (พอ.)
แล้วข้า.. ต้องอยู่ที่นี้
อีรึน (นอ.)
กลับไปพักผ่อนเถอะ
เอี่ยน (พอ.)
ขอรับ /โน้มตัว+เดินออกไป
อีรึน (นอ.)
(ทำตามหลินๆสินะ)
อีรึน (นอ.)
(น่าเอ็นดู)/อมยิ้ม
อีรึน (นอ.)
ตกใจหมดหลิน/จับอก
หลินเถียน (ผู้ช่วย นอ.)
แล้วเด็กคนนั้น?
อีรึน (นอ.)
ดูแลเขาดีๆด้วยหล่ะ
หลินเถียน (ผู้ช่วย นอ.)
/มองตามหลังเอี่ยน ที่กำลังเดิน
หลินเถียน (ผู้ช่วย นอ.)
อ่า...
หลินเถียน (ผู้ช่วย นอ.)
ครับ
ตอน3 สวยมากเลยขอรับ
หลินเถียน (ผู้ช่วย นอ.)
จะรับเลี้ยง..เด็กคนนั้นหรือขอรับ?
อีรึน (นอ.)
คิดซะว่า ดูแลคนป่วยซักครั้งก็แล้วกัน
หลินเถียน (ผู้ช่วย นอ.)
เขาป่วย?
อีรึน (นอ.)
น่าจะแก่กว่าเจ้าด้วยซ้ำล่ะมั่ง ฮ่าๆๆ
หลินเถียน (ผู้ช่วย นอ.)
งั้นหรือ/พึมพำ
อีรึน (นอ.)
เด็กคนนี้ ข้าจะดูแลเอง
หลินเถียน (ผู้ช่วย นอ.)
ขอรับ /โน้มตัว
หลินเถียน (ผู้ช่วย นอ.)
/กำลังจะออกไป
อีรึน (นอ.)
ชื่อเอี่ยน /ยิ้มหวาน
หลินเถียน (ผู้ช่วย นอ.)
(เฮือก) ขอรับ../อมยิ้ม
อีรึน (นอ.)
หลับสนิทเลยแฮะ /ห่มผ้าให้
อีรึน (นอ.)
ข้า... รักษาให้เจ้าไม่ได้หรอกนะ/กระซิบ
เรื่องพวกนี้ เจ้า.. ต้องเอาชนะ ด้วยตัวเอง
อีรึน (นอ.)
ฝันดี เจ้าเปี๊ยก /ยิ้ม
อีรึน (นอ.)
/ทำงานเอกสารนอกป่าอยู่
อีรึน (นอ.)
→ทำงานเป็นเจ้าหนี้นอกระบบ หาเงินสำหรับดูแลป่า
(ดอกเบี้ยต่ำมาก!)
อีรึน (นอ.)
หืม ? /เหลือบมอง
หลินเถียน (ผู้ช่วย นอ.)
/+
หลินเถียน (ผู้ช่วย นอ.)
ข้าไปดูเองขอรับ
หลินเถียน (ผู้ช่วย นอ.)
ท่านเอี่ยน บอกว่าอยากไปเดินเล่นกับท่านน่ะ ขอรับ
อีรึน (นอ.)
งั้นหรือ /ว่างเอกสาร
อีรึน (นอ.)
ว่าไง เจ้าเปี๊ยก /ลูบหัว
เอี่ยน (พอ.)
ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียวนะขอรับ
อีรึน (นอ.)
เจ้าชวนข้า มาเดินเล่นนี้หน่า
อีรึน (นอ.)
ข้าดีใจนะ! / ยิ้มแก้มแตก
อีรึน (นอ.)
เอี่ยน เจ้าชอบดอกไม้มั้ย?
เอี่ยน (พอ.)
ข้า..คิดว่าไม่ได้เกลียดนะขอรับ?
อีรึน (นอ.)
อย่าพึ่งเปิดตานะ!
อีรึน (นอ.)
ไม่งั้น ข้าจะโกรธเจ้าแน่!
เอี่ยน (พอ.)
(กลิ่นดอกไม้..)
อีรึน (นอ.)
ข้าไม่รู้ ว่าเจ้าชอบดอกไม้สีอะไร
อีรึน (นอ.)
เลยความชอบตัวเองเป็นหลักน่ะ
อีรึน (นอ.)
สวยมั้ย /คาดหวัง
เอี่ยน (พอ.)
สวย..มากเลยขอรับ/ยิ้ม
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
