ดังรักมิอาจสมปรารถนา
ตอนที่1:ลงจากสำนัก
ไป๋หลิวนายเอกเป็นนักพรตของสำนักปาเหลินเป็นสำนักดังในแคว้นลั่วหยาง
เฉียนคุน(เจ้าสำนัก)
อาหลิววันนี้ข้าอยากให้เจ้าลองเลือกลูกศิษย์สักคนสิ
ไป๋หลิว//มู่ชิง(น.อ)
พี่เฉียนคุนข้าไม่อยากรับศิษย์ข้าไม่อยากเอาชีวิตใครมาแบกรับ
เฉียนคุน(เจ้าสำนัก)
ทำไมละเจ้าก็ดูจะชอบเด็กๆนะ (🤨..?)
ไป๋หลิว//มู่ชิง(น.อ)
พี่เฉียนคุนอย่าถามข้าเลยถือว่าข้าขอนะข้าไม่อยากรับศิษย์ (😔)
เฉียนคุน(เจ้าสำนัก)
ก็ได้แล้วแต่เจ้าข้าไม่บังคับ(อาหลิวเจ้ามีอะไรปิดบังข้านะ)
เฉินหลี(เพื่อนน.อ)
หลิวๆเจ้าอยู่รึเปล่า
ไป๋หลิว//มู่ชิง(น.อ)
อ๊ะเฉินหลีข้าอยู่
เฉินหลี(เพื่อนน.อ)
ลงจากสำนักไปปรามมารกับข้ามั้ย
ไป๋หลิว//มู่ชิง(น.อ)
ได้ๆ พี่เฉียนคุนข้าขอตัวก่อนขอรับ
เฉินหลี(เพื่อนน.อ)
เจ้าสำนักข้าขอโทษที่ไม่ทักทาย
เฉียนคุน(เจ้าสำนัก)
ไม่เป็นไรหรอกรีบไปกันเถอะเดียวจะมืด
ไป๋หลิว//มู่ชิง(น.อ)
ขอรับ
เฉินหลี(เพื่อนน.อ)
ขอรับ ไป๋หลิวไปกันเถอะ
ทั้งสองคนได้ลงเขาไปปรามมาร
ตอนที่2:ปรามมาร
ขณะที่ไป๋หลิวกับเฉินหลีเดินทางได้ยินเสียงคนขอความช่วยเหลือ
จึงไปดูเลยพบกับเผ่ามาร
(ลูกจ้างในโรงเตี๊ยม)
ช่วยด้วย!มีใครอยู่บ้างช่วยพวกข้าด้วย
ลู่หาน(คุณหนู)
ข้าไม่อยากไปใครก็ได้ช่วยข้าด้วย
ตัวประกอบ(มาร)
อยากตายรึไง!!ยังไม่รีบตามมา
เฉินหลี(เพื่อนน.อ)
ไอเผ่ามารอีกแล้วพวกแกนิกล้าไม่เบา
ไป๋หลิว//มู่ชิง(น.อ)
เผ่ามารหรอ//มองสำรวจมาร
เมิง(มารมังกรแดง)
โธ่ๆก็นึกว่าใครที่แท้ก็นักพรตสำนักปาเหลินอีกแล้ว😏
เฉินหลี(เพื่อนน.อ)
พวกเจ้าปล่อยคนซะ
เมิง(มารมังกรแดง)
เอ๊ะนักพรตท่านนั้นคือใครรึหน้าตาดีเชียว//ชี้มาทางน.อ
ไป๋หลิว//มู่ชิง(น.อ)
...ข้าไป๋หลิวพึ่งเข้าสำนัก
เฉินหลี(เพื่อนน.อ)
หลิวหลิวเจ้าไปคุยกับพวกมารทำไม
หลุนชิง(มารพืชมรณะ)
หน้าตางดงามมากนักพรตน้อยท่านราชาคงชอบท่านแน่มิสู้ไปกับพวกข้าเล่า แล้วพวกข้าจะปล่อยหญิงสองคนไป
เฉินหลี(เพื่อนน.อ)
..ให้หลิวไปกับพวกแกหึฝันไปเถอะพวกแกผ่านข้าให้ได้ก่อน😏//ชักกระบี่แล้วไปสู้กับเย่หลาง
ทั้งสองต่อสู้กันสะเทือนฟ้าสะเทือนดิน
ไป๋หลิวหันไปมองหญิงสองคนแล้วเข้าไปช่วย
เมิง(มารมังกรแดง)
นักพรตมันไม่ง่ายหรอกนะที่จะช่วยคนจากมือของพวกข้า
ไป๋หลิว//มู่ชิง(น.อ)
ข้าหวังว่าพวกท่านจะปล่อยแม่นางทั้งสองไป
หลุนชิง(มารพืชมรณะ)
คงไม่ได้หรอกนักพรตน้อยพวกข้าต้องจับคนไปให้ท่านราชา
ไป๋หลิว//มู่ชิง(น.อ)
เหตุใดท่านราชาของพวกท่านต้องการแม่นางทั้งสอง
หลุนชิง(มารพืชมรณะ)
เหตุนี้ข้าก็หารู้เหตุผลไม่
เมิง(มารมังกรแดง)
แต่ถ้าท่านนักพรตไปกับพวกเราเราจะปล่อยคนอื่นไป
ไป๋หลิว//มู่ชิง(น.อ)
งั้นข้าคงต้องล่วงเกินท่านทั้งสอง
ไป๋หลิวพุ่งไปข้างหน้าต่อสู้กับทั้งสองแต่มารมีสองคนทำให้ไป๋หลิวเสียเปรียบ
เฉินหลี(เพื่อนน.อ)
หลิวเจ้าเป็นเช่นไรบ้าง
ไป๋หลิว//มู่ชิง(น.อ)
แค๊กๆข้าไม่เป็นไรเจ้าละ
เย่หลาง(ลูกน้องคนสนิทของพ.อ)
วันนี้พอแค่นี้รีบกลับเถอะท่านราชาเรียกพบด่วน
หลุนชิง(มารพืชมรณะ)
ท่านราชา? ขอรับ
หลุนชิง(มารพืชมรณะ)
นักพรตน้อยไว้เราเจอกันอีกนะ ออท่านชื่อ ไป๋หลิวสินะข้าจำไว้แล้ว
ไป๋หลิวกับเฉินหลีก็กำลังจะกลับสำนักแต่แม่นางสองคนที่ช่วยก็เข้ามาพูดคุยกับทั้งสองที่มาช่วย
ลู่หาน(คุณหนู)
ข้าลู่หานขอขอบคุณท่านทั้งสองหากวันนี้ข้าไม่ได้พวกท่านข้ากับสาวใช้ข้าคงถูกจับไปแล้วหากวันข้างหน้าท่านมีเรื่องอยากให้ช่วยให้มาหาข้าที่จวนนะเช่นนั้นข้าขอลา ท่านทั้งสองดูแลตัวเอง
(ลูกจ้างในโรงเตี๊ยม)
ขอบคุณเจ้าคะท่านนักพรตทั้งสองข้ากับคุณหนูไปก่อนนะขอให้พวกท่านเดินทางปลอดภัย
ลู่หาน(คุณหนู)
ออ เดียวก่อนท่านทั้งสองมีรถม้ากลับหรือไม่
ไป๋หลิว//มู่ชิง(น.อ)
พวกข้ายังไม่มีเลย
ลู่หาน(คุณหนู)
พวกท่านได้รับเจ็บเพราะข้าเช่นนั้นเดียวจะให้รถม้าไปส่งท่านที่สำนักปาเหลิน
เฉินหลี(เพื่อนน.อ)
ขอบคุณแม่นาง
ไป๋หลิว//มู่ชิง(น.อ)
ขอบคุณแม่นาง
ลู่หาน(คุณหนู)
เช่นนั้นข้าไปก่อนนะ
แม่นางทั้งสองคาราวะเสร็จก็เดินจากไป
เหลือไป๋หลิวกับเฉินหลีที่เดินเพื่ไปที่รถม้าที่แม่นางลู่จัดหาให้
รถม้าที่คุณหนูหานจัดหาให้
และสองก็ได้เดินทางกลับสำนักปาเหลิน
ตอนที่3:เป็นห่วง
ไป๋หลิวกับเฉินหลีเดินทางมาถึงสำนักปาเหลินแล้ว
เฉียนคุน(เจ้าสำนัก)
อาหลิว!เจ้าเป็นเช่นไรบ้าง
เฉียนคุณรีบวิ่งมาดูอาการของไป๋หลิวเพราะได้ยินว่าทั้งสองบาดเจ็บ
เฉินหลี(เพื่อนน.อ)
เจ้าสำนักท่านไม่ห่วงข้าหน่อยหรอห่วงแต่ไป๋หลิว🤨(ทำไมดูเป็นห่วงหลิวหลิวจัง)
เฉียนคุน(เจ้าสำนัก)
ออ เจ้าละเป็นเช่นไรบ้างไปพักผ่อนเถอะเฉินหลีเจ้าทำดีมาก
ไป๋หลิว//มู่ชิง(น.อ)
พี่เฉียนคุณข้าไม่ได้เป็นอะไรมากขอบคุณท่านมากจริงๆ
ไป๋หลิว//มู่ชิง(น.อ)
ข้าขอตัวไปพักผ่อนก่อนข้าเหนื่อย
เฉียนคุน(เจ้าสำนัก)
ออ ได้ๆอาหลิวเดียวตกเย็นข้าจะไปหาเจ้านะ
ไป๋หลิว//มู่ชิง(น.อ)
ขอรับ//คารวะ
เฉินหลี(เพื่อนน.อ)
เช่นนั้นข้าขอตัว//คารวะ
ทั้งสองได้เดินกลับตำหนักตัวเอง
ไป๋หลิว//มู่ชิง(น.อ)
แค๊กๆเจ็บจังสู้กับมารทั้งสองพลังมารทั้งสองเยอะมาก
ไป๋หลิวได้อาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้า
ไป๋หลิว//มู่ชิง(น.อ)
เสร็จแล้วข้าง่วงจังแต่ต้องรอพี่เฉียนคุน🥱
ไป๋หลิวรอเฉียนคุนจนเวลามาถึงยามซวี
เฉียนคุนเดินเข้ามาในตำหนักเห็นว่าไป๋หลิวนั่งรอที่โต๊ะแต่หลับแล้ว
เฉียนคุนเข้ามาแล้วอุ้มไป๋หลิวไปนอนที่ตั่งนอนแล้วจูบนางผากของไป๋หลิวอย่างอ่อนโยน
เฉียนคุน(เจ้าสำนัก)
อาหลิว(ข้ารักเจ้ามากๆข้าอยากครอบครองเจ้าไว้เพียงผู้เดียวเจ้าน่ารักที่สุด)☺️ฝันดีนะอาหลิว
ไป๋หลิว//มู่ชิง(น.อ)
อือ..//งัวเงีย
แล้วเฉียนคุนก็เดินออกจากตำหนักบูรพา
เวลานี้ยามเหม่าไป๋หลิวตื่นแล้ว
ไป๋หลิว//มู่ชิง(น.อ)
เมื่อคืนข้ารู้สึกมีคนมาจูบหน้าผาก
หรือข้าฝันหรอ??
เฉินหลี(เพื่อนน.อ)
ไง!!หลิวหลิว
ไป๋หลิว//มู่ชิง(น.อ)
อ๊ะ!เฉินหลี เจ้า!มาให้ดีๆหน่อยข้าตกใจนะ
เฉินหลี(เพื่อนน.อ)
ขอรับๆนายท่าน55
เฉินหลี(เพื่อนน.อ)
กำลังละเมอถึงอะไรอยู่ละ
ไป๋หลิว//มู่ชิง(น.อ)
เปล่าไม่มีอะไร
หม่าหลง(ศิษย์พี่น.อ)
พวกเจ้าทั้งสองอย่ามัวยืมคุยกัน
ไป๋หลิวกับเฉินหลีหันตามเสียงแล้วพบกับศิษย์พี่ใหญ่
ไป๋หลิว//มู่ชิง(น.อ)
ศิษย์พี่ใหญ่ //คารวะ
เฉินหลี(เพื่อนน.อ)
คารวะ//ไม่เจอกันนานเลยพี่ใหญ่
หม่าหลง(ศิษย์พี่น.อ)
เช่นกันพวกเจ้าอย่าพึ่งพูดก่อนตามข้ามา
ซูเซียน(ศิษย์พี่น.อ)
ซูเซียนขอคารวะพี่ใหญ่ขอรับ
หม่าหลง(ศิษย์พี่น.อ)
อืม ซูเซียนมาพอดีไปพร้อมกันเลย
ไป๋หลิว//มู่ชิง(น.อ)
คารวะพี่สามขอรับ
ซูเซียน(ศิษย์พี่น.อ)
อืม คารวะพี่สอง
เฉินหลี(เพื่อนน.อ)
เช่นกัน ไปเถอะเสียเวลามาก็แล้ว
ทั้งสี่คนได้เดินทางไปตำหนักใหญ่ของเจ้าสำนัก
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
