ชื่อคุโร มากิ อายุ 12 เป็นผู้ที่ถูกคำสาบ

ทางที่ว่างเปล่า ไร้จุดหมายปลายทางมีทางยาวไป

ถึงแม้ว่าจะกลัวก็ตามแต่ก็ต้องไป...ทางมันมีอะไรบางอย่าง

นั้นมันรูปของฉันนี้หนาทำไมมันอยู่ที่นี้...อย่ามัวแต่อยู่ตรงนี้สิะ
"ผู้หญิงคนนั้นเขา/ายยังนะน่าสงสัยเป็นบ้า"
"หน้าตาของเธอเหมือนฉันไม่สิเหมือนน้องสาวของฉันมากกว่า"
"เธอยังหายใจอยู่แล้วเธอมาจากไหนกันแน่"
"เธอลุกขึ้นยืนแล้วพูดว่า ที่นี้เป็นโลกแฟนตาซี มากิ เธอควรระวังตัวให้ดีดีล่ะ"
"ฉันได้ยินเสียงปีศาจตนหนึ่งได้เอ๋ยคำว่า เจ้าเป็นผู้ไหนทำไมได้มาอยู่ที่นี้มันไม่เหมาะกับเจ้าออกไปซะเถอะ"
"ได้มองมาที่ฉัน" คุมิคุมิ:เจ้าเป็นใครทำอะไรที่นี้ข้าเห็นเจ้ามานานแล้วน่ะ"ที่แห่งนั้นนันที่ไหนกันห๊าหรือว่าคือ...""ผู้หญิงที่เห็นตอนแรกเหมือนเธอจะพูดว่า'"ฉันขออยูฉันขออยู่กับเธอได้มทุกอย่างก็เงียบลงผู้หญิงคนนั้นได้พูดว่า พวกเราไม่ควรไปคุยกับปีศาจที่ชื่อ คุมิคุมิ นะเพราะนางอาจจะเอาวิญญาณของเราไปได้โดยไม่ได้ตั้งตัวใจเย็นๆเข้าไว้เขาไม่ทำอะไรเราก็ไม่ทำทำอะไรเขาแล้วเธอก็บอกว่า ช่างมันเถอะเราไปที่บ้านของพวกเรากันไปไหนแล้วเนี้ยมานี้ก่อน มากิ อยู่ไหนแล้วมานี้เลยมาจะไปไหนห๊ะจะไปไหนบอกมานี้ยัยปีศาจ คุมิคุมิ มีไรจะพูดก็พูดมา
เธอชื่อ คุโร มากิ เธอถูกอัญเชิญมาเพื่อช่วยพวกเราและ มากิ พูดอะไรหน่อยสิ
เอ่อ...เอ่อ...เอ่อ...ฉ...ฉั...ฉัน....เอ่อ
ฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ
หายไปไหนแล้วเนี้ย
มาพูดด้วยกันก่อนสิขอร้องล่ะ
มากิ:ใช้คำว่า ขอร้อง อีกก็ได้ๆ ฉันเป็นผู้ที่ถูกคำสาบให้ช่วยโลกใบนี้
มากิ:และอีกอย่างนะ เพื่อนที่ทำงานโยนงานให้ฉัน ไม่นะ! แต่ถ้าฉันออกจากที่นี้ได้พวกแก/ายแน่ฉันจะไม่ปล่อยแกไปอีก
คิมานิ:จริงหรอค่ะ ฉันไม่เชื่อหรอกน่าว่าเพื่อนโยนงานใส่ก็จะระเบิดตูมกลายเป็นโกโก้ร้อนและก็กินเลย555555
มากิ:อย่ามาพูดเล่นกับฉันนะ เดี๋ยวพวก-ึงจะโดนไปอีกคนเลยระวังตัวด้วยล่ะที่นี้มีเพื่อนของฉันเป็นมืออาชีพอยู่..
นั้นใครน่ะ
จำฉันไม่ได้หรอ
เราจะไปทำวิดีโอยาวในยูทูปแทนนะคับขอดูได้เลยชื่อช่อง Ping P. หรือ @1952-p ไปติดตามกันได้น่ะคับอาจจะสั้นน้า
คุโร มากิ(ไม่ใช้นางเอกเป็นคนที่ปลอมตัวมาหรือถูกนางเอกตัวจริงโยนงานให้):ใครกันนะตัวสูงจังเลย คุณ ค่ะ
ปีศาจ:ทำไมเธอต้องรู้ด้วยล่ะ ว่าคนนั้นเป็นใคร อยากรู้งั้นเหรอ.......................
.
คุโร มากิ(ความคิด):ชิบหายแล้วเจอนางเอกตัวจริงเสียงจริง....ฉันตายแน่
มากิ โจชิจิ:........ที่โรงเรียนนี้ก็สวยแหละใหญ่เหมือนกันน่ะเนี่ย.....อ่ะ
มากิ โจชิจิ(นางเอกตัวจริง):ขอโทษน่ะค่ะเมื่อกี้ไม่ทันมองจริงน่ะค่ะ.....ขอโทษด้วยนะค่ะ
ตัวหน้าชมรมทนู:โอ้สาวน้อยคนนี้....เป็นเด็กใหม่หรอจ๊ะ...ชื่ออะไรล่ะเดี๋ยวจะพาไปเดินชมเที่ยวที่นี้นะจ๊ะน้องใหม่.....
มากิ โจชิจิ:สวัสดีค่ะ...ชื่อ มากิ โจชิจิ ค่าาพอดีจะมาเรียนแต่ไม่รู้ว่าไปทางไหนก็......
"ตัวหน้าชมรมทนู:แหมเธอนี่น่าสนใจเหมือนกันน่ะเนี่ย"
ตัวหน้าชมรมทนู:รีบลุกขึ้นสิมาจากไหนเนี่ยไม่เคยเห็นเลยพอจะบอกได้มั้ยจ๊ะ
"ความคิดของมากิ โจชิจิ:เหมือนแม่ฉันไม่มีผิด...ทำไมกันน่ะทุกคนถึงได้ใจร้ายกัยฉันและขอวฉันด้วย...ฮือ~~~แต่เรื่องมันก็ผ่านไปแล้วอย่าคิดมากเถอะ"
"เหตุการณ์ในครั้งนั้นมันน่ากลัวตอนฉันยังแค่
สามขวบเองแต่แม่ก็จากไปแบบไม่บอกลาสักคำ"
"ทุกอย่างเป็นความผิดของฉันเอง"
มากิ โจชิจิ:ขอบคุณสำหรับการเป็นหวงนะค่ะ...ต้องขอโทษด้วยกับการที่ฉันไม่ได้มองทางเลยสักนิด
ตัวหน้าชมรมทนู:เ....เธ....เธอ....เธอแน่ใจหรอถึงจะมาอยู่ที่นี้นะ...มันอันตรายมากเลยนะ....ฉันไม่อยากให้เธอได้รู้ถึงความเป็นอยู่ของที่นี้ขอร้องล่ะอย่ามาเลย....
มากิ โจชิจิ(นางเอกตัวจริง):ไม่หรอกค่ะ...ฉันต้องการอยู่ที่นี้คุณไม่สามารถมาตัดสินใจแทนมากิ โจชิจิคนนี้ได้หรอกค่ะงั้นขอตัวก่อนนะค่ะ....
"ฉันได้บอกเขาไปแบบอ้อมๆอ่ะน่ะเพราะมันต้องเป็นความลับของฉันเพียงคนเดียวเท่านั้นและก็ใช้ฉันจะไม่ทนกับสภาพแวดล้อมที่ไม่อีกแล้วมีแต่จะต้องกำจัดซะ"
ตัวหน้าชมรมทนู:ถ้าทุกคนไม่กดไลค์ โจชิจิ จะไม่มาให้เราเห็นหน้าเขานะกดเร็ว
???:กลับบ้านมาทั้งมีเหนื่อยซะมัด(วันนี้แม่ไปไหนนะ)
แม่:เป็นไงบ้างลูกรักสบายดีมั้ยช่วงนี้คงเหนื่อยน่าดูเลย ไปพักผ่อนเถอะดื่มน้ำผลไม้ก่อนมั้ยลูก
???ความคิด:แม่แปลกแปลกแฮะ ทุกครั้งที่มาแม่บ่นตลอดเลยไม่ใช้หรอทำไมตอนนี้ถึงได้ใจดีแบบนี้ แอ๊ะ!
???ความคิด:เดี๋ยวเดี๋ยวทำไม่เหมือนแม่/ายแล้วเลยล่ะถามใครไม่ได้ด้วยก็แน่นอนสิว่าบริเวณนี้ไม่มีใครอยู่เลยนี่
คำจากผู้เขียน:😮💨ถอนหายใจชิบหายล่ะลืมบอกทุกคนว่าเรื่องที่เราแต่งทุกเรื่องจะมีคำหยาบอะนะ
และจะมีตัวละครใหม่ทุกตอน(จริงจริงแล้วบางตอนอ่ะน่ะ)
ต
สวัสดีฉันมีชื่อว่า คุโระ ชิคาวะ นะเป็นตัวละครใหม่เองยินดีที่ได้รู้จักคนอ่านนะเรียกฉันว่า คุโระจัง ก็ได้นะ ฉันเป็นน้องสาว ไนโกะ ชิคาวะ ซึ่งเป็นสภานักเรียนอ่ะนะแนะนำตัวกันแล้วเดี๋ยวจะแนะนำพี่ ไนโกะ ชิคาวะ ให้นะ
คุโระ ชิคาวะ:นี้พี่สายของฉันพี่ ไนโกะ ชิคาวะ ไม่เคยกลับมาบ้านเลยแม้แต่ครั้งเดี๋ยว ฉันพยายามถามเธอ เธอไม่ยอมบอกพี่ไนโกะอายุ 17 ปี ส่วนฉันอายุ 15 ปี ใช้แล้วพ่อน่ะเสียไปนานแล้วท่านรักแค่พี่ ไนโกะ ชิคาวะ คนเดียวและแม่ก็รักฉันแค่คนเดียวแต่กลับกันฉันได้สีผมของพ่อ พี่สาวได้สีผมของแม่ มันน่าแปลกมากเลยใช้มั้ยล่ะ ตอนเด็กๆพี่ไนโกะคอยดูแลสุขภาพของฉันตลอดเวลาทั้งไปส่งที่โรงเรียนและไปรับกลับบ้านฉันยังไม่เคยมีโอกาศขอบคุณพี่ของฉันเลยสักครั้งเดียว
คนแต่ง:อันนี้รูปผู้แต่งนะอย่าเข้าใจผิดว่าเป็นตัวละครจะบอกว่า ไนโกะ ชิคาวะ กับ คุโระ ชิคาวะ เป็นพี่น้องกันก็จริงแต่ทั้งสองคนห่างไกลกัน 8 ปี และก็ไม่ต้องสงสัยนะว่าทำไมลายเส้นพี่สาย
ถึงเป็นสีฟ้าอ่ะนะก็คนมันรีบอ่สช่วยไม่ได้เนอะ ยังไม่ได้แนะนำ คุณพ่อ กับ คุณแม่ เลยรอตอนต่อไปหรือไปดูในติ๊กต๊อกนะนี้นะช่องไปดูได้
นี้นะเหนื่อยมากอ่ะว่ามั้ยเพื่อคนอ่านเราต้องสู้โอ้ยจะเป็นลมปวดหลัง วันนี้ต้องกินมาม่าอีกแล้วสู้ไม่กินอะไรเลยดีกว่า รอตอนหน้าได้เลยน้าาาาทุกคนเหนื่อยมาก
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!