2 แสบ

ณ บ้านเศรษฐี

มีลูกสาวอยู่ 2 คนซึ่งเป็นแฝด

มีชื่อว่ามินและมาย

มิ้นเป็นแฝดน้องมายด์เป็นแฝดพี่

มิ้น(ตอนเด็ก)

พี่จินนน

มิ้น(ตอนเด็ก)

มิ้นหิววว

มาย(ตอนเด็ก)

มายก็หิวววว

จิน(พี่เลี้ยงเด็ก)

อาเครรอแปบ

มิ้น(ตอนเด็ก)

เสร็จหรือยังหิวใจจะขาดและ

จิน(พี่เลี้ยงเด็ก)

นี้จ้าาา

จิน(พี่เลี้ยงเด็ก)

อาหารมาแล้วว

มาย(ตอนเด็ก)

เย้ได้กินซะที่

เด็กกินเสร็จ

เอิร์น(แม่เลี้ยง)

คุณชวนลูกไปเดินเล่นป่ะ

บอล(พ่อเลี้ยง)

ได้

เอิร์น(แม่เลี้ยง)

ลูกๆ

มิ้น(ตอนเด็ก)

ว่ายังไงคะ

มาย(ตอนเด็ก)

ว่ายังไงคะ

เอิร์น(แม่เลี้ยง)

เดี๋ยวแม่กับพ่อจะพาไปเดินเล่น

มิ้น(ตอนเด็ก)

พี่มายด์ไปไหม

มาย(ตอนเด็ก)

ไปๆ

มิ้น(ตอนเด็ก)

ไปด้วย

เอิร์น(แม่เลี้ยง)

ป่ะไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะกัน

ถึงสวนสาธารณะ

มาย(ตอนเด็ก)

เย้ถึงสักทีไปเดินเล่นตรงนู้นดีกว่า

มิ้น(ตอนเด็ก)

พี่มายจะไปไหนอย่าไปไกลนะ

มาย(ตอนเด็ก)

พี่จะไปตรงนู้นจะไปด้วยกันไหม

มิ้น(ตอนเด็ก)

ไม่อ้ะ

มิ้น(ตอนเด็ก)

มิ้นจะไปกะแม่

มาย(ตอนเด็ก)

แล้วแต่ไปดีกว่า

มายได้เดินออกไปไกล

มาย(ตอนเด็ก)

ที่นี่ที่ไหน

มาย(ตอนเด็ก)

แม่พ่อน้องไปไหน

มาย(ตอนเด็ก)

ฮือๆ

นะฝังพ่อแม่

เจน(แม่)

มิ้นป่ะกลับบ้าน

บาส(พ่อ)

และพี่มายล่ะ

มิ้น(ตอนเด็ก)

ไม่รู้เมื่อกี้ยังเห็นเดินอยู่ตรงนั้นอยู่เลย

เจน(แม่)

เอ้า

บาส(พ่อ)

ไปไปเรียก

มิ้น(ตอนเด็ก)

ค่ะ

มิ้น(ตอนเด็ก)

ใช้อีกและ

มิ้น(ตอนเด็ก)

พี่มาย(พูดหลายครั้งแต่ก็ไม่มีใครได้ยิน)

มิ้น(ตอนเด็ก)

แม่ไม่เห็นพี่มาย

เจน(แม่)

คุณรีบออกตามหากันเถอะ

บาส(พ่อ)

ไปๆ

ณ ฝั่งมาย

เอิร์น(แม่เลี้ยง)

อ้าวหนูทำไมมานั่งร้องไห้อยู่คนเดียวล่ะ

เอิร์น(แม่เลี้ยง)

แล้วพ่อแม่ไปไหน

มาย(ตอนเด็ก)

หนูหลงทาง

มาย(ตอนเด็ก)

หนูเดินออกมาไกล

มาย(ตอนเด็ก)

เลยหาพ่อแม่ไม่เจอฮือๆๆ

เอิร์น(แม่เลี้ยง)

โอ๋ๆไม่เป็นไรนะหนู

เอิร์นได้ปลอบมาย

ณพ่อแม่

บอล(พ่อเลี้ยง)

ที่รักผมหามาไกลแล้วยังไม่เจอมายเลย

เอิร์น(แม่เลี้ยง)

แล้วจะไปอยู่ไหนได้ล่ะ

บอล(พ่อเลี้ยง)

ผมว่าไปแจ้งตำรวจดีกว่า

เอิร์น(แม่เลี้ยง)

จริงๆเดี๋ยวเรามิ้นมาก่อน

บอล(พ่อเลี้ยง)

อ้าวมิ้นเจอไหมลูก

มิ้น(ตอนเด็ก)

ไม่เจอเลยค่ะหนูเดินไปตรงนู้นแล้วยังไม่เจอเลย

บอล(พ่อเลี้ยง)

ผมว่าต้องแจ้งตำรวจจริงๆแล้ว

เอิร์น(แม่เลี้ยง)

ค่ะฉันก็ว่านะงั้น

มิ้น(ตอนเด็ก)

ฮือๆๆ

มิ้น(ตอนเด็ก)

พี่มายไปไหน

ณฝั่งของเอิร์นและมาย

เอิร์น(แม่เลี้ยง)

ไม่เป็นไรนะ

เอิร์น(แม่เลี้ยง)

หนูชื่ออะไรหรอ

มาย(ตอนเด็ก)

หนูชื่อมายค่ะ

เอิร์น(แม่เลี้ยง)

งั้นไปอยู่บ้านกับน้าก่อนเดี๋ยวนะเลี้ยงเอง

มาย(ตอนเด็ก)

แล้วนะเป็นใครหรอคะ

เอิร์น(แม่เลี้ยง)

ก็เป็นคนที่อยู่แถวนี้แหละจ้า

มาย(ตอนเด็ก)

ไปก็ได้ค่ะ

ณบ้านของเอิร์นและบอล

เอิร์น(แม่เลี้ยง)

ที่รักมาดูนี่เร็ว

บอล(พ่อเลี้ยง)

อะไรครับ

บอล(พ่อเลี้ยง)

แล้วเด็กมาจากไหน

เอิร์น(แม่เลี้ยง)

ฉันไปเก็บขวดมาขาย

เอิร์น(แม่เลี้ยง)

และฉันก็เจอน้องคนนี้นั่งร้องไห้อยู่

เอิร์น(แม่เลี้ยง)

ฉันถามเขาแล้วนะคะเขาบอกว่าเขาพัดหลงกับพ่อแม่ค่ะ

บอล(พ่อเลี้ยง)

อ๋อๆงั้นรับเลี้ยงไว้ก่อน

บอล(พ่อเลี้ยง)

ฉันกว่าจะเจอพ่อแม่ที่แท้จริง

บอล(พ่อเลี้ยง)

แล้วหนูชื่ออะไรล่ะ

มาย(ตอนเด็ก)

เออๆหนูชื่อมายค่ะ

10 ปีผ่านไป

มายและมื่นได้โตขึ้น

เจน(แม่)

มิ้นลูก

มิ้น

อะไรคะแม่

บาส(พ่อ)

ตำรวจได้แจ้งมาว่ายังไม่เจออะไรเลยเรื่องของมาย

เจน(แม่)

ฉันเริ่มจะสิ้นหวังแล้วนะ

เจน(แม่)

ลูกเราโดนลักพาตัวหรือเปล่าก็ไม่รู้ตอนนี้ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงบ้าง

บาส(พ่อ)

สงสารลูกเนาะ

เจน(แม่)

ใช่ค่ะ

มิ้น

หนูฟังมาเป็นชั่วโมงแล้วหนูก็คิดถึงพี่มายมากเหมือนกัน

นะฝั่งของมาย

เอิร์น(แม่เลี้ยง)

มายด์มากินข้าวลูก

มาย

ค่ะแม่รอแป๊บนึง

มาย

มายด์กำลังทำงานไปส่งอาจารย์อยู่

เอิร์น(แม่เลี้ยง)

ทำงานเสร็จแล้วมากินข้าวนะลูก

เอิร์น(แม่เลี้ยง)

กินข้าวเสร็จแล้วไปซักผ้าล้างจานให้เรียบร้อยนะลูกพ่อกับแม่จะไปเก็บขวดขาย

มาย

เฮ้ยอีกแล้วมาขี้เกียจ

บอล(พ่อเลี้ยง)

ได้นิสัยขี้เกียจมาจากใครเนี่ยลูก

มาย

พ่อชอบพูดไปเรื่อยๆ

มาย

แม่มาช่วยอ่านหน่อยงานกลุ่มตัวนี้ไม่เข้าใจ

เอิร์น(แม่เลี้ยง)

ได้ลูกรอแป๊บนึงแม่ไม่ทำกับข้าวก่อน

มาย

โอเคค่ะ

ณบ้านของมิ้น

มิ้น

คิดถึงตอนเด็กๆ

(มองดูภาพแล้วก็พูด)

รูปตอนเด็กๆ

มิ้น(ตอนเด็ก)

มิ้น

มาย(ตอนเด็ก)

มาย

มิ้น

คิดถึงพี่มายด์จังเนาะ

ต่อep2นะ

พี่น้อง