โปรดใช้วิจรญาณในการอ่าน

4kings x you

Bu part.

( y/n \= ชื่อของคุณ สามารถตั้งตามที่อยากตั้งได้เลยค่ะ)

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

บนรถเมล์

"เห้ยพวกมึงป้ายหน้ากนกหว่ะ"เสียงจ่าฝูงเอ่ยดังขึ้น เขาคือ รก บุรณพนธ์ ประธานคนใหม่ผู้ที่มีแต่คนเกรงกลัว

"แล้วมึงเอาไงต่อ เล่นไหม"เสียงโล้นพูดที่นั่งอยู่เบาะหลังมือคล้องคอ เค บุรณพนธ์ เอ่ยถาม

"เห้ย พวกมึงหมอบต่ำๆหน่อยนะเว้ย ป่ะ พวกมึง" พูดจบรก บุรณพนธ์ก็หยิบปืนลูกโม่ที่เหน็บไว้ข้างเอวออกมาอยู่ท่าเตรียมยิง

"เล่นปืนเลยหรอวะ"

"มึงก็เคยใช้ไม่ใช่หรอวะ"

"ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวงานนี้กูแสดงเอง"

รกไม่รอช้าก็ลอดมือที่ถือปืนออกจากหน้าต่างและกดยิง โดยมี เอก บุรณพนธ์ ถือสปาต้าเดินลงมา พร้อมกับเคบู ที่หันหลังไปหยิบหัวตัดคู่ใจด้านหลังเบาะรถเมล์

พัฒลูกน้องของรกก็แกะระเลิดและปาลงบนพื้นจนเกิดสะเก็ดไฟลุกโชนและดับลง

หญิงสาวเด็กโรงเรียนมัธยมเอกชนยืนรอรถอยู่ที่นั่น ก่อนเด็กช่างจะสาดกระสุนทุบตีกัน หญิงสาวทำอะไรไม่ได้นอกจากย่อก้มตัวลงนำมืออุดหูไว้

"ไอเหี้* ระวังหญิง!"รกตะโกนออกมาก่อนจะวิ่งไปบอกเหล่าเพื่อนๆและสู้กับตุ้มเม้งต่อ

ส่วนเอกยกโต๊ะสู้กับมีดของบ่าง ก่อนบ่างจะรีบวิ่งหลบหนีเอกไปในซอย ส่วนเคบูก็วิ่งไปบนสะพานไล่ฟันเคกนก

ไม่นานเสียงนกหวีดก็ดังขึ้นต่างฝ่ายต่างแยกย้ายหนีกันไปที่ซอยลึกเพื่อเอาตัวรอด

เมื่อเหล่าเด็กกนกและบูพากันหนีเธอจึงค่อยๆลุกและเดินหนีเข้าไปในซอยบ้านตอนเองเพราะในจังหวะที่ตีกันเธอพึ่งลงมาจากรถเมล์ก่อนหน้านี้และกำลังรอชายคนหนึ่งอยู่ เมื่อเกิดเรื่องแบบนี้เธอจึงตัดสินใจที่จะกลับบ้านเลยทันที

"อื้อ"จู่ๆก็มีมือปริศนาดึงเธอเข้าไปในเงามืดเธอยังไม่ทันได้เอ่ยเสียงร้อง ก็ถูกมือหนาปิดปากเอาไว้ไม่ให้ส่งเสียง

"ชู่วว ที่นี่ถิ่นเด็กบ้าน"เสียง มด ประชาชล เอ่ยขึ้นก่อนจะปล่อยมือออกจากปากของหญิงสาว หญิงสาวเอ่ยขอบคุณก่อนที่ มด ประชาชล จะขอเดินตามไปส่งให้ถึงที่บ้าน ระหว่างทางเขาก็พูดคุยกันอย่างถูกคอเพียงในระยะเวลาสั้นๆที่ดูไม่นานเลย

ณ.บ้านของy/n

"ขอบคุณมดนะที่มาส่งเรา"หญิงสาวเอ่ยขอบคุณก่อนที่จะเดินเข้าบ้าน แต่จู่ๆก็มีเสียงเรียกรั้งเธอไว้ก่อน

"เดี๋ยวสิ เธอรู้จักเราแล้ว เราขอรู้จักเธอบ้างสิ" มด ประชาชล คว้าแขนเธอก่อนที่จะปล่อยเมื่อเธอหยุดเดินและหันหลังกลับมา

"ได้สิๆ เราชื่อ y/n นี่เบอร์เรา" เธอยื่นกระดาษใบหนึ่งที่ในนั้นถูกเขียนเบอร์โทรเพจเอาไว้

"ระวังโดนจับได้นะนายมด"พูดจบเธอก็หัวเราะและเดินเข้าบ้านไป มดถึงกับยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู

.

กนก พาร์ท

วันนี้หลังจากที่เรียนภาคค่ำเสร็จพวกกนกก็พากันเดินไปที่ร้านอาหารริมน้ำ โดยมี บ่าง กนกอาชีวะ ตุ้มเม้ง กนกอาชีวะ หนุ่ย กนกอาชีวะ และ เค กนกอาชีวะ หลังจากที่อาหารมาเสิร์ฟเคกนกก็เดินไปกดตู้เพลง เขาเปิดเพลงดีเกินไปก่อนที่จะตบโต๊ะและร้องเพลงเสียงดังลั่น

พอทานเสร็จแล้วก็ตัดสินใจที่จะไปกินเลี้ยงต่อ แต่ก็ไม่ทันได้ไปเมื่อพวกเขาเห็นพวกบุรณพนธ์มาเยือนถึงถิ่น ในขณะที่พวกเขายืนรถเมล์อยู่ เค กนก หยิบระเบิดขึ้นมาก่อนที่ทั้งสองสถาบันจะลงไม้ลงมือกันยับ

บนสะพานลอย

เค กนก โดย เค บู ตามขึ้นมายันบนสะพาน เคบูยกหัวตัดขึ้นมาสบัดดายหญ้าของเคกนกให้หล่นพื้น

"มาดิไอเหี้*" เค กนกพูดพร้อมกับยกหัวตัดมาป้องกันคมมีดจากดายหญ้าของเคบู

"โถ่ ไอเหี้* เอ้ยยย"เคบูพูดก่อนจะฟันเคกนกจนสุดท้ายเคกนกกำลังจะกระโดดฟันเข้าที่ตัวเคบู ไซเรนก็ดังขึ้นเคบูถีบเคกนกให้ล้มลงและวิ่งหนีไป ทิ้งให้เคกนกต้องวิ่งไปอีกทางในซอยเด็กบ้าน

.

แชท บูไม่หมูๆอาบูดาบี

(Na)Rok

:รอดกันไหมวะ

:ไอเอกแม่งซัดยับ

Eak to tri jadtawa

:เออ ตึงมือชิ*หา*

:กูไปให้แม่ทำแผลก่อนนะเว้ย

K be you u bangna

:ไอสั*เคกนกแม่โครตกวนตีนชิ*หา*

:หมั้นไส้มานาน แต่แรงอย่างกับควาย

:อึดถึกทน

(Na)Rok

:ก็ดูตัวมันกับตัวมึงดิ

Eak to tri jadtawa

:แล้วผู้หญิงที่ป้ายรถเมล์ใครวะ ที่มึงตระโกน

(na)Rok

:ไม่รู้ แต่สวยมากเรียนเอกชน น่ารักสุดๆ

K be you u bangna

:ชอบก็จับดิวะ เอามาเป็นพญาบู

:ดีเหมือนกันนะเว้ยยยยยยย

(Na)Rok

:เออ

:ไปพักกันได้แล้วพวกมึง เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปเรียนต่อ

...read....

.

.

.

.

.

.

.

.

.

รุ่งเช้า

"ป้าคะ เอาหมูปิ้ง4ไม้ค่ะกับข้าวเหนียว1ห่อค่ะ"หญิงสาวควักตังขึ้นมาจ่ายก่อนจะเดินถือหมูปิ้งออกมาทานอย่างเอร็ดอร่อย

"อะแฮ่มๆ"เสียง รูแปง อินทร กระแอมดังๆ หญิงสาวเธอไม่ได้สนใจอะไรก่อนจะเดินออกไปเพราะตนรู้ว่าเธอมาที่ถิ่นอินทรก็คงมีบ้างที่จะมีหนุ่มอินทรแซว

"คนสวยไปไหนหรอจ๊ะ ให้พี่ไปส่งหรือเปล่า" รูแปง อิน พูดหยอกล้อแซวแต่หญิงสาวตรงหน้ากับไม่ได้มีท่าทีที่จะเล่นด้วย

"ไอ้แปงกลับ มึงดูหน้าเขาด้วยดิวะ"ดาอิน รีบดึงรูแปง

ออกไป เมื่อรูแปงและเหล่าพวกออกไป เธอก็ขึ้นรถเมล์ที่ขับตามมา

บนรถเมล์

"เวรอะไรของกูวะเนี่ยทั้งอินทั้งชล"y/n พูดกับคนเดียวอย่างหัวเสียและมองหาที่นั่งแต่ก็พบว่ามันเต็มหมดแล้วแต่ก็จู่ๆก็มีคนลุกขึ้นจากเบาะหลังและเดินมาจับมือเธอและพาไปนั่งที่เบาะหลัง และเขาก็โหนรถเมล์แทนเธอ

"อ้าวมด ขึ้นรถสายนี้หรอ" y/n ทักมดพร้อมกับกัดหมูปิ้งพร้อมกับข้าวเหนียว "เปล่า จะไปตีบู" หญิงสาวพยักหน้าหงึกๆอย่างไม่เข้าใจและเก็บคำถามไว้ในก่อนจะมองออกไปที่หน้าต่างรถ

ไม่นานกระเป๋ารถเมล์ก็เดินมาเก็บตังเธอยื่นตังจ่ายก่อนจะจ่ายให้มดด้วย แต่มดดันชิงจ่ายให้เธอไปเสียก่อน เธอจึงกล่าวขอบคุณมดและเก็บตังใส่กระเป๋าก่อนจะหันมาสนใจหมูปิ้งตรงหน้า

กลิ่นหอมโชยออกมาชวนน่าทาน มันช่างหน้าลิ้มลอง คุณยื่นหมูปิ้งให้มดก่อนมดจะส่ายหน้าและดันแขนที่ถือหมูปิ้งออก

"เธอกินให้อิ่มเถอะ"

"แล้วเมื่อวานเป็นไง มีแผลตรงไหนหรือเปล่า"คุณส่ายหน้าเบาๆก่อนจะกล่าวขอบคุณพร้อมกับหยิบถุงขนมให้มด

"อันนี้ขนม"มดรับมาก่อนจะยิ้มเบาๆให้กับคุณ แต่โอ๋กลับมองแรงใส่มด

"นี่ใครวะไอมด ทำไมไอ้โอ๋ถึงมองแรงใส่มึง"เสียง เอ็ก ชล เอ่ยถาม

"ไอy/n น้องกูแท้ๆกูเนี่ยแหละ เกรงใจกูหน่อยครับกูมองมานานละ"y/nหันขวับก่อนจะตกใจ ไม่คิดว่าโอ๋จะมาอยู่บนรถคันนี้

"โอ๋ ไม่พูดคำหยาบใส่เพื่อนสิ"y/nกล่าวดุพี่ชายของตนเอง

โอ๋ พี่ชายของy/nที่บ้านพอมีฐานะแต่โอ๋ชอบเรียนพวกช่างมากกว่าจึงเรียนต่อสายนี้ ส่วนy/nอยากเรียนบริหารเพราะจะได้บริหารธุรกิจต่อจากป๊าม๊า

"ทำไมกูไม่รู้วะ"เอ็กชลและมดชลถามออกมาอย่างงุนงงเล็กน้อย

"โอ๋สั่งปิดเงียบ โอ๋ไม่ให้บอกใคร"y/nพูด

"ไม่คิดว่ามึงจะมีน้องสาวที่สวยขนาดนี้"มดพูดพร้อมกับมองคุณด้วยสายตาอบอุ่น

"แล้วทำไมขึ้นที่ป้ายอิน ทุกทีมึงเคยป้ายเดียวกับกูและลงหลังกู"

"อ๋อ พอดีมาซื้อหมูปิ้งที่อินอ่ะโอ๋"

"หรอ ที่ชลก็มี โอ๋ซื้อให้เธอได้นะ แถวบ้านก็มีตลาดร้านอาหารอีก จะลงไปทำไมอ่ะอิน"

"ก็หมูปิ้งถิ่นอินอร่อยอ่ะ โอ๋ลองกินสิ"y/nหยิบหมูปิ้งไม้นึงขึ้นมาให้โอ๋ทาน ก่อนโอ๋จะทานมันเข้าไป

"เป็นยังไง"y/nถามรสชาติอาการของอาหาร

"ก็ไม่แย่ แต่ยังไงโอ๋ก็ไม่ให้เธอลงอินอยู่ดี มันอันตรายเธอมีพี่ชายอยู่ชลแต่ไปถิ่นอิน ทั้งๆที่เธอก็รู้อยู่แล้วว่าชลกับอินเป็นอริกันมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว"โอ๋พูดและเดินลงจากรถเมล์ไปทิ้งให้y/nแยู่กับถุงหมูปิ้ง ไม่นานรถเมล์ก็มาจอดที่ป้ายรถเมล์หน้าโรงเรียน

.

"ไอ้รก สรุปมึงจะไปเซนลาดเย็นใช่ไหม"เคบูพูด

"เออ ดิวะ"รกพูดตอบ

"ไอ้เอกอ่ะไปไหม"เอกพยักหน้าก่อนจะยกถุงน้ำแดงขึ้นมาดูดน้ำ ก่อนเคบูจะแย่งมันมากิน

"อีเหี้* ร้านอยู่แค่นี้ จะกินก็ไม่เดินไปซื้อเองหล่ะ"เอกตบหัวเคบูจนหน้าขมำก่อนเคบูจะลูบหัวตัวเองเบาๆ"

"ผมที่กูเซ็ทมาไอ้เอก พังหมด กูงอนมึง โกรธแล่ว โกรธมากด้วย ชิ๊"เคบูเดินหนีเข้าไปในอาคารเรียนทิ้งให้รกและเอกยืนงง

"ไอเคมันเป็นถึงขนาดนี้เลยหรอวะ"รกส่ายหน้าให้กับเคบูที่เดินงอนตุ๊บป่องเข้าไปในอาคารเรียนก่อนจะพากันเดินกอดคอกับเอกเข้าไปง้อ

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

โปรดติดตามตอนต่อไป

จ๊ะเอ๋ มารีไรท์ครับบบบ เพราะคำผิดเยอะมากและรู้สึกแต่งแปลกๆ เลยเปลี่ยนเนื้อหา คืออยากจะบอกว่า บู อิน ชล กนก เนื้อหาจะคล้ายๆกันตรงy/nนะคะ นอกนั้นจะเปลี่ยนแปลงอย่างไรก็ฝากติดตามด้วยนะคะ

ฝากด้วยนะคะจะแยกเรื่องทั้งสี่สถาบันออกมาฝนทีละพาร์ทนะคะ ขอหาปกและคิดเนื้อเรื่องของชล,อิน,กนกก่อนนะคะ ขอบคุณค่ะ.

โปรดใช้วิจรญาณในการอ่าน

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ณ.ที่สถาบันช่างกลบุรณพนธ์

"ไอ้เค มานั่งกับพวกกูเร็ว เดี๋ยวกูง้อ"เคบูตอนแรกที่หนีไปนั่งหลังห้องตรงถังขยะก็เขยิบมานั่งริมประตูหลังห้องกับพวกรก เคบูไม่พูดอะไรต่อก่อนเอกจะยื่นน้ำแดงให้เคบู

"นี่อ่ะ น้ำแดง"เอกยื่นน้ำให้เคบู ก่อนเคบูจะรับมันมาและกิน เคบูนั่งสั่นขายิกๆก่อนจะหันมาหาเอกและรก

"วันนี้ไปเซนลาดก็เลี้ยงกู ไม่งั้นไม่หาย"รกพยักหน้าแต่เอกกลับทำหน้านิ่งๆและนั่งจดงานต่อ

"ไม่มีตังแล้วไอเค "เอกพูดแซวก่อนเคบูจะหลุดยิ้มออกมาทั้งสามกลับมาคุยกันอีกครั้ง บรรยากาศในห้องไม่ตึงเครียดอีกต่อไป

.

ณ.ที่เซนลาด

"มึง ดูนั่นดิ"เคบูพูดก่อนจะดันแว่นตากันแดดลงก่อนจะมหญิงสาวในชุดเด็กนักเรียนสาวมัธยมปลายเอกชน

เคบูไม่รอช้าเดินเขเาไปที่โต๊ะหญิงสาวก่อนจะขอเบอร์เพจเจอร์

"เราชื่อเคนะ เรียนบุรพนธ์ เธอหล่ะ"เคบูขยับเก้าอี้ออกมานั่งตรงข้ามโต๊ะเธอ ก่อนเธอจะมองหน้าเคบูและพยักหน้าเบาๆ

"อ๋อ เราชื่อy/nนะ เรียนเอกชนแถวๆนี้"y/nทำตัวไม่ถูกก่อนเคบูจะกุมมือเธอเบาๆ

"ไม่ต้องเกรง เราขอเบอร์เพจเธอหน่อยสิ น่ารักจัง มีคนในใจหรือยัง"เคบูพูดพร้อมกับยื่นกระดาษพร้อมปากกา

"อ๋อ ยังไม่มีค่ะ (ไม่มีก็บ้าแล้ว)"คุณรับมาก่อนจะจดเลขเพจเจอร์และส่งคืนให้เคบู เคบูรับมาก่อนจะขอตัวเดินออกไป

"แหมมม ร้ายนะมึง เด็กเอกชนเลย"เอกพูดแซวๆ สายตารกจ้องมองคุณก่อนจะนึกถึงวันวาน

.

9-10 ปีที่แล้ว

"เจ้าเด็กมานั่งทำอะไรตรงนี้ รอแม่มารับหรอ"เด็กน้อยวัย7ขวบ นั่งรอเก้อที่โรงเรียน ก่อนจะมีเด็กหนุ่มคนนึงราวๆ8-9ขวบเดินเข้ามานั่งด้วย

รกยื่นขนมให้คุณก่อนคุณจะปฏิเสธแต่รกก็หยิบขนมยัดใส่มือคุณ คุณจึงต้องจำยอมรับขนมมา ไม่นานรถเก๋งคันหรูสีเทาก็ขับเคลื่อนเข้ามาก่อนรกจะขอตัวไปก่อน

ไม่นานรถเก๋งสีดำก็ขับตามกันมาติดๆคุณตาโตก่อนจะกระโดดไปเดินไปขึ้นรถก่อนจะพบคุณพ่อและคุณแม่ที่มารับคุณในไม่ช้า

วันต่อมา

"พี่ชื่ออะไรหรอคะ"คุณเรียกชายหนุ่มที่กลับมาจากการเตะบอล

"ชื่อรก เจ้าเด็กหล่ะ"รกลูบหัวคุณเบาๆอย่างน่าเอ็นดู

"หนูชื่อy/nค่ะ"คุณพูดก่อนจะส่งยิ้มแก้มเกี๊ยวให้รก

"ชื่อเพราะดีนะ"

"ขอบคุณค่ะ"

.

รกยิ้มออกมาเบาๆก่อนจะเดินตามเสียงเรียกของเพื่อนไป รกมองคุณไม่ห่าง แม้โต๊ะเราจะห่างกันเท่าไหร่ก็ตาม

"เห้ย รก อย่าแย่งสาวกู กูมาก่อน"แต่ทำไงได้เมื่อบุรณพนธ์มีกฏว่าเราจะไม่แย่งคนรักในสถาบันและไม่แย่งคนรักนอกสถาบัน ถ้าใครมาก่อนก็มีสิทธิ์ ใครมาหลังก็ต้องถอยไป

"เออ รู้แล้วแค่มองดูว่าคนนี้หรอที่มึงจะจีบ มึงจริงจังไหมวะเค น้องมันดูซื่อๆ"รกพูด

"จริงดิวะ คนนี้กูจริงจัง แค่มองหน้าก็ตกหลุมรักละ"รกพยักหน้าๆเบาก่อนจะก้มหน้าทานอาหารกับเราเพื่อนๆต่อ

"รก กูวานมึงเอาของไปให้น้องหน่อยดิ"จังหวะนี้แหละ สวรรค์มาโปรดชัดๆ รกหยิบถุงขนมหวานที่เคบูซื้อมาให้และเดินไปที่โต๊ะคุณ

"มาอีกแล้วหรอ มีอะไร ตั้งแต่เพื่อนนายละ"รกวางถุงขนมลงบนโต๊ะคุณ ก่อนคุณจะเงยหน้ามามอง

"นี่จำกันไม่ได้เลยหรอ"คุณส่ายหน้าก่อนรกจะส่ายหน้าเบาๆและถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

"เห้อ รก ไง"คุณทำหน้าครุ่นคิดก่อนจะร้องอ๋อ

"พี่นี่เอง แล้วนึกไงไปเรียนช่าง"เราทั้งสองเริ่มถามสาระสุขทุกข์ดิบไปเรื่อยๆจนทำให้ฝั่งบูเดินมาตามรก

"รก กูจีบน้องเว้ยกูมาก่อน"เคบูพูดอย่างหัวเสียทำให้รกต้องลุกและเดินออกมา คุณมองเคบูก่อนจะทำหน้านิ่งๆ

"ขอโทษเว้ย"รกพูดพร้อมกับตบบ่าเคบูเบาๆและเดินออกมาจากโต๊ะกลุ่มนั้น

.

ณ.ที่บ้าน

"โอ๋ วันนี้มีเด็กบุรณพนธ์มาจีบด้วย"คุณพูดเมื่อกลับมาถึงบ้าน

"ใคร กูจะไปกระทืบมัน มาจีบน้องกูได้ไง กูหวง"คุณส่ายหน้าเบาๆ

"โอ๋ คนที่y/nชอบเขาอยู่ในบุรณพนธ์ โอ๋ y/nขอโทษ"โอ๋ไม่พูดอะไรก่อนจะเดินขึ้นห้องของตัวเองไป

คุณรีบเดินตามขึ้นไปก่อนจะพบโอ๋ที่นั่งและหันมามองด้วยสายตาดุๆคุณไม่รอช้าที่จะขออนุญาตเดินเข้าไปในห้องที่ไม่ได้ปิดประตู

"ก็รู้ว่าโอ๋อยู่ชล มันอยู่บู "คุณพยักหน้าเบาๆและยืนตรงหน้าโอ๋ผู้เป็นพี่ชายสายเลือดเดียวกัน

"แล้วเธอยังจะไปชอบมันอีก "โอ๋พูด

"โอ๋ มันก็แค่สถาบันหรือเปล่า"คุณพูด

"ไม่รู้แหละ เลิกชอบมันให้ได้ บูอ่ะเจ้าชู้จะตาย จำไว้!"โอ๋ผลักคุณออกจากห้องก่อนจะปิดประตูใส่หน้าคุณ

นี้เป็นครั้งแรกที่คุณทะเลาะกับโอ๋หนักขนาดนี้ คุณไม่เข้าใจทำไมเราต้องเอาเรื่องสถาบันมาเกี่ยวข้องกับเรื่องพวกนี้ด้วย ไม่เห็นเข้าใจเลยสักนิด

แค่เสื้อคนละสีพอจบออกมาเผลอๆได้ใส่เสื้อสีเดียวกันอีก คุณเก็บของเดินขึ้นบ้านและนั่งอ่านหนังสือทำการบ้านของคุณ

ไม่นานเสียงเพจเจอร์ก็ดังขึ้น คุณหยิบมันขึ้นมาอ่านดู

'เคถึงบ้านแล้วนะ เธอหล่ะ บ้านเรามีเบอร์โทรด้วยนะลืมบอก นี่เบอร์เรา 081-×××-××××' คุณลองกดโทรศัพท์เพื่อลองโทรออก ไม่นานก็มีคนรับสาย

"เคพูดครับ ไม่ทราบว่าใครครับ "

"y/nค่ะ เราถึงบ้านแล้ว เรากำลังทำการบ้านอยู่ เคหล่ะ"

"อ๋อ กำลังจะเก็บของและก็นั่งอ่านหนังสือหน่ะ"

"อ๋อ "

ไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่คุณโทรคุยกับเคบู คุณวางสายลงก่อนจะตั้งใจอ่านหนังสือต่อแต่เรื่องบางเรื่องมันก็เข้ามาในหัว

"y/nแกชอบใครกันแน่ รก หรือ เคบู โถ่เอ้ยยยย ไม่ ไม่ควรรักใครทั้งสอง ไม่เด็ดขาด"คุณบอกกับตัวเองก่อนจะนั่งอ่านหนังสือจนดึกและเดินเข้านอน

.

รุ่งเช้า

วันต่อมาคุณกับโอ๋ไม่คุยกัน ส่วนพ่อแม่ไปทำงานต่างจังหวัดกลับอาทิตย์หน้า โอ๋ออกจากบ้านก่อนคุณ คุณจัดตารางสอนและเดินหยิบกระเป๋าออกมา

ไม่นานรถเมล์ก็มาถึงคุณรีบก้าวเท้าก่อนจะโอ๋จะกดกริ่งเพื่อให้รถจอด คุณจึงเดินขึ้นมาอย่างเหนื่อยหอบและยืนโหนรถเมล์

"เห้ย ลูกพี่ฝากบอกว่าให้มึงนั่ง"เด็กในชลเดินมาบอกให้คุณนั่งก่อนโอ๋จะลุกขึ้น คุณไม่ตอบอะไร

"ทะเลาะกันอ่อ"เอ็กซ์มาพูดกับโอ๋ แต่โอ๋ก็ไม่ได้ตอบอะไร

"อยากตีบูให้แหลกเลยไอ้เหี้* หมั้นไส้"โอ๋พูดประชดก่อนคุณจะหัวเสียเล็กน้อยเมื่อคนลงจนเหลือที่ว่างคุณลุกขึ้นมากลางวงบทสนทนาและเดินไปนั่งด้านหน้ารถก่อนโอ๋จะกลับมานั่งและมองคุณด้วยสายตาอันเป็นห่วงน้องสาวสุดที่รัก

"งอนน้องก็งอน ห่วงก็ห่วง"แม็กซ์พูดแซว แต่โอ๋ไม่ได้ตอบอะไร บรรยากาศบนรถตึงเครียดเล็กน้อย

คุณเดินมาหาโอ๋ ก่อนจะยื่นมีดพกที่โอ๋ยเคยมอบให้คุณเพื่อแอบพกติดตัวไว้คืน โอ๋ไม่รับ ก่อนคุณจะยัดมีดพกใส่มือโอ๋และเดินลงรถไป

และรอขึ้นรถเมล์คันใหม่เพราะรู้สึกเริ่มอึดอัดคุณจึงลงที่ป้ายอินทรและนั่งรออยู่ที่ป้ายรถเมล์อยู่นานแต่สุดท้ายรถเมล์ก็มาแม้คนจะเยอะแต่คุณก็ต้องรีบเพราะสายมากแล้ว

"เอาหว่ะ งอนทั้งสองฝ่ายเดี๋ยวก็รู้กัน"

"พูดมาก"

"พูดเป็นแล้วอ๋อ"

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

โปรดติดตามตอนต่อไป

พี่งอนน้อง น้องงอนพี่ เอาไงดีทุกคนนนน

โปรดใช้วิจรญาณในการอ่าน

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

หลังเลิกเรียน

คุณตัดสินใจที่จะกลับบ้านดึกๆจนรอรถเมล์รอบสุดท้าย5ทุ่มตรง คุณเดินเข้าซอยก่อนจะพบคนเมาไม่ได้สติเดินเข้ามาใกล้คุณจนทำให้คุณอึดอัด เขาค่อยๆลูบไล้ตัวคุณเบาๆ

"ออกไปนะ"คุณควานหามีดพกแต่ก็ไม่เจอเพราะคุณได้คืนให้โอ๋ไปแล้ว คุณรีบวิ่งมาที่บ้านอย่างเหนื่อยหอบทั้งน้ำตา เมื่อมาถึงบ้านก็พบพวกชลที่อยู่ในบ้านเปิดประตูแง้มไว้ คุณรีบวิ่งกระโดดเข้ากอดโอ๋ที่ยืนกอดอกอยู่ตรงโซฟาและร้องไห้ออกมา โอ๋ลูบหลังคุณเบาๆ

"ฮืออ ช่วยด้วย มันมีคนลวนลาม"โอ๋ส่งสายตาออกไปนอกบ้านทำให้พวกชล2-3คนเดินออกไปดูก็พบคนเมาไม่ได้สติเดินเซออกมา

"ใช่คนนี้ไหม"ชลหันมาถามคุณก่อนคุณจะผละออกจากอ้อมกอดโอ๋และเดินออกมาดูและพยักหน้าเดินหนีเข้าบ้าน โอ๋หยิบหัวตัดออกมาแต่คุณก็ได้ห้ามไว้

"ไม่ต้องปล่อยเขาไปฮึก"โอ๋ไม่ฟังและเดินออกไปซัดชายหนุ่มคนนั้นคนเดียว ชายหนุ่มมีแต่รอยฟกช้ำ โดยคุณเดินออกมาดูหน้าบ้านพร้อมกับมดเอ็กซ์และแม๊กซ์

"โห ขนาดงอนน้องยังทำขนาดนี้ ถ้าดีดีกันกูว่าตาย"แม็กซ์พูด

"เข้าบ้านไป!"โอ๋ไล่ให้คุณเข้าบ้านก่อนจะเดินเข้าบ้านมาและเก็บหัวตัดเข้าฝัก พร้อมกับช็อปเปื้อนเลือด

"มีดก็ไม่พก ดูซิถ้ามาแล้วพี่ไม่อยู่บ้านเธอจะทำยังไง!"โอ๋ตะคอกใส่คุณก่อนคุณจะลุกขึ้นมากอดโอ๋เบาๆ โอ๋จึงเงียบสงบสติอารมณ์

"ขอโทษ"คุณกล่าวขอโทษก่อนโอ๋จะผละกอด

"โอ๋มีเธอเป็นน้องสาวคนเดียวนะรู้ไหม วันหลังอย่าทำแบบนี้อีก ป่ะ ขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าและลงมากินข้าว"

"บ้า เดี๋ยวอ้วนกินอะไรเกือบๆเที่ยงคืน จะขึ้นไปอ่านหนังสือ"

.

วันต่อมา

วันนี้เป็นวันเสาร์คุณพึ่งตื่นขึ้นมาก่อนจะอาบน้ำและใส่ชุดอยู่บ้านเสื้อยืดสีน้ำเงินและกางเกงขาสั้น ก่อนจะเดินลงไปทำอาหารเช้าเพื่อรอโอ๋ลงมาทาน

"โอ๋ วันนี้โอ๋ไปเรียนกี่โมง"คุณถามโอ๋ที่นั่งทานแซนวิชอยู่บนโต๊ะ

"8โมงเดี๋ยวก็ออกแล้ว"คุณยื่นกล่องข้าวให้โอ๋ที่ด้านในมีผลไม้กับแซนวิชอยู่หลายชิ้นให้โอ๋

"เอาไปกินด้วย วันนี้กลับช้าใช่ไหม"โอ๋พยักหน้าก่อนจะรับมันมา โอ๋ไม่อายถ้าจะถือของพวกนี้ไปโรงเรียน เพราะเธอมีน้องที่ทำให้ตลอดทุกวันจนชินตา ก็จะมีแต่งอนกันเท่านั้น

"วันนี้หั่นแอปเปิ้ลลงไปให้และก็แซนวิช ถือดีๆนะ "เวลาโอ๋เอาของพวกนี้ไปก็มักจะใส่ไว้ใต้เบาะรถ ส่วนมากโอ๋จะขี่รถจักรยานยนต์ไปโรงเรียนมากกว่าขึ้นรถเมล์

ส่วนคุณก็มักจะซ้อนโอ๋ไปเรียน นานๆทีที่จะขึ้นรถเมล์ถ้าหากเราออกกันคนละเวลา เวลาที่โอ๋เรียนภาคค่ำก็มักจะไปส่งคุณและขากลับคุณก็จะกลับโดยรถโดยสารประจำทาง

"พรุ่งนี้หั่นแก้วมังกรกับส้มให้หน่อยดิ พรุ่งนี้ทำแพนเค้กให้หน่อยได้ไหม อยากกิน"คุณพยักหน้าก่อนคุณจะหอมแก้มโอ๋เพื่อให้โอ๋มีกำลังใจไปโรงเรียนโอ๋ไม่ลืมที่จะหอมแก้มคุณกลับ

"เจอกันตอนเย็นนะ"โอ๋พยักหน้าก่อนจะขึ้นรถจักรยานยนต์และขี่ออกไป

วันนี้คุณอยู่บ้านทั้งวันก่อนคุณจะนั่งดูหนังทำงานบ้านกวาดบ้าน ถูบ้าน เช็ดกระจก ปัดฝุ่น ขัดห้องน้ำ นำผ้าไปซัก ตากผ้า ซักถุงเท้า รีดผ้า พับผ้า พับผ้าห่มให้เรียบร้อย เก็บของ โล๊ะของที่ไม่ได้ใช้ออก

.

ตกเย็น

"โอ๋ ทำไมสภาพนี้อ่ะ"คุณพยุงโอ๋ในตอนนี้สภาพร่างกายโอ๋บอบช้ำมาก ร่างกายมีแต่รอยบาดแผลรอยฟกช้ำ

"พวกอินมันดัก"คุณเดินไปหยิบกล่องแดงปฐมพยาบาลมาและค่อยๆหยิบผ้าก๊อซแผ่นซับเลือดตรงแผลใหญ่บริเวณโหนกแก้ม

คุณค่อยๆเทแอลกอฮอล์ลงบนสำลีและเช็ดรอบๆบริเวณแผล ก่อนจะหยอดน้ำเกลือลงบนสำลีและเช็ดแผลเบาๆโดยขยี้เพื่อให้สิ่งสกปรกออกมาเล็กน้อย คุณซับแผลให้แห้งก่อนจะหยอดยาเบนตาดีนหรือยาแดงลงบนแผล และรอยาแห้งและปิดผ้าก๊อต

ส่วนแผลฟกช้ำคุณเดินไปหยิบน้ำแข็งในช่องฟรีซมาห่อกับผ้าและยื่นให้โอ๋ ก่อนโอ๋จะนำมากดบริเวณจุดเขียวช้ำ คุณหยอดยาเบนตาดีนลงบนแผลที่ริมฝีปากเบาๆ

"เจ็บมากไหม "โอ๋ส่ายหน้ารัวๆ ไม่นานก็มีผู้มาเยือนนั่นก็คือมด

"มึงทำแผลให้กูหน่อย อ่าวy/n ขอโทษที่รบกวนนะ"มดกำลังจะเดินกลับออกไปแต่คุณก็เรียกห้ามปรามไว้ก่อน ก่อนจะเรียกมดให้มานั่งข้างๆโอ๋

"เดี๋ยวทำแผลให้"เมื่อคุณพูดจบก็หยิบสำลีซับคราบเลือดและล้างแผลด้วยแอลกอฮอล์และน้ำเกลือและปิดท้ายด้วยการหยอดยาลงบนแผลทุกจุดตามใบหน้า

มดมองตาเธอระหว่างที่เธอทำแผลให้ คุณก้มลงมามองมดที่ช้อนตามองคุณอย่างไม่กระพริบตาก่อนคุณจะเบี่ยงหน้าหนีเพราะเขินอายเล็กน้อย

"มองน้องกูหรอ มามองตีนกูนี่มา"คุณหลุดขำเล็กน้อยก่อนจะเก็บอุปกรณ์และทิ้งพวกสำลีทิ้งลงถังขยะและเดินกลับมานั่ง

"พวกเอ็กซ์ แม็กซ์อ่ะ"โอ๋นั่งโซฟาก่อนคุณจะเดินเข้าครัวเพื่อไปเตรียมอาหารเย็นในวันนี้ คุณเริ่มลงมือผัดกับข้าวในกระทะ วันนี้คุณทำข้าวผัดหมูง่ายๆให้โอ๋และมดทาน

"มันกลับบ้านไปแล้วกูทำแผลไม่เป็นมีมึงทำแผลเป็นแถมไม่เจ็บด้วย"

"ขอโทษนะคะ"คุณวางจานอาหารลงบนโต๊ะด้านหน้ามดและโอ๋ ก่อนคุณจะเดินหายไปในครัวและออกมาพร้อมกับชามต้มจืด

"วันนี้เห็นปากเป็นแผลเลยไม่อยากทำของเผ็ดร้อน"

.

หลังจากที่มดกลับบ้านคุณก็เก็บจานไปล้างที่ครัวก่อนโอ๋จะเดินมาหาคุณพร้อมกับยื่นมีดพกให้คุณ

"อย่าให้ห่างตัวอีกนะ "คุณรับมาและเดินนำไปเก็บซ่อนในกระเป๋านักเรียนเมื่อเดินกลับมาก็พบว่าโอ๋กำลังล้างจานแทนคุณอยู่คุณจึงจะเดินไปช่วย

"ไม่ต้อง เธอมาแค่ล้างมือก็พอ อยากช่วย"คุณพยักหน้าก่อนจะล้างเศษคราบสบู่ออกและเดินมาเก็บกวาดโต๊ะให้เรียบร้อยและขึ้นไปอยู่ด้านบน

.

ครืด ครืด

'จ๊ะเอ๋ คิดถึงy/nจังเลย'เคบู

คุณหยิบข้อความจากเพจเจอร์มาอ่านก่อนจะกดโทรหาเคบูและพูดคุยกันสนุกสนานกันบนห้องจนเสียงดังลงมาด้านล่าง

"y/nเบาๆหน่อยๆ จะดูหนัง"โอ๋เคาะประตูก่อนจะเปิดเข้ามาก็พบคุณนั่งคุยโทรศัพท์ โอ๋ไม่ได้พูดอะไรก่อนจะพูดเรื่องอื่นเพื่อหลีกเลี่ยงการทะเลาะ

โอ๋รุ้อยู่แล้วว่าปลายสายนั้นคือใครแต่เขาแค่ไม่อยากจะพูดชวนทะเลาอีก โอ๋กำหมัดแน่นเดินลงไปด้านล่าง

"ขอโทษค่ะ"คุณกล่าวขอโทษ ก่อนจะเห็นโอ๋เดินลงไปด้านล่างและดูหนังจนดึก คุณเดินลงมาจากด้านบนเพื่อมาทานน้ำ ก็พบโอ๋ที่นอนฟุบอยู่ลนโซฟา คุณจึงหยิบผ้าห่มมาห่มให้โแ และลูบหัวโอ๋เบาๆ

"เหนื่อยหรอ ฝันดีนะ"คุณจุ๊บแก้มโอ๋เบาๆก่อนจะปิดทีวีเก็บของเข้าที่ให้เรียบร้อยและล็อกบ้านคุณไม่ลืมที่จะปิดไฟบ้านและเปิดโคมไฟด้านล่าง แม้แสงจะไม่มากแต่ก็ยังมีแสงสลัวๆพอมองเห็นอยู่

คุณไม่กล้าปลุกโอ๋อเพราะว่าวันนี้แผลเขาเต็มตัวอยู่แล้วคงเหนื่อยน่าดู คุณขึ้นไปด้านบนและเตรียมตัวนอนโดยการทาลิปมัน ทาเซรั่มบำรุงผิว หวีผมและมัดผมนอนให้เรียบร้อยและปิดไฟแต่เปิดโคมไฟไว้

คุณทิ้งตัวลงนอนและหลับไปโดยความอ่อนเพลียและเหนื่อยล้า

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

โปรดติดตามตอนต่อไป

อยากจะบอกว่าไรท์เขียนไม่จบสักเรื่อง

แต่ไรท์ก็เปิดเรื่องใหม่อีกแล้ว555

.