ความรักเด็กอินเตอร์ : ก.ท./พ.ม.ด.
x.1
ณ โรงเรียนกรุงมุกดาราชนครไทย
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
ไอ้เจี้ยน
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
กินไรดีอ่ะมึง
หลินเจี้ยน : นายเอก :
กิน...
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ได้หมดอะ
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
ไปกินชาบูป่ะ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
โอเครๆ
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
ไปกันเลยย
หลินเจี้ยน : นายเอก :
นั่งกิน//
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
กิน+เล่นโทรศัพท์//
หลินเจี้ยน : นายเอก :
กี่โมงและมึง
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
เห้ย เที่ยงสามสองแล้ว
หลินเจี้ยน : นายเอก :
กลับดิรอไร
คุณครู
วันนี้จะมีพี่จากโรงเรียนเพรชมุกดามาสอนนะคะ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ทำไงหรอครับ
คุณครู
จะให้พี่เค้ามาคุมเเทน
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
อ่อครับ
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
มึงเค้าจะหล่อไหมอ่า
หลินเจี้ยน : นายเอก :
หยุดบ้าผู้ชายดีดก
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
แหม
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
ปากดีมิสแกรนด์มากก
หลินเจี้ยน : นายเอก :
แน่นอน
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
สวัสดีครับ
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
ผมจุนฮันนะอายุ17
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
ส่วนไอ่นี่ชิมจุน
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
มันไม่ค่อยพูดกับใคร
หลินเจี้ยน : นายเอก :
เดินออกจากห้อง//
ชิมจุน : พระเอก :
เห้ยไอ้นั่นอ่ะ
ชิมจุน : พระเอก :
ไม่ขออนุญาต
หลินเจี้ยน : นายเอก :
เรื่องของผมสิครับ
ชิมจุน : พระเอก :
ปากดีจังว่ะ!
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
ใจเย็นดิจุน
ชิมจุน : พระเอก :
มึงดูดิฮัน ออกห้องไม่ขออนุญาต
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
ช่างน้องน้องอาจเคยชินก็ได้
ชิมจุน : พระเอก :
ไม่รู้ละกูไม่ยอม
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
พี่ๆครับ
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
ใจเย็นก่อนนะครับ
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
ขอโทษแทนเพื่อนด้วยนะครับ
ชิมจุน : พระเอก :
ให้มันขอโทษเองดิ
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
เจี้ยน
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ไรอีก
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
ขอโทษพี่เค้าเดี่ยวนี้
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ทำไมอ่ะ
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
ขอร้องไม่อยากให้มึงมีปัญหา
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ผมขอโทษละกันนะครับ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ขออนุญาตไปเข้าห้องน้ำครับ
ชิมจุน : พระเอก :
เออไปไหนก็ไป
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ครับ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
เดินไปเข้าห้องน้ำ//
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ล้างหน้า//
หลินเจี้ยน : นายเอก :
(ไอ้สัสนั่นแม่งโครตน่ารำคาญ)
หลินเจี้ยน : นายเอก :
เดินเข้าห้อง//
หลินเจี้ยน : นายเอก :
นั่งลง//
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
ตามอัธยาศัยเลยนะน้องเล่นโทรศัพท์ได้แต่อย่าออกไปข้างนอกนะ
ชิมจุน : พระเอก :
ไอ้นั่นมานี่ดิ
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
ไรอีกจุน
ชิมจุน : พระเอก :
กูเรียกไอ้นั่น//ชี้
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
เออ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
เดินไปหา//
หลินเจี้ยน : นายเอก :
มีอะไรหรอครับ
ชิมจุน : พระเอก :
วันนี้เปิดเรียนวันแรก
จะเลือกเบอร์ไหน
หลินเจี้ยน : นายเอก :
เบอร์อะไร
ชิมจุน : พระเอก :
อ้าวก็เบอร์สภานักเรียนไง
หลินเจี้ยน : นายเอก :
เค้ายังไม่ได้เปิดตัวเลย
หลินเจี้ยน : นายเอก :
จะให้เลือกแล้วหรอ
ชิมจุน : พระเอก :
โทษละกัน
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ครับ
x.2
ชิมจุน : พระเอก :
มึง ไอ้ฮันมานี่ดิ
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
ว่าไงๆ
ชิมจุน : พระเอก :
มึงคิดเหมือนกูปะ
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
คิด..
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
คิดอะไรอ่ะ
ชิมจุน : พระเอก :
ก็เด็กที่กูด่าอ่ะ
ชิมจุน : พระเอก :
เป็นคนดังด้วยน่ารักโคตรเห็นไอจีน้องมา
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
จริงดิ
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
ชอบน้องอ่ะดิ
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
แน่นะ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
พี่ค้าบ~ //เสียงอ้อน+มือแตะหลังชิมจุน
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ผมขอไปข้างนอกได้ไหม
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ทำไมอ่ะ
ชิมจุน : พระเอก :
ก็บอกไม่ไง
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ก็ได้ครับ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
หงอย//
ชิมจุน : พระเอก :
เดินไปเอาไอแพดในกระเป๋า//
ชิมจุน : พระเอก :
เอามานั่งเล่น//
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
มึง
หลินเจี้ยน : นายเอก :
อะไร
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
พี่คนนั้นอ่ะ
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
ก็พี่คนนั้นไง ชื่อจูนอ่ะ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ไม่ใช่จูน
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
อ่อลืม55
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ทำไมต่อทีนี้
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
พี่เค้าน่ารักอ่ะ
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
หล่อ
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
รวยด้วย
หลินเจี้ยน : นายเอก :
หน้าหล่อแหละ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
แต่สันดานเหี้ยมาก
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
หาพูดให้พี่แก
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
มึงเองนิออกห้องไม่ขออนุญาต
หลินเจี้ยน : นายเอก :
เข้าข้างมันไปเถอะ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
กูไม่คุยด้วยล่ะ
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
อ้าว
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
ไม่เอาดิ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ไอ้นั่นอะผิด
หลินเจี้ยน : นายเอก :
มาหาเรื่องกูก่อนถ้าไม่มาด่ากูตอนออกจากห้องเรื่องก็ไม่เกิดป่ะ
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
มันก็จริงนิน่า
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
หายโกธรเราได้ยางงอะเพื่อนร้าก
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ไม่หายได้ป่ะะ
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
ม่ายยย~
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
ต้องหายงอนสิ
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
นะนะ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
หายก็ดะ
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
ดีมาก
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
อ้าวน้องๆ
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
กลับบ้านได้แล้วครับ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
รู้จักชื่อผมด้วยหรอครับ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ทำไมถึงรู้น้าาา
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
นั่งรอเพื่อน//
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
+1
ชิมจุน : พระเอก :
ก็ไปเจอไอจีมา
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ว่าไงนะ
ชิมจุน : พระเอก :
เอ่อคือ..
ชิมจุน : พระเอก :
ถามเพื่อนมา
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ใช่หรอ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
แล้วมีอะไรครับ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
จ้องจะเล่นผมคนเดียวเลยหรอ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ไม่เห็นจ้องคนอื่นบ้าง
ชิมจุน : พระเอก :
คิดไรอยู่
ชิมจุน : พระเอก :
ฉันจะบอกนายว่า
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ว่า...
ชิมจุน : พระเอก :
นายอายุเท่าไหร่
หลินเจี้ยน : นายเอก :
16ครับ
ชิมจุน : พระเอก :
ลงสภานักเรียนไหม
หลินเจี้ยน : นายเอก :
เราไม่ได้อยู่โรงเรียนเดียวกันนิครับ
ชิมจุน : พระเอก :
แค่อยากถาม
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ก็ว่าจะลงนะครับ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ทำไม
ชิมจุน : พระเอก :
แต่ฉันเป็นลูกผ.อ.ที่นี่
ชิมจุน : พระเอก :
และฉันก็มีเซอร์ไพรส์ให้กับ
ชิมจุน : พระเอก :
คนที่สมัครสภานักเรียนด้วย
หลินเจี้ยน : นายเอก :
เอิ่ม...
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ครับ
ชิมจุน : พระเอก :
เคกับได้ละ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ปะมึง//เรียกเสี่ยวหลิน
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
ปะกลับ
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
กลับป่ะมึง
ชิมจุน : พระเอก :
กลับดิรอไรจะนอนที่โรงเรียนรึ
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
งั้นป่ะ
x.3
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
เจี้ยน
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
ไปผับกันป่ะ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ไปหรอ
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
อืมอยากไปอ่ะ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
งั้นก็ป่ะ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ไปกันเลยย
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
เคมิจ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
มิสแกรนด์
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
ไม่
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
มิจฉาชีพ
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
5554554
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
อะไร
ชิมจุน : พระเอก :
เห็นเด็กโต๊ะนั้นไหม
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
เห็นทำไม
ชิมจุน : พระเอก :
เหมือนไอ้เด็กปากเก่งนั้นอ่ะ
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
ก็นั่น หลินเจี้ยน
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
เด็กที่มึงด่าอ่ะ
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
เออ
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
ทำไมอย่าบอกนะว่า..
ชิมจุน : พระเอก :
อืมกูจัดการเอง
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
ตามสบาย
ชิมจุน : พระเอก :
เดินไปนั่งข้างๆเจี้ยน//
หลินเจี้ยน : นายเอก :
เมาไม่รู้เรื่อง//
ชิมจุน : พระเอก :
อุ้มเจี้ยน//
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
อุ้มเสี่ยวหลิน//
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
คนนี้กูเอาเอง
ชิมจุน : พระเอก :
มึงไปทำห้องมึงนะ
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
เออกูไม่ไปทำห้องมึงหรอก
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
จัดการเสี่ยวหลินอีกห้อง//
ชิมจุน : พระเอก :
อุ้มเจี้ยนไปนอนบนเตียง//
ชิมจุน : พระเอก :
ถอดเสื้อ//
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ไม่รู้ตัว//
หลินเจี้ยน : นายเอก :
หลับ😴😪
ชิมจุน : พระเอก :
จับเจี้ยนถอดเสื้อ//
ชิมจุน : พระเอก :
นอนกอด//
(คืนนี้ไม่ทำนายหรอกน่า ทำเป็นการแสดงก็แค่นั้นไม่ทำจริงหรอก😏)
หลินเจี้ยน : นายเอก :
เผลอนอนจับซิกแพ็ค ชิมจุน//
ชิมจุน : พระเอก :
ลูบหัวด้วยความเอ็นดู//
เมื่อคืนจุนฮันกับเสี่ยวหลิน เอากันจริงๆแต่ ชิมจุน กับ หลินเจี๋ยน ไม่ได้ทำอะไรกันทำกันก็แค่ นอนกอดและก็ถอดเสื้อทั้ง2 ก็แค่นั้น
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
ตื่น//
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
เห้ย กายไร้เสื้อผ้าทั้งหมด//
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
ตื่นแล้วหรอคนสวยย
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
นี่ไอ้บ้า
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
ปล่อยนะ
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
กอดไม่ปล่อย//
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
ใจเย็นสิคะตัวเล็ก
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
ใครตัวเล็กคุณ
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
ไอ้เหี้ย
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
ปากดีจริง
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
แน่นอน
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
คุณเมียเมื่อคืนเราได้กันแล้วนะ
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
อ.อึก
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
ร้องให้//
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
ลูบหัว//
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
ไม่ร้องนะ
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
พี่จะรับผิดชอบเราทุกอย่าง
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
ค..คับ
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
ก็ได้
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
จะรับผิดชอบยัง
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
เป็นแฟนพี่นะ
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
พี่สัญญาจะไม่ให้หนูผิดหวังแน่นอน
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
ฮ.ฮื้ออออ
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
ก็...ได้
จุนฮัน : เพื่อนพระเอก :
คับ
ชิมจุน : พระเอก :
ตื่น+มองเจี้ยน//
หลินเจี้ยน : นายเอก :
งัวเงีย//
หลินเจี้ยน : นายเอก :
เห้ยไอ้สัสนี่
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ไอ้โรคจิตปล่อยกูนะ
ชิมจุน : พระเอก :
ไม่มีทาง
ชิมจุน : พระเอก :
มึงเป็นของกูแล้ว
หลินเจี้ยน : นายเอก :
กูไม่มีทางไปเป็นของมึงหรอก
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ไอ้ควย
ชิมจุน : พระเอก :
ปากมึงอ่ะ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ทำไม
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ฮื่อออ+ดันออก//
ชิมจุน : พระเอก :
ผละจูบ//
ชิมจุน : พระเอก :
ทำไมละจูบไม่ได้หรอ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ไม่ไอ้เหี้ย
ชิมจุน : พระเอก :
กูเป็นผัวมึงแล้วนะ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
กูไม่มีผัวสันดานแบบมึง
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ลุกออกจากเตียงง//
ชิมจุน : พระเอก :
ดึงลงมานั่งตัก//
ชิมจุน : พระเอก :
เมื่อคืนหนูยังเรียกแด็ดอยู่เลยนะคะ//
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ไม่มีทางกูไม่เชื่อ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ใส่เสื้อ//
ชิมจุน : พระเอก :
ไม่เอาต่อหรอคะ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
อี้น่าเกลียด
หลินเจี้ยน : นายเอก :
คนเค้าไม่เอายังน่าด้านเรียกเนาะไอ้สัส
หลินเจี้ยน : นายเอก :
เดินออกมาข้างนอก
หลินเจี้ยน : นายเอก :
เห็นเสี่ยวหลิน//
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
เจี้ยน
หลินเจี้ยน : นายเอก :
มึงโดนไอ้นั่นทำด้วยใช่ป่ะ
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
พี่จูนฮัน
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
เค้าเอากูเมื่อคืน
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
แล้วตอนนี้ก็เป็นแฟนกันแล้ว
หลินเจี้ยน : นายเอก :
มึงยอมคนง่ายจังไอ้เสี่ยว
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
พี่เค้าน่ารักอ่อก
หลินเจี้ยน : นายเอก :
กูจะกลับ
ชิมจุน : พระเอก :
อย่าพึ่งสิ
ชิมจุน : พระเอก :
เรายังเคลียกัยไม่เสร็ดเลย
หลินเจี้ยน : นายเอก :
กูไม่มีเรื่องต้องคุยกับตัวเหี้ยอย่างมึง
หลินเจี้ยน : นายเอก :
จำไว้
เสี่ยวหลิน : เพื่อนนายเอก :
เชี่ยด่าแรงมาก
ชิมจุน : พระเอก :
เห้อตามใจแล้วกัน
ชิมจุน : พระเอก :
ผมคงไม่ต้องรับผิดชอบคุณ
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ไม่ต้องมารับผิดชอบกู
หลินเจี้ยน : นายเอก :
กูมีมือมีตีน
หลินเจี้ยน : นายเอก :
รับผิดชอบตัวเองได้
ชิมจุน : พระเอก :
เออ!! //ตะคอก
หลินเจี้ยน : นายเอก :
ร้องให้
ชิมจุน : พระเอก :
ร้องหาโครตตระกูลมึงหรอ
ชิมจุน : พระเอก :
กูว่าจะไม่ด่าละไอ้สัส
หลินเจี้ยน : นายเอก :
กูกลับละ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
