เปิดเทอมวันแรก

พิมพ์: นักเรียน วันนี้มีเพื่อนย้ายมาใหม่นะ ดูแลด้วย

ซิน:สวัสดีครับ ผมซินครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ

ซัน: คนนี้น่ารักอ่ะ

ปันปัน: มึงชอบเค้าหรอ?

ซัน: นิดนึง

ปันปัน: จริง?

ซัน: จริง

               พักกลางวัน...

ซัน: สวัสดีครับ ชื่อซินใช่ไหมครับ?

ซิน: ครับ

ซัน: ไปทานข้าวด้วยกันไหมครับ?

ซิน: ไปครับ

             พักกลางวันเสร็จ

ซัน: ไปเก็บจานข้าวกันครับ

ซิน: ได้ครับ

             เริ่มเรียนคาบบ่าย

พราว: ทำไมพี่คนนั้นหล่อจังอ่ะ

กัสจัง: พี่เขาชื่อซัน อยู่ ม.5

พราว: มึงมีคอนแท้กพี่เขาป่ะ?

กัสจัง: ไม่มี มึงก็ไปขอพี่เขาเองสิ

พราว: ได้ดิมึง

               หลังเลิกเรียน

พราว: พี่ซันคะ ขอคอนแท็กได้ไหมคะ?

ซัน: ได้ครับ @ ซัน

พราว: ขอบคุณมากค่ะพี่ซัน

               วันต่อมา...

ซิน: ซันๆ

ซัน: ว่าอะไรหรอ?

ซิน: ซันมีคอนแท็กไหมหรอ?

ซัน: มีนะ @ ซัน น่ะ

ซิน: ขอบคุณมากนะซัน

ซัน: ไม่เป็นไร แล้วคอนแท็กซินล่ะ?

ซิน: คอนแท็กเราหรอ @ ซิน น่ะ

ซัน: โอเค เราเจอคอนแท็กซินแล้ว

ซิน: โอเค เข้าห้องเรียนกันเถอะ

ซัน: ได้

                          คาบโฮมรูม...

กัสจัง: อีพราว!!

พราว: ว่าๆ

กัสจัง: เมื่อเช้ากูเห็นไอ้ซันกับพี่ซินของเราไปคุยกับแบบลับๆล่อๆอ่ะ

พราว: อีซินมันคงจะแย่งพี่ซันออกจากกูแน่เลยอ่ะ มึงว่าปะอีกัส

กัสจัง: กูก็ว่างั้นแหละ

พราว: กูจะไม่ให้อีซินกับพี่ซันเป็นแฟนกันเด็ดขาด

กัสจัง: เดี๋ยวกูจะช่วยมึงด้วย

พราว: ได้ดิ

กัสจัง: แต่ช่วงนี้ยังไม่ได้นะ

พราว: ทำไมอ่ะ?

กัสจัง: งานครูพิมพ์ไง

พราว: เออว่ะ ลืมเลย

กัสจัง: เย็นนี้ทำด้วยกันไหมล่ะ?

พราว: เคได้

พิมพ์: นี่! กัสกับพราวฉันมองเธอตั้งนานแล้วนะ คุยกันอยู่นั่นแหละ ไหนเธอสองคนบอกครูมาสิ ว่าครูให้ทำอะไร

กัสจัง & พราว: เอิ่ม...

พิมพ์: เธอไม่ได้ฟังกันเลยนิ งั้นเธอสองคนทำการบ้านเพิ่มอีกสองหน้าเลยนะ เดี๋ยวครูให้เวลาเพิ่มอีกหนึ่งสัปดาห์

กัสจัง & พราว: ค่ะ ครูพิมพ์

พักกลางวัน

กัสจัง: ไม่น่าคุยตอนคาบโฮมรูมเลย

พราว: ก็เพราะพี่ซันกับพี่ซินอ่ะ

กัสจัง: ก็จริงนะ

พราว: เออ อย่าพูดมาก ทำงานครูพิมพ์ให้เสร็จก่อนเถอะ

กัสจัง: เค รีบๆทำ จะได้เสร็จเร็วๆ ยิ่งขี้เกียจทำอยู่

พราว: จะได้วางแผนให้พี่เขาสองคนแตกกัน

               พักกลางวัน

ซัน: สงสารสองคนนั้นเนอะ ทำการบ้านครูพิมพ์เพิ่ม

ซิน: น่าสงสารตรงไหน?

ซัน: นี่ซินไม่สงสารเลยหรอ?

ซิน: ไม่สงสารหรอก คุยอะไรกันเยอะแยะไม่รู้

ซัน: อืมมม ก็จริงแหละ

ซิน: แล้วตอนที่มันสองคนคุยกัน มันมองมาที่พวกเราด้วยนะ เหมือนวางแผนอะไรบางอย่างเกี่ยวกับพวกเราแน่เลย

ซัน: จริงหรอ?

ซิน: ก็คงใช่แหละ เพราะว่าซินกับพวกมันสองคนไม่ค่อยถูกกันเท่าไหร่

ซัน: หรอ พึ่งรู้นะเนี่ย คิดว่าเป็นเพื่อนกันปกติ

ซิน: ห่างกันขนาดนี้ไม่ถูกกันหรอก นิสัยไม่ดี น่าตบ

ซัน: เรากินข้าวกันเถอะ จะหมดเวลาแล้วเนี่ย

ซิน: โอ๊ะ! จริงด้วย ต้องรีบกินแล้ว

             เริ่มเรียนคาบบ่าย...

พราว: สรุปเอาไง

กัสจัง: เรื่องสองคนนั้นอ่ะนะ

พราว: เออ! วางแผนไงดี

กัสจัง: เอางี้ปะ พรุ่งนี้ตอนกลางวันมึงเดินไปนั่งแล้วมึงก็คุยกับพี่ซันแบบเหมือนอ่อยจนกว่าพี่ซินจะโกรธมึงแล้วมึงก็พูด"ทำไมล่ะ นี่แฟนฉันนะ"เอาให้พี่ซินหึงเลย

พราว: โอเครรร ได้จ้ะ

กัสจัง: ตามนี้นะ

พราว: เออมึง

             ก่อนคาบโฮมรูม...

กัสจัง: จำได้ใช่ไหม ที่คุยกันเมื่อวาน

พราว: เออ กูจำได้อยู่

กัสจัง: วันนี้อย่าลืมนะ ตอนกลางวัน

พราว: จ้าๆ กูจำได้แล้วจ้ะ ไม่ต้องเตือนกูเยอะจ้า

กัสจัง: เครรร

คาบโฮมรูม

ซิน: ซัน เดี๋ยววันนี้ซินไปนั่งกินข้าวด้วยนะ

ซัน: ได้ๆ

ซิน: เดี๋ยววันนี้ซินจะเลี้ยงข้าวซันนะ

ซัน: ไม่ต้องก็ได้

ซิน: ไม่เป็นไรหรอก ไม่ต้องเกรงใจ

ซัน: เอิ่ม...ก็ได้แต่ไม่ต้องเลี้ยงเยอะนะ เราซื้อเองได้

ซิน: ไม่อ่ะ นานๆทีจะได้เลี้ยงข้าวซันเลยนะ

ซัน: แต่ซินบอกจะเลี้ยงข้าวครั้งแรกเองนะ

ซิน: ก็จริง แต่เราจะเลี้ยงข้าวซันนะ

ซัน: โอเค

ตอนกลางวัน

ซิน: อ่ะ ข้าวซัน

ซัน: อ๋อ ขอบคุณมากนะ

ซิน: โอเค เรากินกันเถอะ

ซัน: ได้

พราว: ซันเรานั่งด้วยได้ไหม

ซัน: ได้---

ซิน: ซันไม่ให้นั่ง//พูดแทรก

พราว: ซันยังไม่ได้บอกเลย แล้วอีกอย่างเราถามซัน ซินไม่ต้องเสือก

ซิน: จร้าาาาาาา ไม่ดูสภาพตัวเองเลย เสือกก่อนอีก

พราว: แล้วไง เราถามซัน แล้วสรุปซันให้เรานั่งไหม

ซัน: เอิ่มมมมมม....

ซิน: ไม่ๆ//กระซิบ

ซัน: ไม่อ่ะ เต็มแล้ว

พราว: เราไม่มีที่นั่งแล้วนะซัน

ซิน: ก็ไปนั่งกับอีกกัสสิ

จบ

พราว: แต่--

ซัน: เราไม่อยากให้พราวนั่งอ่ะ เราจะกินข้าวแล้ว

พราว: เราไปนั่งกับกัสจังก็ได้

ซิน: ดีแล้วที่ไม่ให้มันนั่งอ่ะ

ซัน: น่ารำคาญมากอ่ะ

ซิน: จริง สมน้ำหน้า

                คาบบ่าย

กัสจัง: สำเร็จไหม?

พราว: ไม่

กัสจัง: แค่นี้ก็ทำไม่ได้ ต้องให้กูทำเอง

พราว: เหมือนกูทำได้อ่ะ

กัสจัง: เดี๋ยวพรุ่งนี้ตอนกลางวันเดี๋ยวกูไปเอง

พราว: เออ! ก็แค่เนี้ย จบละ

กัสจัง: กูต้องได้พี่ซินเป็นแฟน

พราว: ก่อนที่มึงจะทำแผนชั่วๆนั่น มึงทำงานครูพิมพ์ให้เสร็จก่อน

กัสจัง: เออว่ะ ครูพิมพ์นัดส่งงานอีกสองวัน

พราว: ป่ะ มึงทำกัน คาบนี้คาบว่าง

กัสจัง: เออ มึงทำกันเถอะ

                 เลิกเรียน

ซัน: เดินกลับบ้านกับเราไหมซิน?

ซิน: ไปๆ เราไปด้วย

ซัน: ป่ะ ไปกันเถอะ//จูงมือซิน

ซิน: เอิ่ม.....//เขิน+หน้าแดง

ซัน: ซิน ทำไมหน้าแดงอ่ะ?

ซิน: ป่าว ไม่มีไร

ซัน: โอเค

            ระหว่างเดินกลับบ้าน

ซิน: โอ๊ย!//สะดุดล้ม

ซัน: ซิน!//รับตัวซินไว้ทัน

ซิน&ซัน: *ปากสัมผัสกัน*

ซิน: //เคลิ้ม+หลับตา

ซัน: //เคลิ้มตาม

ซิน & ซัน: *จูบกันอย่างดูดดื่ม*

ซิน: //แลกลิ้น

ซัน: //แลกลิ้นตาม

ซัน: //ผละจูบ

ซัน: เดี๋ยวไปต่อกันที่บ้านเราไหม?

ซิน: ไปสิ

                 ถึงบ้านซัน

ซัน: //ผลักซินลงเตียง

ซิน: //ทำเสียงยั่วยวน

ซัน: //จูบ

ซิน: //จูบตอบ

ซัน: //ผละจูบ

ซัน: //ถอดเสื้อกับกางเกงซิน

ซัน: //ถอดเสื้อกับกางเกงตัวเอง

ซิน: //เลียตัวซัน

ซัน: //ดูดคอ

               ขอตัดนิดนึง😜👻

                10 นาทีต่อมา...

ซัน: //กระแทก

ซิน: โอ๊ย!

ซัน: //ขยับ

ซิน: โอ๊ย//น้ำตาคลอ

ซัน: //กระแทกแรงขึ้น

ซิน: //น้ำตาไหล

ซัน: //เอาเข้ามิดลำ

ซิน: //น้ำตาไหลไม่หยุด

ซัน: //จะแตก

ซัน: //รีบเอาออก

ซัน: //แตกนอก

ซิน: //หอบ

ซัน: ซิน เราขอโทษนะ พอดีลืมตัว//หน้าแดง

ซิน: ไม่เป็นไร

ซิน: แต่ว่าเรายังไม่ได้เป็นอะไรกันเลยนะ?

ซัน: ลองเป็นแฟนกันไหมล่ะ?

ซิน: กะ...ก็ได้//เขิน

ซัน: โอเคเราเป็นแฟนกันแล้วนะ

ซิน: ค้าบบบบบบบ

ซัน: ค้าบผม

                    ตัด

                 วันต่อมา...

ซัน & ซิน: //เดินจับมือมาด้วยกัน

ซัน: วันนี้ซินน่ารักจังเลยครับ

ซิน: ก็ปกตินะ...

ซัน: ก็แฟนเราน่ารักอยู่แล้วไง

ซิน: //เขินมาก

ซัน: ไม่ต้องเขินหรอกครับ

ซิน: //หน้าแดง

ซัน: ปะ จะถึงโรงเรียนแล้ว

ซิน: อ๋อ จริงด้วย ปะ

              ก่อนคาบโฮมรูม...

พราว: มึง!

กัสจัง: ว่า?

พราว: เมื่อเช้าอ่ะ กูเห็นพี่ซันกับพี่ซินเดินจับมือกันด้วย

กัสจัง: ห้ะ! มึงว่าไงนะ?