“ว้ายย!” เสียงกรีดออกมาจากปากของหญิงสาววัย18 เธอกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจ
และสิ่งที่ทำให้เธอนั้นตกใจคือ เด็กหนุ่มที่กำลังนอนจมกองเลือดอยู่ตรงหน้าของเธอ เธอทำอะไรไม่ถูกนอกจากส่งเสียงออกมา ให้ผู้คนได้ยิน
และขอความช่วยเหลือ...
...ผ่านไปไม่นาน.....
เด็กหนุ่มที่นอนจมกองเลือดในตอนนั้น ลืมตาตื่นขึ้นมา แต่เด็กหนุ่มคนนั้นดูเหมือนจะไม่ชอบที่ตนเอง
มานอนอยู่ในห้อง ที่มีเพดานสีขาวสว่าง จนแสบตา
“ยังไม่ตายอักงั้นหรอ”เด็กหนุ่มคนนั้นได้พูดปดขึ้นมา เขาลุกขึ้นจากเตียงและเดินไปที่หน้ากระจก
“อืม ทำไมไม่ตายๆไปนะ?”เด็กหนุ่มผมน้ำตาล
ผมหยักนิดหน่อย ดวงตาน้ำตาล ร่างที่ดูผอมจนเหมือนผู้หญิง ได้พูดออกมาด้วยความอาลัยอาวรณ์
ถึงจะพูดแบบนั้นแต่เขากลับยังมีชีวิตอยู่ จนถึงตอนนี้ได้ยังไงนะ
“ทั้งๆที่พยามฆ่าตัวตายแล้วแท้ๆ ทำไมยังมีชีวิตอยู่กันนะ” แย่จังนะที่ทำยังไงก็ไม่ตายสักกะที
ขอเบอร์นายกับชีวิตมากจนต้องจบชีวิตเอง ใจถึงอย่างไรเขาก็ยังรอดมาถึงตอนนี้ได้เพราะอะไรกันนะ ทำยังไงก็ไม่ตายน่าสงสารเขาเสียจริง
ตัวจะทำอย่างไรได้ในเมื่อจะตัดชีวิตของเขานั้นทำให้เขาไม่สามารถที่จะตายลงไปได้
“เวรกรรมอะไรของฉันเนี่ยถึงต้องไม่ตายสักทีไม่ได้อะไรวะเนี่ย!!”เขาตะโกนด่าขึ้นมาจนดังลั่นห้องไปหมด มันดังมากจนทำให้พยาบาลและหมอเข้ามาดว่าเกิดอะไรขึ้น“เกิดอะไรขึ้นครับมีอะไรหรือเปล่าให้ผมช่วยไหม ”คุณหมอได้เอ่ยขึ้นมาเพื่อดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เขามองคุณหมอด้วยสายตาที่ไม่ชอบนัก แต่เหมือนคุณหมอจะไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิดถึงทำหน้าอ้ำๆอึ้งๆไม่รู้จะพูดอะไร แต่อย่างน้อยเขาก็ไม่ใช่คนที่ชอบทำให้คนอื่นลำบากใจเขาจึงพูดออกไปอีก
“ไม่มีอะไรหรอกครับคุณหมอ ไม่จำเป็นต้องมาใส่ใจผมก็ได้ผมก็แค่...”เขาเงียบไปแค่คำว่าก็แค่ คุณหมอได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจ ทำเพียงแค่ เดินออกไปและไม่พูดอะไรทั้งนั
...----------------...
...หน้าเคาเตอร...
“คนไข้คนนึงเข้าไปในอะไรกันนะทำไมถึงได้แต่พูดอะไรแปลกๆออกมา ”คุณหมอบ่นพึมพำกับตัวเอง มันเดินไปถึงหน้าเคาน์เตอร์ คุณหมอจึงเดินไปหาเพื่อนที่ทำงานอีกคนนึง “เป็นไรหน้าบึ้งเชียว”
เพื่อนของคุณหมอเอ่ยแซวคุณหมอ “ จะอะไรได้ล่ะก็คนไข้ของฉันน่ะสิจู่ๆก็ตะโกนว่า เอออะไรสักอย่างนี่แหละจำไม่ได้แฮะ”
- แหมเป็นห่วงหรอ
- ไม่ได้เป็นห่วงสักหน่อย
-ชอบ คนใขล่ะสิ~
...ปึก!!💢...
...----------------...
...----------------...
...----------------...
...ปึก!!!...
“โอ้ย!!” เสียงของซาวเพื่อนของคุณหมอร้องดังออกมาด้วยความเจ็บปวดจากการ โดนทีนหรือคุณหมอ เอาหนังสือแฟ้มฟาดลงที่ กลางหัวของตน
“นี่ มันเจ็บนะรู้มั้ย” ซาวเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่
ดูจะไม่ชอบใจนัก หากแต่ทีนกลับไม่สนใจเพื่อนของตนเลยแม้แต่นิด
“แล้วไง ชั้นต้องสนมั้ย”ทีนพูดเสร็จก็กรอกตามองบน เพราะรำคาญซาวเพื่อนร่วมงานของตน ซาวทำหน้ายู่จนทีนเห็นแล้วอยากจะหยิกแล้วกัดลงไปที่แก้มของซาว แต่ก็ยับยั่งชั่งใจเอาไว้ เพราะเดี๋ยวจะโดนบ่น
ดูความหวานของคุณหมอสิ หลานหรือก็คือหนุ่มคนนั้นที่นอนจมกองเลือดในตอนนั้น เขาคิดในใจว่าทำไมต้องมาเห็นภาพบาดตาบาดใจแบบนี้ด้วย เขาไม่อยากดูคนทอดรักกันหรอกนะ คิดเสร็จหลานก้าวเท้าขวาเดินออกไป หาคุณหมอเพื่อที่จะออกจาก โรงพยาบาลนี้
“เออ... คุณหมอครับ ผมออกไปได้ยังครับ”
หลานเอ่ยออกมาจนคุณหมอสะดุ้งโหยง เกือบใจหาย “ได้แล้วครับ👌” คุณหมอพูดพลางยกมือชูโอเคออกมา มันทำให้หลานค้างไปชั่วขณะ เพราะมันตลกมากยังไงล่ะ “ครับ”หลานเอ่ยคำพูดสั้นๆออกมา ว่าแล้วก็เดินออกไปจากโรงพยาบาล
เขาเดินออกมาได้สักทีนะ เขากลับหอของตัวเอง เขาเดินเข้ามาในห้องแล้วจัดแจงเตียงเพื่อนอนลงเพราะวันนี้เขาเพลียเป็นอย่างมากเนื่องจากเสียเลือดไปมาก จนหนังตาค่อยๆปิดลงไปอย่างช้า
“ลูก!!” เสียงตะโกนของคนบางคนตะโกนอยู่หน้าห้องของหลาน หลานจึงเดินเข้าไปดูว่าใครมาเรียกและสิ่งที่เขาเห็นเป็นคนที่คุ้นเคยมานั้นคือแม่
แม่ของเขาได้ข่าวว่าเขานั้นนอนจมกองเลือด จนตอนนี้มันเป็นข่าวใหญ่ไปแล้ว ช่องอื่นๆก็เอาไปพลาดหัวข่าวกันใหญ่่ แม่เห็นแบบนั้นจึงรีบมาหาคนเป็นลูด้วยความเป็นห่วง หล่นบอกปัดไปว่าไม่มีไรมาก แม่จึงเดินกลับไป แต่เมื่อแม่กลับไปก็มีคนอื่นมาอีก
อะไรว่ะเนี้ย!!!!
“นี่ อาการเป็นไงบ้าง”คนที่พูดอยู่ตรงหน้าของหลานคือถินหรือก็คือเจ้านายของเขา นั้นเอง
“รู้มั้ยว่าฉันน่ะเป็นห่วงแทบแย่น่ะ”
“ตอแหล”
“ห๊ะ อะไรนะ?”
“อ่อผมบอกว่าขอบคุณที่มา ดูแล ผมนะครับ”
“เออ โอเคชั้นคงหูฝาดไปเองแหละ”
หูฝาดก็แย่ล่ะสิ
...----------------...
...----------------...
...----------------...
...----------------...
...----------------...
ก็แหมลูกกกกไปหลอกด่าเจ้านายทำไมละนั้น
วะอ้ากเอิ้กอ้าก
...รอตอนต่อไปนะจุ๊บมั่วะ...
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
