ณ มหาลัยนานาชาติแห่งหนึ่ง

''เห้ยๆๆๆไอ้เนิร์ดมาว่ะๆๆ'' ทุกคนชี้มาที่ภู ผู้ที่ใครๆก็เรียกว่าเนิร์ดเพราะ ภูเป็นเด็กเรียน ลักษณะก็คือ ใส่แว่น ใส่เสื้อติดกระดุมถึงคอ

ภูพยายามหลบหน้าเพราะอาย

''เห้ยมึงจะล้อเพื่อนทำไมวะ'' บาส หนุ่มฮอตเดินมา พร้อมกับมากันภูเอาไว้

''ไม่มีไรทำกันหรอวะ'' สาวๆต่างก็กรีดให้กับความหล่อของบาส แล้วบาสก็จูงมือภูออกไป

''ทำไมมึงไม่ด่ามันวะ จะให้มันด่ามึงอย่างเดียวหรอวะ''

''เราขอโทษแล้วก็ขอบคุณนะ แต่ยังไงเราก็ไม่กล้าโต้กลับหรอกเรามีอยากมีเรื่อง'' พูดจบก็เดินหนี

''เดี๋ยวดิรีบไปไหนวะ'' บาสคว้ามือภูเอาไว้

''ม...มีอะไรหรอครับ''  ภูหันมาพร้อมกับหน้าที่แดง

''อะไรมึงป่วยหรอวะ'' จับหน้าภูตรงแก้ม

''อ้ะ...ป่าวนะครับ'' ภูปัดมือบาสออกเนื่องจากความเขิน แล้วภูก็เดินหนีบาสไป

''น่ารักจัง.'' บาสยิ้มและเดินไปอีกทาง

                                                                          คาบเที่ยง ณ โรงอาหาร

ภูได้เดินมาเพื่อซื้อของกินโดยเฉพาะแต่ทว่า พวกี่ขี้อิจฉาดันมาหาเรื่องภู

'' นี่แก กินไรอะ ''  กลุ่มผู้หญิงมาถามภูและกระเทยอีกบางคน

'' กูว่าสภาพนี้ไม่ผักก็ปลาเน่า บ้านจนมากอีดอกกก'' กระเทยทั้งหลายต่างพูดใส่ภู

''นี่พวกนาย พูดให้ดีๆหน่อยได้มั้ยชีวิตเรา มายุ่งอะไร'' ภูพูดสวนทันทีหลังจากได้ยินคำนี้

''นี่แกกล้าพูดแบบนี้ใส่ชั้นหรอห๊ะ'' กลุ่มผู้หญิงคนนึงจะง้างมือตบ แต่ทว่ามีมือบางคนมาจับไว้

''อยู่กันนิ่งๆไม่ได้หรอวะห๊ะ '' พูดจบ ทุกคนก็ต่างพากันเงียบ เพราะคนๆนั้นคือบาสคนเดิม

''พ..พี่บาส รู้จักมันด้วยหรอคะ''

''รู้หรือไม่รู้มาตรฐานคนทั่วไปก็ควรมีมารยาทไม่ใช้เอาสันดานตํ่าๆมาใช้แบบพวกมึง'' พูดจบบาสก็ดึงภูตัวเอง

''ขอโทษค่ะพี่''  เดินหนี

''มึงอะไปกินข้าวห้างกับกู''จูงมือภู

''เดี๋ยวสิครับ ขอบคุณนะครับ แต่ไม่เป็นไร'' หยุดเดิน พร้อมกับพยายามเเกะมือภูออก

''หึ้ยอย่าดื้อดิวะ''พูดจบ บาสก็อุ้มภูขึ้นบ่า

''ย..อย่านะครับ ปล่อยผมเดี๋ยวนี้นะ!!'' ภูดิ้นแต่ก็ไม่ได้ผลจึงหยุดการกระทำ

''ตัวแค่นี้ยังจะห้าว''

                                                                                  ณ ร้านอาหารชื่อดัง

''ปล่อยได้แล้วครับ อายเขา'' พูดจบบาสก็วางภูลง

''ทีหลังอย่ามาเถียงกู ฟังหน่อย'' แล้วบาสก็จูงมือภูไปในร้าน

''มึงนั่งตรงนี้แหละ'' บาสเอาเก้าอี้ออกให้ภูนั่ง

''ขอบคุณครับ''  ยิ้ม

''แล้วนายจะไปไหนหรอ'' เสียงภูดังขึ้นทันทีที่บาสเดินหันหลัง

''กูจะไปสั่งอาหารไง''

''มึงอะจะกินอะไร หื้ม'' พูดจบบาสก็เอาหน้ามาใกล้ภู

''อ..เอาข้าวมันไก่ครับ'' พูดเสร็จภูก็ผลักบาสออก

''รีบไปสั่งเถอะครับคนมันต่อแถวยาว'' ภูยิ้มอ่อนๆพร้อมกับหน้าแดงๆ

''เออๆ'' บาสเดินไปสั่งอาหารพร้อมกับอมยิ้มเล็กน้อย

                                                                                    5นาทีผ่านไป

บาสเดินมาพร้อมกับข้าวมันไก่2จาน

''มาละ อะ'' บาสวางจานให้ภู

''เอานํ้าป่าวเดะกูเอาให้'' บาสเอาหน้ามาใกล้ภูอีกแล้ว และใกล้กว่าเดิม

''ผ...ผมไปเอาเองครับ นายเอานํ้าไรอะ'' ภูพูดเสร็จก็ยืนขึ้นพร้อมกับความเลิ่กลั่กตลอดเวลา

''มึงเป็นไรวะ เขินกูออ'' บาสยิ้มแล้วก็จับแก้มภู ซึ่งไม่สนคนในร้าน สาววายในร้านบางคนก็กรี๊ด บางคนก็เขินตัวบิด

''ป.ป่าวนะ อ..เอานํ้าเปล่านะโอเคร'' ภูพูดเสร็จก็เดินไปเอานํ้าทันที

ภูพูดเสร็จ บาสก็นั่งพร้อมกับยิ้ม แต่ดันหันไปเห็นคนในร้าน ทำให้บาสหุบยิ้มทันที เพราะแต่ละคนต่างมองมาที่บาสและภูบางคนก็ยิ้มแก้มฉีก

''มาแล้วครับ'' วางให้บาส

''ขอบคุณ''

''แล้วมึงชื่อไรนะ''

''ผมภูครับ''

''กูชื่อ'' พูดไม่ทันจบ ภูก็สวนมาทันทีว่า..

''บาส''

''อืมกู20 มึงอะ''

''19ครับ''

''งั้นมึงต้องเรียกกูพี่''

''ห้ะเราก็อยู่ปีเดียวกันนะครับ''

''กูอายุมากกว่ามึง อย่าเถียงด้วย นะครับ น้องภู'' บาสเน้นคำว่าน้องภูทำให้ภูเขินจนหน้าแดง

''ค..ครับพี่'' ภูหลบหน้าบาสทันทีหลังจากพูดคำนั้นออกไป

''มึงเป็นไรวะ เขินทำไม ชอบกูออ''

''ไม่นะครับ'' ภูพูดพร้อมกับเลิ่กลั่กไปด้วย

บาสยิ้มทันทีหลังจากเห็นปฏิกิริยาของภู

                                                                  ทั้งคู่กินข้าวเสร็จก็ไปที่มหาลัย

''มึงเรียนไร'' ทั้งคู่เดินมาพร้อมกันทำให้คนที่มหาลัยมองกันไม่หยุด

''คณิตศาสตร์ครับพี่''

''พี่มีIGไหมครับ'' พูดเสร็จภูก็เอาโทรศัพท์ขึ้นมาทันที

'' อะ ติดตามมาเดะกูติดตามกลับ'' พูดจบภูก็สแกนคิวอาร์โค้ดทันที

''ขอบคุณครับ'' ภูยิ้มอ่อนๆทำให้บาสเสียอาการ

''เลิกเรียนแล้วเดี๋ยวกูทักไป''

''ทำไมครับ''

''กูอยากพามึงไปเดินเล่นอะ''

''ไม่ต้องพูดมาก ไปเรียนได้ละ'' พูดไม่ทันจบบาสก็ผลักหลังภูออกไป''

''ครับ ตั้งใจเรียนด้วยนะพี่''

''อื้มเช่นกัน'' พูดจบบาสก็เดินไปอีกทางพร้อมกับยิ้มม

''หรือกูจะชอบมันจริงๆแล้วหรอวะ'' บาสพูดกับตัวเองพร้อมกับยิ้มไป