พระเอก

หวังจงหยวน ข้ารักเจ้าหมดทั้งหัวใจ ใยเจ้าถึงไม่เคยมองข้า ขอแค่ได้เห็นเจ้ามีความสุข ข้าก็พอใจแล้ว😭

นางเอก

จิ่วอิงฮวา ในอดีตข้าไม่เลือกท่านแถมยังทำร้ายท่าน ต่อไปนี้ ข้าอิงฮวา ขอสัญญาว่าจะรักและเป็นภรรยาที่ดี ของจงหยวนตลอดไป😘

ข้า อิงฮวา หรือจิ่วอิงฮวา ( อิงฮวา \= ดอกซากุระ🌸) วันนี้จะมาขอเล่าเรื่องราวที่แสนเจ็บปวดให้อดีตที่ยากจะลืมเลือน

ข้าอิงฮวา เป็นบุตรสาวคนเดียวของท่านอัครเสนาบดี จิ่วฟ่งหมิง และฮูหยิน จิ่วเหม่ยฮวา ( เหม่ยฮวา \= ดอกเหมย) ท่านพ่อของข้า มีแม่ของข้าเพียงคนเดียว ไม่มีอนุอื่น ครอบครัวของข้า อยู่กันอบอุ่น ไม่ได้ใช้ชีวิตหรูหรา อย่างเช่น ครอบครัวอื่น 

ชีวิตของข้า ก็ปกติเงียบสงบสุข ตลอดมา จนกระทั่ง วันนึง

"รักแรกพบ เพียงสบตา

คนึงหา ทุกวันจนฝันเห็น

จากวันนั้น จนถึงวันนี้

ข้าเฝ้ารอ อยู่ทุกเย็น

เพียงแค่เห็น หน้าสักครา

พาสุขใจ...

" จะแต่งต่อยังไงดีนะ นี้ก็จวนจะถึงวัน สอบแล้ว ข้าดันไม่เก่ง กาพย์บทกลอน แล้วจะผ่านไหมละเนี่ย😢

ลูกแม่ เจ้าดูกังวลเรื่องการสอบเกินไปนะ อย่าคิดมากนะ แม่เชื่อว่าอิงเออร์ ของแม่ต้องทำได้

" ท่านแม่ ถ้าข้าสอบไม่ผ่าน ข้าก็เข้าศึกษาที่สำนักศึกษาหลวงไม่ได้ แถมยังทำให้ หน้าตา เสนาบดีของท่านพ่อพลอยขายหน้าด้วยนะท่านแม่

แม่รู้ว่าลูกตื่นเต้นที่จะสอบเข้าสำนักศึกษาหลวง จนกังวลเกินไป นี้ก็ดึกมากแล้ว แม่ว่าลูกควรเข้านอนได้แล้ว

" เจ้าค่ะท่านแม่ ฝันดีนะเจ้าคะ

ฝันดีจ้ะลูกรัก

............................................................

#วันสอบเข้าสำนักศึกษาหลวง

"ท่านแม่ ข้าแต่งชุดนี้ ดีไหมเจ้าคะ ข้าตื่นเต้นแถมกังวลมากเลยเจ้าค่ะท่านแม่

ลูกของแม่ใส่อะไรก็งาม แม่ว่าลูกอย่ากังวลไปเลย รีบๆทานข้าวสะ เดี๋ยวพ่อเจ้าจะไปส่ง นั้นไงพ่อเจ้ามาแล้ว

"ท่านพ่อ งื้อ ลูกขอกำลังใจหน่อยเจ้าค่ะ

ลูกของข้าโตขนาดนี้แล้ว ยังขี้อ้อนอีกนะเนี่ย พ่อไม่อยากคิดเลย ถ้าเจ้าออกเรือนไป แล้วพ่อกับแม่เจ้าจะอยู่ยังไง

" ข้าจะอยู่กับท่านพ่อและท่านแม่เจ้าค่ะ จะไม่ไปไหนหรอกเจ้าค่ะ

รีบๆทานได้แล้ว เดี๋ยวเจ้ากับพ่อเจ้าก็ได้ไปสายกันพอดี

เจ้าค่ะ / ขอรับฮูหยินที่รัก

............................................................

"ท่านพ่อ ลูกไปแล้วนะเจ้าคะ ลูกจะตั้งใจสอบเต็มที่เลยเจ้าค่ะ

อิงเออร์ของพ่อเก่งอยู่แล้ว สู้ๆนะลูก พ่อไปก่อนนะ เดี๋ยวไปประชุมราชการไม่ทัน

" เจ้าค่ะท่านพ่อ เดินทางปลอดภัยนะเจ้าคะ

แล้วก็มีผู้หญิง 3 คนเดินเข้ามาหาข้า

นี่เจ้าเป็นใคร ลูกหลานบ้านไหน หน้าตาก็สะสวย แต่คงไม่เหมาะกับที่นี่หรอกนะ พวกเจ้าสองคนว่าไหม

ใช่ เจ้าค่ะลูกพี่ ข้าว่า พวกเราจัดการนังเด็กคนนี้ดีไหมเจ้าค่ะ

ข้าเองก็อยากเห็นแผลเป็นที่หน้าของมันแล้วลูกพี่

ใจเย็นสิ กรีดหน้ายังไม่พอ ข้าจะตัดผมเจ้าด้วย ดูซิ เจ้าจะยังสวยอีกไหม จับมัน!!

" ปล่อยข้านะ อย่าทำข้าเลยข้าขอร้อง😭

ลูกพี่รีบๆเถอะ เดี๋ยวจะมีคนมาเห็น

หึ! ข้าว่าเจ้าคงจะมาเช้าเกินไปนะ เพราะตอนนี้ยังไม่มีคนมา😈

ตอนนี้มีดกำลังจ่อหน้าเจ้าแล้ว เจ้าอยู่นิ่งๆเถอะ แผลเป็นของเจ้าจะได้สวย

" ปล่อยข้านะ ปล่อย

นี่พวกเจ้าทำอะไร ปล่อยผู้หญิงคนนี้สะ

เกิดเรื่องอะไรกันขึ้น!

อาจารย์ขอรับ พวกนี้กำลังจะทำร้ายเด็กที่เข้ามาสอบใหม่ขอรับ

นี่ พวกเจ้าทั้ง 3 คนเป็นศิษย์พี่ แต่ทำตัวแบบนี้ ข้าเป็นอาจารย์ที่นี้ ขอสั่งให้พวกเจ้า ไปคุกเข่าสำนึกที่ห้องสำนึกผิด แล้วข้าจะปรึกษาอาจารย์ท่านอื่นลงโทษเจ้าอีกที

อาจารย์/พวกข้าสำนึกผิดแล้ว

รีบตามข้าไปเถอะ ส่วนเจ้าพาเด็กใหม่ไปลงชื่อสอบ เร็วๆเข้า

ขอรับท่านอาจารย์

" ขอบคุณท่านมากนะเจ้าคะที่ช่วยข้า

ไม่เป็นไร ข้าชื่อ จางเว่ยถิง เรียกข้าว่า  พี่เว่ยถิงก็ได้ ข้าเป็นศิษย์ที่นี้ ถ้าเจ้าสอบเข้าได้ ข้าก็จะเป็นศิษย์พี่ของเจ้า 

" ข้าขอบคุณท่านอีกครั้งนะเจ้าคะ ข้าชื่อ จิ่วอิงฮวา เรียกข้าว่า อิงฮวาก็ได้เจ้าค่ะ

เจ้าเป็นลูกสาวของใต้เท้าจิ่วหรอ

" ใช่เจ้าค่ะ ถ้าท่านว่าง ข้าอยากขอเลี้ยงอาหารตอบแทนท่านได้ไหมเจ้าคะ

ได้สิ พวกเรารีบไปกันเถอะ

และนี้ ก็เป็นจุดเริ่มต้นของความรักครั้งนี่ของข้า จิ่วอิงฮวา ที่คิดว่ารักและจะตอบแทนบุญคุณครั้งนี้ของเขา โดยที่ข้าไม่ทราบเลยว่า จะมีผู้ชายอีกคนหนึ่งที่วิ่งไปแจ้งและขอร้องให้อาจารย์มาช่วยข้า แลกกับที่ ต้องทำงานช่วยอาจารย์

"ตัดภาพมาที่ตอนสำคัญเลยแล้วกันนะเจ้าคะ ตอนนี้เป็นตอนที่ ข้า อิงฮวาได้ตัดสินใจที่จะแต่งงาน

ณ.จวนตระกูลจิ่ว 

" อิงเออร์ ตอนนี้เจ้าก็ถึงวัยออกเรือนแล้วนะลูก เจ้ามีชายหนุ่มคนใด ที่เจ้าหมายตาไว้หรือไม่ "

" ท่านพ่อข้า....ยังไม่ได้มีชายคนหนุ่มคนใดหมายตาเป็นพิเศษเจ้าค่ะ

" อิงเออร์ลูกแม่ เจ้าจะหน้าแดงไปไย วันนี้มีเทียบหมั้นหมายส่งเข้ามาหลายตระกูลเลยนะ ลูกแม่เจ้าลองดูเอาสะก่อน"

" พ่อขอแนะนำคนนี้นะ หวังจงหยวน ลูกชายเพื่อนสนิทของพ่อที่เป็นแม่ทัพในทิศประจิมเป็นอนุชาของฮ่องเต้ ส่วนจงหยวนตอนนี้อนาคตกำลังจะขึ้นเป็นรองแม่ทัพทิศบูรพาเชียวนะ นิสัยดี กล้าหาญ จงรักภักดี และที่สำคัญ ไม่มีคู่หมั้นหมาย ไม่มีอนุอุ่นเตียงเลยนะ "

" คนนี้แม่ก็เห็นด้วยนะลูก เพราะแม่ของจงหยวนก็คือท่านป้าชิงหลี่เพื่อนในวัยเด็กของแม่นะ ตอนเด็กๆท่านป้าก็เคยพาจงหยวนมาเล่นกับลูกบ่อยๆ แต่ลูกคงจะจำไม่ได้"

" ท่านพ่อ ท่านแม่เจ้าคะ การเลือกคู่ครองลูกต้องเลือกคนที่ดีที่สุดอยู่แล้วเจ้าค่ะ

ท่านพ่อ ท่านแม่โปรดวางใจ ลูกขอพิจารณาและดูก่อนเจ้าค่ะ"

" เทียบหมั้นหมายนี้ มีหลายสิบฉบับ ลูกสนใจคนไหนเป็นพิเศษหรืออิงเออร์ลูกพ่อ"

"แต่แม่คาดหวังอยากจะเกี่ยวดองกับเพื่อนแม่นะ แต่ถ้าลูกจะเลือกคนไหนแม่ก็ต้องตามใจลูกอยู่แล้ว ขอแค่ลูกเลือกเอง"

" ท่านแม่ ข้าตัดสินใจแล้ว ข้าขอเลือก จางเว่ยถิง ถึงจะเป็นลูกชายของพ่อค้า แต่ฐานะก็ดีพอสมควร ทั้งยังเป็นหลานชายของฮองเฮา พี่เว่ยถิงเป็นรุ่นพี่ที่เก่งมากเลยนะเจ้าคะ สามารถสอบเข้าสำนักศึกษาหลวงได้ แถมยังช่วยเหลือลูกมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา"

" ถ้าลูกเลือกแล้ว แม่ก็ยินดีและดีใจกับลูกนะอิงเออร์"

" เดี๋ยวพ่อจะส่งเทียบหมั้นหมายกลับ เจ้ารอฟังข่าวดีเลยนะ"

"ตลอดเวลาที่ผ่านมาก่อนจะแต่งงานกัน พี่เว่ยถิงก็ดีกับข้ามาตลอด ทั้งยังคอยดูแลตามใจเลยเรื่อยมา ข้าคิดว่า ข้าเลือกสามีที่จะฝากชีวิตไว้กับ คนๆนี้แล้ว พี่จางเว่ยถิง"

ตัดภาพมาที่ตอนแต่งงาน และหลังแต่งงานดูเหมือนทุกอย่างจะลงตัว มีสามีที่ดีและมีพ่อ แม่สามีที่รัก แต่หลังจากแต่งงานได้เพียง 1 ปี พี่เว่ยถิงก็แต่ง ฮูหยินรอง อนุ 1,2ตามมา ข้าเองก็เพียงแต่คิดว่า คงจะเป็นธรรมดาของผู้ชายที่จะมีบ้านเล็กบ้านน้อยเป็นธรรมดา ตราบใดที่ข้ายังเป็น ฮูหยินเอก ข้าก็มีความสุขได้ 

แต่แล้วความทุกข์ทรมานก็มาถึง วันที่ข้าได้ตั้งท้อง ลูกคนแรก ข้าดีใจมาก พี่เว่ยถิงก็คงจะดีใจ และส่งยาบำรุงมาให้ข้าอยู่เรื่อยเลย

" ท่านพี่ ทำไมข้าเหนื่อยเหลือเกิน ข้าไม่เรี่ยวแรงเลย"

" จะให้มีได้ยังไง ก็ยาที่เจ้ากินน่ะ คือยาที่ข้า และท่านพี่ ให้เจ้ากินเพื่อทรมานเจ้า ให้เจ้าตายอย่างช้าๆ และข้าก็จะปล่อยข่าว ว่าเจ้า ร่างกายอ่อนแอ แล้วป่วยตาย และข้าเองก็จะได้เป็นฮูหยินเอกเพียงคนเดียว"

" ท่าน ท่านพี่ ไม่จริงใช่ไหมเจ้าคะ นางโกหกข้า! ท่านพี่ไม่มีวันทำแบบนี้กับข้าแน่นอน"

" หึ นางโง่! ข้าจะบอกความจริงเจ้าก่อนตายแล้วกันนะ ข้าไม่เคยชอบเจ้า แต่ข้ากับท่านน้า (ฮองเฮา) คิดที่จะกำจัดอำนาจตระกูลเจ้า เรื่องที่ผ่านมาไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่ข้าเข้าหาเจ้า ตลอดเวลาที่ผ่านมา ข้าได้ขโมยข้อมูลของตระกูลเจ้าและทำให้ตระกูลเจ้าเป็นกบฎ ตอนนี้ตระกูลของเจ้ากำลังจะโดนประหาร แต่เรื่องนี้ก็มี อุปสรรคนิดหน่อย เพราะว่าไอ้จงหยวนมันสืบเรื่องนี้มาได้ ข้าก็เลยวางแผนกับ ท่านน้า ( ฮองเฮา) ใช้แผนให้ครอบครัวของมันสมรู้ร่วมคิดและให้การช่วยเหลือกบฎ แต่หน้าเสียดายที่โทษของมันแค่เนรเทศออกไปจากเมือง"

" เจ้า เจ้ามันเลว เลวยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน อึก อึก (เลือดสีแดงไหลออกมาปาก)

" เอาเป็นว่า ข้าจะใจดีให้เจ้าเลือก ว่าจะป่วยตายอยู่ที่นี่ หรือจะไปตายจากโทษกบฎกับครอบครัวของเจ้า"

" ข้าจิ่วอิงฮวา เกิดในตระกูลจิ่ว ข้าก็ขอตายในตระกูลจิ่ว อึก อึก"

" ได้! ดี! ข้าจะให้เจ้าสมปรารถนา"

"ที่ข้ามาถึงข้าได้เห็นกองศพ ญาติพี่น้อง และท่านพ่อ ท่านแม่ของข้าเลือดไหลนองเต็มพื้น

ท่านพ่อ!!  ท่านแม่!  ฮือๆ ฮือๆ ลูกขอโทษ ลูกขอโทษ😭

น้ำตาข้าไหลไม่หยุด ความแค้นที่ในใจข้าเริ่มก่อตัว "

"เจ้า จิ่วอิงฮวา แม้จะแต่งออกจากเรือนไปแล้ว แต่เจ้าก็ยังเป็นคนตระกูลจิ่ว ฉะนั้นเจ้าก็ต้องตาย"

"ดาบปลายแหลมยาว ยกขึ้นสูงจากพื้นกำลังจะตวัดลงมาที่คอข้า ข้าหลับตาพร้อมรับบาดแผลจากดาบอันแหลมคมด้วยความคับแค้นใจ"

" ฟึบ เจ้าเป็นอะไรไหม"

" ท่าน ท่านเป็นใคร มารับดาบแทนข้าทำไม"

" ข้าหวังจงหยวน ข้ารักเจ้าเสมอมา ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอเจ้า วันที่เจ้าไปสอบ ข้าเป็นคนวิ่งไปตามอาจารย์มาช่วยเจ้า และตลอดเวลาที่ผ่านมา ข้าคอยช่วยเหลือเจ้าอยู่ห่างๆ ข้าขอโทษที่ช่วยครอบครัวเจ้าไม่ได้ ข้ารักเจ้านะ อิงฮวา" 

" ท่าน ท่าน อย่าเป็นอะไรนะ ข้าขอโทษ ถ้าสวรรค์มีตา ข้าอยากขอตอบแทนบุญคุณและความรักครั้งนี้ของท่าน หวังจงหยวน ข้าขอโทษ อึก อึก!!

⚡เปรี้ยงๆ⚡