ไง! ฉันอลิซ มาจากนิวยอร์ก ก่อนจะมาฟังเรื่องราวของฉัน ฝากกดไลค์ กดติดตามให้ฉันด้วยนะ!

มีคนเคยบอกว่าขณะที่เรากำลังตกหลุมรัก เวลาจะหยุดนิ่ง หัวใจจะเต้นไม่เป็นจังหวะ ซึ่งพ่อฉันเองก็เป็นแบบนั้น

"ลูกจะรู้สึกเหมือนมีดอกไม้ไฟกำลังประทุขึ้นในใจ เมื่อลูกมีความรัก"พ่อพูดพร้อมกับหันมองแม่"ฟังดูน่ากลัวจัง"ฉันพูดขึ้นด้วยความกลัวและสงสัย "พอลูกโตขึ้นลูกก็จะเข้าใจเองนะ มันเป็นความรู้สึกที่สวยงามมากที่สุดเลย"พ่อมักจะเล่าให้ฟังเสมอทุกครั้งว่า เจอแม่ครั้งแรกที่รถไฟใต้ดิน ทันทีที่เจอแม่ความรู้สึกราวกับว่ามีดอกไม้ไฟประทุขึ้นในใจ นั่นแหล่ะ!

"ชีวิตพ่อก็เปลี่ยนไป"พ่อพูดขึ้น...

แม่ของฉันเป็นทนายฝีมือดี ส่วนพ่อของฉันเป็นครูสอนดนตรีที่โรงเรียนฉัน

ฉันหลงใหลในเสียงดนตรีไม่ต่างจากพ่อ แต่ทว่าไม่ชอบร้องเพลง! ฉันจึงใช้ทักษะทนายที่ได้มาจากเเม่โน้มน้าวให้พ่อซื้อกลองชุดให้ฉัน ชีวิตของฉันวิเศษสุดๆไปเลย! แต่ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปตอนฉันอายุ12 แม่ยุ่งอยู่กับคดีเคสใหญ่เลยต้องทำงานหนักหลายๆชั่วโมง ทำให้ไม่มีเวลาให้เรื่องอื่น แม้กระทั่งฉันด้วย.... หลายเดือนเลยที่ฉันพยายามเรียกร้องความสนใจจากแม่ ทว่าคำตอบก็ยังเหมือนเดิม"ไม่ได้!เเม่ยุ่งอยู่อลิซ!"แน่นอนว่าเรื่องนี้ทำให้พ่อกับแม่ทะเลาะกัน พวกเขามักทะเลาะกันในครัวตอนที่คิดว่าฉันหลับแล้ว ท้ายที่สุดวันหนึ่ง...แม่ก็จากไป โดยไม่มีคำอธิบาย...คำลาหรือจดหมายลาเลยซักอย่าง...

ช่วงเวลานั้นเป็นช่วงที่เศร้ามาก แต่พ่อกับฉันก็ยังอยู่เคียงข้างกัน

เวลาผ่านไป เราทั้งคู่รู้สึกดีขึ้นบ้าง แต่ยังไงฉันก็ไม่หยุดเชื่อว่ารักแท้มีอยู่จริง ฉันตั้งหน้าตั้งตารอความรู้สึกที่พ่อบอกหลายต่อหลายครั้ง และพอฉันอายุ 16 ฉันก็พบเข้ากับดอกไม้ไฟแห่งรักนั้นเข้าอย่างจัง!

ฉันกำลังทำไข่เจียวอยู่ในบ้าน ทว่าก็มีพวกเด็กเกรียนมากดกริ่งหน้าบ้านก่อนจะวิ่งหนีไป ทำให้ฉันเดือดปุดๆ!

ฉันเลยว่าจะสั่งสอนถ้าพวกนั้นยังกดไม่เลิก ฉันเปิดประตูและปาไข่ใส่หน้าพวกเขาเต็มแรง!

พระเจ้าช่วย !!ฉันก็นึกว่าเด็กเกรียนที่ไหน ไหงเป็นรุคนักเรียนดีเด่นของพ่อล่ะเนี่ย!? เขาคือชายหนุ่มสุดฮอต ชั่งฝัน ใจดี เเถมตลกอีกต่างหาก เขาคือนักเรียนที่หล่อมากที่สุดในโรงเรียน !! "ไม่นะรุค!! ยินดีด้วย ด..ได้ลิ้มรสชาติไข่เต็มๆเลย!"ฉันพูดขึ้นพร้อมกับพยายามเช็ดไข่บนหน้าของเขา

ฉันรีบเข้าไปทำความสะอาดหน้าให้รุค ทว่าเขากลับจ้องหน้าฉันด้วยความงง แล้วมันก็เกิดขึ้น เขาปิ๊งๆให้ฉันเหมือนที่พ่อเคยบรรยายดอกไม้ไฟที่กระตุ้นต่อมรัก"ไง!อลิซ ฉันชอบเธอ!!"มันดีนะที่เขาชอบฉันแต่มันติดที่ว่าฉันไม่ได้รู้สึกแบบเดียวกัน...

ยังไงก็เถอะ ตั้งแต่วันนั้นมารุคก็เริ่มทำภารกิจ พิชิตใจฉัน ในขณะที่ฉันพยายามปฏิเสธโดยที่ไม่ทำร้ายจิตใจเขา

"ดอกไม้แก่เธอผู้น่า-"เขาพูดยังไม่ทันจบฉันก็พูดแทรกขึ้นว่า"ผึ้งๆๆๆๆๆๆ!!!"

เขาชวนฉันไปเล่นสวนสนุก ฉันทำเป็นจะอ้วกตอนที่เขาจะจูบฉันบนชิงช้าสวรรค์

ไม่พอเขายังขอฉันกับพ่อโต้งๆด้วย!! "ให้พ่อบอกว่าไง?"พ่อพูดถามปนแซว"บอกว่าเขาต้องหา แกะ4วัว5และยูนีคร์อน2เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยน"ฉันพูดหยอก วันต่อมาเขาเรียกฉันตรงระเบียง เพื่อดูว่าเขาหามาได้และร้องเพลงเดียวกับที่พ่อฉันร้องจีบแม่ ฉันสาบานได้เลยว่าฉันเห็นพ่อคอยช่วยเขาตลอด

และแล้วเขาก็ยิงคำถามมาว่า"ช่วยมาคบกันฉันได้มั้ย?"ฉันน้ำพุ่งเลย! ก่อนจะตอบไปว่า"รุค ...นายดีนะแต่ว่า-"

ฉันยังพูดไม่ทันจบ เขาก็พูดแทรกขึ้นมาว่า"ถือว่าตกลง!! อย่าขัดฟีลสิจ๊ะบี๋ แค่ตอบตกลงมาก็พอ"

...รู้นะพวกคุณคงคิดว่า จะเล่นตัวอะไรนักหนาก็เขามันสมบูรณ์แบบจะตาย ก็ไม่ผิดหรอกเขามีทุกอย่างที่ฉันชอบ เขาเป็นเหมือนเทย์เลอร์ สวิฟต์สำหรับฉันเลยด้วยซ้ำ ก็ได้!ฉันจะลองให้โอกาสเขา!!"ก็ได้ๆฉันจะลองให้โอกาสนายดูนะรุค"ฉันพูดตอบ"ทันทีที่เขาได้ยินคำนั้นเขาก็กระโดดไปมาเหมือนกับเด็กน้อยเลย!!ฉันละปวดหัวกับเขาจริงๆ ...

...วันหยุดสุดสัปดาห์...

่เขาพาฉันไปปีนเขา พอปีนจะถึงยอดเขาเเล้ว เขาก็สดุดกิ่งไม้เกือบตกเขาเเล้วมั้ยล่ะ!"นายไหวมั้ยเนี่ย!?"ฉันพูดถามเขา ก่อนจะพยุงเขามาไว้ใต้ต้นไม้

ให้ตายสิ!เขาตัวหนักเป็นบ้า พอพยุงมาอยู่ใต้ต้นไม้เขาก็พูดว่า"เธอเป็นหญิงเเกร่ง!!ฉันคิดถูกจริงๆที่เลือกเธอ!" เห้อ..ฉันคิดถูกหรือคิดผิดที่ยอมให้

โอกาสเขาเนี่ย!!! พอจบประโยคเขาก็ดึงฉันเข้าไปจูบ ฉันไม่ได้ชอบมากหรอกนะเเต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยจริงๆว่าจูบนั้นมันดีมากๆ ปากเขาทั้งนุ่ม ทั้งอวบอิ่ม โอ้ย!! ขาฉันตอนนี้เหมือนเยลลี่เลย!

ฉันตัดสินใจว่าจะจบเรื่องนี้ซะตอนไปถึงยอดเขา รุคควรเจอใครซักคนที่รักเขาจริงๆ หลังจากหยุดพักฉันก็รวบรวมความกล้าเพื่อจะเปิดเผยความรู้สึก ทว่าตอนหันไปมองเขา เขาก็น้ำตาไหลออกมาซะงั้นอ่ะ

"อลิซ มีบางอย่างที่ฉันต้องบอกเธอ"เขาพูดขี้นพร้อมกับกุมมือฉัน"เธอเป็นคนที่ฉันอยู่ด้วยเเล้วมีความสุข ฉันอยากจะอยู่กับเธอไปตลอดชีวิตเลย!"จากนั้นน้ำตาก็เริ่มไหลอาบเเก้มของเขา ฉันกอดรุคเอาไว้เเน่น เเบบนี้จะหักอกเขาได้ยังไงกันล่ะ? ไม่มีทางอ่ะฉันต้องหาเเผนใหม่! ยุติเรื่องนี้โดยที่ไม่ให้เขาเจ็บปวด เเละเเล้วฉันก็ปิ๊งไอเดีย เเค่หาเเฟนใหม่ให้เขาก็สิ้นเรื่อง! ใช่..เเค่พูดล่ะมันง่ายจะตายไป หาคนที่ใช่สำหรับรุคน่ะ ต้องเป็นงานที่ยากพอสมควร ฉันเเนะนำเขากับซาร่าเพื่อนของฉันที่โสดสนิทมา2ปีที่ลานโบลิ่ง กลับกลายเป็นว่าเธอใช้รุคเพียงเพื่อหวังจะให้เเฟนเก่ารู้สึกหวงเธอ

ในคืนงานเลี้ยงซาร่าเเละรุคเถียงกันว่าพิซซ่าหน้าอะไรอร่อยกว่ากัน พวกเขาไม่ถูกกันอย่างเเรง!

ให้ตาย!ฉันลืมจูดี้ได้ไงเนี่ย

เเต่พอฉันเเนะนำรุคให้เธอรู้จัก สายตาเธอมันฟ้องว่า เธอสนใจฉัน ไม่ใช่เขา รุคถึงกับขำเลย ฉันยังไม่ได้บอกเรื่องเเผนการนี้กับเขา ฉันเเนะนำสาวๆกับเขามากมาย เเกล้งทำเหมือนว่าเป็นเพื่อน ทว่าไม่มีใครทำให้เขาหันมาสนใจได้เลยซักคนเดียว เขามีเเค่ฉันคนเดียวในสายตา ปัดโถ่เอ้ย!! หลายสัปดาห์เเล้ว เเต่ก็ยังล้มเหลว ฉันเเทบจะหมดหวัง ทว่าในคาบเรียนของพ่อฟ้าก็ประทานทางออกมาให้ฉันราวกับว่ารู้ใจ "เด็กๆ เรามีนักเรียนเเรกเปลี่ยนมาจากเกาหลีใต้ เธอชื่อมูน"พ่อพูดขึ้น เด็กใหม่นั่นดูเงียบๆเเต่ว่าก็ดูน่ารักเอาเรื่องเลย "เรามีธรรมเนียมต้อนรับเล็กน้อย!เธอต้องร้องเพลงโปรดให้เราฟังโดยที่ยืนกลับหัว"พ่อพูดหยอก "ห่ะ!?"วิญญาณของมูนลอยออกจากร่างเธอไปเเล้วตอนนี้ "555+ล้อเล่น! เอาหน่า..เธอไม่ตายหรอก เอาหล่ะที่นี้จะเลือกเพลงไหน?"ในเวลาสั้นๆฉันรู้สึกเหมือนว่ามูนกำลังคิดว่าตัวเองควรจะวิ่งไปที่ทางออก เเกล้งเป็นลม หรือไม่ก็สู้กับพ่อฉันทำให้ไม่ต้องร้องเพลง"เพลงFlowerของจอห์นนี สติมสันค่ะ.."มูนพูดขึ้นอย่างไม่เต็มใจ บิงโก!!เธอคือคนที่จะเอาเเฟนหนุ่มออกไปจากชีวิตฉันได้!เเทบรอไม่ไหวเลย ให้ตายเถอะ!เสียงเธอนี่เพราะเป็นบ้า!!เหมาะกับรุคเหลือเกิน