เกิดใหม่เป็นตัวประกอบในนิยายเพื่อน
เกิดใหม่
⚠️คำเตือน⚠️
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ควรใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ
ปลาทู ( น.อ ร่างเก่า )
📞: ฮัลโหล มีอะไรวะ
แบงค์ ( เพื่อน น.อ )
📞: กูอยากขอรบกวนมึงหน่อย
ปลาทู ( น.อ ร่างเก่า )
📞: รบกวนเรื่อง? //สงสัย+ตั้งใจฟัง
แบงค์ ( เพื่อน น.อ )
📞: คือกูเพิ่งฝึกแต่งนิยายดราม่ามาว่ะ แต่พอกูลงไม่มีใครอ่านเลยแม่ง สงสัยมันน้ำเน่าเกินไปหรือเปล่าวะ
ปลาทู ( น.อ ร่างเก่า )
📞: มึงเลยจะรบกวนกู ให้กูไปอ่านว่างั้น
แบงค์ ( เพื่อน น.อ )
📞: ใช่มึงรบกวนหน่อยนะ
ปลาทู ( น.อ ร่างเก่า )
📞: เออๆส่งมาแล้วกัน
ปลาทู ( น.อ ร่างเก่า )
ตอนแรกว่าจะไม่อ่านแล้วนะแต่ทำไมอ่านจบภายในวันเดียวเลยวะเนี่ย//คิดในใจ
ปลาทู ( น.อ ร่างเก่า )
เริ่มง่วงแล้วสิ ไปนอนดีกว่า // เดินไปที่เตียง+ล้มตัวลงนอน
หวังหวัง ( คนรับใช้ น.อ )
คุณชายขอรับ
ไป๋ไป๋ ( น.อ )
ใครคุณชาย...zzz
หวังหวัง ( คนรับใช้ น.อ )
คุณชายตื่นได้แล้วขอรับ ถ้าคุณชายไม่รีบตื่นตอนนี้จะสายเอานะขอรับ
ไป๋ไป๋ ( น.อ )
เฮือก// สะดุ้งตื่น+ลุกขึ้นนั่ง
พอผมลืมตาตื่นขึ้นมาผมก็คบกับสถานที่แปลกๆที่ผมไม่คุ้นเคยเอาซะเลย
แล้วก็มีผู้ชายคนนึงยืนอยู่ตรงหน้าผมแล้วก็เรียกผมว่าคุณชายคุณชายอยู่ได้ใครคุณชายกัน
ไป๋ไป๋ ( น.อ )
คุณเป็นใครหรอครับ //สงสัย+เอียงคอเล็กน้อย
หวังหวัง ( คนรับใช้ น.อ )
ข้าน้อยหวังหวังขอรับ คุณชายจำข้าน้อยไม่ได้หรือขอรับ
ไป๋ไป๋ ( น.อ )
เดี๋ยวนะ หวังหวัง ชื่อนี้คุ้นๆ เหมือนเป็นชื่อของตัวประกอบในนิยายเลย// คิดในใจ+ทำหน้าเครียดจนหวังหวังเป็นห่วง
ไป๋ไป๋ ( น.อ )
ตามน้ำไปก่อนแล้วกัน//คิดในใจ
ไป๋ไป๋ ( น.อ )
พาข้าไปห้องน้ำที
หวังหวัง ( คนรับใช้ น.อ )
ด..ได้ขอรับ //หวังหวังรีบมาพยุงเจ้าหน้าของตนเพราะกลัวเจ้านายของตนจะเป็นลมล้มพัดไปอีก
ไป๋ไป๋ ( น.อ )
เหี้ยไรวะเนี่ย!! //พูดในใจ
ไป๋ไป๋ ( น.อ )
ก่อนที่จะไปถึงห้องน้ำมันมีกระจกอยู่ผมเลยไปส่องดูผมจึงพบความจริง
ไป๋ไป๋ ( น.อ )
ผมเข้ามาอยู่ในร่างของตัวประกอบในนิยายน้ำเน่าของเพื่อน แล้วตัวประกอบตัวนี้ต้องโดนตัวร้ายฆ่าทิ้ง ไม่นะ ผมยังไม่อยากต/ย
หวังหวัง ( คนรับใช้ น.อ )
คุณชาย คุณชายไหวไหมขอรับ
ไป๋ไป๋ ( น.อ )
ข้าไม่ไหว//สิ้นคำไป๋ไป๋ก็เป็นลมล้มพับไปอีกครั้ง
หวังหวัง ( คนรับใช้ น.อ )
คุณชาย
ไป๋ไป๋ ( น.อ )
พอผมลืมตาขึ้นมาอีกทีผมก็มาอยู่บนเตียงแล้ว ผมจำได้ว่าผมอยู่หน้าห้องน้ำนี่นายังไม่ได้เข้าไปเลยแล้วภาพก็ตัดไป
ฟางซิน ( แม่ น.อ )
โถ่ไป๋ไป๋ของแม่//นางลูบหัวผู้เป็นลูกอย่างอ่อนโยน
ฟางซิน ( แม่ น.อ )
เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง
ไป๋ไป๋ ( น.อ )
ข้าแค่รู้สึกเหนื่อยท่านแม่
ฟางซิน ( แม่ น.อ )
งั้นเจ้าพักผ่อนให้เพียงพอข้าต้องไปแล้ว //ลุกขึ้น+เดินออกไป
ไป๋ไป๋ ( น.อ )
โถ่ตัวเรา อย่าว่านะว่าเราต/ยแล้วหรอ
ไป๋ไป๋ ( น.อ )
เสียดายจังยังไม่ได้บอกรักพี่คนนั้นเลย ช่างเถอะไหนๆเราก็ต/ยแล้ว มาใช้ชีวิตนี้ให้คุ้มกันเถอะ
ไป๋ไป๋ ( น.อ )
เราจะไม่ยอมให้ตัวร้ายมาฆ่าเราทิ้งหรอกนะ
กว่าผมจะทำใจยอมรับได้ผมก็ใช้เวลาอยู่หลายเดือน จนตอนนี้ผมสามารถใช้ชีวิตได้ตามปกติแล้ว ถึงแม้ว่าจะมีคิดถึงชาบูอินเทอร์เน็ตอยู่บ้างก็เถอะ
อ๋อผมลืมบอกไปตอนนี้ผมออกมาเที่ยวเล่นข้างนอกเมืองแหละ
ไป๋ไป๋ ( น.อ )
หวังหวังข้าอยากไปดูตรงนั้นไปดูกันเถอะ
หวังหวัง ( คนรับใช้ น.อ )
คุณชายระวังนะขอรับ
ไป๋ไป๋ ( น.อ )
โอ๊ย//เดินชนอะไรสักอย่าง
หวังหวัง ( คนรับใช้ น.อ )
คุณชาย เจ็บตรงไหนไหมขอรับ
อี้เฉิน ( พ.อ )
เดินระวังหน่อยสิแม่นาง
ไป๋ไป๋ ( น.อ )
ใครแม่นางวะ//คิดในใจ+สงสัย+เอียงคอเล็กน้อย
หวังหวัง ( คนรับใช้ น.อ )
ข้าขออภัยแทนคุณชายด้วยนะขอรับ
อี้เฉิน ( พ.อ )
คุณชาย//พึมพำ
อี้เฉิน ( พ.อ )
เจ้าเป็นผู้ชายงั้นรึ//เอ่ยถามนายเอก
ไป๋ไป๋ ( น.อ )
ใช่ข้าเป็นผู้ชาย
อี้เฉิน ( พ.อ )
ช่างน่าเสียดาย // หลังพูดจบเขาก็เดินออกไปในทันที
ไป๋ไป๋ ( น.อ )
อะไรของเขา //สงสัย
หวังหวัง ( คนรับใช้ น.อ )
คุณชายเราไปตรงนั้นกันเถอะขอรับ
ไป๋ไป๋ ( น.อ )
อื้มๆ //เดินตามไปอย่างว่าง่ายแต่สายตายังคงมองชายผู้นั้นอยู่
ไป๋ไป๋ ( น.อ )
หวังหวัง ข้ายังไม่ได้ขอโทษท่านผู้นั้นเลย//เพิ่งนึกได้+จะเดินไปขอโทษ
หวังหวัง ( คนรับใช้ น.อ )
ไม่ต้องก็ได้ขอรับ ท่านผู้นั้นไม่ได้ถือโทษโกรธท่าน เพราะฉะนั้นไม่จำเป็นขอรับ
ไป๋ไป๋ ( น.อ )
งั้นไปกันเถอะ
อี้เฉิน ( พ.อ )
ผู้ชายงั้นรึ//พึมพำ
ซีฮัน ( องครักษ์พ่อ พ.อ )
คุณชายว่าอย่างไรนะขอรับกระหม่อมไม่ค่อยได้ยิน
อี้เฉิน ( พ.อ )
ข้าเพิ่งเคยเห็นผู้ชายที่สวยยิ่งกว่าผู้หญิง เป็นครั้งแรกงดงามยิ่งนัก ข้าชักจะสนใจแล้วสิ หึหึ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
