สายลับตัวบาง:-P
1
ฮัน(นอ.)
(มาเยอะชิ๋บหาย)//หลบกระสุน
ฮัน(นอ.)
(กำลังจะโดดลงตึก)
ตำรวจ
จับมันเอาไปโรงพยาบาลก่อน!
ฮัน(นอ.)
ฉันทำภารกิจล้มเหลว...
ฮัน(นอ.)
ในรอบ15ปีนะหรอ...
ฮัน(นอ.)
มันไม่ใช่ความจริงหรอก!
ฮัน(นอ.)
คนนั้นต้องฆ่าฉันเเน่ๆ!
ฮัน(นอ.)
เฮือก!//ลุกขึ้นจาเตียงรพ.
ตำรวจ
จับมันไปคุกเดียวนี้!
ฮัน(นอ.)
เเปปดิ...เห้ย//โดนลากเข้ารถ
ฮัน(นอ.)
ทำไงต่อล่ะทีนี้ เห้อ...
เฟิง
ดูสิใครอยู่ในคุก//พูดเบาๆ
ฮัน(นอ.)
เจิง!มาช่วยฉันใช่ไหม!
ฮัน(นอ.)
เเปปนะเจิงขอเตรียมของก่อน//กำลังจะหยิบของ
ฮัน(นอ.)
ห้ะ...//หันไปหาเจิง
เฟิง
เเกอยู่ในนั้นถูกเเล้วคนในองค์กรไม่ต้องการเเกเเล้ว!
ฮัน(นอ.)
เเล้วที่ฉันได้อาวุธนั้นมาเเล้วล่ะ
เฟิง
เอามาให้ฉันเดียวฉันเอาไปให้องค์กรเอง
ฮัน(นอ.)
ถ้าองค์กรอยากได้อยู่ก็ทำเรื่องให้ฉันออกไปใช้ชีวิตใหม่ซ่ะซิ!
เฟิง
ได้ เดียวฉันบอกให้ เเล้ววันพรุ่งนี้เจอกัน ไอขี้คุก!
ฮัน(นอ.)
ขี้คุกพ่อมึงสิ!(อยู่เเค่ครึ่งวันโว้ยยย)
ฮัน(นอ.)
ผมขอโทษครับ//ก้มหัว
ธร
อ่า...ช่างมันเถอะเเค่โดนจับอ่ะ
ฮัน(นอ.)
นี้ครับ//ยื่นให้ธร
เฟิง
(อย่าเอามันเข้ามาาาาา!!!!)
ธร
งั้นนายมาทำงานให้ฉันเเล้วกัน
เฟิง
ไม่ได้เป็นอะไรครับพี่//นอย
ธร
งั้นพรุ่งนี้เช้าเดียวให้เฟิงไปรับนายมาบ้านฉันเเล้วกัน
เฟิง
ทำไมผมต้องไปรับไอขี้คุกนั้นด้วยอ่ะพี่!
ธร
งั้นฉันไปก่อนนะ//เดินตามเฟิง
ฮัน(นอ.):ร่างจริง
เหนื่อยโว้ยยย
ฮัน(นอ.):ร่างจริง
เเม่ช่วยผมด้วยยยยยย
ฮัน(นอ.):ร่างจริง
อ้ากกกกกกก
ฮัน(นอ.):ร่างจริง
กูจะบ้าตายเเล้วเนี้ยยยย
ฮัน(นอ.):ร่างจริง
เเค่เอาอาวุธกูทำไมต้องเจออีตำรวจหัว*วยนั้นว่ะไอสัสเอ้ยยย
ฮัน(นอ.):ร่างจริง
ไม่งั้นกูไม่ทำงานพลาดเเล้วเนี้ยย
ฮัน(นอ.):ร่างจริง
//นอนหลับ
2
ธร
งั้นวันนี้นอนไปดูห้องนอนนายก่อนเเล้วกัน
ฮัน(นอ.)
เเล้วผมต้องดูเเลบ้าน
ธร
ทุกอาทิตย์จะมีเเม่บ้านไปทำความสะอาดให้นายไม่ต้องกังวล
ธร
เเม่บ้านพาฮันไปห้องนอน4
ฮัน(นอ.)
ทำไมฉันต้องมาอยู่กับไอเฟิง ไอคนทรยศด้วยว่ะะะ
เฟิง
ห้องเก็บเสียงก็จริงเเต่ช่วยเบากว่านี้ได้ไหม ดังชิ๋บหาย
ฮัน(นอ.)
อ่า//ปิดประตูใส่หน้าเจิง
ฮัน(นอ.)
ไอเหี้ยกว่าจะออกไป
ฮัน(นอ.)
ไอสัส ขี้เสือกชิ๋บหาย
ฮัน(นอ.):ร่างจริง
สดชื่นชิ๋บเป๋ง
ฮัน(นอ.):ร่างจริง
อ่า เชี้ยล่ะ
ฮัน(นอ.):ร่างจริง
//วิ่งหาหน้ากาก
ฮัน(นอ.):ร่างจริง
หายไปไหนว่ะ!
ฮัน(นอ.):ร่างจริง
เเปปนะครับ!
ฮัน?อ่าไม่อยู่สิ เปิดเข้าไปเอาเลยเเล้วกัน
ฮัน(นอ.):ร่างจริง
ห้องเก็บเสียงนี้ เชี้ยๆๆๆ
ธีร์(พอ.)
//เดินเข้าห้องไปหยิบนาฬิกา
ธีร์(พอ.)
เเก้วมันตกเเตก//ก้มเก็บเเก้ว
ธีร์(พอ.)
ไม่มีอะไร กูไปเเล้ว
ฮัน(นอ.):ร่างจริง
//ออกมาจากใต้เตียง
ฮัน(นอ.):ร่างจริง
เขาเห็นกูไหมว่ะ
ธร
ฮันนั่งตรงข้ามธีร์เเล้วกัน
ธร
ไอปีศาจน้ำเเข็งนั้นอ่ะ//ชี้ธีร์
ธร
ไปนั่งตรงข้ามมันเเล้วกัน
ฮัน(นอ.)
ช่วยเปลี่ยนเป็นสลัดกับปูเเทนได้ไหมครับ
เฟิง
มันถึงเป็นโครงกระดูกไงพี่//ตักซุปเข้าปาก
ฮัน(นอ.)
ขอบคุณนะครับ//ยิ้มให้เเม่บ้าน
ธีร์(พอ.)
//เดินออกจากคฤหาสน์ไป
ฮัน(นอ.)
มีงานให้ผมทำไหมครับ?
ธร
มีงานที่ต่างประเทศงาน1นายทำได้ไหม
ฮัน(นอ.)
ขอรายละเอียดหน่อยครับ
ธร
เป็นงานที่วางระเบิดที่เรื่องขนส่งก่อนมาถึงประเทศเรา
ธร
นายอาจจะตายในเหตุการณ์นั้นได้
ธร
เเต่ไม่ต้องห่วงก่อนนายจะกดระเบิดนายขึ้นไปบนดานฟ้าเเล้วกระโดดลงมาเเล้วกดระเบิดซะ ว่ายน้ำไปอีกนิดนายจะเจอเรือเล็กๆมันจะพานายกลับมาที่ท่าเรือ
ธร
นายต้องออกเดินทางตอนนี้
เฟิง
ธีร์ เเฮ่กๆ//คว้างเเขนธีร์ไว้
ธร
ฝากนายไปส่งฮันที่ประเทศxด้วยสิ ฮันมีภารกิจที่นั้นน่ะ
ธร
ที่จริงเป็นหน้าที่ลูกน้องมึง!
ธร
เเต่มึงดันซ้อมลูกน้องที่เก่งสุดไปเเล้วไงไอค*าย
ฮัน(นอ.)
ครับ//ก้มหัวให้ธร
3
ธีร์(พอ.)
ฝากภารกิจนั้นด้วย//จิบชา
ธีร์(พอ.)
อย่าให้โดนจับได้ล่ะ ฉันไม่ประกันตัวเหมือนรอบที่เเล้วด้วยนะ//วางเเก้วลง
ธีร์(พอ.)
ปลอมตัวเนียนเหมือนกันนิ//มองฮัน
ฮัน(นอ.)
หมายถึงอะไรหรอครับ??
ธีร์(พอ.)
ก็ที่นายปลอมตัวทุกวันนี้ไง
ฮัน(นอ.)
//ลุกเเละเดินไปหาธีร์
ฮัน(นอ.):ร่างจริง
คุณรู้ได้ยังไง
ธีร์(พอ.)
วันที่ฉันเข้าไปห้องนาย
ฮัน(นอ.):ร่างจริง
คุณเห็นผมจริงๆสินะ
ธีร์(พอ.)
ถ้านายทำภารกิจนี้ล้มเหลวอีกครั้ง
ธีร์(พอ.)
นายจะไม่มีวันเห็นพวกฉันอีก
ธีร์(พอ.)
ไปใส่หน้ากากเเล้วกลับมาอีก5นาที
ธีร์(พอ.)
เครื่องบินจะลงเเล้ว
ฮัน(นอ.):ร่างจริง
ครับ//เดินหยิบหน้ากากไปห้องน้ำ
ผู้โดยสารโปรดทราบ ขณะนี้เครื่องบินมีปัญญาเกิดขึ้น เราจะลงจอดที่รัสเซีย
ธีร์(พอ.)
เเจ้งข่าวร้ายเขาเเล้วสิ
ฮัน(นอ.)
เครื่องบินยังไม่ลงอีกหรอครับ?
ธีร์(พอ.)
เราต้องลงที่รัสเซีย
ธีร์(พอ.)
ภารกิจนายอยู่ที่นั้นถูกไหม
ธีร์(พอ.)
เเต่นายต้องเดินทางไปอีกจนจะถึงท่าเรือ
?:ยิงได้ไม่ต้องกลัวมันตาย
ฮัน(นอ.)
//ขึ้นบันไดดานฟ้า
ฮัน(นอ.)
เสร็จเเล้วสิ//ว่ายน้ำต่อ
ฮัน(นอ.)
(เหมือนจะ..หมด เเร-)
สายลับได้จมลงก้นทะเลอย่างช้าๆ
ฮัน(นอ.)
(หือ-ใครมาช่วยกัน...)
ธีร์(พอ.)
เดียวฉันเรียกหมอให้
หมอ:คนไข้อยู่พักฟื้นสัก3-4วันก็หายเเล้วค่ะ
ธีร์(พอ.)
เกือบตายเเล้วไหม//ปลอกเเอปเปิ้ล
ฮัน(นอ.)
//พูดไม่ได้เสียงไม่มี
ฮัน(นอ.)
คุณ-ช่.ว-ย ผม---เเค่กๆ
ธีร์(พอ.)
ไม่ต้องพูดเถอะ พักไปก่อน
ธีร์(พอ.)
รอดมาได้ก็ดีเเล้ว
ธีร์(พอ.)
//ยื่นจานเเอปเปิ้ลให้ฮัน
ฮัน(นอ.)
//หยิบเเอปเปิ้ลกิน
ธีร์(พอ.)
ฉันมีงานต้องทำอีก พักไปก่อน
ธีร์(พอ.)
อย่าถอดหน้ากากเด็ดขาดนะ//กระซิบข้างหูฮัน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
