ฉันจะเปลี่ยนตนเองให้เป็นคนดีให้ได้
การได้เจอกันของเพื่อนรัก
มิเรเนะ ซากุริ
ประวัติศาสตร์เรื่องของอาณาจักรข้าสนุกจัง
มิเรเนะ ซากุริ
สวัสดีคะทุกคนฉันมิเรเนะ ซากุริ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะคะ
มิเรเนะ ซากุริ
ทุกคนคะฉันเคยทำผิดผ่านอย่างใหญ่หลวงมากจนตนเองตายคะ
มิเรเนะ ซากุริ
ซึ่งคือฉันในตอนนั้นเป็นคนที่อยากได้รับความรักจากผู้เป็นพ่อแต่ท่านกับรักแต่น้องชายของฉันทั้ง5คนฉันมีพี่สาวที่เข้าใจฉันอยู่8คนคะ
มิเรเนะ ซากุริ
เวลาฉันเสียใจหรือสิ้นหวังก็มีพี่สาวเนี่ยแหละคะที่คอยให้กำลังใจและไม่ทิ้งฉัน
มิเรเนะ ซากุริ
ฉันนั้นตอนนั้นเสียใจมากว่าทำไมท่านพ่อถึงรักแต่น้องชายฉันทำไมไม่รักฉันบ้างจนฉันค่อยเกลียดน้องชายของฉันมากขึ้นเรื่อยจนไปถึงการแกล้งน้องชายของฉันตอนนั้นฉันคิดว่าถ้าทำแบบนั้นท่านพ่อต้องสนใจฉันแน่นอนแต่ไม่ใช้เลยท่านยิ่งเกลียดฉันและขังฉันไว้ในห้องจนฉันโตเป็นสาวและได้ไปงานเต้นรำและไปเจอกับใครบางคนคะทุกคน
มิเรเนะ ซากุริ
คนนั้นก็คือรักแรกของฉันเองคะ
มิเรเนะ ซากุริ
เข้ามีชื่อว่า ธีออน ฟรีดคะ
มิเรเนะ ซากุริ
ซึ้งเขาเป็นคนที่ช่วยฉันจากการที่ไม่มีคู่เต้นรําคะและเป็นคนที่ฉันชอบมากจนฉันอยากรู้จักเขาเลยได้เดินทางไปที่อาณาจักรอูเวร่าจนได้ไปเจอกับเจ้าหญิงแห่งอาณาจักรนั้นฉันเลยเข้าไปทักทายเธอแล้วได้รู้ว่าเธอชื่อ โดโรเธีย มิลาแนร์คะ
มิเรเนะ ซากุริ
ฉันก็ได้อยู่กับเธอไปเรื่อยจนถึงวันที่ฉันต้องกลับหลังจากนั้นพวกเราก็ได้มาเจอกันอีกครั้งตอนที่ฉันและเธอได้ขึ้นครองราชย์แล้วฉันเป็นมหาราชินีส่วนเธอเป็นทรราชฉันและเธอใช้ชีวิตด้วยกันแล้วพวกเราก็ชอบคนเดียวกันหลังจากนั้นพวกเราก็แตกหักกันและฉันก็ได้รู้ข่าวร้ายว่าเพื่อนสมัยเด็กของฉันที่ชื่อว่า เดเลวีน จูเลีย ได้ตายแล้วตอนนั้นฉันเสียใจมากเลยเดินทางไปที่อาณาจักรอูเวร่าเพื่อไปถามเธอว่าทำไปทำไมตอนนั้นฉันกับเขาก็ได้เจอกันอีกครั้งซึ้งตอนนั้นฉันกับเขาก็ได้พูดพร้อมกันว่าทำไปทำไมฉันเลยบอกนางว่าฉันคิดผิดสินะที่ให้เธอมาเป็นเพื่อนแล้วเธอก็ได้ทำลายจิตใจฉันไปจนหมดแล้วฉันกับเขาเคยเป็นเพื่อนกันตอนเด็กและเวลาที่เขาทุกฉันก็เป็นคนที่เขียนจดหมายคุยกับเขาตลอดจนฉันมีความสุดมากฉันก็เลยส่งไปหาเพื่อนรักสมัยเด็กของฉันด้วยจนวันที่เพื่อนรักสมัยเด็กของฉันได้ตายฉันเห็นรักแรกของฉันผูกคอตายจนฉันกลัวจนพูดไม่ออกและฉันก็ถูกประหารชีวิตต่อคะ
มิเรเนะ ซากุริ
ซึ้งฉันไม่อยากมีจุดจบแบบนั้นอีกเลยจะบอกว่าฉันที่ได้ย้อนเวลากลับมาแก้ไขสิ่งที่ผิดผลาดในอดีตนี้ฉันจะเป็นคนดีให้ได้เลยคะฉันจะทดแทนสิ่ฃที่ฉันทำไม่ดีมากลงไปทั้งหมดเองคะ
มิเรเนะ ซากุริ
อ่านหนังสือต่อดีกว่า
พี่ซากุริไปเล่นกันเถอะครับ
มิเรเนะ ซากุริ
(ซึ้งเสียงนั้นก็คือน้องชายฉันที่ฉันเป็นคนฆ่าตายด้วยมือของตนเองมาอยู่ตรงหน้าค่ะฉันไม่ชอบที่เขาโง่เง่าและเอาแต่ยิ้มตลอดเวลาถ้าเขาจะมาเป็นมหาราชาที่ดีควรจะต้องอ่านหนังสือสิไม่ใช่วันเอาแต่เล่นสนุกอยู่ตลอดเลย)//ยิ้มหวาน
มิเรเนะ ซากุริ
(แต่เห็นอย่างงั้นก่อนที่ฉันจะได้โอกาสแบบนี้ฉันต้องนั้นนะรักน้องชายฉันมากเลยนะค่ะจนอยากให้น้องมีความสุขมากฉันดูแลน้องชายของฉันตั้งแต่เด็กก็ต้องผูกพันอยู่แล้วใช้ไหมละค่ะซึ้งตอนนั้นฉันได้ฆ่าน้องชายสุดที่รักของตนเองด้วยมือคู่นั้นซึ้งตอนนั้นฉันพูดกับน้องชายว่าทำไมท่านถึงได้ทุกอย่างไปแต่ฉันกับทำไมไม่ได้เลยท่านมีความสุดแต่ฉันกับต้องกลายมาเป็นคนที่ไร้ตำแหน่งจนฉันร้องให้ตลอดเวลาแต่ท่านก็ไม่สนใจเพราะงั้นท่านไปตายซะเถอะฉันได้แทงไปลึกจนเลือดของน้องชายฉันไหลออกมาเยอะมากตอนนั้นน้องชายฉันพูดว่าพี่อย่าเสียใจเลยนะครับผมไม่เจ็บตอนนั้นฉันได้สติกลับมาและรีบรับตัวน้องชายสุดที่รักของฉันไว้)
มิเรเนะ ซากุริ
(แต่ก็ไม่ทันน้องชายของฉันได้สิ้นใจไปแล้วตอนนั้นฉันกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดและพูดกับน้องชายว่าพี่ขอโทษนะที่พี่ทำน้องชายพี่ตายพี่ไม่หน้าทำเลยถ้าพี่มีโอกาสอีกครั้งพี่จะไม่ทำแบบนี้อีกและจะเป็นคนดีให้น้องชายพี่แน่นอน)
มิเรเนะ ซากุริ
(และฉันก็ได้โอกาสนั้นมาฉันจะไม่เกลียดน้องชายฉันแน่นอนคะ)
แอดผู้หน้าสงสาร
ขอจบแค่นี้ก่อนนะค่ะพอดีแอดจะต้องแต่งตัวไปโรงเรียนแล้วเพราะงั้นทุกคนไปเจอกันวันศุกนะค่ะส่วนอิรุมะ กับ มายฮีโร่แอดไม่ค่อยว่างอัปเลยจะไปอัปวันปิดเทอมค่ะเพราะอีก3อาทิตแอดจะต้องสอบแล้วทุกคนเป็นกำลังใจให้แอดด้วยนะค่ะและแอดจะต้องเครียงานของแอดอีกเยอะเลยค่ะเพราะงั้นแอดจะเครียให้เสร็จนะค่ะและมาอัปให้ทุกคนนะค่ะ
แอดผู้หน้าสงสาร
ถ้างั้นไว้เจอกันนะค่ะ
การเจอกันของน้องชายสุดที่รักและเพื่อนเก่า(หรือก็คือการเล่าอดีต)
มิเรเนะ อาเธอร์ (น้องชายแท้)
พี่ครับ
มิเรเนะ เอเดน (น้องชายแท้)
ทำอะไรอยู่หรอครับ
มิเรเนะ เอเดรียน (น้องชายแท้)
อ่านหนังสือของอาณาจักรอยู่หรือเปล่าครับ
มิเรเนะ อลัน (น้องชายแท้)
ดูพี่มีความสุขจังนะครับ
มิเรเนะ อเล็กซ์ (น้องชายแท้)
ใช่ผมเองก็อยากอ่านด้วยครับ
มิเรเนะ ซากุริ
(นี่แหละน้องชายสุดที่รักของฉันเองพวกเขาชอบเขามาหาฉันตลอดขนาดฉันรังแกพวกเขาก็ยังจะคุยและเล่นกับฉันอยู่คะ)

มิเรเนะ ซากุริ
(น้องชายคนที่หนึ่งของฉันเป็นคนที่ฉลาดมากและเป็นคนที่ฉันรักมากที่สุดซึ้งมีชื่อ มิเรเนะ เอเดรียนค่ะน้องเอเดรียนเป็นน้องชายสุดรักสุดหวงของฉันเองค่ะส่วนน้องชายคนที่สองเป็นคนเงียบแต่ฉลาดมากแถมเป็นอัจฉริยะที่อายุน้อยที่สุดด้วยนะค่ะมีชื่อว่า มิเรเนะ อเล็กซ์เป็นน้องชายที่ฉันทั้งรักทั้งหวงเหมือนกันค่ะส่วนน้องชายคนที่สามเป็นคนเยื่อหยิ่งแต่เป็นคนที่ฉลาดด้านการต่อสู้และทุกอย่างหมดเลยไม่เว้นแม้แต่วิชาแห่งแสงก็ได้คะแนนเต็มตลอดเลยเป็นน้องชายหัวแก้วหัวแหวนของฉันเองแหละค่ะและน้องชายคนที่สี่เป็นคนอ่อนโยนใจดีแต่เวลาเอาจริงเรื่องการเรียนการต่อสู่ต้องยกให้น้องชายของฉันเลยละค่ะเข้าดูเท่และหน้าเกรงขามมากเลยนะค่ะมีชื่อว่า มิเรเนะ อลันกันค่ะส่วนน้องคนที่ห้าเป็นคนสุดท้องแต่เป็นเรื่องการเมืองการปกครองหรือเรื่องที่เกี่ยวกับการเรียนเชื่อน้องชายของฉันคนนี้ได้เลยว่าแผ่นการเมืองการปกครองได้ดีกว่าคนอื่นแถวยังไม่อ่อนข้อให้ใครเลยด้วยเป็นตัวอย่างที่ดีให้ประชาชนได้เลยละค่ะเรียกได้ว่าเป็นคนที่สมบูรณ์แบบหมดทุกอย่างแถวทุกคนที่เป็นน้องชายฉันทั้งหมดสมบูรณ์แบบมีชื่อว่ามิเรเนะเอเดนเพราะแบบนี้ไงค่ะ ฉันถึงอิจฉาและโกรธที่ตนเองไม่ได้รับความรักมากกว่าน้องแต่ครั้งนี้ฉันจะไม่ทำผิดอีกแล้วค่ะ)
มิเรเนะ ซากุริ
ก็เปล่าหรอกค่ะน้องรักพี่แค่มาอ่านหนังสือเพื่อพักผ่อนสมองให้ปลอดโปร่งเข้าไว้นะค่ะแต่ทางที่ดีน้องพี่ควรจะไปอ่านหนังสือบ้างนะค่ะ
มิเรเนะ อาเธอร์ (น้องชายแท้)
พี่พักผ่อนบ้างเถอะครับ
มิเรเนะ เอเดน (น้องชายแท้)
ใช้พวกผมเป็นห่วงพี่นะครับ
มิเรเนะ เอเดรียน (น้องชายแท้)
ออกไปเล่นสนุกบ้างก็ดีนะครับจะได้มีเพื่อนและได้ยิ้มหรือหัวเราะบ้างไงครับ
มิเรเนะ อลัน (น้องชายแท้)
พวกเราอย่างเห็นพี่มีความสุขนะครับ
มิเรเนะ อเล็กซ์ (น้องชายแท้)
เพราะงั้นออกไปเล่นข้างนอกนะครับ
มิเรเนะ ซากุริ
เฮ้อน้องพี่เนี่ยก็นะแต่พี่อยากอ่านหนังสือนี้น่า
มิเรเนะ อาเธอร์ (น้องชายแท้)
แต่พี่ครับ
น้องชายทั้งหมด:ผมอยากออกไปเล่นกับพี่นิครับ
มิเรเนะ ซากุริ
(อันที่จริงฉันมีพี่ชายด้วยนะค่ะพี่ชายแท้9คน พี่ชายไม่แท้15คนค่ะแต่พวกพี่ไปเรียนยังไม่กลับเลยไม่ได้เจอกันเลยค่ะ)
มิเรเนะ ซากุริ
(ฉันเคยเจอพี่ชายตอนไปงานเต้นรำแค่ครั้งเดียวหลังจากนั้นก็ไม่เคยเจอเลยเพราะพี่ฉันเห็นตอนที่ฉันฆ่าน้องชายด้วยมือของฉันเองพวกพี่เลยเกลียดฉันแต่ที่พี่ฉันทุกคนรักฉันมากแต่กลับไปเข้าข้างน้องชายมากกว่าฉันค่ะ)
คนรับใช้
ทำแบบนั้นไม่ได้นะเพคะฝ่าบาทเจ้าหญิงซากุริกำลังเรียนอยู่นะเพคะ
คนรับใช้
อย่าไปรบกวนเวลาเรียนของเจ้าหญิงซากุริเลยดีกว่านะเพคะ
คนรับใช้
เอ๊ะ เจ้าหญิงของพวกเราอ่านถึงประวัติศาสตร์มิเรเนะแล้วอย่างงั้นหรอเพคะสุดยอดมากเลยนะเพคะ
คนรับใช้
ขอหม่อมฉันอ่านด้วยได้ไหมเพคะหม่อมฉันอยากรู้เรื่องอัญมญีที่สถิตของมหาราชินีจิตวิญญาณแห่งฤดูกาลซากุระนะเพคะ
คนรับใช้
เจ้าหญิงซากุริทรงทราบหรือเปล่าเพคะเขาเล่ากันมาว่าอัญมญีที่สถิตของมหาราชินีแห่งฤดูกาลซากุระที่จักรพรรดิ์ดีนีพระองค์แรกที่เคยครอบครองได้หายไปในยุคเซเลนี้นะเพคะ
มิเรเนะ ซากุริ
คือแม่นมจำผิดแล้วละค่ะอัญมณีหายไปตอนยุคมินาเซะต่างหากละคะ
มิเรเนะ ซากุริ
ยุคเซเลนี้กับมินาเซะห่างกันเป็นล้านปีเลยนะคะ
คนรับใช้
เอ๊ะอย่างงั้นหรอเพคะ
คนรับใช้
ว้าวจริงด้วยนะเพคะ
คนรับใช้
เจ้าหญิงซากุริทรงจำชื่ออาณาจักรและจำอย่างอื่นได้ด้วยหรอเพคะทรงจำพระราชพศาวลีของราชวงมิเรเนะได้หมดเลยหรอเพคะเจ้าหญิงซากุริทรงอัจฉริยะที่อายุน้อยและเก่งที่สุดในจักรวารเลยละเพค่ะ
มิเรเนะ ซากุริ
(เอ๊ะ หรือว่าฉันต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้ดีละค่ะเพราะฉันไม่อยากเป็นที่สะดุดตาหรือโดดเด่นกว่าใครเลยนะคะก็แค่อ่านเอาไว้เพื่อจะได้ดูแลอาณาจักรให้ดีกว่านี้แค่นั้นเองนะคะ)
คนรับใช้
สงสัยฉันคงต้องกราบทูลองค์จักรพรรดิและมหาราชินีซะหน่อยแล้วละเพคะพวกท่านทั้ง2ต้องชมเจ้าหญิงซากุริของหม่อมฉันแน่นอนเลยเพคะ
มิเรเนะ ซากุริ
ไม่ต้องไปกราบทูลท่านพ่อท่านแม่หรอกค่ะ
มิเรเนะ ซากุริ
(มหาราชาเซเลน มิเรเนะ และมหาราชินีลูซี่ มิเรเนะ แต่เขาไม่ใช่แม่ของข้าหรอกคะแต่เป็นสนมที่ท่านพ่อเอาเข้ามาคะส่วนแม่ของข้ายังไม่สิ้นพระชนม์คะท่านยังอยู่ที่นี่แต่มีแค่ฉันที่รู้เพราะฉันเนี่ยแหละคะที่ช่วยท่านแม่จากการที่จะถูกประหารชีวิตค่ะซึ้งท่านแม่ข้ายังเป็นมหาราชินีอยู่คะซึ้งท่านแม่มีพระนามว่า มหาราชินีเซริโนะ มิเรเนะคะ ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนที่ทำให้ฉันเกลียดมากเพราะเป็นต้นเหตุที่ทำให้ท่านแม่ของข้าต้องตายนางเป็นชู้กับท่านพ่อแต่ที่จริงข้าพึ่งรู้ว่าที่จริงแล้วนางใช้พลังความมืดประผสมกับยาเสน่ห์ให้ปนเปกันเพื่อที่จะควบคุมท่านพ่อให้รักให้หลงจนสุดท้ายก็ฆ่าท่านแม่ของข้าคะแต่ข้าจะช่วยท่านพ่อถึงท่านจะไม่รักข้าเลยก็เถอะแต่ยังไงท่านพ่อก็เป็นพ่อของข้าในถานะลูกก็ต้องช่วยพ่อตนเองอยู่แล้วไม่ใช่หรอคะ)
มิเรเนะ ซากุริ
(ฉันไม่อยากไปเจอหน้าสนมกับท่านพ่ออยู่ด้วยกันเพราะฉันเกลียดนางมากที่ทำให้ท่านแม่ที่ข้ารักมากที่สุดในชีวิตต้องตายตอนที่ท่านแม่ตายฉันเครียดแค้นนางมากที่ทำท่านแม่ของข้าแบบนั้นที่จริงนางไม่มีสิทธิ์ที่จะทำแบบนั้นด้วยซํ้าแต่ที่ทำได้เพราะท่านพ่อของข้าเข้าข้างนางข้าเลยไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากกลับเข้าห้องไปร้องให้ในนั้นทั้งวันทั้งคืนไม่ได้หลับได้นอนเลยค่ะเพราะเสียใจมากที่นางทำแบบนั้นแต่ฉันกลับช่วยอะไรท่านแม่ไม่ได้เลยต้องที่ท่านแม่โดนประหารหัวใจฉันเหมือนจะแตกเป็นเสี่ยงเมื่อเห็นท่านแม่ที่เป็นคนสำคัญที่สุดในชีวิตฉันตายไปหัวใจฉันแตกเป็นเสี่ยงตอนนั้นฉันคิดว่าในเมื่อนางฆ่าคนสำคัญที่สุดในชีวิตฉันไปนางก็ต้องสูญเสียมากกว่าที่ข้าสูญเสียข้าเจ็บแต่นางกลับมีความสุดข้ากับนางตายเป็นตายฟันเป็นฟันฉันจะฆ่าเธอให้ได้ฉันเจ็บแต่เธอต้องเจ็บมากกว่าฉันร้อยเท่าล้านเท่ากลับสิ่งที่เธอทำลงไปคะฉันจะรอดูวันที่เธอได้ตายด้วยนํ้ามือฉันนะคะครั้งนี้ฉันจะปกป้องทุกคนและท่านแม่ให้ได้เลยคะเพราะงั้นฉันไม่ยอมให้แผนของนางสำเร็จหรอกคะเพราะฉันจะเป็นคนขัดขวางนางไม่ให้ได้ทำตามแผ่นหรอกคะ)
มิเรเนะ ซากุริ
(แต่สำหรับฉันคำว่าท่านพ่ออาจจะเป็นคำที่พูดได้ยากมากเลยละคะเพราะเป็นคำที่ไม่คุ้นเคยเลยคะเพราะเสด็จพ่อมักชอบให้เรียกว่าว่าฝ่าบาทหรือนายท่านแค่นั้นไม่เคยให้เรียกคำว่าท่านพ่อเลยคะ)
มิเรเนะ ซากุริ
(ไม่ใช่สิต้องเรียกว่าผู้ชายคนนั้นไม่ใช้ท่านพ่อข้าเพราะเขาทำให้ท่านแม่เสียใจแต่ฉันกลับคิดว่าก็ตระกูลเรามีมหาราชินีจิตวิญญาณแห่งฤดูกาลซากุระอยู่ด้วยไม่ใช้หรอคะแถวตระกูลเราเป็นอันดับ1ที่สามารถควบคุมมหาราชินีจิตวิญญาณแห่งฤดูกาลซากุระได้ตามใจชอบแล้วทำไมไม่ใช้ในการชำระล้างสิ่งที่ไม่ดีออกไปละคะ)
มิเรเนะ ซากุริ
(แบบนั้นไม่ดีกว่าหรอคะ)
มิเรเนะ ซากุริ
(ถึงที่จริงหลังจากฉันตายก็ได้กลับมาอีกครั้งซึ้งฉันรู้ความจริงแล้วคะว่าท่านพ่อนอกใจท่านแม่ไปรักกลับนางสนมตั้งแต่แต่งงานมาตอนแรกท่านพ่อรักท่านแม่แต่หลักจากนั้นก็เริ่มเบื่อเลยไปนอกใจท่านแม่ไปคบหากับนางสนมและหลอกพวกเรามาโดยตลอดว่าไม่ได้รักทั้งๆที่ทั้งรักทั้งหลงนางขนาดนั้นทำไมไม่หย่ากับท่านแม่และไปแต่งงานกับนางเลยละคะซึ้งนั้นก็เพราะว่าตระกูลของท่านแม่เป็นตระกูลอันดับ1เหมือนกันแถวมีประโยชน์กับราชวงค์ของทั้งสองตระกูลเลยยังไม่ฟ้องหย่าคะ)
มิเรเนะ ซากุริ
(แถมที่ฉันแค้นมากเลยก็คือนางคนนั้นฆ่าเพื่อนสาวสุดที่รักของฉันทั้ง2คนที่ชื่อ มิเซเนะ เซเวีย และมิราเนะ เวเทียคะซึ่งฉันย้อนเวลากลับมาครั้งจะต้องช่วยชีวิตของทั้งสองคนให้หลุดผลจากลูซี่ให้ได้เลยคะฉันจะเป็นคนเปลี่ยนแปลงทุกอย่างเองเพื่อเพื่อนสาวสุดที่รักของฉันทั้งสองคนคะส่วนฉันมีชื่อว่ามิเรเนะ ซากุรินะคะคือทุกคนที่นี่เขารู้ว่าฉันชื่อนี้คะแต่เป็นคำสั่งของยัยลูซี่ทำให้ทุกคนเอาชื่อของเพื่อนสาวฉันทั้งสองคนมาแทนคะ )
มิเรเนะ ซากุริ
(แต่ที่ทุกคนเรียกฉันว่าเซเวียเพราะว่าฉันจะเป็นคนไปสืบหาความจริงพร้อมกับทวงความยุติธรรมคืนมาและช่วยท่านแม่ให้หลุดพ้นจากนางลูซี่คะถึงที่ฉันจะแอบไปห้องของเสด็จพ่อแล้วไปรู้บางอย่างมาว่าเสร็จพ่อแกล้งทำมาเป็นหลงรักนางหัวปักหัวปำเพื่อที่จะเอาหลังฐานทั้งหมดว่าเธอมีผู้อยู่เบื้องหลังทุกอย่างและเลือกทำเรื่องผิดกฎหมายทั้งหมดรึเปล่าก็เถอะนะคะแต่ว่าฉันจะแสดงช่วยเสร็จพ่อละกันนะคะเพื่อที่จะไม่เกิดเหตุการซํ้ารอยเหมือนตอนที่ฉันอย่างเป็นมหาราชินีละนะคะ)
ขอจบเพียงเท่านี้ก่อนนะคะทุกคนเพราะเนื้อเรื่องต่อไปของแอดจะอัพให้วันพรุ่งนี้นะคะแต่อาจจะถึงวันพฤหัสบดีเลยก็ได้เพราะแอดจะเขียนประมาณ9000คำคะทุกคนช่วงนี้แอดจะพยายามอัปให้นะคะแต่อาจจะช้าเพราะแอดจะต้องอ่านหนังสือและส่งงานครูให้ครบไม่งั้นแอดไม่ได้หยุดยาวแน่นอนเลยคะ
ไว้เจอกันพรุ่งอีกวันนึงนะคะ
การได้เจอกับท่านพ่อ
มิเรเนะ ซากุริ
(ทำไมข้าในตอนนั้นต้องเรียกร้องความสนใจจากเขาคนที่เป็นพ่อด้วยนะทั้งที่เขาก็ไม่เคยสนใจหรือรักฉันเลยมีแค่ท่านแม่ที่รักฉันมากคอยปลอบฉันเวลาเสียใจหรือร้องให้อยู่แต่เพราะฉันอยากให้ท่านพ่อมอบความรักให้ฉันบ้างฉันพยายามที่จะเรียกร้องความสนใจต่อเขามาตลอดข้าบอกว่าตนเองเก่งแค่ไหนหรือทำทุกทางเพื่อให้เขามาสนใจแต่สุดท้ายเขาก็รักแต่น้องชายของฉันก็ใช้สิน้องยิ้มหัวเราะและมีความสุขตลอดและกินข้าวกับท่านพ่อมีคำพูดมากมายที่จะพูดให้พ่อฟังส่วนฉันทำไมถึงไม่ได้ความรักเหมือนกับเอเดรียนและอเล็กอลันกับเอเดนบ้างเลยที่วันๆเอาแต่อ่านหนังสือเล่นสนุกและสร้างแต่ความรำคาญมาให้
มากกว่าข้าละคะ)
มิเรเนะ ซากุริ
(แล้วฉันก็คิดว่าทำไมฉันที่พยายามมาโดยตลอดถึงไม่ได้รับความรักจากท่านพ่อเลยละคะ)
มิเรเนะ ซากุริ
(หรือเป็นเพราะว่าข้าไม่ได้ถูกเลือกให้เป็นมหาราชินีงั้นทั้งที่ฉันมีพลังมหาราชินีจิตวิญญาณแห่งฤดูกาลซากุระที่เป็นพลังมหาราชินีจิตวิญญาณที่หายากแถมยังเป็นพลังมหาราชินีจิตวิญญาณอันดับ1ที่ไม่เคยมีใครได้ครอบครองนะหรอคะคนที่เคยได้ครอบครองมีน้อยมากซึ้ง1ในนั้นก็คือข้าแต่ทำไมข้าที่พยายามแสดงให้เขาเห็นถึงกับไม่ได้ความรักเท่ากับน้องข้าละคะ)
มิเรเนะ ซากุริ
(ตอนนั้นข้า เอเดรียน อเล็กซ์ อลันและเอเดน ฉันเกลียดเจ้า เกลียด เกลียด เกลียด เกลียด ตอนนั้นเลยหาทุกวิถีทางรังแกน้องชายฉันทุกอย่างและพึงพอใจมากที่ได้ทำให้รอยยิ้มเสียงหัวเราะแม้แต่ความสุขของเขาหายไปแต่สุดท้ายฉันก็โดนลงโทษให้ขังตนเองอยู่ในห้องตลอด2ปีข้ากับเขาก็ยิ่งแย่ลงไปเลยแม้ข้าจะพยายามเท่าไหร่ข้าก็ยิ่งทำแบบนั้นตลอดความสัมพันธ์ระหว่างข้ากับท่านพ่อก็ยิ่งเลวร้ายมากลงไปโดยไม่มีที่สิ้นสุด)
มิเรเนะ ซากุริ
(แต่สิ่งนึงที่ข้าจะต้องทำให้ได้ก็คือการได้รับการปฎิบัติที่สมกับเป็นมหาราชินีของอาณาจักรแห่งนี้ถึงที่จริงจะไม่มีใครสนใจฉันเลยก็เถอะแต่สิ่งที่หน้ารําคาญมากที่สุดเลยก็คือน้องชายของฉันทั้งหมดเนี่ยแหละคะ)มองน้องชายทั้งหมดนั่งอ่านหนังสืออยู่
มิเรเนะ อาเธอร์ (น้องชายแท้)
พี่ครับทำอะไรอยู่นะครับ
มิเรเนะ เอเดน (น้องชายแท้)
เลิกอ่านแต่หนังสือแล้วมาเล่นกลับพวกเราจะไม่ดีกว่าหรอครับ
มิเรเนะ เอเดรียน (น้องชายแท้)
ผมเห็นด้วยนะครับพี่ทำไมถึงเอาแต่อ่านหนังสืออย่างเดียวเลยละครับ
มิเรเนะ อลัน (น้องชายแท้)
ใช่แล้วครับแทนที่จะไปอ่านหนังสือไปเที่ยวกับพวกผมไม่ดีกว่าหรอครับ
มิเรเนะ อเล็กซ์ (น้องชายแท้)
พวกผมคิดถึงพี่มากเลยนะครับ
มิเรเนะ ซากุริ
แต่ว่าพี่ไม่อยากออกไปไหนนะสิคะก็ในเมื่อไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกของพี่เลยสักคนนะสิคะตั้งแต่ที่ผู้หญิงคนนั้นเขามาท่านแม่ของพี่เป็นอะไรละคะโดนขังอยู่พี่ต้องทนเห็นแม่ตนเองเป็นแบบนั้นหรอคะ
มิเรเนะ อาเธอร์ (น้องชายแท้)
พี่ครับพวกเราขอโทษครับไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้นะครับ//เข้าไปเช็คน้ำตาให้พี่สาวตนเองแล้วมองผู้หญิงคนนั้น+ด้วยสายตาเย็นชาและหน้ากลัวมาก
มิเรเนะ อาเธอร์ (น้องชายแท้)
(ยัยผู้หญิงบ้านั้นกล้าดียังไงทำพี่สาวของข้าแบบนี้คงจะไม่รู้จักรคำว่า"มารยาทสินะสงสัยคงจะต้องสั่งสอนสักหน่อย)
มิเรเนะ เอเดน (น้องชายแท้)
(ยัยนั้นกล้าทำท่านพี่ของพวกเราร้องให้หนักขนาดนี้เลยงั้นหรอไม่มีวันยกโทษให้เด็ดขาดเลย)
มิเรเนะ เอเดรียน (น้องชายแท้)
(สงสัยคราวก่อนที่เราสั่งสอนไปโดยการทำให้ข้าหักแขนผลิกคงจะไม่พอสินะถึงได้ทำกับท่านพี่ของพวกเราขนาดนี้ต่อไปทำอะไรดีนะ)
มิเรเนะ อลัน (น้องชายแท้)
(คงที่กล้าทำพี่สาวเราก็เท่ากับลบหลู่เราสงสัยต่อไปคนต้องทำโทษให้หนักกว่านี้แล้วจะได้ไม่กล้าไปทำเรื่องที่เลวซามตํ่าช้าเช่นนั้นอีก)
มิเรเนะ อเล็กซ์ (น้องชายแท้)
(คงจะไม่รู้สินะว่าถ้าจะมีชีวิตอยู่ที่นี่ก็ต้องอย่าทำให้พี่สาวพวกเราต้องเจ็บมากแบบนี้สงสัยครั้งต้องไปคงจะต้องทำให้เดินไม่ได้ไปเลยดีไหมนะ)
น้องชายทั้งหมดค่อยดูเถอะครั้งต่อไปจะหนักมากกว่านี้แน่จำเอาไว้เลยยัยผู้หญิงชั่ว
คนรับใช้
เจ้าหญิงซากุริเพคะจะทรงเสด็จไปที่สวนดอกไม้หลังวังอีกไหมเพคะ
มิเรเนะ ซากุริ
เราไปนะคะว่าแต่แม่นมถามทำไมหรอคะ
คนรับใช้
พอดีว่าแม่นมอยากให้เจ้าหญิงซากุริไปนะเพคะ
มิเรเนะ ซากุริ
ได้สิคะถ้างั้นอ่านเสร็จตอนนี้ไปได้เลยสินะคะได้เลยคะถ้างั้นเราไปกันเลยดีกว่านะคะ//เธอรีบลุกแล้วเดินไปเก็บหนังสือเข้าชั้นให้เรียบร้อยแล้ว
คนรับใช้
ถ้างั้นเราไปกันเลยดีกว่านะเพคะเจ้าหญิงซากุริ//เธอกลางร่มกันแดดให้เจ้าหญิงซากุริ
มิเรเนะ ซากุริ
ถ้างั้นพี่ไปก่อนนะคะน้องชายของพี่
มิเรเนะ อาเธอร์ (น้องชายแท้)
ครับพี่ซากุริเดียวค่อยเจอกันตอนวันงานนะครับ
มิเรเนะ เอเดน (น้องชายแท้)
พวกผมจะรอพี่ซากุริจะต้องแต่งตัวสวยงามมากแน่นอนเลยครับ
มิเรเนะ เอเดรียน (น้องชายแท้)
ผมจะรอวันที่พี่ซากุริไปที่งานของพวกเรานะครับ
มิเรเนะ อลัน (น้องชายแท้)
ผมจะตั้งตารอนับวันนั้นที่พี่ซากุริจะใส่ชุดที่จะไปงานผมไม่ไหวแล้วละครับ
มิเรเนะ อเล็กซ์ (น้องชายแท้)
ผมจะเตรียมชุดที่เหมาะสมสำหรับวันงานของพวกผมไปให้พี่ซากุรินะครับ
น้องชายพูดพร้อมกัน:เพราะว่าพี่ซากุริของพวกเราจะสวยงามและเด่นที่สุดในงานเลยนะครับ
มิเรเนะ ซากุริ
จะถ้างั้นไปกันดีกว่านะคะแม่นมเดียวจะไปไม่ทันเอานะคะ//รีบเดินออกไปจากห้องสมุดทันที
คนรับใช้
เจ้าหญิงซากุริรอแม่นมด้วยคะ//แม่นมรีบวิ่งตามถือร่มกันแดดไปให้เจ้าหญิงซากุริ
ซากุริกับแม่นมก็ได้เดินมาเรื่อยจนมาถึงสวนหลังพระราชวังแล้วเดินเล่นแถวนั้นไปด้วยจนได้ยินเสียงทุ้มต่ำและเย็นชา
ซากุริและแม่นมหันไปทันทีแล้วก็พบว่าคนที่พูดนั้นคือท่านพ่อของเธอหรือฝ่าบาทนั้นเอง
มิเรเนะ เซเลน (ท่านพ่อของเหล่าพี่น้อง)
ก็คิดว่าใครกันแน่ที่กล้าโอหังมาบุญรุกสวนดอกไม้รักวังสุดรักสุดหวงของข้าที่แท้ก็เจ้านี้เอง//มองซากุริด้วยสายตารังเกียจ
คนรับใช้
ถวายบังคมเพคะฝ่าบาท//ถอดสายบัวทำความเคารพ
คนรับใช้
ส่วนท่านผู้นั้นที่ฝ่าบาททรงพูดถึงคือลูกสาวของฝ่าบาทกับมหาราชินีเซริโนะเพคะเธอมีนามว่า มิเรเนะ ซากุริเพคะ//พูดชมเชยเจ้าหญิงของตน
มิเรเนะ เซเลน (ท่านพ่อของเหล่าพี่น้อง)
เอ๊ะที่แท้ก็ลูกสาวของเซริโนะที่รักของเราสินะสวยขึ้นเยอะมากเลยนะเจ้านะ(สวยเหมือนแม่เจ้าไม่มีผิดเลยนะซากุริลูกรักของพ่อ)//นํ้าเสียงอ่อนโยนขึ้นเมื่อพูดถึงเซริโนะ
มิเรเนะ ซากุริ
ขอพระทัยเพคะเสร็จพ่อว่าแต่เสด็จพ่อมาทำอะไรที่นี่หรือเพคะลูกมาชมสวนดอกไม้ของท่านแม่ไม่คิดว่าจะเจอเสด็จพ่อนะเพคะ//เธอพูดอย่างสุภาพเรียบร้อยสมเป็นคุณสตรี
มิเรเนะ เซเลน (ท่านพ่อของเหล่าพี่น้อง)
เราได้ยินแม่นมของเจ้าพูดว่าเจ้าเป็นอัฉริยะที่สามารถอ่านหนังสือของจักรวัถุเราได้ทุกอย่างเลยมาดูว่าเจ้าจะเป็นอัฉริยะที่เก่งที่สุดตามที่แม่นมเจ้าพูดรึเปล่าละ(เสียดายจังคิดว่าซากุริลูกสาวสุดที่รักของข้าจะมากอดและพูดคำว่าท่านพ่อเหมือนตอนเด็กแท้เจ้าหญิงน้อยของพ่อเปลี่ยนไปแล้วสินะเฮ้อเราไม่หน้าปากไม่ตรงกับใจเลยไม่งั้นเจ้าหญิงน้อยของพ่อคงจะมีความสุดมากไปแล้ว//ทำหน้าด้วยความสนใจซากุริ+และเอ็นดูลูกสาวสุดที่รัก
มิเรเนะ ซากุริ
ได้เลยเพคะเสด็จพ่อจะทรงถามอะไรลูกละเพคะเชิญถามมาได้เลยเพคะเสด็จพ่อลูกจะตอบตามที่ลูกรู้นะเพคะ//สงบเสงี่ยมเรียบร้อยอย่างผ้าพับไว้
มิเรเนะ เซเลน (ท่านพ่อของเหล่าพี่น้อง)
ถ้างั้นเจ้าก็จงต้องมาซะว่าจักรวัตถุเรามีพลังกี้แบบและแต่ละอย่างทำหน้าที่อย่างไรบ้างเช่นเวทมนแห่งแสงสว่างและความมืดมีกี้ประเภคแล้วพลังมีทั้งหมดเท่าไหร่//มองด้วยความเป็นหวงลูกสาวสุดที่รัก+แต่เก็บอาการไม่ให้รู้โดยทำหน้านิ่ง

มิเรเนะ ซากุริ
เพคะเสด็จพ่ออาณาจักรเรามีพลังอยู่15อย่างได้แก่ พลังแห่งกาลเวลา พลังแห่งบทเพลง พลังแห่งการสร้างสรรค์ พลังแห่งเทคโนโลยี พลังศักดิ์สิทธิ์ พลังแห่งภูตแฟรี่ พลังต่างมิติ พลังแห่งจักรวาล พลังแห่งดวงดาว พลังมหาราชินีแห่งจิตวิญญาณซากุระ พลังแห่งการชำระล้าง พลังแห่งการรักษา พลังแห่งการทำนาย พลังแห่งการอวยพร พลังแห่งแสงสว่างแยกเป็น10 ได้แก่ พลังรักแห่งการรักษา พลังแห่งการชำระล้าง พลังแห่งดวงดาว พลังศักดิ์สิทธิ์ พลังแห่งกาลเวลา พลังแห่งการสร้างสรรค์ พลังแห่งภูตแฟรี่พลังแห่งบทเพลง พลังแห่งการอวยพร พลังแห่งความมืดและแสงสว่างรวมกัน22อย่างได้แก่ พลังแห่งต่างมิติ พลังแห่งภาพมายา พลังสเน่ห์ พลังแห่งจักรวาล พลังแห่งเทคโนโลยี พลังแห่งการทำนาย พลังมหาราชินีแห่งจิตวิญญาณซากุระ พลังแห่งสายรุ่นเป็นพลังที่หายากมีอยู่คือพลังแห่งภูต พลังฝีนิกซ์ พลังแห่งจักรวาลของเหล่าดวงดาวทั้งปวง พลังแห่งการรักษาพลังแห่งบทเพลง พลังศักดิ์สิทธิ์ พลังแห่งการอวยพร พลังแห่งมหาราชินีแห่งจักรวาลดวงดาวฟีนิกซ์กาแล็คซี่สีรุ้งทั้งปวง พลังแห่งการสร้างสรรค์ พลังมหาราชินีแห่งจิตวิญญาณฤดูกาลซากุระ พลังแห่งดวงดาว พลังแห่งภูตแฟรี่ และพลังแห่งการชำระล้างคะ
มิเรเนะ เซเลน (ท่านพ่อของเหล่าพี่น้อง)
//อึ้งหนักมาก+ก่อนจะยิ้มออกมา
มิเรเนะ เซเลน (ท่านพ่อของเหล่าพี่น้อง)
เจ้าเป็นอัจฉริยะอันดับ1ที่เก่งที่สุดตามที่แม่นมสาวใช้แล้วเหล่าคุณครูที่ข้าจ้างไปสอนเจ้าทั้งหมดว่าเอาไว้จริงเจ้าฉลาดมากขนาดนี้เดียวข้าจะจัดงานแต่งตั้งคนที่จะเป็นมหาราชินีองค์ต่อไปให้แล้วจะประกาศเปิดตัวเจ้าในถานะลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของข้ากับเซริโนะข้าจะเปิดตัวเจ้าในงานแต่อย่าลืมไปละว่าข้าแค่ไม่อยากให้เจ้าต้องขายหน้าเพราะถ้าเจ้าขายหน้าคนที่จะต้องเสียชื่อเสียงก็คือข้าเพราะงั้นเจ้าจงจำเอาไว้ว่าอย่าทำให้ข้าขายหน้าต่อหน้าเหล่าชนชั้นสูงเด็ดขาดข้าจะมาบอกเท่านี้แหละขอตัวกลับ//พูดจบรีบแก้ตัวแล้วรีบเดินออกไป
คนรับใช้
ทรงเสด็จกลับวังโดยสวัสดิภาพนะเพคะฝ่าบาท//ก้มหัว
มิเรเนะ ซากุริ
ทรงรักษาสุขภาพร่างกายและดูแลตนเองดีนะเพคะเสด็จพ่อลูกเป็นหวงของให้เสด็จพ่อกลับวังอย่างปลอดภัยนะเพคะ//ถอดสายบัวอย่างมีมารยาท
เสร็จพ่อของเธอรีบเสด็จกลับวังทันที่โดยไม่หันมามองลูกสาวตนเองแล้วออกไปด้วยความกังวล
มิเรเนะ ซากุริ
(เสด็จพ่อทรงคิดอะไรอยู่กันนะเพคะถึงได้จะเปิดตัวเราแบบนี้มันไม่เหมือนกับที่เราเจอมาเลยนิคะแต่ก็เอาเถอะคะอย่างน้อยเราก็ถูกปฎิบัติให้สมกับเป็นผู้สืบทอดมหาราชินีองค์ถัดไปต่อจากท่านแม่แล้วต่อจากนี้ฉันคงจะต้องฝึกฝนตนเองอีกเยอะเลยเฮ้อ)//พูดในใจ
คนรับใช้
เจ้าหญิงซากุริเพคะได้เวลากลับวังแล้วนะเพคะ//พูดไปด้วยพร้อมกลับรีบเอาร่มมากันแดดให้
มิเรเนะ ซากุริ
ถึงเวลากลับแล้วสินะคะงั้นพวกเรารีบกลับไปที่วังกันดีกว่านะคะก่อนที่ฝนจะตกนะคะ//เธอพูดจบก็รีบเดินออกไป
แม่นมและเจ้าซากุริรีบเสด็จกลับวังทันทีเพราะดูถ้าแล้วฝนจะตกหนักเลยรีบวิ่งเข้าไปในวังแต่ไม่ทันโดนฝนเปียกกันทั้งคู่เลย
แอดผู้หน้าสงสาร
ทุกคนคะแอดกลับมาอัปเรื่องให้ก่อนนะคะเพราะว่าที่แอดหายไปนานเพราะไปเคลียร์งานที่ค้างอยู่คะเลยมาอัปช้าเพราะมัวแต่ไปนั่งดูอนิเมะและดูงานที่ค้างที่จริงเคลียร์เสร็จไปตั้งแต่วันจันทร์ที่24มีนาคมแล้วนะคะแต่ว่าปวดหัวมากเฃยคะก็เลยไม่ได้อัปตอนนี้อาการไม่สบายดีขึ้นมากแล้วเลยมาอัปให้คะแอดจะบอกว่าจะอัปอันนี้ทุกวันเลยนะคะส่วนของอิรุมะกับมายฮีโร่คงจะต้องรอไปก่อนนะคะเพราะแอดยังคิดเนื้อต่อไปยังไม่ออกคะแต่อันนี้คิดเนื้อออกแล้วอาจจะอัปจนจบเลยนะคะแล้วจะมีของนิยายอย่างอื่นมาอีกอันนะคะเดี๋ยวมาบอกวันพรุ่งนี้นะคะ
แอดผู้หน้าสงสาร
คือแอดจะบอกเรื่องนิยายอีกอันที่จะอัปให้นะคะนั้นก็คือการกลับมาอีกครั้งของเจ้าหญิงผู้เป็นที่รักของทุกคนคะเดี๋ยวแอดจะมาบอกเนื้อเรื่องคร่าวตอนที่เรื่องนี้ใกล้จะจบนะคะคงจะอีกนานเลยละคะเพราะว่าเนื้อเรื่องไม่เหมือนกับในนิยายนะคะแต่จะทำให้สนุกมากที่สุดเท่าที่จะทำได้คะเพราะงั้นทุกคนอย่าลืมไปอ่านกันเข้ามาเยอะนะคะ
แอดผู้หน้าสงสาร
แล้วก็ฝากนิยายอีกเรื่องที่จะสร้างนะคะนั้นก็ฉันไม่อยากกลายเป็นแม่สื่อของพวกเหล่าพระเอกผู้ครั้งรักเจ้าหญิงคะเดี๋ยวจะมีให้อ่านตอนวันที่12นะคะแอดจะมาทำให้อ่านคะแต่อาจจะช้าหน่อยนะคะส่วนเรื่องนี้แอเจะอัปช่วงเช้ากับบ่ายนะคะหรืแไม่ก็กลางคืนเลยคะ
แอดผู้หน้าสงสาร
เพราะงั้นทุกคนอย่าลืมไปอ่านกันเข้ามาเยอะนะคะถ้าใครที่คอมเม้นต์ได้ถูกใจแอดมากที่สุดแอดจะอัปให้เลย10ตอนคะเพราะว่าแอดมีเนื้อเรื่องให้เยอะมากเลยคะ
แอดผู้หน้าสงสาร
ถ้าไว้เจอกันนะคะทุกคน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!