ตอนสั้นๆ
ตอนที่1
เรื่องนี้เป็นเรื่องจากเรื่องจริงที่เจอมาจากชีวิตแอดเลย
แนน
วันนี้เจ๊ไม่อยู่ที่ร้านนะ
พอม
ได้ครับว่าแต่เจ๊จะไปไหน
พอม
ขับรถไปร้านค้าของแนน//
แนน
โอเคฝากร้านด้วยเจ๊ไปก่อน
พอม
ไม่อยู่เจ๊ฝากร้านให้ฉัน
พอม
ว่าแต่พวกเอ็งจะเอาอะไร
ดิว
เดี๋ยวพวกผมมาเล่นด้วยนะพี่
3ชม.ผ่านไปมีลูกค้าเข้ามาจำนวนมากพวกเขาได้ขายของครั้งแรกอาจจะผิดพลาดบ้าง
จอม
ไม่ใช่จ๊ะ//พูดเสียงดัง
จอม
จ่ายตังค์//และเดินออกไปจากร้าน
พอม
ไม่ครับพวกผมเฝ้าร้านให้เจ๊แนน
เจษฏ์
อายุแค่นี้เนี่ยนะขายของเป็น//พูดแบบหยะแหยง
ดัม
คงขายเป็นน่ะสิคนจะเอาคาราบาวแต่จะให้เบียร์
ดัม
เด็กพวกนี้รู้เรื่องจัง//พูดแบบประชด
พอม
โหก็คนไม่เคยแดกคาราบาว//พูดเบาๆ
เจษฏ์
นั่นไงว่าแล้วขายไม่เป็น
เจษฏ์
รออีแนนมาดีกว่าเด็กพวกนี้ไม่รู้เรื่อง
ลืมบอกอาจจะมีคำหยาบนะโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะครับ
พอม
แก่แล้วยังปากหมาอีก//พูดเบาๆ
สองลุงนั้นพูดเรื่องเด็กๆขายของไม่ถูกหลายนาทีเลยทีเดียว
สิงค์
อยากซื้อของไม่ใช่หรอทำไมไม่ไปซื้อ
ดัม
เด็กพวกนี้ไม่รู้เรื่องหรอก
เจษฏ์
เออใช่จะมาซื้อน้ำตาลมีเงินอยู่ 20 บาทพอมา 80 ทำไง
สองลุงนั้นหัวเราะคึกคักกันอย่างสนุกสนาน
สิงค์
งั้นผมไปก่อนนะไม่ยุ่งละ
พอม
ใครๆเขาก็รู้กันไม่ได้โง่
ดิว
ใช่พี่อย่ามีเรื่องกับหมาแก่เลย
เจษฏ์
ใช่เราพูดผิดตรงไหนดัม
พอม
พวกลุงเคยเห็นไม้ลอยได้ไหม
พอม
//กระโดดต่อยดัมเข้าอย่างจัง
ดิว
ใจเย็นๆนะพี่ค่อยๆคุยกัน
พอม
มึงไม่หยุดใช่ไหม//ต่อยดัม
พอม
ไอ้แก่นี่แก่แล้วยังปากหมาอีก
แซม
อย่าเลยนะครับพี่เดี๋ยวมันจะเป็นเรื่องเป็นราว
ดิว
ใช่ครับผมเห็นด้วยกับแซม
พอม
ทำอย่างนี้ได้ยังไงวะ//ตะคอก
พอม
//สะบัดตัวออกมาจากทั้งสองคน
สองลุงนั้นสลบไปอย่างไม่รู้ตัว
นั่นทำให้พอมสะใจเป็นอย่างมาก
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
