เพียงใจนี้รักนิรันดร์
บทนำ + แนะนำตัวละครหลักคร่าว ๆ
คณาธิป [คุณพ่อภาคิน]
ตระกูลเราสืบทอดการเป็นบอดี้การ์ดมารุ่นสู่รุ่น ยังไม่เคยมีรุ่นไหนทำเรื่องงามหน้าอย่างแกมาก่อนเลยไอ้ลูกเวร !!!
เสียงผู้เป็นพ่อตะโกนโหวกเหวกด้วยความโมโหสุดขีด
คณาธิป [คุณพ่อภาคิน]
ไม่ว่าตัวตนจริง ๆ ของแกจะเป็นยังไงมันก็ไม่สำคัญเท่ากับการรักษาเกียรติยศของวงศ์ตระกูล !!!
คณาธิป [คุณพ่อภาคิน]
เพราะฉะนั้นฉันขอสั่งให้แกทิ้งความเป็นตัวแกไปซะ แล้วเดินตามเส้นทางที่ฉันวางไว้ก็พอ เข้าใจไหม !!!
ชายหนุ่มยืนนิ่งด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
ภานิดา [คุณแม่ภาคิน]
ตอบพ่อเขาไปสิลูกว่าเข้าใจ
ผู้เป็นแม่กล่าวขึ้นเพื่อเตือนสติลูกชาย เธอผู้ซึ่งไม่แม้แต่กล้าขัดขืนหรือโต้แย้งหัวหน้าครอบครัวแต่อย่างใด
น้ำเสียงตอบกลับจากเจ้าตัวต่อผู้ใหญ่ทั้งสองที่ปนไปด้วยความเศร้าและความสิ้นหวัง
ลินดา [คุณแม่เลี้ยงเพียงขวัญ]
เตรียมตัวพร้อมหรือยังจ๊ะ งานแต่งจะเริ่มแล้วนะ
เสียงของสาวรุ่นแม่ที่ดังขึ้น เพื่อบอกหญิงสาวที่เอาแต่นั่งมองกระจกเงียบ ๆ ให้เตรียมตัวสำหรับงานแต่งที่ใกล้พิธีเปิดเต็มที
ประตูเปิดออก พร้อมด้วยร่างหนาที่ยืนคิ้วขมวดมองหญิงสาวที่นั่งอยู่
อินทัช [คุณพ่อเพียงขวัญ]
นี่แกเตรียมตัวเสร็จหรือยัง ทำไมชักช้าอย่างนี้ แขกมารอแล้วนะ อย่าทำให้ฉันเสียหน้าเด็ดขาด
ผู้มีศักดิ์เป็นพ่อแท้ ๆ พูดขึ้นด้วยความหงุดหงิด
อินทัช [คุณพ่อเพียงขวัญ]
รีบลุกออกไปได้แล้ว น่ารำคาญจริง ๆ จบงานนี้เมื่อไหร่ คงได้กำจัดแกไปให้พ้นทางสักที
พูดจบเขาก็เดินจากไปด้วยสีหน้าแข็งกร้าว
ลินดา [คุณแม่เลี้ยงเพียงขวัญ]
ตามน้ามาจ้ะหนู
เธอยิ้มและบอกให้หญิงสาวลุกขึ้นเดินตาม เชิงออกคำสั่ง
หญิงสาวตอบกลับเพียงคำสั้น ๆ เธอถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะลุกขึ้นเดินตามหลังทั้งสองไป
ภาคิน
ภาคิน อภินันท์ชัยสกุล : ทายาทคนสุดท้ายของตระกูลอภินันท์ชัยสกุล ตระกูลที่สืบเชื้อสายจากการเป็นบอดี้การ์ดประจำวงศ์ตระกูลอัครบดินทร์พิพัฒน์เดชากุลมาหลายต่อหลายรุ่น
ภาคิน
ชื่อเล่นภาคิน หรือ ตะวัน [ชื่อที่คุณย่าและเพียงขวัญมักจะเรียก] อายุ ๒๒ ปี ส่วนสูง ๑๘๙ เซนติเมตร เป็นไบเซ็กชวล สถานะโสด เพราะเพิ่งเลิกกับแฟนหนุ่มด้วยเหตุผลบางอย่าง ลักษณะนิสัยโดยรวม ใจดี อบอุ่น คิดบวก อินโทรเวิร์ต หมกหมุ่นเรื่องเซ็กส์ จะแสดงนิสัยเหล่านี้ต่อหน้าคนที่เขาไว้วางใจจริง ๆ เท่านั้น
เพียงขวัญ
เพียงขวัญ อัครบดินทร์พิพัฒน์เดชากุล : ทายาททางสายเลือดเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ของวงศ์ตระกูลที่ร่ำรวยมากที่สุดเป็นอันดับต้น ๆ ของประเทศ
เพียงขวัญ
ชื่อเล่น ขวัญ อายุ ๒๖ ปี ส่วนสูง ๑๖๖ เซนติเมตร สถานะ โสดตั้งแต่เกิด เป็นผู้หญิง ลักษณะนิสัยโดยรวม เงียบ ขรึม ไม่ชอบยิ้ม ขี้อ่อย เด็ดเดี่ยว เก่ง ฉลาด มีไหวพริบ กตัญญู แอมบิเวิร์ท อ่อนโยน ขี้เล่นเบา ๆ น่ารัก
🌼นิยายโดย...Dandelions1998.🌼
**หมายเหตุ : นิยายแชตเรื่อง “ เพียงใจนี้รักนิรันดร์ ” ไม่ได้มีเจตนาดูหมิ่นหรือประสงค์ร้ายต่อดาราศิลปินและอิมเมจตัวละครแต่อย่างใด นักเขียนตั้งใจทำขึ้นเพราะเป็นความชื่นชอบส่วนตัว และจัดทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ขอบคุณมากค่ะ**
**นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ ๑๘ ปีขึ้นไป**
เพียงใจ...ฉากแรก : นี่จำไม่ได้จริง ๆ หรือว่าแกล้ง
ณ คฤหาสน์อัครบดินทร์พิพัฒน์เดชากุล
คุณแม่บ้านใหญ่
คุณหนูคะ ทุกอย่างพร้อมแล้วค่ะ
เสียงของหญิงวัยกลางคนคนหนึ่งดังขึ้น เพื่อแจ้งให้หญิงสาวที่ยืนหันหลังกอดอกอยู่ตรงระเบียงรับทราบ ซึ่งตอนนี้เจ้าตัวกำลังเบนสายตาลงไปข้างล่างคฤหาสน์ที่เต็มไปด้วยเหล่าบอดี้การ์ดหน้าใหม่ที่ผ่านการคัดกรองฝีมืออย่างหฤโหดมาแล้ว พวกเขาทุกคนพร้อมใจกันมาที่นี่เพื่อทำการคัดเลือกเป็นบอดี้การ์ดประจำตัวเธอ เพราะเธอขอผู้เป็นพ่อเองว่าจะเลือกคนที่จะมาอยู่เคียงข้างด้วยตัวเอง
พูดจบเธอก็สะบัดตัวเองเดินออกไปจากห้องและลงไปชั้นล่าง โดยมีเหล่าคุณแม่บ้านใหญ่และคนดูแลอีกสองสามคนตามประกบหลัง
เมื่อเพียงขวัญเดินมาถึงชั้นล่าง เธอก็ยืนมองไปที่ใบหน้าของพวกเขาทีละคน จากคนแรกไปจนถึงคนสุดท้าย ทั้งหมดที่ผ่านมี ๑๙ คน
เพียงขวัญ
ฉันเลือกคนนั้นค่ะ
เธอพูดพร้อมหันมือไปทางคนสุดท้าย
เสร็จสิ้นการคัดเลือกอย่างรวดเร็ว ทุกคนจึงแยกย้ายกันกลับไปทำหน้าที่ของตน เหลือเพียงแค่เพียงขวัญ บอดี้การ์ด และคนดูแลของเธอเพียงไม่กี่คน
เพียงขวัญ
เข้ามาใกล้ ๆ หน่อยค่ะ
ภาคิน
//เดินเข้าไปตามคำสั่ง//
เพียงขวัญ
ช่วยสบตาฉันด้วยค่ะ
เพียงขวัญ
//จ้องมองไปที่ใบหน้าคนตรงหน้า พร้อมแสยะยิ้มเล็กน้อย//
เพียงขวัญ
ทราบแล้วใช่ไหมคะว่ามีหน้าที่อะไรบ้าง
เพียงขวัญ
คุณแม่บ้านคะ ฝากจัดการที่เหลือด้วยนะคะ
คุณแม่บ้านใหญ่
รับทราบค่ะคุณหนู
เพียงขวัญ
//เดินเชิดออกไปทันที//
ภาคิน
//เหลือบมองเพียงขวัญแวบหนึ่ง//
คุณแม่บ้านใหญ่
ตามดิฉันมาค่ะ
คุณแม่บ้านพาภาคินมายังห้องพักส่วนตัวที่อยู่ไม่ไกลจากห้องของเพียงขวัญมากนัก เพราะเธอขอพ่อไว้อีกแล้วว่าอยากให้บอดี้การ์ดอยู่ใกล้ ๆ ตลอดเวลา
ปีนี้เป็นปีแรกที่เพียงขวัญตัดสินใจกลับมาอยู่ที่ไทยหลังจากที่เธออยู่ที่เมืองจีนมานาน เหตุผลเพราะทำใจไม่ได้เรื่องการจากไปของผู้เป็นแม่ คุณแม่ของเพียงขวัญเป็นคนจีนและเธอจากไปด้วยโรคมะเร็งในตอนที่เพียงขวัญอายุ ๒๑ ปี บ้านที่เพียงขวัญอาศัยอยู่ที่เมืองจีนก็คือบ้านของคุณแม่เธอนั่นเอง
พอทุกอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทาง ภาคินก็นั่งเงียบ ๆ อยู่ในห้อง จนกระทั่งเขาได้ยินเสียงเคาะประตู
คุณแม่บ้านใหญ่
คุณหนูเพียงขวัญเรียกให้คุณไปพบ เชิญทางนี้ค่ะ
ภาคิน
//เดินตามไปเงียบ ๆ //
เพียงขวัญบอกให้คุณแม่บ้านพาตัวภาคินมาพบเธอที่ห้องนั่งเล่นส่วนตัว
ห้องนี้บรรยากาศดูอบอุ่น แตกต่างจากโซนอื่นในคฤหาสน์ ตกแต่งด้วยสีขาวและสีชมพูเป็นหลัก มีอุปกรณ์วาดภาพพร้อมกับตุ๊กตาน่ารัก ๆ เต็มไปหมด
คุณแม่บ้านใหญ่
ขออนุญาตค่ะคุณหนู คุณภาคินมาแล้วค่ะ
เพียงขวัญ
ฉันขอความเป็นส่วนตัวหน่อยนะคะ
คุณแม่บ้านใหญ่
ค่ะคุณหนู //พูดพร้อมพยักหน้าเบา ๆ และเดินออกไป//
ภาคิน
ขอบคุณครับ //นั่งลงบนโซฟาตรงข้ามหญิงสาว//
เพียงขวัญ
ไม่ใช่ตรงนั้น มานั่งใกล้ ๆ ฉัน //ตบเบา ๆ บนโซฟาข้าง ๆ ตัว//
ภาคิน
//ลุกไปนั่งข้างเพียงขวัญ//
เพียงขวัญ
//แสยะยิ้มอีกครั้ง//
ภาคิน
//นั่งก้มหน้า โดยหันสายตาไปทางอื่น//
เพียงขวัญ
นี่จำไม่ได้จริง ๆ หรือว่าแกล้งกันแน่ หื้ม
เพียงขวัญ
โธ่ นี่นายจะเมินฉันจริงดิ พอโตหน่อยก็หยิ่งเลยนะ
เมื่อเธอเห็นว่าชายหนุ่มยังนิ่งไม่โต้ตอบ
เพียงขวัญ
//เอามือโอบแก้มภาคินให้หันหน้าเข้าหาตัวเอง//
ภาคิน
//ตกใจ รีบลุกถอยออกไป//
เพียงขวัญ
ใครบอกให้นายลุกขึ้นมิทราบ
เพียงขวัญ
มานั่ง //พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง//
ภาคิน
//กลับไปนั่งตามเดิม//
เพียงขวัญ
หันมามองฉันเดี๋ยวนี้
ภาคิน
//ค่อย ๆ เงยหน้ามองเพียงขวัญ//
เพียงขวัญ
//ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ๆ //
เพียงขวัญ
ตอบมาตรง ๆ นายจำฉันได้ใช่ไหม
ทั้งคู่เคยเป็นเพื่อนสมัยเด็กกัน
เพียงขวัญ
หน้าที่ที่สำคัญของนายนอกเหนือจากปกป้องฉันจากอันตรายแล้ว คือการที่นายต้องมานั่งเป็นเพื่อนเล่นฉัน เข้าใจไหม
เพียงขวัญ
แล้วนายเรียนจบมหาวิทยาลัยตั้งแต่เมื่อไหร่
ภาคิน
ผมไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัยหรอกครับ
เพียงขวัญ
งั้นเหรอ แสดงว่าจบมัธยมก็ถูกพ่อส่งไปฝึกเลย
ทั้งคู่นั่งเงียบ ก่อนที่เพียงขวัญจะเหลือบมองภาคิน และถามว่า...
เพียงขวัญ
นายมีแฟนหรือเปล่า
เพียงขวัญ
จริงเหรอ ดีเลย //ยิ้มกว้าง//
ภาคิน
เอ่อ...ผมไม่รู้ว่าต้องพูดอะไรดีครับ
เพียงขวัญ
เอาแบบนี้นะ เวลาอยู่กับฉันสองคนให้นายทำตัวตามสบายได้เลย โอเคไหม
เพียงขวัญ
ครับแล้วก็ทำสิ //ทำตัวงอแงใส่//
ทันใดนั้นเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น
คุณแม่บ้านใหญ่
ขออภัยที่เสียมารยาทนะคะ พอดีคุณท่านอยากพบคุณหนูค่ะ
เพียงขวัญลุกเดินออกไป พร้อมด้วยภาคินและคุณแม่บ้านใหญ่
ณ ห้องทำงานของพ่อเพียงขวัญ
คุณแม่บ้านใหญ่
คุณหนูมาแล้วค่ะคุณท่าน
อินทัช [คุณพ่อเพียงขวัญ]
นั่งสิ
เพียงขวัญนั่งลงบนโซฟาตรงข้ามผู้เป็นพ่อ ส่วนภาคินยืนอยู่ข้าง ๆ เพียงขวัญอย่างสุภาพ
เพียงขวัญ
คุณพ่อเรียกหนู มีอะไรคะ
อินทัช [คุณพ่อเพียงขวัญ]
ฉันแค่อยากรู้ว่าแกพอใจหรือเปล่ากับสิ่งที่เลือก //พูดขณะก้มหน้าทำงานต่อไป//
เพียงขวัญ
ก็ดีค่ะ หนูพอใจ แล้วคุณพ่ออยากให้หนูทำอะไรคะ
เธอถามราวกับรู้ดีว่าพ่อต้องการอะไร
อินทัช [คุณพ่อเพียงขวัญ]
ฮึ ในเมื่อฉันให้ในสิ่งที่แกต้องการแล้ว แกก็ต้องตอบแทนฉันบ้างสิ //เงยหน้าขึ้นมองลูกสาว//
เพียงขวัญ
คราวนี้ใครอีกคะ //พูดด้วยน้ำเสียงเอือมระอา//
อินทัช [คุณพ่อเพียงขวัญ]
//แสยะยิ้ม// วีไอพี
อินทัช [คุณพ่อเพียงขวัญ]
แกรู้ดีว่าฉันหมายถึงใครใช่ไหม
เพียงขวัญ
ค่ะ หนูไปได้หรือยัง
อินทัช [คุณพ่อเพียงขวัญ]
เชิญ
เพียงขวัญ
//สะบัดก้นเดินออกไปด้วยความหงุดหงิด//
ภาคิน
//โค้งคำนับพ่อเพียงขวัญเล็กน้อย ก่อนจะเดินตามเธอออกไป//
เพียงขวัญ
//รีบจ้ำเท้าเดินกลับห้อง//
เพียงขวัญ
//กำลังโมโห ควันออกหู//
เมื่อเธอเดินกลับเข้าห้อง ก็ปิดประตูเสียงดังปัง ขังตัวเองอยู่ในนั้น พร้อมส่งเสียงกรี๊ดที่ดังสนั่นทะลุประตูห้องไปจนถึงโถงทางเดิน
ภาคิน
//ตกใจปนเป็นห่วง กำลังเอื้อมมือจะบิดลูกบิดห้องเพียงขวัญ//
คุณแม่บ้านใหญ่
คุณจะทำอะไรคะ
ภาคิน
ผมได้ยินเสียงคุณหนูกรีดร้องครับ
คุณแม่บ้านใหญ่
คุณหนูไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ
คุณแม่บ้านใหญ่
มันเป็นเรื่องปกติ คุณไม่ต้องกังวล เชิญคุณกลับห้องเถอะค่ะ เดี๋ยวมีอะไรดิฉันจะเรียกนะคะ
ภาคิน
ครับ //ลังเลเล็กน้อย//
ภาคิน
//เดินกลับห้อง หันไปมองข้างหลังแวบหนึ่ง//
คุณแม่บ้านใหญ่
คุณหนู ไม่เป็นไรนะคะ //กระซิบบอกเพียงขวัญผ่านประตูด้วยความเป็นห่วงเป็นใย//
เพียงใจ...ฉากที่สอง : วีไอพี
หลังจากที่คุณแม่บ้านใหญ่ช่วยเพียงขวัญแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย ทั้งคู่ก็ลงไปชั้นล่าง ซึ่งมีภาคินยืนรออยู่ก่อนแล้ว
เมื่อภาคินเห็นสีหน้าบูดบึ้งของหญิงสาว ก็ทำได้เพียงแค่เก็บความสงสัยเอาไว้ข้างใน ไม่กล้าซักถาม เพราะเกรงว่าจะเป็นการก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของเจ้านาย
คุณแม่บ้านใหญ่
คุณไปเตรียมรถนะคะ นี่กุญแจค่ะ //ยื่นกุญแจรถให้ภาคิน//
ภาคิน
ได้ครับ //รับกุญแจและเดินออกไป//
รอไม่นานรถก็ขับมาจอดอยู่หน้าคฤหาสน์เรียบร้อย
ภาคิน
//วิ่งเข้ามาหาเพียงขวัญ// รถพร้อมแล้วครับ
เพียงขวัญ
//ลุกขึ้นเดินออกไป//
รถที่ทั้งคู่นั่งเป็นรถยนต์ส่วนตัวของเพียงขวัญ หญิงสาวมักจะฝากกุญแจรถไว้ที่คุณแม่บ้านใหญ่เสมอ ซึ่งเธอเปรียบเสมือนคนดูแลส่วนตัวของหญิงสาว
ภาคิน
//เปิดประตูรถให้เพียงขวัญ//
เพียงขวัญ
//เข้าไปนั่งข้างใน ไม่พูดไม่จาอะไร//
ภาคิน
//เปิดประตูรถให้ตัวเอง เดินเข้าไปนั่งตรงคนขับและหันมาถามเพียงขวัญ// ไม่ทราบว่าคุณหนูจะให้ผมขับไปส่งที่ไหนดีครับ
เพียงขวัญ
//เงียบสักพัก ก่อนจะยื่นมือถือให้ภาคินดูตำแหน่งสถานที่// ไปตามนั้นแหละ ไปถูกใช่ไหม
ภาคิน
ครับ //สตาร์ทเครื่องยนต์ เตรียมออกรถ//
เพียงขวัญ
//นั่งพิงเบาะ สีหน้าเศร้าหมอง//
ภาคิน
//มองดูเพียงขวัญจากกระจกหน้ารถแป๊บหนึ่ง ก่อนจะขับออกไป//
เมื่อรถขับออกไปได้ระยะหนึ่ง ภาคินที่อดเป็นห่วงเพียงขวัญไม่ไหวอีกต่อไป เลยตัดสินใจพูดถามเธอว่า...
ภาคิน
ขอโทษนะครับคุณหนู ผมขออนุญาตถามได้ไหมว่าคุณเป็นอะไรหรือเปล่าครับ
เพียงขวัญ
//สายตามองไปยังวิวข้างทาง// ฉันไม่เป็นไร
ภาคิน
ครับ //ไม่กล้าถามมากกว่านั้น//
เพียงขวัญ
อีกอย่าง เวลาอยู่กันสองคนให้เรียกชื่อฉันเหมือนที่นายเคยเรียกเมื่อตอนเด็กเถอะ
ภาคิน
ผมเกรงว่าจะไม่เหมาะสมนะครับ
เพียงขวัญ
ใครอนุญาตให้นายเถียง ฉันสั่ง นายก็ต้องทำตาม เข้าใจตรงกันนะ
ภาคิน
เข้าใจครับคุณหนู เอ่อ...พี่ขวัญ
และความเงียบก็มาเยือนทั้งคู่ จนกระทั่งในที่สุดพวกเขาก็เดินทางมาถึงจุดหมาย
รั้วหน้าบ้านของคฤหาสน์หลังใหญ่โตเปิดออก เพื่อต้อนรับให้รถเข้าไปจอดด้านใน ยังกับรู้อยู่แล้วว่าใครมา
ทันทีที่รถมาจอดหน้าคฤหาสน์ ก็ปรากฏชายวัยกลางคนรูปร่างสูงเพรียว แต่งตัวดี อายุเลยเลขสาม มายืนรอหญิงสาวพร้อมสีหน้าเบ่งบานสุขใจ
นั่นทำให้ภาคินเริ่มสงสัยมากกว่าเดิมว่าเพียงขวัญมาทำอะไรที่นี่
เพียงขวัญ
//ทำใจสักพัก ก่อนจะเปิดประตูลงจากรถด้วยตัวเอง โดยไม่รอให้ภาคินที่กำลังสับสนมาเปิดให้//
เพียงขวัญ
//เสแสร้งทำเป็นยิ้มหวานใส่ชายตรงหน้า// สวัสดีค่ะเสี่ยโอ๊ต
เสี่ยโอ๊ต
สวัสดีจ้ะหนูเพียงขวัญคนสวย //ยิ้มร่าพร้อมเดินไปโอบเอวหญิงสาว//
เพียงขวัญ
//สะดุ้ง แต่พยายามตั้งสติ//
เสี่ยโอ๊ต
//หอมแก้มเพียงขวัญไปฟอดใหญ่ต่อหน้าเหล่าประชาชีรอบตัว//
เพียงขวัญ
//รู้สึกสะอิดสะเอียนการกระทำนั้นสุด ๆ แต่อดทนไว้//
เสี่ยโอ๊ต
เสี่ยรู้สึกดีใจมาก ในที่สุดเราก็มีโอกาสพบกันอีก ครั้ง หลังจากครั้งสุดท้ายเมื่อตอนนั้น ถึงแม้ว่ามันจะผ่านมาหลายปี แต่เสี่ยยังคงคิดถึงหนูขวัญเสมอ เสี่ยนอนฝันถึงหนูทุกคืน เฝ้ารอว่าเมื่อไหร่หนูจะกลับมาอยู่ไทยถาวร และแล้ววันนี้ฟ้าก็เป็นใจให้เรามาพบกันอีก เสี่ยซาบซึ้งใจจนพูดไม่ออกแล้ว เสี่ยอยากให้หนูรู้เอาไว้ว่าเสี่ยยังคงเสียใจกับเรื่องคุณแม่หนูขวัญเสมอนะจ๊ะ //ทำเสียงออดอ้อน//
เพียงขวัญ
//ฝืนยิ้มต่อไป// ขอบคุณค่ะเสี่ยและขอโทษด้วยจริง ๆ ค่ะที่หนูทำให้เสี่ยต้องรอนาน //กราบงาม ๆ //
เสี่ยโอ๊ต
ไม่เป็นไรเลยจ้ะ เสี่ยเข้าใจ ไป ๆ เราเข้าไปข้างในกันเถอะ
ภาคิน
//มองมือเสี่ยโอ๊ตที่วางบนเอวเพียงขวัญ และรู้สึกหงุดหงิดแปลก ๆ //
ภาคิน
//กำลังจะเดินตามเพียงขวัญไป//
สาวรับใช้เบอร์ ๑ [ไม่ใช่สายลับ]
//เข้ามาขวางทาง// ขอโทษนะคะคุณผู้ชาย พอดีนายท่านอยากใช้เวลาส่วนตัวกับคุณเพียงขวัญค่ะ ดังนั้นขอรบกวนให้คุณนั่งรออยู่ที่ห้องรับแขกนะคะ เชิญทางนี้ค่ะ
ภาคิน
//ไม่เห็นด้วย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้//
เมื่อเพียงขวัญเข้ามาข้างในกับเสี่ยโอ๊ต เขาก็ยังคงโอบเอวเธอไม่คลาย แถมยังเพิ่มแรงมือให้แน่นขึ้นกว่าเดิมด้วยซ้ำ
เสี่ยโอ๊ตพาเพียงขวัญมายังห้องพักส่วนตัว ในห้องนี้ตกแต่งด้วยไฟสีส้มอ่อนสลัว ๆ บรรยากาศเต็มไปด้วยกลิ่นอาโรม่าจนแสบจมูก เขาให้เธอนั่งลงบนโซฟาสีหวาน ใกล้ ๆ นั้นมีเตียงนอนสีขาว ซึ่งตกแต่งด้วยกลีบกุหลาบสีแดงสด
เสี่ยโอ๊ต
//นั่งเบียดหญิงสาว มือเปลี่ยนจากโอบเอวมาโอบไหล่//
เสี่ยโอ๊ต
ทำตัวตามสบายนะจ๊ะ ถือซะว่าเป็นบ้านของหนูเอง //จ้องเพียงขวัญจนตาเกือบทะลุออกจากเบ้า//
เพียงขวัญ
ค่ะ //ยิ้มแหย ๆ //
เสี่ยโอ๊ต
หนูขวัญเนี่ยน่ารักไม่เปลี่ยนเลยนะจ๊ะ เสี่ยเห็นแล้วอยากจะ... //มองคนตรงหน้าจากบนสู่ล่าง พร้อมกัดปากเล็กน้อย//
เพียงขวัญ
อยากจะอะไรคะ //มองเสี่ยด้วยหางตา//
เสี่ยโอ๊ต
อยากจะกลืนกินหนูทั้งตัว ไม่อยากเหลือไว้ให้ใครได้กลิ่น
เพียงขวัญ
เอ่อ เสี่ยชอบกินเนื้อหนูเหรอคะ อย่าไปกินมันเลยค่ะ น่าสงสารออก //เล่นมุกกลบเกลื่อน//
เสี่ยโอ๊ต
โอ๊ะ ฮ่าฮ่าฮ่า //หลุดหัวเราะออกมาเสียงดังลั่น//
เสี่ยโอ๊ต
หนูขวัญเนี่ยทั้งสวยทั้งตลก เสี่ยช๊อบชอบ //กัดปากมองหญิงสาวอีกรอบ//
เพียงขวัญ
ฮ่าฮ่า งั้นเหรอคะ //หัวเราะแห้ง ๆ //
เสี่ยโอ๊ต
เสี่ยว่าเรามาหาอะไรสนุก ๆ ทำกันดีไหม
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
![คณาธิป [คุณพ่อภาคิน]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/9076714/avatar/37811883/1725020050740.jpeg-s200webp?sign=d1edd43dfd650bfce9f1f9a7e1420742&t=67071900)
![ภานิดา [คุณแม่ภาคิน]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/9076714/avatar/37811883/1725020067856.jpeg-s200webp?sign=0814dea16045287b34ee7fb131f79f2a&t=67071900)
![ลินดา [คุณแม่เลี้ยงเพียงขวัญ]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/9076714/avatar/37811883/1725020079956.jpeg-s200webp?sign=f1f0ffa47a11536e92cc26c118577048&t=67071900)
![อินทัช [คุณพ่อเพียงขวัญ]](https://up-pic.mangatoon.mobi/contribute/fiction/9076714/avatar/37811883/1725020088312.jpeg-s200webp?sign=4454ba3ebcff6b352596c6202f8ccf16&t=67071900)
![สาวรับใช้เบอร์ ๑ [ไม่ใช่สายลับ]](https://cn-e-pic-aliyun.mangatoon.mobi/official-character-avatars/f_38.webp)
