ไอ้หนูของลุง
ตอนที่1
อาจารย์
นี้คุณพัค นี้ข้อสอบระดับประถมเองนะ
อาจารย์
ทำไมคุณถึงทำไม่ได้ผมจะให้โอกาสคุณอีกรอบ
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
//คิด+มอง อ.จ
อาจารย์
ขอดูข้อสอบที่คุณทำหน่อย
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
//ยื่นให้
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
//มองอาจารย์
อาจารย์
ข้อสอบประถมคุณยังทำไม่ได้อีกหรอ
อาจารย์
แล้วถ้าอย่างงี้คุณจะทำอะไรต่อได้
อาจารย์
ผมว่านะคุณควรกับไปเรียนพื้นฐานใหม่ทั้งหมด
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
ลูกพี่ครับมาแล้วครับ
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
//ลุก+ถกแขนเสื้อ
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
ไปส่งอาจารย์ของฉันให้ถึงบ้านอย่างปลอดภัยด้วย
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
ได้เลยครับผมจะไปส่งอาจารย์คนโปรดของลูกพี่ให้ถึงบ้านแน่นอนครับ
อาจารย์
//ตกใจ+เก็บของเงียบๆ
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
ไปครับเดี่ยวผมไปส่ง//พยุงอาจารย์
แต่อาจารย์เดินได้ปกตินะคะ
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
นายใช่ไหมที่หักหลังแก้งค์ชินดง
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
และรอบทำร้ายท่านประธาน
หนอนบ่อนใส้
ก็พวกแกไม่เคยเห็นหัวลูกน้องไงหล่ะ
หนอนบ่อนใส้
ใครๆก็อยากล้มนายเพื่อแย้งตำแหน่งทั้งนั้น
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
อย่ามัวพูดมาก รีบจบเรื่องแล้วจะได้แยกย้ายไปทำธุระต่อ
หนอนบ่อนใส้
วันนี้ผมขอสู้จนกว่าจะตายไปข้างนึงเลยละกัน
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
//ถอดนาฬิกา+ยื่นให้โยชิน
โยชิน(ลูกน้องพ.อ)1
ครับ!?//หยิบนาฬิกา
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
//ใช้มือจับมีด
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
//เลือดออกที่มือ
โยชิน(ลูกน้องพ.อ)1
//ตกใจ+เรียกลูกพี่!
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
//กำหมัด+ต่อยไปที่คอ อฝ
หนอนบ่อนใส้
//ลงไปนอนกับพื้น
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
เก็บกวาดให้เรียบร้อยด้วย
โยชิน(ลูกน้องพ.อ)1
//ปลดล็อครถ
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
//เปิดประตูรถ
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
อาจารย์เป็นไงบ้าง
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
ไม่เป็นอะไรมากครับแค่ตกใจมากเลยเป็นลม
โยชิน(ลูกน้องพ.อ)1
เออะ ลูกพี่ครับ
โยชิน(ลูกน้องพ.อ)1
แผลที่มือลูกพี่เป็นไงบ้างครับ
โยชิน(ลูกน้องพ.อ)1
ต้องแผลหรือป่าว
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
แผลแค่นี้ไม่เป็นไรมากหรอก
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
//ยื่นผ้าให้คุณพัค
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
ขอบใจมาก
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
ครับ ไม่เป็นไรครับผมแค่กลัวลูกพี่จะเป็นจนทนไม่ไหว
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
นี่นายกวนหรอ//ถีบดึกพัล
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
โอ้ยๆ!! ลูกพี่ผมยอมแล้วครับ
โยชิน(ลูกน้องพ.อ)1
ลูกพี่ ทำไมลูกพี่ถึงพยายามอยากเรียนหรอครับ
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
เพื่ออนาคตเราไง
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
นี่พวกนายฟังนะ
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
ครับ//หั่นมาฟัง
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
คนเราอ่ะถ้าไม่มีความพยายามที่จะทำอะไรเลยมันไม่มีทางสำเร็จหรอก เพราะฉะนั้นควรทำก่อนที่จะบอกว่าทำไม่ได้ในเมื่อยังไม่ได้พยายาม
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
โฮ~~ลูกพี่โคตรเท่เลยครับ
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
เท่หรอ
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
คนพูดมากต้องโดนนี่ เพี๊ยะ
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
//ตบหัวดึกพัล
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
พูดแล้วจำไว้ด้วยนะ
โยชิน(ลูกน้องพ.อ)1
แล้ววันนี้ลูกพี่จะไปไหนต่อครับ
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
ฉันคิดว่าจะไปคุยกับท่านประธาน
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
งั้นไปเลยไหมครับ
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
อืม ไปเลยสิ
โยชิน(ลูกน้องพ.อ)1
//ขับรถออกจากโรงพยาบาล
นี่ฉันอยู่ในร่างไอ้เด็กนี้ได้ไง
ตอน2
บอดี้การ์ด
ท่านครับรองมาหาครับ
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
//เดินเข้าห้อง
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
ทำความเคารพท่านประธาน//ก้มหัว
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
ครับ
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
ท่านเป็นอะไรไหมครับ
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
เออะ//มองไปที่ท้องของ ประธาน
ประธาน
//มองตามที่พัคชินฮงมอง
ประธาน
นายก็รู้ว่าแผลแค่นี้มันเล็กน้อยสำหรับฉัน
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
แต่ ว่-
ประธาน
ว่าแต่นายเถอะเรียนเป็นไงบ้าง
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
ผมว่าท่านประธานเลิกส่งผมไปเรียนเถอะครับ แค่ข้อสอบระดับประถม ผมยังทำไม่ได้เลยครับ
ประธาน
เรียนๆไปเถอะนายจะต้องมาบริหารต่อจากฉันอีกนะ
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
ท่านประธานอย่าพูดนั้นสิครับท่านต้องอยู่กับพวกเราไปอีกนาน
ประธาน
ฉันหน่ะแก่แล้ว ให้ฉันพักบ้าง นายก็สืบทอดตำแหน่งต่อจากฉัน
ประธาน
ฉันมั่นใจในตัวนายที่สุดนะ พัคชินฮงหัวหน้าแก้งค์ซองอิล//แตะไหล่
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
แต่ท่านครับ!
ประธาน
ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น ฉันหวังว่านายจะเข้าใจฉันขอไปพักผ่อนก่อน
ประธาน
//ลุก+เดินเข้าห้องนอน
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
//หยิบแก้วชาของ ต.อ มาดื่ม
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
//ลุก+เดินออกห้องไปที่รถ
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
ลูกพี่ประท่านประธานเป็นไงบ้างครับ
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
ท่านไม่ได้เป็นอะไรมากแค่โดนแท่ง แผลแค่นี้ท่านไม่เป็นไรหรอก
โยชิน(ลูกน้องพ.อ)1
ก็จริงก็ท่านเป็นหัวหน้ายากูซ่า ของเมืองนี้
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
//มองตาขวางใส่โยชิน
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
//ดึงชายเสื้อโยชิน
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
ปากพี่นี้หาเรื่องจริงๆเลย//กระซิบ
โยชิน(ลูกน้องพ.อ)1
โทษทีลืม//กระซิบ
โยชิน(ลูกน้องพ.อ)1
ว่าแต่ ลูกพี่จะกลับเลยไหมครับให้พวกผมไปส่งไหม
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
ไม่ต้องนายกลับกันเลยฉันกุญแจรถหน่อยจะขับวนแถวนี้
โยชิน(ลูกน้องพ.อ)1
เออะ ได้ครับ//ยื่นกุญแจ
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
//รับ+ขึ้นรถฝั่งคนขับ
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
ฝันดีนะครับลูกพี่พรุ่งนี้เจอกันครับ//ปิดประตูรถให้คุณพัค
โยชิน(ลูกน้องพ.อ)1
นายรีบฝันดีทำไมลูก
พี่ไม่ได้จะนอน
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
เดี่ยวลูกพี่ก็นอน ผมเลยบอกไว้ก่อน
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
ไปกันเถอะ กลับบ้าน
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
//เดินนำ
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
//ขับรถ
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
//จอดรถ+ลงจากรถ
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
//หยิบบุหรี่มาสูบ
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//ยืนเกาะสะพาน
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//ขาสั่น
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
(คิดเรื่องอดีต)
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//ร้องไห้
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//กำลังจะกระโดด
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
//หั่นไปเห็น
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
เห้ย!!
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
ทำบ้าไรว่ะนั้น!!
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//โดด
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
//วิ่ง+ดูรถ
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
เฮ้ยๆ!!
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
//วิ่งไปยืนรอรับ
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//กลิ้งไปข้างถนน
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
โอ้ย! โดดมาทำไมเนี่ย
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
//หั่นไปมอง
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//สลบ
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
//ลุกขึ้นนั่ง
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
นายชื่อะไ-
พัคชินฮง(เจ้าพ่อมาเฟีย)
//กระเด็น
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
โอ้ย!ปวดอะไรขนาดนี้
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
ฉันเป็นต้องหัวหน้าแก้งค์เลยนะทำไมอ่นแอขนาดนี้
ไม่ได้นะครับ เราต้องให้คนไข้พักฟื้นก่อน
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
โอ้ย!!
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
จะต่อยฉันทำไม
โยชิน(ลูกน้องพ.อ)1
นี้ยังน้อยไป มันไม่พอที่จะชดใช้กับชีวิต ชีวิตนึงหรอก
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//มอง
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
นี้มันเรื่องอะไรกันนี้ฉันไงลูกพี่แก
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
ลูกพี่พวกเราช่วยชีวิตแกไว้ แกยังจะมาสวมรอยเป็นลูกพี่อีกหรอไอ้สารเลว
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
มันเรื่องบ้าอะไรกันว่ะ
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//มองร่างกายของตัวเอง
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//เดินไปส่องกระจก
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
เฮ้ย!!นี้มันไอ้เด็กที่ช่วยไว้เมื่อคืนนี่
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
ฉันมาอยู่ในร่างไอ้เด็กนี้ได้ไง
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
//ลากตัว
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
อย่ามัวแต่ส่องความหล่อ ไปกับฉัน
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//โดนลาก
ตอน3
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
มานี่!!//ลากอีกฝ่าย
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
นายจะลากฉันไปไหน
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
ปล่อยเดี่ยวนี้นะ
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//โดนลาก
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
ดูนี่//ผลักอีกฝ่าย
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//มอง
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
นี่มันอะไรกัน
เขาได้มองโรงศพที่มีรูป พัคชินฮงตั้งอยู่
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
ไม่จริงอ่ะนี่ฉันตายไปแล้วหรอ//พึมพำ
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
ไม่จริง!!ไม่จริง!!//สายหัวเหมือนคนเสียสติ
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
นี่คือลูกพี่ของพวกเราเขาได้ช่วยเหลือชีวิตแกไว้ไม่งั้นแกคงไม่ได้มานั่งตรงนี้หรอก
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
คลุกเข่าไหว้เขาซะ
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
ไม่!!//พึมพำ
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
ก็บอกให้คลุกเข่าไหว้ไง!!!//ถีบขาอีกฝ่าย
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
เอือะ//ล้มลง
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//มองรูปภาพ
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//ลุก+ดึงคอเสื้อโยชิน
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
ฉันยังไม่ตายฉันอยู่นี่ บอกฉันมาว่าพวกนายแกล้งฉัน//เสียสติ
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
บอกฉันมา!!!
โยชิน(ลูกน้องพ.อ)1
//ดึงแขน+ผลักออก
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//ล้ม
อยู่ตรงหน้าของท่านประธานพอดี
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//เงยหน้า+สองท่านประธาน
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
ท่านประธาน ท่าน//พูดด้วยน้ำเสียงที่เสียใจ+พูดไม่ออก
ดึกพัล(ลูกน้องพ.อ)2
ลากตัวมันออกไป!!
บอดี้การ์ด
ขออนุญาตครับท่านประธาน//ก้มหัว
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
ปล่อย!!
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
ปล่อยนะ!!
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//สลัดตัวออกจากบอดี้การ์ด
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
ฉันไปเอง ขอบอกไว้เลยนะว่าพัคชินฮงยังไม่ตาย ฉันจะพิสูจน์ให้พวกแกดู
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//เดินออกไป
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
ตอนนั้นไอ้เด็กนี้กระโดดสะพานนี่
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
ถ้ากระโดดซ้ำอาจจะกลับไปในร่างได้
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//กำลังจะกระโดด
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
(เด็กนี้กล้าได้ไงสูงก็สูง)
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//มองรถ+กลัว
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
รถมาพอดีเอาละนะ
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
3
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
2
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
1
หมอ ช
นั้นสินอนมา3วันแล้วนี้ก็เข้าวันที่4
แล้ว
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//ขยับตัว
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//ลืมตา+มองหมอ
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//ลุกพรวด
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
ผมขอกระจกหน่อย
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//ส่องกระจก
หมอ ญ
ไม่ต้องห่วงเธอตกลงมาจากสะพาน ไม่เป็นอะไรมาก
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
(ทำไมไม่สลับ)
หมอ ช
ถ้าฟื้นแล้วพักสักแป๊ปก็กลับบ้านได้เลยนะ
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
ครับ
ที่เป็นเสียงของรองเท้ากระทบกับพื้น
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//หั่นมองที่ประตู+ลุกขึ้นยืน
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
(เธอคือ?)
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//ก้มหัวสวัสดี+เงยหน้ามามอง
เลขา:เมียน้อยพ่อ พ.อ
นี่แกเป็นบ้าอะไรทำไมทำอะไรต้องทำให้ฉันเดือดร้อนด้วยฮะ
เลขา:เมียน้อยพ่อ พ.อ
//ผลักหัวพ.อ
เลขา:เมียน้อยพ่อ พ.อ
ฉันต้องคอยเคลียเรื่องแต่ละเรื่องของแก
เลขา:เมียน้อยพ่อ พ.อ
ฉันไม่ใช่แม่แกนะ!!
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
(ไม่ใช่แม่แล้วคือใคร?)
เลขา:เมียน้อยพ่อ พ.อ
นี่!ผู้ใหญ่พูดด้วยมายืนจ้องหน้าอย่างงี้ได้ไง
เลขา:เมียน้อยพ่อ พ.อ
ก้มหน้าลงไปซะ
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//ยืนเฉยๆ+ยิ้ม
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
(ฉันเข้าใจละว่าทำไมฉันถึงต้องมาอยู่ในร่างนี้)
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//ยิ้ม
เลขา:เมียน้อยพ่อ พ.อ
แกบ้าไปแล้วหรอยืนยิ้มคนเดียว
เลขา:เมียน้อยพ่อ พ.อ
ฮุ้!!//เดินออกห้องไป
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
อ้าวว อีป้านี่ คือปากดีแท้น้อเตะปากซะดีบ่
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//ทำท่าเตะ
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
บ้านก็สวยดูดีหนิ
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
ฐานะ น่าจะรวย
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//เดินเข้าบ้าน
ป้าแม่บ้าน
กลับมาสักทีนะคะ
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
(นี่ใคร?)
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//มองหัวถึงเท้า
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
(การแต่งตัวน่าจะแม่บ้าน)
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
สวัสดีครับ
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
หิวแล้วสิถามแปลก
ป้าแม่บ้าน
อ่อ เดี่ยวไปทำมาให้นะคะเชิญนั่งรอที่โต๊ะก่อนค่ะ
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//นั่ง
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
ข้าวมีแค่นี้จะพอได้ไง
ป้าแม่บ้าน
คะ!? อ่อเดี่ยวตักเพิ่มให้ค่ะ
ป้าแม่บ้าน
//หยิบ+ตกเพิ่ม+วาง
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//กินอย่างหิวโหย
ป้าแม่บ้าน
โห่ พ่อคุณ คงหิวมากเลยนะคะเนี่ย
ป้าแม่บ้าน
//ยกน้ำซุปในถ้วยให้ พ.อ
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
ขอบคุณ //ยกซด
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
อิ่มแล้ววว//ลูบท้อง ต.อ
ป้าแม่บ้าน
โห่~หมดเลยหรอเนี่ย
ป้าแม่บ้าน
เดี่ยวป้าเก็บให้ค่ะ
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
ขอบคุณครับ//ลุก
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
กระเป๋าผมหล่ะ
ป้าแม่บ้าน
ป้าให้คนขับรถเอาไปไว้ที่ห้องแล้วค่ะ
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
อ่อขอบคุณครับ
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//เดินไปห้อง
ป้าแม่บ้าน
แปลกแฮะ คนเราเกิดอุบัติเหตุ จะทำให้เปลี่ยนไปขนาดนี่เลยหรอ ไม่ใช่แค่การกินแม้กระทั่งคำพูดก็เปลี่ยน
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//ยืนมองทรงผมตัวเองหน้ากระจก
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
(อันดับแรกเปลี่ยนทรงผมดีกว่า)
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//เดินกำลังจะออกจากบ้าน
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
ข้างนอก//ชี้ไปข้างนอก
ป้าแม่บ้าน
อย่าเลยดีกว่าค่ะถ้า อีคุณเลขาบ้าคนนั้นรู้เข้าอาจจะว่าคุณหนูได้นะคะ
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
(อ่อ ที่แท้ก็เลขาเองหรอ)
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
ไม่เป็นไรหรอกผมไม่สน
ป้าแม่บ้าน
อ่อ ค่ะ ถ้างั้นตามสบายเลยค่ะ
ซงอีฮยอนพ.อ(รูปร่างเดิม)
//เดินออกจากบ้าน
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
