วันหยุดสุดหลอน
ตอนที 1
วันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ของโรงเรียนตี๋น้อย
แต่มีกลุ่มเด็กนักเรียนกลุ่มหนึ่ง
ได้นัดกันไปที่ตึกล้างแห่งหนึ่ง
เป้
วันหยุดอ่ะไปหาอะไรสนุกๆทำกันดีกว่า
เป้
ได้ข่าวมาว่ามีตึกล้างแถวนี้อะ
ปอน
เห้ย..ที่มันมีประวัติอะนะ
เตอร์
มันน่ากลัวเกิ้นไปป่าว
ปอน
แต่มันมีประวัตินะเป้มึงไม่กลัวหรือไง
มิ้นท์
เราว่ามันน่ากลัวอะอย่าดีกว่า
เป้
ปอนมิ้นท์ไปกับกูไม่ต้องกลัวหรอก
ปอน
แต่พรุ่งนี้มันวันที่9 เดือน 9นะ
เป้
มันก็แค่ประวัติอะจะกลัวไร
เป้
โอเควันพรุ่งนี้เจอกันตอน20:30น. นะ
ทุกคนได้ไปกันก่อนเวลาที่นัดไว้
แต่มีปอนคนเดียวที่ยังมาไม่ถึง
เตอร์
ทุกคนมาถึงกันหมดแล้วนะ
มิ้นท์
เราเอามาสองอันนะเอาของเราไปสิ
เตอร์
ไอ้ปอนมึงลืมจะทุกอย่าไม่ได้นะ
เป้
เอาน่าอย่าทะเลาะกันเลย
มิ้นท์
ใช่ เราเข้าตึกกันดีกว่า
ตอนนี้ได้เป็นเวลา 3 ทุ่มกว่าแล้ว
มิ้นก็ได้ยินเสียงแปลกๆออกมาจากตึก
มิ้นท์
เราได้ยินเสียงคนร้องไห้
ตอนจบ
มิ้นท์
เราเห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่หน้าประตูทางเข้า
ปอน
มันก็ไม่เห็นมีอะไรเลยนี่
เตอร์
นี่อย่าเพิ่งว่ามิ้นสิพวกมึงก็รู้นี่ว่ามันมีประวัติอะไรนะ
มิ้นท์
แต่เราไม่ได้โกหกนะเราพูดจริงๆ
เป้
นี่มิ้นออกไปอยู่คนเดียวเลยไป
เตอร์
นี่มึงจะให้มิ้นออกไปรอพวกเราอยู่คนเดียวหรอ
ปอน
แต่มิ้นเป็นผู้หญิงนะเป้
มิ้นท์
ไม่เป็นไรเราอยู่คนเดียวได้
เตอร์
มิ้นไม่ต้องไปอยู่กับพวกเรานี่แหละ
เป้
เตอร์ถ้ามึงเป็นห่วงมิ้นนะมึงก็ออกก่อนไปเลย 2 คนน่ะเดี๋ยวกูอยู่กับปอนด์เอง
ปอน
เป้มึงก็ใจเย็นๆหน่อยสิ
มิ้นท์
ไม่เป็นไรเราอยู่กับพวกนายก็ได้
เป้
เห็นไหมมิ้นยังโอเคเลยมีแต่มึงคนเดียวอ่ะเตอร์
มิ้นท์
นี่อย่าทะเลาะกันเลย
ปอน
ใช่กูว่านะรีบออกจากที่นี่กันดีกว่าเถอะ
เป้
อะไรวะพวกเราเพิ่งมาถึงเองนะ
เตอร์
แต่มิ้นไม่โอเคนะเว้ย
ปอน
มิ้นแน่ใจนะว่ามิ้นโอเคอ่ะ
เป้
เห็นไหมล่ะมิ้นเขาโอเคดีงั้นพวกเราก็ไปกันต่อดีกว่าเถอะ เสียเวลาว่ะ
หลังจากนั้นปอนด์กับมิ้นก็ได้ยินเสียงกรี๊ด!
แต่เตอร์กับเป้ยังไม่ได้ยินเสียงอะไร
เป้
พวกมึงเป็นอะไรกันอีกวะ
ปอน
มึงไม่ได้ยินเสียงหรือไง
เป้
เสียงกงเสียงกรี๊ดอะไรของพวกมึงวะกูไม่เห็นได้ยินเลย
เตอร์
เป้มึงก็ใจเย็นๆหน่อยดิวะ
มิ้นท์
เราไม่ไหวแล้วอ่ะเราอยากกลับบ้านแล้ว
เป้
ใครจะกลับก็กลับกับมันเลยกูจะอยู่
ปอน
กูก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกันนะเป้กูไม่ไหวจริงๆ
เตอร์
เป้กูว่ากลับบ้านเถอะมันไม่โอเคแล้วนะ
เป้
พวกมึงออกไปรอกูข้างนอกเลยไปกูอยู่คนเดียวได้
เป้
โอ๊ยน่ารำคาญชิบหายเลยว่ะ
ปอน
อย่าทะเลาะกันเลยเป้เตอร์
มิ้นท์
ใช่งั้นพวกเราออกไปรอเป้ข้างนอกกันดีกว่า
เป้
เออไปกันให้หมดเลยนะกูอยู่คนเดียวก็ได้
เตอร์
เป้งั้นพวกกูออกไปรอข้างนอกนะกูไม่อยู่หรอก
เป้
เออก็เรื่องของพวกมึงเลย
หลังจากนั้นเตอร์ปอนด์มิ้นก็ได้ออกมาจากตึก
และเป้ก็ได้อยู่ในตึกคนเดียว
และก็ได้เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้น
มิ้นท์
เตอร์ปอนด์ได้ยินเสียงเป้ไหม!
เตอร์
พวกเราเข้าไปดูกันดีกว่า!
หลังจากนั้นเตอร์ปอนด์และมิ้นก็ได้วิ่งเข้าไปดูเป้
และก็ได้เห็นเป้นอนอยู่กับพื้น
ปอน
เฮ้ยพวกมึงกูว่ารีบอุ้มเป้ออกไปข้างนอกกันดีกว่า
มิ้นท์
ใช่ๆเราว่าเรากลับกันได้แล้วนี่มันก็เที่ยงคืนกว่าแล้วนะ
เตอร์
งั้นเราก็อุ้มเป้ออกมากันเถอะ
？？？
พวกมึงไม่มีสิทธิ์ออกข้างนอก
？？？
พวกมึงอยากจะเข้ามาในตึกกูเอง
มิ้นท์
พวกเรากลัวแล้วปล่อยพวกเราไปเถอะนะคะ
？？？
เพื่อนมึงอยากจะลองดีกับกูเองนะ
เตอร์
ปล่อยพวกเราไปเถอะครับพวกเราขอโทษ
？？？
มึงคิดว่ากูจะปล่อยพวกมึงไปได้ง่ายๆหรอ
หลังจากนั้นเป้ก็ได้ตื่นขึ้น
เป้ก็ได้นั่งขอโทษและร้องไห้
เตอร์
เป้มึงไปทำอะไรเอาไว้
มิ้นท์
ขอร้องล่ะค่ะปล่อยพวกเราไปเถอะ
ปอน
ปล่อยพวกเราไปเถอะนะครับพวกเรากลัวแล้ว
？？？
กูไม่ปล่อยพวกมึงไปง่ายๆหรอก!
คนแถวนั้น
นี่พวกหนูเป็นอะไรกันไปหรือเปล่า
เป้
อย่าทำอะไรผมเลยครับผมกลัวแล้ว
คนแถวนั้น
พวกหนูมาทำอะไรที่ตึกแห่งนี้
มิ้นท์
เมื่อคืนพวกเรามาหาอะไรอะไรสนุกทำกันที่ตึกนี้ค่ะ
มิ้นท์
แต่มันก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดขึ้น
เตอร์
ก็กูบอกเป้แล้วว่าให้กลับมึงก็ไม่ยอมกลับกันอะ
เป้
กูจะไม่มาที่นี่อีกแล้ว
เป้
กูว่ากลับกันดีกว่านี้ก็เช้าแล้วนะ
คนแถวนั้น
แล้วพวกหนูไม่รู้ประวัติที่นี่กันเหรอจ๊ะ
มิ้นท์
พวกเรารู้ค่ะแต่พวกเราแค่อยากรู้เฉยๆว่ามันจริงอย่างที่เขาพูดหรือเปล่า
หลังจากนั้นเตอร์เป้ปอนและมิ้นก็ได้กลับบ้าน
แล้วก็ตัดจบไปเป็นที่เรียบร้อย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
