สวัสดี นักอ่านทุกท่านที่อาจจะหลงเข้ามาอ่านเเต่ที่ฉันเขียนนิยายเรื่องนี้ขึ้นมาเพราะว่าฉันอยากถ่ายทอดความรู้สึกนี้ออกมาทางนิยายที่เขียนมันจึงเป็นเเรงบันดานใจให้เเต่งนิยายเรื่องนี้ขึ้นมามีทั้งสาเหตุที่อยากให้คนอ่านลองคิดเเละคนเเต่งลองทำมันเเละมันอาจสร้างขึ้นมาเพื่อนักเขียนหรือนักอ่านก็ได้นิยายเรื่องนี้ไม่ใช่นิยายเเต่ก็เหมือนนิยายมัน(เหมือนหนังสือ)ซะมากกว่านิยายเเต่ที่เเต่งขึ้นมาก็เพื่อฉันเเละคุณหรือไม่ก็ฉันคนเดียว
เรามาเริ่มกันเลย...
ฉันขอเเทนตัวเองว่า ที (หรือไม่ก็ฉัน) เพราะมันเป็นอักษรภาษาอังกฤษตัวเเรกล่ะกัน
เรื่องเเรกสำหรับนักเขียนที่เหมือน ที ทีก็เป็นนักเขียน เเละปัญหาสำหรับทีเลยก็คือไม่ค่อยมีคนมาอ่านเรื่องของทีสักเท่าไหร่เเต่ทีก็ไม่เคยย่อมเเพ้เลยมันน่าเเปลกที่นักอ่านบ้างท่านชอบเเนวเเปลกๆเดิมๆสำหรับทีเเล้วมันน่าเบื่อเลยไม่ค่อยชอบอ่านทีจะเป็นพวกเเตกเเนวซะมากกว่าอยากทำอะไรที่ต่างออกไปเเต่ไม่มากถ้าให้เปรียบเทียบเเล้วทีก็เหมือนกับคนที่มีความคิดนอกกรอบซะมากกว่า
ทีอยากรู้บางจังว่าพวกคุณที่เป็นนักเขียนเเละนักอ่านคิดยังไงถ้าคุณถูกหักหลังโดยคนที่คุณใว้ใจถ้าตอนนี้คุณกำลังไว้ใจใครอยู่ให้คิดเเบบสองด้านถ้าเป็นคนที่คุณรักให้คิดไว้ว่าเเค่คบเอาสนุกๆเเต่ถ้าเขารักคุณจริงขอให้เก็บเขาไว้ข้างกายเเต่มีข้อเเม้ว่าคุณต้องคิดไว้สองด้านคือด้านที่หนึ่งเขารักคุณเเละด้านที่สองเขาต้องการอะไรสักอย่างจากคุณ
หักหลังโดยเพื่อนที่รักเเละสนิทที่สุด ใช่เลย นี่คือเรื่องจริงของที ทีเคยโดนคนเหล่างนี้หลอกใช้มาก่อนมันเริ่มตั้งเเต่ตอน ป.2 ที่ทีย้าย รร. ไปรร.ประจำที่นั้นทุกคนต่างก็เห็นเเก่ตัวหลอกใช้ตอนที่ทีย้ายมาตอนเเรกทีมีเพื่อนอยู่หนึ่งคนเพื่อนคนนั้นเขาขอเงินจากทีหลายครั้งจนพี่ที่ดูเเลเป็นลูกพี่ลูกน้องเขาพูดออกไปเเบบพยายามเตือนสติว่าจะให้เขาทำไมในเมื่อทีก็ไม่ได้อะไรกลับมาเลย
เขาบ่นอยู่นานสองนานจนทีเข้าใจวันต่อมาเพื่อนคนเดิมเขามาขอเงินจากทีอีกครั้งเเต่ทีไม่ให้ เขาบอกกับทีว่าถ้าไม่ให้เขาจะเลิกเล่นกับทีเเต่ทีก็ไม่กลัวอีกเเล้วล่ะ
ตอนหน้า "สาเหตุกฎเหล็กของที"
สวัสดีทุกคนผู้อ่านเเละผู้เขียนที่น่าเคารพ
4 สิงหาคม 67
ฉันเช็คดูว่าฉันเป็นเด็กเก็บกดหรือเปล่าเเละใช่ฉันเป็นเด็กเก็บกดฉันไม่ค่อยเเสดงอารมณ์ความรู้สึกความต้องการออกมามีเพื่อนน้อยไม่พูดสิ่งที่ต้องการจากพ่อเเม่หรือปรึษาพวกเขาเลยฉันมักจะทำสีหน้าเรียบเฉยตอนเเรกฉันพูดกับตัวเองก็เเค่ปกป้องตัวเองจากคนที่หวังอะไรในตัวฉันเท่านั้นเเต่พอถึงวันนี้ฉันถึงรู้ว่าตัวเองเป็นเด็กเก็บกดสาเหตุก็มาจากที่บ้านเพราะพ่อเเม่ฉันทำอาชีพค้าขายบ้านเลยมีมีดบ้างเอยอะไรเอยเกะกะเต็มไปหมดกลิ่นเน่าๆสภาพเเวดล้อมบ้านที่เลี้ยงไก่ มีตู้เย็นสองตู้ที่เอาไว้เเช่ของไว้มากมายบ้านที่ไม่สะอาจตาสะอาจใจมีกลิ่นที่เกลียดเเสนเกลียดอยู่เต็มไปหมด
ทุกครั้งที่ฉันเรียนอยู่ฉันมักจะเข้าใจเสมอเเต่ถ้าฉันไม่เข้าใจเเละพยายามที่จะทำจนตัวเองโมโห มากๆเเละพอถึงจุดๆหนึ่งฉันจะหลับไปพอตื่นขึ้นมาฉันจะรู้สึกสดใสราวกับเรื่อนพวกนั้นถูกลบหายไปเเละเเทนที่ด้วยความฉลาดที่ฉันตั้งใจทำมันมาก
เเละในขณะที่ฉันเขียนตอนนี้อยู่ฉันก็กำลังจะหลับเเต่ก็ดึงสติตัวเองให้เขียนต่อไม่งั้นฉันก็จะจำไม่เเทบฉันกำลังจะหลับเเล้งจริงๆปวดหัวมากจริงๆเหมือนจะระเบิดออกมาเลยจริงๆไว้ฉันจะมาเขียนต่ออีก.....
เห้อออไม่ได้เขียนต่อเลยไว้เขียนตอนหน้าดีกว่าเพราะความขี้เกียดล้วนๆ
Tปล.อยากให้ลองไปอ่านนิยายที่ทีเเต่งบ้างขอล่ะมีเเบบนิยายกับเเบบนิยายเเชทเรื่องคนเเปลกหน้าผู้คลั่งรักเเต่เเบบนิยายเเชทยังอยู่ในขั้นตอนผลิต
อยู่เเอบขายเเบบเงียบๆ
Tttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttttบายยยยยย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!