"โรแซนน์ คาเตอร์"
ถ้ามีโอกาส
***การบลูลี่เป็นสิ่งไม่ดี ได้โปรดอย่ากระทำเลย
พลเมืองชาวอเมริกันยังคงวุ่นๆกันแต่เช้า
เบลินด้า
//นั่งมองดอกกุหลาบดอกหนึ่ง
มิลาด้า
เราควรทักทายกันเหมือนเมื่อก่อนไง
หัวหน้า
//เดินผิวปากเข้ามา
หัวหน้า
ไปพบผมที่ห้องทำงานหน่อย
จอร์น
ผมซื้อกาแฟที่คุณชอบมาให้
เบลินด้า
ฉันต้องไปพบหัวหน้าเดี๋ยวมานะ//หน้าแดง
หัวหน้า
//นั่งโต๊ะดูเอกสาร
เบลินด้า
หัวหน้ามีอะไรรึเปล่าคะ
หัวหน้า
เวลาคุณพูด บอกแล้วไงว่าให้มองหน้าผม//ยิ้มเบาะ
เบลินด้า
ขอโทษค่ะหัวหน้า//น้ำตาคลอ
เบลินด้า
ดิฉันไม่ได้ตั้งใจค่ะ
หัวหน้า
ถ้าคุณไม่ได้เรียนจบอันดับหนึ่งของมหาลัยชั้นนำ
หัวหน้า
คุณคิดว่าที่ไหนอยากจะรับคนมองไม่ตรงทางแบบคุณบ้าง
เบลินด้า
ดิฉันจะรีบออกไป//เสียงสั่น
หัวหน้า
ใครให้ไปครับคุณเหล่
เบลินด้า
ขอร้องล่ะค่ะหัวหน้า
เบลินด้า
ได้โปรดหยุดพูดแบบนั้นทีเถอะค่ะ
หัวหน้า
//โยนเอกสารลงตรงหน้า
หัวหน้า
คิดว่าบริษทเป็นอะไร
หัวหน้า
ถึงกล้าพิมพ์งานแบบผิดๆมาให้ฉัน
หัวหน้า
ถ้าบอสรู้จะเป็นยังไง
เบลินด้า
ผิดแค่จุดเดียวเองนะคะ
เบลินด้า
ดิฉันจะไปทำให้ใหม่ค่ะ
หัวหน้า
เธอมองเห็นจริงรึเปล่า
หัวหน้า
ตาได้โฟกัสที่งานมั้ย
เบลินด้า
ดิฉันจะไปทำมาให้ใหม่
หัวหน้า
//ทำท่าล้อเลียนตามหลัง
เพื่อนร่วมงาน
เดินมองทางซะบ้าง
เพื่อนร่วมงาน
อย่ามัวแต่มองไปที่อื่น
เบลินด้า
//รู้สึกกลัวอย่างมากมือชาเท้าชาไปหมด
เบลินด้า
//เดินตรงไปที่ห้องน้ำ
เบลินด้า
//ล็อคประตูห้องน้ำ
เบลินด้า
ทำไมทุกคนต้องทำกับฉันแบบนี้
เพื่อนร่วมงาน
//เดินเข้ามาในห้องน้ำ
เพื่อนร่วมงาน
แกเห็นนังเกียรตินิยมที่เพิ่งเข้ามาใหม่ปะ
มิลาด้า
เพื่อนฉันเอง//ทาลิป
เพื่อนร่วมงาน
ถามจริง แกกล้าคบมันได้ไงวะ
มิลาด้า
เพื่อผลประโยชน์ได้ทั้งนั้นอ่ะ
เพื่อนร่วมงาน
ที่ต้องพกคนพิการเดินไปไหนต่อไหนด้วย
เพื่อนร่วมงาน
ถ้าฉันเป็นอี่เหล่นั่นฉันคงเอาหัวมุดส้วมตายไปละ
มิลาด้า
ฉันก็นับถือใจมันเหมือนกัน
มิลาด้า
มันโดนล้อตั้งแต่จำความได้แล้ว
เบลินด้า
//ภาพอดีตเข้ามาในหัว
เห้ยๆพวกมึงมาดูนี่ดิ่อี่เห้ยแม่งดูตามัน
ทั้งหน้าตาและตามึงควรจะจับมือกันแล้วลาโลกไปซะนะ
เบลินด้า
//เจ็บปวดจนหายใจแทบไม่ออก
เบลินด้า
ดิฉันจะกลับไปทำที่บ้านให้เสร็จแล้วส่งมาให้คืนนี้ค่ะ
โอกาสได้มาถึง
เบลินด้า
//เดินออกมาจากลิฟท์
ทุกคนหัวเราะซุบซิบตลอดทาง
เบลินด้า
จะลาออกไม่ได้//ความคิด
เบลินด้า
//ส่งเสียตัวเองเรียน
มีคุณพ่อที่ป่วยนอนอยู่ที่บ้าน
เบลินด้า
//มองดอกกุหลาบตัวเอง
เบลินด้า
ฉันหวังอะไรอยู่นะ//ความคิด
จอร์น
เราสองคนก็รู้จักกันมาตั้งนานแล้ว
จอร์น
เราชอบแกตั้งแต่ปีหนึ่งแล้ว
จอร์น
เพราะตอนนั้นยังไม่พร้อม
จอร์น
แต่ฉันไม่ได้ชอบยัยนั่น
มิลาด้า
ลินเขาชอยนายมากเลยนะ
มิลาด้า
ว่านายเหมือนแสงสว่างในชีวิตเธอ
จอร์น
เธอคิดว่าฉันจะคบกับคนสภาพแบบนั้นได้เหรอ
จอร์น
หน้ามีแต่อะไรก็ไม่รู้
จอร์น
ลูกออกมาจะสภาพแบบไหน
จอร์น
เธอมาอธิบายให้มิลาด้าฟังหน่อย
จอร์น
//ขมวดคิ้วและมองด้วยความโกรธ
เบลินด้า
ตลอดเวลาที่ผ่านมาของชีวิตฉัน
เบลินด้า
ฉันแค่ขอร้องพระเจ้า
เบลินด้า
เผื่อท่านจะเห็นใจฉันบ้าง
เบลินด้า
ขอให้มีเพื่อนสักคนหนึ่ง
เบลินด้า
ฉันพยายามนึกอยู่เสมอว่าพ่อแม่ให้ชีวิตมาแล้ว
เบลินด้า
จะตายง่ายๆแบบนี้ได้ไง
จอร์น
หยุดพร่ามเรื่องไร้สาระของเธอได้แล้วนังพิการ😡
เบลินด้า
ฉันไม่เคยขอความรักเลยสักครั้ง
เบลินด้า
เพราะรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้
เบลินด้า
โชคดีนะเธอทั้งคู่
เบลินด้า
ตอแหลเก่งเหมือนกัน
เบลินด้า
คิดว่าอดทนได้ดีแล้วเชียว
เบลินด้า
ทำไมเรื่องแบบนี้มันต้องเกิดขึ้นอยู่เรื่อย
เบลินด้า
วันนี้ฉันกลับช้าหน่อย
เบลินด้า
คุณช่วยดูแลพ่อไปก่อนนะคะ
เบลินด้า
//มองไปที่ไม้กางเขน
เบลินด้า
ฉันมองอะไรอยู่กันแน่นะ
เบลินด้า
//หยิบสมุดขึ้นมาเขียน
เบลินด้า
อยากมีชีวิตที่ปกติถึงจะไม่ร่ำรวยแต่การที่เราเป็นปกติครบสามสิบสองก็ทำให้เราได้เปรียบมากมาย//เขียนๆ
เบลินด้า
//หลับตาและสวดภาวนา
นาฬิกาใหญ่ร้องบอกเที่ยงคืน
เบลินด้า
//เก็บของและเดินออกไป
สมุดบันทึกเปิดและคลี่ไปทีละหน้า
หนูน้อย
//วิ่งเล่นกับเพื่อนๆ
เบลินด้า
!//รีบคลุมฮูดและมอง
เบลินด้า
การที่เรามีเพื่อนเล่นความรู้สึกมันเป็นแบบไหนนะ
เบลินด้า
!!!!//วิ่งและผลัก
เบลินด้า
//ร่างกระเด็นไปไกล
รีบโทรเรียกรถพยาบาลเร็วเข้า
ฮัลโหล!!รถพยาบาลใช่มั้ยคะ
เบลินด้า
หมดเวลาของฉันแลัวเหรอ
เบลินด้า
ถ้าชาติหน้ามีจริงขอให้ฉันได้เกิดมาเป็นปกติเหมือนคนทั่วไปด้วยเถอะ
การเริ่มต้นใหม่
โรแซนน์ คาเตอร์
เลือดเต็มเลย
จูเลีย
คะ...คุณหนู...//สั่นๆ
จูเลีย
ดิฉันมาเพื่อดูแลคุณหนูค่ะ//มือสั่น
โรแซนน์ คาเตอร์
ว่าแต่เสียงเด็กที่ไหนตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว
โรแซนน์ คาเตอร์
//ลุกจากเตียง
จูเลีย
คุณหนู!!//เปิดประตู
โรแซนน์ คาเตอร์
//เห็นกระจกพอดี
โรแซนน์ คาเตอร์
กรี๊ดดดดดดดดดด!
เซราฟิม คาเตอร์
!!//สะดุ้ง
เซราฟิม คาเตอร์
เป็นบ้าอะไรอีกแล้ว😡
จูเลีย
คุณหนูเป็นอะไรคะ//พยุง
โรแซนน์ คาเตอร์
เด็กคนนี้ใคร//ชี้
จูเลีย
คุณหนูต้องป่วยหนักแน่ๆ
จูเลีย
ต้องรีบไปรายงานนายท่าน
โรแซนน์ คาเตอร์
//จับกระจกส่องหน้า
โรแซนน์ คาเตอร์
//มองไปรอบๆ
จูเลีย
เดี๋ยวดิฉันกลับมานะคะ
โรแซนน์ คาเตอร์
//ขึ้นอกหยุมคอเสื้อ
จูเลีย
คุณหนูอย่าตีฉันเลยค่ะ
โรแซนน์ คาเตอร์
ตอนนี้ฉันดูเป็นไงบ้าง
จูเลีย
คุณหนูงดงามที่สุดค่ะ//สั่นๆ
โรแซนน์ คาเตอร์
มองพี่สาวตรงดีมั้ย
โรแซนน์ คาเตอร์
//สายตาน่ากลัว
จูเลีย
ดวงตาสีม่วงของคุณหนู
จูเลีย
ที่สื่อถึงตระกูลคาเตอร์ที่ยิ่งใหญ่
โรแซนน์ คาเตอร์
คงไม่ใช่จอมเวทย์พ่อมดเซราฟิมใช่มั้ย
เบลินด้า
//เป็นบุคคลที่ติดนิยายพ่อมดแม่มดอย่างมาก
เบลินด้า
//มีคอลเลคชั่นหนังสือแฮร์รี่พอตเตอร์ทุกseason
เบลินด้า
//มีผลงานเจ.เค.ทุกเรื่อง
จูเลีย
นายท่านคือคุณพ่อ...
เซราฟิม คาเตอร์
//เปิดประตูเข้ามา
โรแซนน์ คาเตอร์
//เผลอหลบตา
เซราฟิม คาเตอร์
ทำร้ายคนอีกแล้วเหรอโรแซนน์
โรแซนน์ คาเตอร์
//ลุกออกจากตัวจูเลีย
จูเลีย
คุณหนูไม่ได้ทำอะไรฉันค่ะนายท่าน
จูเลีย
คุณหนูแค่เล่นเท่านั้นค่ะ
เซราฟิม คาเตอร์
เธอจะโกหกช่วยเด็กเวรนี่ทำไม
โรแซนน์ คาเตอร์
ของแท้//ความคิด
เซราฟิมมีลูกสาวแท้ๆสองคนแต่รักมากเพียงคนเดียวแต่ลูกสาวคนเดียวที่เขารักมากกลับทำตัวห่วยแตกเที่ยวทำร้ายคนใช้ต่อต้านการเข้าเรียนที่วอลครัช
โรแซนน์ คาเตอร์
ฉันได้อ่านเรื่องนี้แค่ครึ่งหนึ่งเท่านั้นเอง//ความคิด
เซราฟิม คาเตอร์
พูดด้วยทำไมไม่สบตา
โรแซนน์ คาเตอร์
ซิบหาย//ความคิด
โรแซนน์ คาเตอร์
ดันคิดถึงอดีตซะได้//ความคิด
เซราฟิม คาเตอร์
เข้าใจแล้วว่าไม่อยากไปเรียน
เซราฟิม คาเตอร์
เลิกทำอะไรบ้าๆสักที
เซราฟิม คาเตอร์
//เดินออกไปด้วยสีหน้าเศร้าๆ
เซราฟิม คาเตอร์
//มองรูปที่ผนัง
เซราฟิม คาเตอร์
//น้ำตาคลอ
เซราฟิม คาเตอร์
ผมจะทำยังไง
เซราฟิม คาเตอร์
ผมเข้าถึงลูกไม่ได้เลย
เซราฟิม คาเตอร์
ผมควรทำยังไง
โรแซนน์ คาเตอร์
//ยังยืนอยู่หน้ากระจก
จูเลีย
สงสารนายท่าน😞//ความคิด
จูเลีย
จะพูดแบบนั้นกับคุณหนูก็ไม่ได้//ความคิด
จูเลีย
แล้วทำไมคุณหนูถึงเอาแต่ส่องกระจกนะ//ความคิด
จูเลีย
คุณหนูเรียกดิฉันอย่างเดิมก็ได้ค่ะ
โรแซนน์ คาเตอร์
เรียกอย่างเดิม
โรแซนน์ คาเตอร์
ต่อไปแกคือแมลงวันละกัน เพราะหน้าแกมันมีจุดๆเหมือนขี้แมลงวันไงล่ะ ฮ่าๆๆ
โรแซนน์ คาเตอร์
ออกไปเถอะค่ะ//น้ำตาคลอ
โรแซนน์ คาเตอร์
//ตบหน้าตัวเอง
โรแซนน์ คาเตอร์
//ตบอีกข้าง
โรแซนน์ คาเตอร์
ทั้งที่เธอมีชีวิตที่ดี
โรแซนน์ คาเตอร์
แล้วทำไม//ขึ้นเสียง
โรแซนน์ คาเตอร์
ทำไมพวกเธอถึงดูถูกผู้คนแบบนี้
โรแซนน์ คาเตอร์
ฉันอยากจะรู้จริงๆ
โรแซนน์ คาเตอร์
ว่าคนที่ชอบดูถูกคนอื่น
โรแซนน์ คาเตอร์
มันมีหัวใจมั้ย
โรแซนน์ คาเตอร์
//จับกระจก
โรแซนน์ คาเตอร์
ฉันไม่รู้ว่าเป็นพรหรือคำสาป
โรแซนน์ คาเตอร์
การที่ฉันได้มาอยู่ในร่างเธอ
โรแซนน์ คาเตอร์
ฉันจะถือว่ามันเป็นโอกาสอีกครั้ง
โรแซนน์ คาเตอร์
เป็นการเกิดใหม่
โรแซนน์ คาเตอร์
ลืมอดีตอันเลวร้าย
โรแซนน์ คาเตอร์
ที่ครอบครัวไม่เคยรัก
แท้จริงแล้วพ่อที่ป่วยของเบลินด้าไม่เคยดูแลเบลินด้าแม้แต่ตอนที่เป็นเด็กได้แต่กินเหล้าเมาหนักจนป่วยส่วนแม่ก็หนีจากบ้านไป
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
