ออสก้า(เคะ):น่ารัก ขาว คุณสมบัติของนักเรียนชายของญี่ปุ่น เรียนเก่ง ฉลาด เอาตัวรอด เป็นนักเรียนที่ชิงทุนการศึกษาต่อประเทศไทย นิสัยเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยเข้าสังคมมากนัก แต่ก็ไม่ได้แปลว่าจะเป็นเด็กติ๋มๆอย่างที่คิด ผิดกันตรงกันข้ามซะด้วยซ้ำ พอตกดึกก็ชอบไปเที่ยวกับเพื่อนที่สนิทกัน และเป็นเสือผู้หญิง ผิดกับดมื่อตอนเช้าก็จะไปเรียนตามปกติไม่ทำตัวเหมือนเวลากลางคืน เล่าไปขนาดนี้ก็ยังไม่ได้บอกอายุ อานามเลยงั้นจะบอกให้ล่ะกัน อายุ18 สูง167 น้ำหนัก54 ฐานะกลางๆพอมีพอกิน มีเชื้อสายตระกูลแต่ไม่แสดงออกไปเพราะไม่อยากใช้เส้นสายของวงศ์ตระกูลและอยากทำมันด้วยตนเอง

(づ￣ ³￣)づจบการให้ข้อมูลของออสก้า(｡’▽’｡)♡

ฟาร์ซิส(เมะ):หล่อ สายตาคมกริบ เหมือนหมาป่าที่พร้อมจะล่าเสือได้ตลอดพูดง่ายๆก็ ปราบเสือใก้เป็นแมว โดยส่วนตัวแล้วนั้นฟาร์ซิสจะเป็นประเภทที่ปราบเสือผู้หญิงอยู่หมัด มีคุณสมบัติของชายไทย ไม่ดำมากและไม่ขาวมากกลางๆ และเป็นพวกซาดิสม์ ถามว่าเรียนเก่งไหมนั้น ขอบอกตรงๆเรียนไม่เก่งเลยแต่ก็ผ่านมาได้ด้วยดี ชอบเที่ยวกลางคืน ทำตัวเหมือนเด็กเอาแต่ใจแต่รู้ไหมว่าเขาอายุ21แล้ว นิสัยเป็นคนร่าเริง ชอบแกล้ง และจริงจังในเวลาที่มันสำคัญจริงๆ มีเชื้อสายวงศ์ตระกูลที่มีชื่อเสียงและอำนาจ มีฐานะร่ำรวย และเก่งทางด้านกีฬามากกว่าทางด้านวิชาการ มีความสูงคือ189.5 หนัก60 หุ่นล่ำมาก

(´∀｀)♡จบการให้ข้อมูลของฟาร์ซิส(づ￣ ³￣)づ

สวัสดีรีดทุกคน ผมมีนามว่าปลาวาฬตัวน้อย เป็นมือใหม่ในการแต่งออกมา ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยน่าค้าบ ถ้ามีอะไรที่ไม่ชอบหรือมีติอะไรก็คอมเม้นกันได้ ผมอ่านทุกคอมเม้นครับ ก็ขอให้ทุกคนอ่านและเข้าใจมันนะคับ

#บทนำ

.....................................................

ที่ประเทศไทย

ผมเป็นเด็กที่ชิงทุนการศึกษามาเรียนต่อที่ไทยมีนามว่า"ออสก้า" อยู่ในตระกูลที่มีชื่อเสียง แต่ผมออกมาแล้วเพราะฉะนั้นผมก็จะไม่ได้ใช้นามของตระกูลถึงจะไม่ได้ทำตามสนธิสัญฐาที่กล่าวไว้ทั้งหมดก็เถอะตลอด3ปีมาผมทำด้วยตัวเองทั้งหมดไม่พึ่งตระกูลของผมเลยแม้สักนิดเดียวก็ต้องขอบคุณพวกเขานะที่อุตส่าเลี้ยงผมมา15ปีเอาล่ะเรื่องของผมมันชักจะดราม่าและสงสัยกันแล้วผมขอตัดละกัน

ณ เวลา8.20น.

"เสียงนาฬิกาปลุก"

ในตอนเช้ามีร่าง ร่างหนึ่งกำลังคลุกตัวที่อยุ่ในกองผ้าสีขาว ใบหน้าคมมนหลับตาพริมเมื่อมีแสงในยามเช้ารอดสอดส่องเข้ามากระทบกับใบหน้าคมมนทำให้ใบหน้าคมมนปรือตาขึ้น และลุกขึ้นมาจากหมอนที่หนุน บิดขี้เกียจ ท่อนบนนั้นเปล่าเปลือยส่วนท่อนล่างใส่กางเกง ใบหน้าคมมนคนนี้ได้มาถึงไทยเมื่อวานจึงทำให้เหนื่อยและหลับง่ายจนมาถึงวันนี้ภายในห้องของเขานั้นรกมากเพราะยังไม่ได้จัดอะไรเข้าที่เลย เขาพึ่งนึกได้ว่าวันนี้ต้องไปมหาลัยใหม่จึงรีบลุกขึ้นไปเพื่อจัดการกับตัวเอง...เวลาผ่านไปอีก20น.เขาก็ทำธุระของเขาเสร็จ เขารีบลงมาเพื่อหาแท็กซี่ไปมหาลัยใหม่ของเขาทันที

ณ ม.เกษตร

สวัสดีคับผมออสก้าเองมาจากประเทศญี่ปุ่นมีพ่อเป็นคนไทย แม่เป็นคนญี่ปุ่น แต่แม่ผมเสียไปแล้วล่ะอย่าไปใส่ใจมัน มาที่ผมกันดีกว่าตอนนี้ผมย้ายมาอยู่ไทยแล้วพ่อของผมก็รู้จะไม่ให้รู้ได้ก็เขาเป็นมาเฟียนิ จะรู้ก็ไม่แปลกและที่ผมไม่เข้าตระกูลของพ่อผมก็เพราะพ่อปกป้องแม่ไง้ไม่ได้ก็แค่นั้นเอง แล้วตอนนี้คือผมมาสายก็นะคนมันไม่ชินนิเวลาที่ไทยกับญี่ปุ่นแตกต่างกันจะตายจะพลาดก็ไม่แปลก ผมก้าวลงจากรถแท็กซี่และจ่ายเงินตามจำนวนที่มันขึ้นและวิ่งเข้าม.ทันทีตอนนี้8.50น.แล้ว ผมต้องมาที่นี้9.00น.มันเหลืออีก10น.ผมเลยเดินเล่น(เดินสำรวจ)แล้วก็ไปตรงที่เขาให้สมัคร ผมก็ถูกคนทัก "ไงนาย" คนคนนี้อายุก็จะประมาณเท่าผมแหละ ร่างสูงโปร่ง กำยำพอมีแรงที่จะหักคอคนได้ ผมจึงตอบไปว่า"อืม"คนคนนี้จึงยิ้มและแนะนำตัวให้ผมรู้จัก"เราชื่อพีร์ พีรดล อยู่ปี1 พึ่งมาใหม่สินะกรอกใบสมัครตรงนี้แล้วไปยื่นตรงนู้นนะไว้เจอกันใหม่นะ"แล้วเขาก็เดินจากผมไป...คนอะไรวะสูงเชี้ยๆ เลยหัวกูอีก หึ้ย!!!!แต่..ตอนนี้รีบกรอกรีบกลับดีกว่าอยากไปเที่ยวข้างนอกแล้วพึ่งถึงไทยเอง

ที่ผับของครอบครัวฟาร์ซิส

ผมชื่อว่าฟาร์ซิส อยู่ในตระกูลที่มีชื่อเสียงป๊ากับม๊าเป็นมาเฟียทั้งคู่ ผมเลยไม่ค่อยแคร์คนเท่าไหร่เพราะอำนาจของพ่อแม่ผม ผมก็กลายเป็นวัยรุ่นที่เอาแต่ใจและตอนนี้ผมอยู่กับพวกเพื่อนๆของผม4-5คนมันชื่อ ไอ้พล ไอ้เอก ไอ้ริว ไอ้กาย ไอ้พายุ นี่คือไอ้เพื่อนที่มีวีรกรรมที่เหี้ยๆในกลุ่มของผมเอง

ชะนี:คุณฟาร์มซิสขา~~//นัวเนียอยู่ตรงอกของฟาร์ซิส

ฟาร์ซิส:ครับ..//เชยคางชะนีขึ้นมอง+จมูกชนกัน

ชะนี(พลอย):พลอยอยาก....ไปที่ห้องของคุณน่ะคะ..//หว่านเสน่ห์ให้ฟาร์ซิส+เอาเสื้อที่คลุมไหล่ตัวเองแง้มออกมาให้ฟาร์ซิสดอมดม

ฟาร์ซิส:ยังครับ....//ยิ้มมุมปาก

กาย:แหม่...หวานกันขนาดนี้ไม่สงสารพวกกูเลยนะไอ้ฟาร์

ฟาร์ซิส:โทดทีวะ//ยิ้มมุมปาก+จิบไวน์

เอก:เห้ย! พวกมึง...เด็กใหม่เข้าผับวะดูดิ//จ้องตาไม่กระพริบ

ริว:เออ..ใช่ๆสวยเชี้ยๆเลยวะ

พล://ดกเหล้าเข้าปาก+เลียมุมปากเมื่อเห็นคนเดินเข้ามาใหม่ในผับ

ฟาร์ซิส:จะสนใจทำไมวะ..แล้วไอ้ที่บอกว่าสวยเนี่ยมันเป็นผู้ชายนะมันจะสวยได้ไง!หล่อก็ยังไม่เท่ากูเลย!//กำลังก้มจูบกับชะนี

กาย:งั้นกูขอ..//เดินไปหาหน้าใหม่ที่เดินเข้าผับ....

(^^)(^^)(^^)(^^)(^^)(^^)(^^)(^^)(^^)(^^)(^^)(^^)(^^)

#ตัดด

กาย:ไงครับคนสวย

หน้าใหม่:สวยบ้าน***คุณสิครับ//กำลังสั่งค็อกเทลแต่ดันต้องหันไปเพราะมีคนพูดคำต้องห้ามออกมา

ฟาร์ซิส://แอบมองด้วยหางตาแต่ปากกำลังจูบดูดดื่มกับชะนีอยู่

กาย:โห้~ปากดีแบบนี้กะเข้าทางพวกพี่อะสิ//เลียมุมปากและพยายามเดินเข้าไปประชิดร่างเล็ก

หน้าใหม่:โทดทีวะ ไม่เปคกูเลยอะ ไปไหนก็ไป ไป๊//ขับไล่ไสส่งกายแบบไม่ใยดีและพยายามมองผู้หญิงที่จะหิ้วกลับไปที่หอวันนี้ แต่ทว่า...

ฟาร์ซิส:ไง...นายชื่อไร แล้วมีเรื่องไรกับเพื่อนของผมหรอครับ...//ยิ้มกวนไปทีแล้วพูดไปก็กอดไปกับชะนีที่หิ้วมา

หน้าใหม่:อ้อ..!!หาผู้หญิงให้กูคนดิแล้วกูจะบอกให้ว่ากูชื่อไร....แล้วมีเรื่องอะไร(คนอะไรวะหล่อชิปหาย...แต่..กูเป็นผู้ชาย...อย่าไปคิด อย่าไปคิด)//นั่งตรงหน้าเคาท์บาร์แล้วรอคำตอบ

ฟาร์ซิส:ได้...เห้ย!จัดดิ//ตอบตกลง แล้วเรียกเพื่อนให้หาผู้หญิงที่สวยๆมาประเคนให้กับหน้าใหม่

หน้าใหม่://ยิ้มมุมปาก(ที่ให้หาให้ไม่ใช่ไรหรอกนะขก.ไปอ่อยหญิงมาเฉยๆอะ อีกอย่างพวกมันก็มาหาเรื่องใส่ตัวอีก ก็แค่นั้น)

พล://เดิน+เหวี่ยงชะนีตัวที่2ให้ฟาร์ซิส

ฟาร์ซิส:ขอบใจ...อะ..บอกชื่อ กับเรื่องที่มันเกิดขึ้นมาดิ๊//ยื้น+มองร่างเล็ก

หน้าใหม่:กูชื่อออสก้า อ้อแล้วก็เรื่องอะไรน่ะเหรอก็ไอ้เหี้ยเนี่ย(ชี้ไปทางกาย)มันทักกูหาว่ากูสวยเคลียให้กูด้วยล่ะกันนะ..พ่อคนหล่อ(ตบบ่าของฟาร์ซิสพร้อมกับกำลังหิ้วชะนีออกจากตรงนั้น)

ฟาร์ซิส:เดี๋ยว....จะไปไหน..มึงคิดว่ามึงได้แค่นี้แล้วจบหรอ..ปากร้ายๆแบบมึงต้องเจอกู!//เขาจับข้อมือของออสก้าไว้ก่อนจะจับอุ้มแล้วพาออกจากผับทันที

ชะนีโดนเหวี่ยงไปคนละทิศละทางณ คอนโดÁ

ออสก้า:ปล่อยกูนะโว้ย!!!!! ปล่อยกูปายยย ไอ้บัดซบปล่อยกู//ตนเองถูกอีคนร่างใหญ่ฉุดกระชากลากถูไปที่ห้องๆนึง แต่รู้หรือไม่ว่าร่างใหญ่จะพาเข้าห้องเฉือด อย่างที่ๆเขาไม่เคยพาใครมาแม้แต่หญิงสาวก็ไม่เคยที่จะเอามาเป็นเสนียด(แรงไปป่ะ)ในห้องๆนั้น

ฟาร์ซิส:เงียบไปดิ๊ น่ารำคาญ(แล้วคุณจะเอาเขามาทำไมละ)//กำลังหยิบคีย์การ์ดในกระเป๋า

ออสก้า:ปล่อยกูนะโว้ยยยยย😑//ดิ้นทั้งๆที่โดนอุ้มพาดไว้

ฟาร์ซิส:โว้ยยย แม่งดื้อจังวะ😡//โยนร่างเล็กบางลงเตียงนุ่ม จากสภาพที่ลงไปนั้นน่าจะเจ็บไม่ก็จุกพอสมควร แต่มีหรือที่ร่างใหญ่จะสำนึก เขากลับล็อกประตูห้อง และตามไปคร่อมร่างเล็กบางทันที พร้อมกับเชยคางร่างเล็กให้เชิดขึ้นอีก เพื่อปรับมุมองศาในการมองหน้าชัดๆ และกล่าวอีกประโยคนึงว่า "นาย....ต้องเป็นของฉัน"

ออสก้า:นายจะบ้าไง๊...ฉันเป็นผู้ชายนะโว้ย...มึงมันผิดผีไงวะ

ฟาร์ซิส:ฉันก็ปราบผู้หญิงไม่เยอะ...อยากรู้เหมือนกันว่าปราบชายมั้งมันจะเป็นอย่างไร มันจะเหมือนผู้หญิงไหม//ยิ้มมุมปาก+กระซิบเสียงแหบพร่า

ออสก้า:มึงจะทำไรกู...อย่านะเว้ย...ไม่เอานะเว้ย....//ถอยหลังชิดหัวเตียง

ฟาร์ซิส:ยัง...ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่มึงจะเข้าห้องลับกู....กูจะขังมึงไว้ที่นี้.....กูจะไม่ให้มึงไปไหนทั้งนั้น...//เอาเชือกจากหัวนอนมัดที่ข้อขาไว้ผูกกับขาเตียงแต่....

ออสก้า:ปล่อยกู๊!!!!!//ดิ้นหนีออกไปข้างนอกแต่โดนต่อยท้องจนสลบไปกองกับพื้น ซึ้งคนที่ต่อยท้องออสก้าก็คือกาย เพื่อนสมัยเด็ก ที่ตอนนี้ปลอมตัวหลายอย่าง แต่งานของเขาคือ บอดี้การ์ดที่รับใช้ฟาร์ซิส

กาย:เจ้านายครับ...ทำแบบนี้มัน...//กำลังห้ามผู้เป็นนาย

ฟาร์ซิส:ชั่งมัน....เอาไปไว้ที่เตียง//มอง

กาย:ครับ//อุ้มร่างเล็กไปไว้ที่เตียง+พร้อมกับใช้ของพันธนาการมัดร่างเล็กไว้ไม่ให้ไปไหน ยกเว้นแต่เดินในห้องนี้เท่านั้น ซึ่งของชิ้นนั้นคือปอกคอไฟฟ้า เมื่อเดินออกจากห้องนี้ไป มันจะทรมานจนล้มไปกองกับพื้น

ฟาร์ซิส:ไปสืบข้อมูลของไอ้เด็กคนนี้สิ ว่าประวัติของมันเป็นยังไง ลูกเต้าเหล่าใคร//เดินออกมาจากห้อง+และมีคำสั่งให้กับลูกน้องสนิทของเขา

กาย:ครับ//รับคำสั่งของผู้เป็นนาย และรีบเดินออกไปจากตรงนั้นทันที