ห้องเก็บเทปขนาดกลางทั้งห้องล้อมไปด้วยตู้ไม้ที่โดนปลวกกินจนเหวอะแว่งที่นี่มีหน้าต่างอยู่เพียงแค่บาน

เดียว

และมีเตาผิงไว้ผิงไฟสำหรับฤดูหนาว มีโต๊ะไม้วางอยู่พร้อมเก้าอี้ข้างๆและช็อคโกแลตร้อนที่พึ่งทำเสร็จใหม่ๆ

ห้องแห่งนี้ไม่มีใครเข้ามาหลายปีแล้วมันตั้งอยู่ในเขตของผู้ดีเก่าทางตะวันตกไกล เห็นเขาว่ากันว่ามาจากฝรั่งเศษมี ผู้คนมากมายต้องการเข้ามาในที่แห่งนี้เพราะเชื่อกันว่ามีของล้ำค่าอยู่เต็มไปหมด น่าเสียดายกลับไม่มีคนเข้ามาได้เลยเป็นเพราะอะไรก็ไม่มีใครทราบ

นอกเสียแต่ห้องเก็บตลับเทป ที่กลางห้องมีพรมขนสัตว์วางอยู่พร้อมกับสิ่งมีชีวิตไร้แก่นสารกำลังหยิบเทปที่ 0 เข้าไปในตัวของมันก่อเกิดเป็นเสียงที่น่าจะมาจากเทปๆนั้น

เสียงเล็กแหลมสดใสดังออกมา จากเด็กผู้ชายวัย6ปี

พ่อๆผมอัดเสียงได้ดูสิพ่อเห็นเทปอันนั้นไหมผมอัดไว้พ่อฟังดูสิ เสียงทุ้มดังออกมาจากคนพ่อกล่าวว่า เก่งจริงๆเลยลูกใครเนี่ยแล้วเทปที่กำลังอัดเสียงจะอัดอะไรละ

ผมจะอัดเอาไปฟังตอนโตจะเล่าเรื่องราวในแต่ละวันที่ผมเจอ หื้มความคิดดีนิแต่มีแค่เสียงคงไม่ได้หรอกมั้ง

วันพรุ่งนี้เป็นวันอะไรน้าา วันเกิดผมไง พ่อมีของขวัญจะให้ด้วยนะ ให้อะไรๆ(⁠✯⁠ᴗ⁠✯⁠) อืมมม ไม่บอกฮาฮ่า

โถ่~~ แต่ไม่เป็นไรผมจะอดทนรอ พ่อว่าเทปแรกจะชิ่อว่าอะไรดี เทปที่1ดีไหม? พ่อว่า เทปที่0ดีกว่า

ทำไมละครับ? เดี๋ยวลูกก็รู้เองแหละน่าาตอนที่โตแล้วอะนะ

พ่อลูกคู่นั้นจะคุยกันอีกนานไหมสตูว์เนื้อจะเย็นหมดแล้วนะเดี๋ยวแม่ก็เทให้ สเวนกินซะหรอก อุ้ยรีบไปกันเถอะลูกไม่งั้นข้าวเย็นเราได้ตกเป็นของสเวนแน่ ไปกันๆ

แผ่นหลุดออกมาพร้อมภาพฟิลม์จำนวนหนึ่ง เป็นภาพที่ชวนน่าคิดถึง สมจริงราวกลับได้กลิ่นแดดอ่อนโชยมาพร้อมกลิ่นดินของชนบท แต่ละภาพเหมือนภาพแสดงเหตุการณ์ในเทปที่พึ่งได้ยิน ภาพทุกแผ่นสภาพดีหมดเว้นแต่ภาพ ที่ถ่ายอยู่ในสวน ภาพๆนั้นหายไปครึ่งแผ่น

ส่วนที่หายไปเป็นส่วนขวาของภาพ มันไม่ได้หายไปจากการฉีกแต่หายเพราะการเผา

มันกำลังกินแผ่นต่อไปแล้ว อยากรู้จังจะเกิดอะไรขึ้น

เสียงจากเทปถูกเล่ามาในรูปแบบของข้อความหาก อ่านอาจจะมึนงง เพราะไม่รู้ว่าเป็นเสียงของใครกันแน่ทำให้เกิดความยากลำบากในการอ่านขึ้น ทางผู้เขียนจะพยายามแบ่งแยกให้ชัดเจนผู้อ่านสามารถพากย์เสียงตามโทนเสียงที่ผู้เขียนเขียนไว้ให้ได้

^^^- ผู้เขียน^^^

เทปแผ่นต่อไปถูกดูดเข้าไปในตัวมันช้าๆ ตัวมันเริ่มส่งเสียงอีกครั้ง แต่ครั้งนี้กลับเป็นแค่เพียงเสียงของผู้ชายวัยกลางคน เป็นเสียงที่ดูแหบกร้าน

ตั้งแต่เกิดเหตุการณ์ไฟไหม้ในตอนนั้น เธอก็ไม่กลับมาหาเราอีกเลย รอยยิ้มที่เคยมีความทรงจำที่เคยอยู่มันหายไปพร้อมกับไฟสีแดงและเถ้าถ่าน ภาพในวันนั้นมันยังคงติดตาเหมือนเคยเกิดขึ้นเมื่อวาน กลิ่นควันไฟที่เผาทุกอย่างจนหมดสิ้น ภาพของเธอที่ค่อยๆกรีดร้อง ผิวพรรณขาวผ่องที่ค่อยๆไหม้เกรียม จนสุดท้ายก็ไม่เหลือแม้แต่ศพไว้ให้ทำพิธี

เพราะถูกไฟไหม้ทำให้ๆไม่เหลืออะไรเลยคดีนี้ถูกสรุปว่าเป็นอุบัติเหตุ และปิดลงอย่างง่ายดาย ผมพยายามเชื่อว่ามันเป็นเพียงแค่อุบัติเหตุจริงๆ ผมเห็นคนๆนึงที่อยู่ในกองไฟพร้อมกับเธอ เขาอยู่เหมือนยมทูตเลย เขาอาจจะมารับตัวเธอไป แต่ผมอยากให้เธออยู่อ้อมกอดพระเจ้ามากกว่าสะอีก ทำไงได้ ก็เธอตายไปแล้ว

รอบนี้ไม่มีภาพใดๆปรากฏออกมา เหตุการณ์นี้คงสะเทือนใจน่าดูเลย มันกินเข้าไปอีกแล้ว รอบนี้ตัวมันสั่น เพราะอะไร?

  เสียงที่เคยสดใสกลับมัวหมอง จนถึงเมื่อวานนี้มันยังเป็นงานฉลองอยู่เลยพวกเรานั่งกินเค้กด้วยกัน

ผมอายุ7ปีแล้ว พ่อยังให้ของขวัญเป็นกล้องถ่ายรูปด้วย

ผมใช้ถ่ายนู่นนี่เต็มไปหมดแต่เพราะมันมีฟิลม์จำกัด ผมเลยถ่ายไว้ได้แค่นิดหน่อย ผมถ่ายสเวนด้วยมันดูจะชอบสตูว์เนื้อมากจริงๆในงานมันกินไม่หยุดเลย สิ้นงานเลี้ยงฉลองไม่มีใครคาดคิดเลยว่าจะต่อด้วยงานศพ จู่ๆก็เกิดไฟไหม้ขึ้นอย่างไม่ทราบสาเหตุ พวกเราเสียเธอไป เราทำได้แค่ยืนดูเท่านั้น เธอเสียสละมามากแล้วจริงๆแต่ครั้งนี้เธอเสียสละมากเกินไป ผม.... ผมเห็นลุงสองคนยืนอยู่ไม่สิสามคนพวกเค้าล้อมเธอไว้แล้วหายตัวไปผมไม่เห็นว่าเธอหายไปได้ยังไง แต่เธอหายไป วันรุ่งขึ้นผมเดินเข้าไปในเศษซากกระท่อม ในความโชคร้ายยังมีโชคดี ผมเจอจี้ ของเธอที่เธอใส่ติดตัวไว้ตลอดตอนนี้มันคงได้เป็นแค่เพียงของดูต่างหน้า พวกเราคิดถึงเธอมาก เนอะ สเวน

เทปหลุดออกมาพร้อมจี้สีชมพูอ่อนรูปพระจันทร์เสี้ยวที่เด็กคนนั้นพูดถึง พร้อมกับภา...ไม่มีภาพอีกแล้ว...ไม่สิมีอยู่ภาพนึงนิ เหมือนจะเป็นภาพติดวิญญาน?มันฟังดูบ้านะแต่ฉันเห็นแบบนั้นจริงๆ มันเป็นภาพในงานเลี้ยงฉลอง แต่มันดันมีเงาดำยืนอยู่กลางวงเลยนะสิทุกคนไม่เห็นมันหรอ มันดูชัดเจนมากแต่หน้าทุกคนเต็มไปด้วยรอยยิ้มฉันว่ามันก็ดีแล้วละที่พวกเขาไม่เห็นมัน

  ความยาวเทปมีไม่เยอะเลยฉันอยากเล่าที่ละน้อยแต่มันจะน้อยเกินไปรึเปล่าฉันกังวลใจจัง หวังว่ามันจะยาวขึ้นกว่านี้สำหรับเทปที่ 4-5

^^^-ผู้เขียน^^^