Classroom Of The Elite [ชีวิตธรรดาๆของฉัน]
ลา
มุคุโระ ออสติน
ท่านพ่อ ท่านเเม่ค่ะ
มุคุโระ ออสติน
หนูอยากจะไปเรียนที่ญี่ปุ่นค่ะ
ริท ออสติน[พ่อ]
มะ-//โดนพูดเเทรก
เซเลน่า ออสติน[เเม่]
ได้สิจ๊ะ
ริท ออสติน[พ่อ]
เเต่ว่า...ลูกน่ะไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเรียนเเล้วนะ
ริท ออสติน[พ่อ]
เพราะลูกสอบเทียบมหาลัยจนจบการศึกษาเเล้วนี่
มุคุโระ ออสติน
หนูเเค่อยากลองใช้ชีวิตในโรงเรียนดูนะคะ
เซเลน่า ออสติน[เเม่]
งั้นหรอจ๊ะ
เซเลน่า ออสติน[เเม่]
เอาน่า
เซเลน่า ออสติน[เเม่]
คุณไม่ต้องเป็นห่วงหรอกค่ะ
ไมเคิล ออสติน[พี่ชาย1]
เเต่ยังไงผมก็เป็นห่วงน้อง
อาร์เธอร์ ออสติน[พี่ชาย2]
ใช่...ครับ
เซเลน่า ออสติน[เเม่]
เอาน่านะ
เซเลน่า ออสติน[เเม่]
น้องลูกอยากไปก็ให้ไปสิ
อาร์เธอร์ ออสติน[พี่ชาย2]
ก็ได้ครับ....
ไมเคิล ออสติน[พี่ชาย1]
ครับ//หงอย
ริท ออสติน[พ่อ]
เเล้วลูกจะไปวันไหนล่ะ
มุคุโระ ออสติน
พรุ้งนี้ค่ะ
ไมเคิล ออสติน[พี่ชาย1]
ไม่น้าาาาาา
ไมเคิล ออสติน[พี่ชาย1]
ไม่ไปไม่ได้หรอน้องรักของพี่
อาร์เธอร์ ออสติน[พี่ชาย2]
...
มุคุโระ ออสติน
ขอโทษนะค่ะท่านพี่เเต่
หนูอยากไปนะคะ
อาร์เธอร์ ออสติน[พี่ชาย2]
ถ้าน้องอยากไปก็ให้ไปเถอะครับพี่
อาร์เธอร์ ออสติน[พี่ชาย2]
ทำตัวเป็นเด็กไปได้
เซเลน่า ออสติน[เเม่]
นั่นสิ
เซเลน่า ออสติน[เเม่]
เอาละๆ
เซเลน่า ออสติน[เเม่]
ทานอาหารกันเถอะ
คนปริศนา???
ทุกคน : //ทานอาหาร
มุคุโระ ออสติน
หนูไปก่อนนะคะท่านพ่อ ท่านเเม่ ท่านพี่
เซเลน่า ออสติน[เเม่]
บ๊ายบายจ่ะ//กอด
เซเลน่า ออสติน[เเม่]
//ปล่อยกอด
ไมเคิล ออสติน[พี่ชาย1]
//กอด
ไมเคิล ออสติน[พี่ชาย1]
//ปล่อยกอด
ริท ออสติน[พ่อ]
//ปล่อยกอด
อาร์เธอร์ ออสติน[พี่ชาย2]
โชคดีนะมุคุโระ
ไมเคิล ออสติน[พี่ชาย1]
ขอให้โชคดีนะน้องพี่
ริท ออสติน[พ่อ]
โชคดีนะลูก
มุคุโระ ออสติน
เข้าใจเเล้วค่ะ
มุคุโระ ออสติน
ลาก่อนนะค่ะ//โบกมือ
ญี่ปุ่น
มุคุโระ ออสติน
//ขึ้นเครื่อง
มุคุโระ ออสติน
คงต้องไปใช้ชื่อที่เเม่ตั้งให้สินะ
มุคุโระ ออสติน
โฮชิมิยะ มุคุโระ
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
หลับสักหน่อยดีกว่า
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
ฟี~//หลับ
ต.ป.ก.ญ
เครื่องจอดเเล้วนะคะ
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
งืม~ขอบคุณที่บอกนะคะ
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
//ลงเครื่อง
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
//ไปเอากระเป๋า
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
ในที่สุดก็มาถึงสักที
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
ต่อจากนี้ก็ต้องทำทุกอย่างด้วยตัวคนเดียวสินะ
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
//เรียกรถ
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
××××ค่ะ
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
ค่ะ ขอบคุณค่ะ
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
เท่าไรคะ
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
นี่ค่ะ
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
//ลงจากรถ
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
ที่นี่เป็นบ้านเก่าของเเม่สินะ
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
//เปิดประตูรั้ว
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
//เปิดประตู
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
//เดินเข้าไป
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
ดูท่าคงจะมีคนมาทำความสะอาดให้
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
//เดินเข้าห้องครัว
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
//เปิดตู้เย็น
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
ว้าวมีของกินเยอะจัง//ดีใจ
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
//หยิบน้ำมาดื่ม
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
//ปิดตูเย็น
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
//เดินไปดูห้องรับเเขก
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
//เดินไปดูห้องน้ำ
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
//ขึ้นชั้นบน
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
//เดินเข้าห้องนอน
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
นี่ประตูอะไรนะ//เปิด
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
ว้าวห้องเเต่งตัวนี่น่า
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
//ออกมา
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
นี่อีกประตูหนึ่ง//เปิด
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
ห้องน้ำบนห้องนี่เอง
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
//ปิดประตู
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
//เดินไปเตียงนอน
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
(เหลือเวลาอีกตั้งเดือนหนึ่งกว่าโรงเรียนนั่นจะเปิด)
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
(ค่อยไปสอบพรุ้งนี้เเล้วกัน ทำข้อสอบเเบบให้คะเเนนดูกึ่งๆกลางๆดีกว่า)
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
//หลับ
3 โรงเรียน
ความชั่วร้ายคืออะไร คือทุกสิ่งที่เกิดจากความอ่อนแอ
เฟรดริช นิทเช่ ศัตรูของพระคริสต์
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
(หลังจาก1เดือนที่ผ่านมาตอนนี้ฉันก็จะได้เข้าไปในโรงเรียนเเล้ว)
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
(ดูเหมือนว่าเราจะขึ้นรถเมย์มาคนเเรกสะด้วยสิ)
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
(เลือกที่นั่งที่3ถ้านับจากด้านหลังเเล้วกัน)
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
//เดินไปนั่งนั่งชิดหน้าต่าง
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
นอนสักหน่วยเเล้วกัน//พูดเบาๆ
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
//หลับหัวพิงที่นั่ง
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
//หัวเอนไปพิงใหล่
อายาโนะโคจิ คิโยทากะ
หือ//โดนพิง
อายาโนะโคจิ คิโยทากะ
//หันมามอง
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
งืม~//กอดเเขนอายาโนะโคจิ
อายาโนะโคจิ คิโยทากะ
เอ๊ะ//มองเเขนที่โดนกอดจนถูกหน้าอกของคุมุโระ
อายาโนะโคจิ คิโยทากะ
(นุ่มจัง...)
คุชิดะ คิเคียว
นี่...ช่วยยกที่นั่งให้หน่อยได้ไหม?
อายาโนะโคจิ คิโยทากะ
//หันมามอง
คุชิดะ คิเคียว
ตรงนั้นเป็นที่นั่งบุคคลพิเศษด้วย
ให้คุณป้านั่งน่าจะดีกว่านะ
โคเอ็นจิ โรคุสุเกะ
แหมๆ พริตตี้เกิร์ล
โคเอ็นจิ โรคุสุเกะ
พี่นั่งหมดคนพิเศษก็คือที่นั่งบุคคลคนพิเศษ
ไม่มีข้อบังคับในแง่กฎหมายสักหน่อย
โคเอ็นจิ โรคุสุเกะ
แล้วต้องยกที่นั่งให้เพราะเป็นวัยรุ่นนั้นหรอ?
โคเอ็นจิ โรคุสุเกะ
ช่างนอนเซนส์เหลือเกิน
โคเอ็นจิ โรคุสุเกะ
ต่อให้ฉันยังหนุ่มอยู่ แต่ถ้ายืนก็ต้องเสียแรงกายมากกว่าเดิม
โคเอ็นจิ โรคุสุเกะ
ทำไมฉันต้องทำเรื่องที่ไม่มีผลประโยชน์แบบนั้นด้วยล่ะ
คุชิดะ คิเคียว
แต่มันจะเป็นการช่วยเหลือสังคมด้วยนะ
คุชิดะ คิเคียว
แล้วคุณป้าเองก็ดูเหนื่อยมากด้วย
โคเอ็นจิ โรคุสุเกะ
พอดีฉันไม่สนใจเรื่องการช่วยเหลือสังคมน่ะ
โคเอ็นจิ โรคุสุเกะ
มิหนำซ้ำ...
โคเอ็นจิ โรคุสุเกะ
แล้วคนอื่นๆที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งปกตินอกจากฉันล่ะ
โคเอ็นจิ โรคุสุเกะ
จะเป็นที่นั่งพิเศษหรือไม่มันเป็นปัญหา เพียงจิ๊บจ๊อย
ต.ป.ก.ญ
เอาน่า ป้าไม่เป็นไรหรอก
คุชิดะ คิเคียว
ขอโทษนะคะไม่ทราบว่ามีใครช่วยยกที่นั่งให้ได้ไหมคะ?
อายาโนะโคจิ คิโยทากะ
//หันไปมองโฮริคิตะ
โฮชิมิยะ มุคุโระ💛☀️
(พ่อคะ)//กอดเเน่นขึ้น
อายาโนะโคจิ คิโยทากะ
//มอง
คุชิดะ คิเคียว
ขอบคุณมากค่ะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!