Surrendered
ผ้าเช็ดหน้า
ชีวิตคนเราจุดสูงสุดของความสุขมันอยู่ที่ไหนกัน
ตัวประกอบ
เอ้าอิหนูเป็นอะไรหละนั้นร้องไห้ทำไม
หมวย
ปะ..ป่าวค่ะ//เช็ดน้ำตา
ตัวประกอบ
ลุงไม่เอาด้วยหรอก ใกล้ๆเองอีกอย่างลุงก็จะกลับบ้านแล้ว
หมวย
ไม่เป็นไรค่ะ ลุงเก็บเงินเถอะ
ตัวประกอบ
เออน่าๆถือว่าเลี้ยงแล้วกัน//ขับรถออกไป
หมวย
หนูขอร้องหล่ะนะคะ ช่วยผ่าตัดให้ก่อนได้มั้ย//น้ำตาไหล
หมวย
ฮึก....ไม่มีทางอื่นแล้วเหรอคะ😭
หมวย
ถือว่าขอร้องเถอะนะคะฉันขอเวลา3วันแล้วจะรีบหามาจ่าย นะคะ//จับมือพยาบาล
ตัวประกอบ
ฉันว่าคุณรีบไปหาทางมาเถอะนะคะ พยาบาลเองก็ช่วยอะไรไม่ได้มากแต่เป็นกำลังใจให้นะคะ
ตัวประกอบ
ตอนนี้ยังมีโอกาสอยู่ อยู่ที่คุณแล้วหล่ะค่ะ ขอตัวนะคะ//เดินออกไป
ไม่รู้จะต้องทำยังไงต่อ จะหันไปพึ่งใครดี ความคิดมันดับมืดมนไปหมด
หมวย
ฮึก...ฮืออออ😭//นั่งก้มหน้าร้องไห้คนเดียว
แต่..จู่ๆก็มีคนสูงร่างใหญ่ใส่สูทสีดำ มายืนอยู่ด้านหน้าของฉัน
หมวย
ฮึกๆ...//ค่อยๆเงยหน้ามอง
หมวย
ขอบคุณนะคะ..ฮึก//สะอื้น
ธนัช
ทำไมมานั่งร้องไห้คนเดียวตรงนี้หล่ะ//นั่งลงข้างๆ
หมวย
..ไม่มีอะไรค่ะ//ก้มหน้า
หมวย
..ฉันแค่อยากระบาย//2มือถูนิ้วไปมา
ธนัช
ระบายให้ฉันฟังได้นะ//มองหน้า
ทั้งๆที่ไม่รู้จักกันแท้ๆหนะหรอ
หมวย
ฮึก..ยายฉันป่วยหนะค่ะ
หมวย
ต้องผ่าตัดด่วนแต่ฉัน..ไม่มีเงินสำรองไว้😞
หมวย
ไม่รู้จะหาเงินที่ไหนเยอะขนาดนั้นในเวลา3วัน
พอพูดจบน้ำตาก็ไหลลงมาอีกครั้ง
มีงานให้ทำ
ธนัช
ยังไม่มีงานทำหรอ//ถามอย่างสงสัย
หมวย
..ฉันยังเรียนอยู่ค่ะ//ฝืนยิ้ม
หมวย
แต่ฉันก็ทำงานพาร์ทไทม์อยู่บ้าง แต่ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาได้ทำเลย
หมวย
ถึงจะทำงานแต่ก็ไม่มีเงินเก็บหรอกค่ะ
หมวย
ต้องใช้หนี้หน่ะสิคะ//ขำเขาๆ
ทำไมสีหน้าแสดงออกชัดขนาดนี้หล่ะยัยเด็กน้อย
ธนัช
ถ้าเธอตกลงผมอนุญาตให้เบิกเงินล่วงหน้ามาจ่ายค่าผ่าตัด
ธนัช
//ยื่นนามบัตรตัวเองให้
ธนัช
พรุ่งนี้เลิกเรียน โทรมาเบอร์นี้ผมจะส่งคนไปรับ
ธนัช
กลับบ้านได้แล้วดึกมากแล้ว
หมวย
วันนี้ฉันคงจะนอนเฝ้ายายที่นี้มั้งคะ//มองไปประตูห้องยาย
ธนัช
ไม่ได้สิ พรุ่งนี้เธอต้องไปทำงานกับผมอีก
ธนัช
แบบนี้จะไปพักผ่อนเพียงพอได้ยังไง
ธนัช
ผมจะจ้างพยาบาลดูแลส่วนตัวให้
ธนัช
รักษาตัวเองให้ดีเถอะคุณยายจะได้สบายใจ
หมวย
คุณให้หนูมากเกินไปแล้ว..
ต่อไปคงจะเป็น...เด็กน้อยของเฮียธนัช
ไปส่งที่บ้าน
หมวย
ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวหนูกลับเองดีกว่า
ธนัช
ตอนนี้ก็มืดแล้ว//ดูนาฬิกาข้อมือ
ธนัช
เดี๋ยวผมให้คนของผมไปส่ง
หมวย
งั้นหนูขอไปเอากระเป๋าแป๊บนึงนะคะ
หลังจากไปหยิบกระเป๋าสะพายเรียบร้อย
บนโลกนี้จะเจอคนใจดีแบบนี้อีกรึป่าวนะ
ดิน
อ้าวนายมาพอดีผมกำลังจะไปตาม
ดิน
กลับเถอะครับนายหญิงโทรตามแล้ว//เหลือบไปเห็นคนที่เดิมตามด้านหลัง
ธนัช
คนงาน ฉันเจอเธอในโรงพยาบาลน่าสงสารก็เลยหางานให้
หมวย
//ไม่ได้ยินที่ธนัชพูด
ธนัช
ขึ้นรถเถอะ//หันมาพูดกับหมวย
หมวย
เอ่อ..อยู่ตรง******//บอกทางกับคนขับรถ
ดิน
แถวบ้านพ่อผมเลยหนิครับ
ธนัช
//มองหมวยที่หน้าตาดูเศร้าๆเหนื่อยๆ
ธนัช
ไม่เห็นต้องทำหน้าเศร้าขนาดนั้นเลย
ธนัช
บอกแล้วไงว่าจะให้เบิกเงินล่วงหน้า
ธนัช
พรุ่งนี้เลิกเรียนก็เอาตังค์มาจ่ายเขาเลย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
