NovelToon NovelToon

ถ้าไม่รักฉันแล้วทำไมไม่ปล่อยฉันไป

ตอนที่1

คอนโด
NovelToon
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//เปิดประตูเข้าห้องมา
//=การกระทำ
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//เมา
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//เดินเซ
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//จับตัวพอ.ไว้
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//อุ้มนอ.ไว้ตรงโต๊ะกินข้าว
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//จูบคอนอ.ไม่ยั้ง
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
ฉันแต่งงานกับเกล้ามา3ปีห้องหอก็เหมือนโรงแรม(พูดในใจ)
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//จูบคอไม่หยุด
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
ทุกครั้งที่เขากลับเขาก็ทำอย่างนี้(พูดในใจ)
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ผลักพอ.
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//ถอดเสื้อคุมสูท
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//เดินไปหานอ.
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//จูบคอนอ.ไม่ยั้ง
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//อุ้มนอ.ไปห้องนอน
NovelToon
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//เอานอ.ติดผนังแล้วจูบไม่หยุด
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//จับหน้านอ.
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
วาวา
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
มองฉันสิ
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ไม่ยอมมอง
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
ฉันบอกให้มองฉันไง
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//บีบคอนอ.
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
วาวา
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
ร้องออกมาสิ
นอ.เป็นใบ้นะคับ
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
ร้องออกมา
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
ส่งเสียงออกมา(ตะโกน)
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
เกล้าฉันมันก็แค่คนใบ้(พูดในใจ)
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//ผลักนอ.ลงเตียง
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
คุณจะให้ฉันพูดได้ยังไง(พูดในใจ)
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//ล็อคแขนนอ.ทั้งสองข้าง
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//ไซร้คอนอ.
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
ยิ่งกว่านั้นคุณไม่ใช่พี่ชายที่ค่อยกอดฉัน(พูดในใจ)
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//ไซร้คอนอ.ต่อไม่หยุด
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
และค่อยปกป้องฉัน(พูดในใจ)
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//หยุด
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//มองหน้านอ.
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
วาวา
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
เธอนี่สั่นเหมือนปลาจะตายเลย
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
หน้าผิดหวังจริงๆ
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//ลุกออก
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//เดินออกไป
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//นํ้าตาไหล
จบ

ตอนที่2

ตอนที่2
เช้า
NovelToon
โทรศัพท์ของพอ.มีข้อความเสียงเข้า
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//นั่งมอง
มีข้อความเสียงดังขึ้นว่า
เกล้า
ฉันบอกแล้วใช่มั้ยเวลาเราทะเลาะกันอ่ะ
ทำไมคุณต้องกลับไปหานางใบ้นั้นด้วยล่ะ
(เสียงผญ)
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//เดินแต่งตัวเข้ามา
เมื่อคืนนอ.กับพอ.มีอะไรกันไปนะคับ
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
เห็นแล้วสินะ
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำถ้าสายมือ(ไม่ไม่เห็น)
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำหน้าเศร้า
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
(นอ.นึงถึงวันแต่งงาน)
NovelToon
ตอนแต่งงาน
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
จนจำตัวตนของเธอไว้
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
เธอคือบุตรบุญธรรมของตระกูลฮอว์ก
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
ฉันแต่งงานกับเธอ
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
เพื่อเติมเต็มคำขอสุดท้ายของปู่
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
ไม่ต้องรักฉัน
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
ฉันจะดูแลเธอตลอดไป
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
เข้าใจมั้ย
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//นํ้าตาค่อยๆไหล
ตัดมาปัจจุบัน
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
เกล้าคุณบอกไม่ให้ฉันรักคุณ(พูดในใจ)
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
ฉันเห็นจะให้ฉันทำอะไรได้(พูดในใจ)
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
คุณไม่แคร์ความรู้สึกฉันไม่ใส่ใจดูแล(พูดในใจ)
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
ยังไงก็ไม่มีสิทธิ์หึงหวงอยู่แล้ว(พูดในใจ)
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำภาษามือ(ฉันจะไปทำอาหารเช้า)
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ลุกออกไป
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//หน้าเศร้า
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//หยิบมือถือ
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//แล้วลบข้อความเสียงที่แจ้งเตือน
NovelToon
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//นั่งกินข้าว
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//นั่งกินข้าว
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//แกะไข่ต้มให้พอ.
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
วันนี้มีวันครบรอบร้อยวันของหลานฉัน
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
เธอต้องกลับบ้านใหญ่กับฉัน
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำหน้าเศร้าๆ
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
ทำไม
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//สายมือ(ไม่มีอะไร)
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำภาษามือ(กินเร็วเข้าเดี๋ยวเย็นแล้วจะไม่อร่อยนะ)
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//ใช้ส้อมแทงไข่ต้มเอามากิน
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
เกล้าจำได้มั้ยว่าเรา..ก็เคยมีลูกด้วยกันนะ(พูดในใจ)
ภาพตัด
แม่พอ.
แม่พอ.
ฉันเตรียมห้องผ่าตัดไว้แล้ว
แม่พอ.
แม่พอ.
รีบกำลังเด็กในท้องแกซะ
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำภาษามือ(แม่..แม่คะหนูอยากให้กำเนิดลูกของเกล้าคะ)
แม่พอ.
แม่พอ.
แกกล้าจะให้กำเนิดลูกของเกล้าอีกหรอ
แม่พอ.
แม่พอ.
อยากคลอดเด็กบ้าๆให้เขารึไง
แม่พอ.
แม่พอ.
ถ้าแกไม่กล้ากำจัดเด็กนี่
แม่พอ.
แม่พอ.
แต่ตระกูลฮอว์กไม่ปล่อยให้เด็กคลอดหรอก
แม่พอ.
แม่พอ.
รีบไปเอาเด็กออกซะ
แม่พอ.
แม่พอ.
//ผลักนอ.
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ล้ม
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//😞
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//มองหน้าแม่พอ.
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำภาษามือ(นี่คือสิ่งที่เกล้าต้องการหรอ)
แม่พอ.
แม่พอ.
ยังจะถามอีกหรอ
แม่พอ.
แม่พอ.
ขนาดเขายังไม่มาเลย
แม่พอ.
แม่พอ.
แกก็น่าจะรู้
แม่พอ.
แม่พอ.
เขาเกลียดลูกของแก
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//จับท้องตัวเอง
ภาพตัดมาปัจจุบัน
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
บางที(พูดในใจ)
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
คงเป็นฉันที่ขาดหวังมากเกินไป(พูดในใจ)

ตอนที่3

งานเลี้ยง
NovelToon
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
NovelToon
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
NovelToon
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//เดินเข้ามากับนอ.
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
แม่ครับ
แม่พอ.
แม่พอ.
ไง
แม่พอ.
แม่พอ.
มาแล้วหรอ
แม่พอ.
แม่พอ.
เธอก็มาด้วยหรอ//มองนอ.
แม่พอ.
แม่พอ.
เมื่อยืนอยู่ทำไม
แม่พอ.
แม่พอ.
นั่งลงสิ
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//เดินไปนั่ง
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//เดินไปนั่ง
พี่สาวพอ.
พี่สาวพอ.
นี่
พี่สาวพอ.
พี่สาวพอ.
//มองนอ.
พี่สาวพอ.
พี่สาวพอ.
เธอก็แต่งงานกับเกล้ามาสามปีแล้ว
พี่สาวพอ.
พี่สาวพอ.
เมื่อไหร่เธอจะมีลูกให้เขาล่ะ
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำภาษามือ(ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากแต่.)
แม่พอ.
แม่พอ.
หยุดนะ
แม่พอ.
แม่พอ.
แค่มีคนใบ้อยู่ในตระกูลเราก็หน้าอายพอแล้ว
แม่พอ.
แม่พอ.
เธอยังอยากมีคนใบ้เพิ่มหรอ(พูดด้วยความโกรธ)
แม่พอ.
แม่พอ.
ตระกูลฮอว์กจะสู้หน้าใครได้
พี่สาวพอ.
พี่สาวพอ.
หนูแค่เสียดายแทนน้องนิค่ะ
พี่สาวพอ.
พี่สาวพอ.
จะอยู่แบบนี้ไม่ชัวชีวิตโดยที่ไม่มีลูกเนี่ยนะ
พี่สาวพอ.
พี่สาวพอ.
แบบนี้ตระกูลของเราจะไม่สิ้นสุดที่รุ่นของน้องหรอ
พี่สาวพอ.
พี่สาวพอ.
//มองหน้านอ.
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
ของขวัญอยู่นี่นะครับ
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
ผมขอตัวก่อน
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//ลุก
พี่สาวพอ.
พี่สาวพอ.
ทำไมถึงรีบกลับละ
พี่สาวพอ.
พี่สาวพอ.
คนยังมาไม่ครบเลย
พี่สาวพอ.
พี่สาวพอ.
อย่างน้อยกินข้าวก่อนแล้วค่อยกลับ
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
แม่
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//มองหน้าแม่
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
พี่
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//มองหน้าพี่
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
ผมยังมีงานค้าง
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
ผมไปก่อนนะ
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
กินกันเถอะ
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
วาวาไป
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//ลุกเดิกออกไป
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
+1
บนรถ
NovelToon
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//คาดเข็มขัด
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
ที่พี่ฉันพูดเมื่อกี้
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
เธอคิดว่าไง//มองหน้านอ.
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำภาษามือ(อะไรหรอ)
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
เรื่องมีลูก
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำภาษามือ(แม่พูดถูกแล้ว)
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำภาษามือ(พวกเราไม่ควรมีลูกกันอีก)
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
เมื่อคืน
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
ฉันไม่ได้ป้องกันนะ
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำภาษามือ(ฉันกินยาแล้ว)
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ยิ้ม
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//ลูบหัวนอ.
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
เด็กดี
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
บอกมา
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
อยากไปไหน
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
//ทำภาษามือ(ฉันต้องไปทำงานแล้วนะ)
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//ขับรถ
ตัดภาพ(ในความคิดนอ.)
ปู่พอ.
ปู่พอ.
เกล้า
ปู่พอ.
ปู่พอ.
//จูงมือนอ.
เกล้า(ตอนเด็ก)
เกล้า(ตอนเด็ก)
//วิ่งมา
ปู่พอ.
ปู่พอ.
นี่คือวาวานะ
วาวา(ตอนเด็ก)
วาวา(ตอนเด็ก)
//มองหน้าพอ.
ปู่พอ.
ปู่พอ.
จากนี้จะมาอยู่บ้านเรา
ปู่พอ.
ปู่พอ.
แกเป็นพี่ชายแล้ว
ปู่พอ.
ปู่พอ.
จากนี้ดูแลน้องสาวแกให้ดี
เกล้า(ตอนเด็ก)
เกล้า(ตอนเด็ก)
น้องสาวอ่อ
เกล้า(ตอนเด็ก)
เกล้า(ตอนเด็ก)
//จับมือนอ.
เกล้า(ตอนเด็ก)
เกล้า(ตอนเด็ก)
จากนี้เธอเป็นน้องฉัน
เกล้า(ตอนเด็ก)
เกล้า(ตอนเด็ก)
ต่อไปฉันเป็นพี่เธอ
เกล้า(ตอนเด็ก)
เกล้า(ตอนเด็ก)
จะใจดีกับเธอตลอดไปเลย
วาวา(ตอนเด็ก)
วาวา(ตอนเด็ก)
//ยิ้ม
ภาพตัดมาปัจจุบัน
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
อย่างที่คิด(พูดในใจ)
วาวา(นอ.)
วาวา(นอ.)
คำสาบานนั้นมีจริงแต่ก็ถูกทำลายไปแล้ว(พูดในใจ)
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//จอดรถ
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
ถึงแล้ว
ไอลิน(นางร้าย)
ไอลิน(นางร้าย)
//เดินมาตรงรถ
ไอลิน(นางร้าย)
ไอลิน(นางร้าย)
เกล้า//ทำหน้าไม่พอใจ
ไอลิน(นางร้าย)
ไอลิน(นางร้าย)
//เคาะกระจกรถ
เกล้า(พอ.)
เกล้า(พอ.)
//รถกระจกลง
ไอลิน(นางร้าย)
ไอลิน(นางร้าย)
คุณมาอยู่กับนางใบ้นี้อีกแล้วอ่ะ//หน้าไม่พอใจ
โปรดดูตอนทันไป

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!