ULTRAMAN X BNK48 SEASON 5 ตอนที่ 1

ณ เช้าอันสดใสที่ฐานทัพหน่วยวิทยะที่ในตอนนี้เจ้าหน้าที่ทุกคนกำลังเดินไปเดินมาเพราะยุ่งเครื่องภารกิจแต่แล้วก็มีเสียงเครื่องดนตรีที่ชื่อว่าเมาท์ออแกน

ดังสนั่นลั่นไปทั่วฐานทัพ "เสียงอะไรอะ?" เสียงเจ้าหน้าที่ยอดถามใส่พี่แพนด้าที่นั่งอยู่ข้างๆและภาพก็ตัดมาที่ห้องทำงานของพี่น้ำหนึ่งที่ในตอนนี่พี่น้ำหนึ่งกำลังนั่งเป่าออร์บนิก้า Orbnica

มันคือเครื่องดนตรีที่มีลักษณะคล้ายกับเมาท์ออแกนและพี่น้ำหนึ่งก็เป่าออร์บนก้าอย่างไพเราะก็ถึงกับทำเอาอุลตร้าแมนออร์บที่อยู่ในออร์บริงถึงกับเห็นภาพในอดีต "ห๊ะ!? เสียงนั่นมันคุ้นเลย?" ออร์บถึงกับทักออกมาและภาพก็ย้อนไปว่าออร์บนิก้าที่พี่น้ำหนึ่งกำลังเป่านั้นเป็นอันเดียวกับที่ คุเระไน ไก อดีตร่างสถิตอุลตร้าแมนออร์บ

เป๊ะๆไม่มีผิดและพี่น้ำหนึ่งก็หยุดเป่าและหยิบน้ำขึ้นมายกดื่มแก้เหนื่อยและน้ำหนึ่งก็รู้สึกดีขึ้นหลังจากเป่าออร์บนิก้าไป.

ULTRAMAN X BNK48 SEASON 5 ตอนที่ 2

ณ เวลากลางดึกสงัดที่ถนนข้าวสารที่ในตอนนี้มีผู้หญิงคนหนึ่งกำลังเดินอยู่คนเดียวและแล้วก็มีเสียงเหมือนมีคนเดินตามหลังเธอมาและผู้หญิงคนนั้นก็หันขวับไปก็พบแต่ความว่างเปล่าและผู้หญิงคนนั้นก็เริ่มหวาดกลัวออกมาแต่แล้วจู่ๆก็ปรากฎใบหน้าตัวอะไรบางอย่างปรากฎในเงามืด

และใบหน้านั่นก็อ้าปากของมันจนฉีกถึงใบหูและทำการเขมือบผู้หญิงคนนั้นทันทีหายเข้าไปในปากมันและมันก็จางหายไปตัดเวลามาที่ตอนเช้าตรู่ "เมื่อคืนนี้เราได้รับรายงานมาว่ามีผู้คนหายตัวไปอย่างลึกลับนะ" เสียงเอเลี่ยนอิคารุส

ที่มันทำหน้าที่เป็นแผนกรับข้อมูลได้เอารายงานมาบอกให้ทุกคนได้รับรู้และทุกคนก็ตึงเครียดทันที "เอ่อ! เกือบลืมเลยเรามีรูปถ่ายจากกล้องที่ตกอยู่บริเวณนั้นไว้ได้นะ" พอมันพูดจบเอเลี่ยนอิคารุสก็ฉายภาพที่ถ่ายไว้ได้ให้ทุกคนดู "กรี๊ดๆ ตกใจหมดเลย!" เสียงพี่มิ้มกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจเพราะภาพที่เอเลี่ยนอิคารุสเอามานั้นคือใบหน้าตัวประหลาด

ที่ดูน่ากลัวและน่าเกรงขามปรากฏขึ้นมาในสไลด์จอแบบจั้มสแกร์และทุกคนก็แอบใจหายใจคว่ำเหมือนกันและทุกคนก็เอาภาพใบหน้าผีนั้นมาให้เอไอวาดโครงร่างก็ได้ร่างมันมาและร่างของมันนั้นดูสูงใหญ่

และทุกคนก็เอาข้อมูลทั้งหมดมาวิเคราะห์แต่ก็ไม่สามารถวิเคราะห์ได้ "หนูพอจะรู้เบาะแสกับภาพนี้แล้ว" เสียงพี่มิ้มเสนอหนทางให้ทุกคนฟังและตัดภาพมาที่วัดแห่งหนึ่งที่ในตอนนี้มีเจ้าอาวาสนั่งอยู่ในกุฏิ "หลวงตาคะ!" เสียงพี่เฌอกับพี่มิ้มตะโกนหาเจ้าอาวาส "เอ้าว่าไงล่ะโยม" เสียงเจ้าอาวาสตะโกนถามกลับมา "หลวงตาพอจะรู้กับภาพนี้มั้ยคะ?" พี่มิ้มถามพร้อมกับเอารูปภาพมาให้เจ้าอาวาสดู "งั้นโยมตามอาตมามากนะ" เสียงเจ้าอาวาสสั่งให้พวกเธอทั้งสองตามท่านมาและพวกเธอก็เดินตามมาและเจ้าอาวาสก็เดินมาที่ศาลาทำพิธี

"อาตมาพอจะรู้จักกับเจ้านี่นะ ไอ้เจ้านี่อะมันคือภูตเขมือบดวงวิญญาณในตำนานมันชอบกินดวงวิญญาณเป็นอาหารและอาหารที่มีมันชอบมากที่สุดก็คือความกลัวของผู้คน" และทั้งคู่ก็ขับรถกลับบ้านและเซิร์ชหาข้อมูลตามแอปสีฟ้าและสีแดงและก็พบกับข้อมูลมันจนได้และตัวที่เจ้าอาวาสกล่าวถึงนั้นมันคืออสุรกายจอมเขมือบดวงวิญญาณ Mozui (โมซูอิ)

โดยโมซูอิเป็นสัตว์ประหลาดในยุคสมัยโบราณที่ถูกผู้มีวิชาอาคมแกร่งกล้ามาเลี้ยงไว้และในเมื่อเลี้ยงไม่ดีมันจะออกอาละวาดไล่เขมือบดวงวิญญาณสัมภเวสีไปมาจนในที่สุดมันก็จะกลายเป็นสุดยอดอสูรกายสัมภเวสีและยังมีการบันทึกในเอเชียบูรภาในแถบญี่ปุ่นได้บันทึกเอาไว้ว่ามันเคยไปเยือนที่นั่นและถูกพระโพธิสัตว์หรือไดบุทสึร่างสูงใหญ่

สวมผ้าคลุมสีแดงตัดสีน้ำเงินผิวกายสีเงินสวมสร้อยแห่งพลังสีฟ้าดวงตาสีเหลืองใช้พลังจิตเทพอะมะเตะระสุหรือเทพีแห่งพระอาทิตย์

ผนึกตัวมันไว้ในที่ไหนสักแห่งบนโลกและผ่านไปหลายร้อยปีผนึกก็ถูกทำลายออกมาจนทำให้เจ้าโมซูอิหลุดออกมาเป็นอิสระได้พอพบข้อมูลแล้วก็อึ้งทันที "หนูว่ามันคงต้องไปที่นั่นแน่ๆเลย" พี่ก่อนทักและที่ที่พี่ก่อนกล่าวถึงนั้นคือดอยพระฌานนั่นเอง

และเหล่าบีเอ็นเคก็รีบวิ่งไปที่รถตู้และรีบขับไปที่นั่นทันทีเพราะเจ้าโมซูอิต้อวมีความเกี่ยวข้องอะไรที่นั่นอย่างแน่นอน.

ULTRAMAN X BNK48 SEASON 5 ตอนที่ 3

"มันต้องเกี่ยวข้องอะไรกับที่นี่อย่างแน่นอน" เสียงพี่มันน่าพูดใส่ทุกคนเรื่องโมซูอินที่ดอยพระฌานและทุกคนแยกย้ายออกไปหาข้อมูลทันทีและพี่มิ้มกับพี่เดนิสและพี่น้ำหนึ่งก็เดินไปเจอกับรูปปั้นไดบุทสึกายสีเงินดวงตาสีเหลืองสวมจีวรสีแดงตัดสีฟ้าสวมสร้อยสีฟ้าตามที่ข้อมูลบอกไว้

และพี่เดนิสลองอ่านป้ายที่ติดตรงฐานและอ่านได้ว่า "ท่าน Shuraken" *ชื่อสมมุติ* พี่น้ำหนึ่งก็รู้สึกว่ารูปปั้นไดบูทสีองค์นี้มันช่างดูคุ้นหูคุ้นตาแปลกๆและแล้วจู่ๆตรงสร้อยสีฟ้าองค์ไดบุทสึก็เกิดมีแสงสีท้องเปล่งประกายออกมาและมีบางสิ่งลอยออกมาจากสร้อยและพี่น้ำหนึ่งก็อาสาเดินไปหยิบมาดูและก็พบว่าสิ่งที่ลอยออกมานั้นคือการ์ดอุลตร้าแมนไดน่า

"ห๊ะ? ดะ..ดะ..ไดน่าหรอ?" เสียงออร์บถึงกับอึ้งเพราะแท้ที่จริงแล้วไดบุทสึกายสีเงินดวงตาสีเหลืองห่มจีวรสีแดงตัดสีฟ้าสวมสร้อยสีฟ้านั้นคืออุลตร้าแมนไดน่านั่นเองแต่แล้วจู่ๆก็ปรากฎกลุ่มควันสีดำออกมาท่ามกลางสายตานักท่องเที่ยวและแล้วก็ปรากฎเจ้าโมซุอิ

มันเดินออกมาจากควันสีดำและคำรามดังลั่นไปทั่วดอยทำเอาทุกคนต่างวิ่งหนีตายกันทันทีและหน่วยวิทยะทุกคนก็ต่างหยิบปืน Spider shot

ออกมายิงใส่มันแต่มันที่เป็นวิญญาณซึ่งกระสุนก็ผ่านทะลุตัวมันไปและมันก็หัวเราะออกมาและทำการเตะศาลามาใส่ทำเอาทุกคนวงแตกทันทีแต่แล้วรูปปั้นพระไดบุทสึก็เปล่งแสงสีทองออกมาทำให้โมซุอิถึงกับหวาดกลัวออกมาเพราะมันเคยเตอกับท่านมาก่อนเลยหวาดกลัวและการ์ดอุลตร้าแมนไดน่าก็เปล่งแสงสีทองออกมาด้วยและพี่น้ำหนึ่งก็เอาการ์ดอุลตร้าแมนไดน่ามาอ่านผ่านออร์บริง

"Ultraman dyna!" เสียงพูดออร์บริงพูดชื่ออุลตร้าแมนไดน่าออกมาและแล้วก็ปรากฏมนุษย์ยักษ์แห่งแสงอีกคนนามของเขาคืออุลตร้าแมนไดน่า

"จ๊าก!" เสียงอุลตร้าแมนไดน่าทั้งท่าการต่อสู้และเจ้าโมซุอิก็ปล่อยควันสีดำออกมาใส่ตัวไดน่าแต่ไดน่ากลับปัดมันไปอย่างง่ายดายและไดน่าก็ยิงลำแสงใส่ตัวโมซุอิแต่เจ้าโมซุอิกลับกลืนพลังแสงเข้าไปและหัวเราะออกมาเบาๆและมันก็อ้าปากและคายเอาเศษซากก้อนหินสีดำออกมาและอุลตร้าแมนได้น่าที่เห็นก็ถึงกับขาสั่นเพราะเขาก็กลัวเป็น "ไดน่านี่นายก็กลัวเหมือนกันหรอ?" เสียงออร์บทักทันทีและแล้วไดน่าก็จางหายไปกลับไปเป็นการ์ดตามเดิม

"มันไม่มีใครที่จะสามารถโค่นข้าลงได้!" เสียงมันพูดออกมาและทหารทุกนายก็ระดมยิงปืนใส่มันถึงแม้จะไม่ช่วยก็เถอะพวกทหารรวมไปถึงเหล่าบีเอ็นเคก็ระดมยิงปืนใส่มันแต่ก็ไม่ได้ผลอะไรเลยและเจ้าดมซูอินก็ค่อยยกแขนขึ้นมาและค่อยมีลูกบอลพลังงานออกมาแสดงว่ามันจะชาร์จพลังโจมตีใส่ทุกคนแต่แล้วจู่ๆก็มีมือปริศนาเข้ามาคว้าแขนมันไว้ทำเอามันถึงกับชะงักและรวมไปถึงทุกคนด้วยและแล้วรูปปั้นองค์ไดบุทสึท่านชุราเคน

ได้ขยับร่างกายและคว้าแขนมันไว้ทำให้แขนมันเกิดความร้อนจนมันร้องเสียงหลงออกมาทำเอาทุกคนอึ้งทันที "私はシュラケンです!" เสียงท่านชูราเคนไดบุทสึพูดเป็นภาษาญี่ปุ่นออกมาซึ่งก็แปลได้ว่า "ข้าคือชูราเคน!" และชูราเคนก็จับตัวมันยกขึ้นมา "ว้าวให้ตายสิทุกคนพระพุทธรูปขยับได้!" เสียงผู้คนตะโกนและหยิบเอาโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายคลิปไว้และท่านชูราเคนก็เขวี้ยงตัวมันไปชนกับภูเขาจนเกิดเสียงดังลั่นและท่านชูราเคนก็ใช้พลังจิตมังกรทำการเสกมันจนกลายเป็นตุ๊กตาขนาดเล็กและท่านชูราเคนก็หยิบขึ้นมาบีบจนแคกสลายกบายเป็นผุยผงทันทีและก่อนที่ท่านจะจางหายไป.