จิดๆ จิด จิดๆๆ ยอนมี:เชี่* เสียงอะไรเนี่ดังชิบหาย!! ฮวานคุง:พี่ผมว่าพี่กินเหล้าจนเมาเเล้วล่ะ!!
ยอนมี: อะ อะ อะไรกัน!! ฉันไม่ได้เมาสักหน่อย่ะ!! ฮวานคุง:เฮ้อพี่คงเมามากเเล้วละไปนอนเถอะ!!
ยอนมี:ไม่ฉันยังไม่เมาสักหน่อย!! ฮวานคุง:นี่พี่!!
ยอนมี: ฮะ ฮะ ฮวานคุง!!...ฉันมีอะไรจะถามนายน่ะ..!! ฮวานคุง:..........
ยอนมี: นายเคยมี(เซ็กส์) ใหม !! ฮวานคุง:!!
ฮวานคุง:พี่พูดอะไรเนี่ย!! ฮ่าๆๆๆๆ พี่คงเมามากสินะ.... คิกๆๆ
ยอนมี: ไม่ฉันไม่ได้เมาเต่ฉันพูดจริง!!
จากนั้นฮวานคุงก็ตกตะลึงไปชั่วขนะที่ยอนมีถามเเบบนั้น
ยอนมี:ฮะ ฮะ ฮวานคุง...... นายคงจะตกใจสินะ...
ฮวานคุง:......พี่พี่รู้หรือเปล่าว่าพี่พูดเรื่องอะไรอยูน่ะ!!
ยอนมี:.........ฮวานคุง..ฉันต้องขอโทษด้วยนะ...ตะ ตะ เเต่ว่าฉันไม่ใวเเล้ว!!
ยอนมีกระโจนเข้าไปกอดฮวานคุงพร้องจูบกับฮวานคุงน้องต่างพ่อของยอนมี
ยอนมี: อ่า~~~
ฮวานคุง:พี่ พี่ เป็นอะไรหรือเปล่า....
ยอนมี:ฉันขอโทษ...
ฮวานคุง:พี่รู้ตัวหรือเปล่าว่าพี่ทำอะไรลงไปน่ะ!!
ฮวานคุงตะคอกพร้องกับพูดเสียงเข้มกับยอนมีที่ทำอะไรไม่คิดดู......
ยอนมี:.........อึก!..
ยอนมีร้องให้พร้องพูดขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ อยู่อย่างนั้นจนเธอสลบฮวานคุงเห็นท่าไม่ดีเลยอุ้มยอนมีไปห้องนอน
ฮวานคุงเอาผ้าชุบน้ำเช็ดตัวให้ยอยมีเบาๆๆพร้อมมองยอนมีที่สลบไม่มีสติฮวานคุงได้ออกจากน้องเพื่อเข้านอน
เช้าต่อมายอนมีได้ฟืนขึ้นเธอเรียกหาฮวานคุงคุงอยู่อย่างนั้นเเต่เธอกลับไม่ได้ยิยเสียงฮวานคุงตอบเธอเลยยอนมีค่อยๆๆพยูงตัวเองลุกออกจากเตียงเเละเดินหาฮวานคุงทั่วห้องเเต่เธอหายังไงก็ไม่เจอฮวานคุง
ยอนมี: ฮะ ฮะ ฮวานคุงนายอยู่ใหนกัน!! ไม่เอาสิตายไปใหนกันฉันไม่เล่นเเล้ว!!..รีบออกมาเถอะ(ฮวานคุง)..
ฮวานคุง!!! อึก อึก อึก อื่นๆ ฮวานคุง!!!
เธอตะโกนร้องกรี้ดดัง(ครำครวญ)อยู่อย่างนั่นเธอร้องเรียกฮวานคุงอยู่อย่างนั้น..เเต่เธอก็ไม่เห็นแม้เเต่เงาฮวานคุง....
เธอร้องให้จนตาเเดงก่ำจนเธอ(สลบ)ไปในที่สุด
ในฝันของยอนมีเธอเห็นฮวานคุงยืนรอเธออยู่เเต่เธอลูกไปไม่ได้เธอพยายามลุกไปหาฮวานคุงให้ได้เเต่ทำยังไงก็ลุกไปไม่ได้....
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
