พันธนาการรักอสูร
ตอนที่ 1
ในเมืองลับเมืองหนึ่ง ซึ่งเป็นเมืองที่ตั้งอยู่บนยอดภูเขาอันไกลโพ้นจากความเจริญ ซึ่งผู้คนในเมืองนี้ต่างก็ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข
ชาวบ้านยังเคารพกษัตริย์อยู่ด้วยความจงรักภักดี
ตัวประกอบ
มีข่าวรายงานมาว่า ท่านอัคคีบุกไปฆ่าและสูบเลือดมนุษย์กินเป็นอาหารครับ
// แปลว่า การกระทำ
() แปลว่า ความคิดในใจ
ตัวประกอบ
พระองค์จะทรงทำอย่างไรต่อพะยะค่ะ
เมฆา
ติดตามข้า ไปจับกุมอัคคีมาลงโทษเดี๋ยวนี้!!!!
มรกต
อ..อย่าฆ่าฉันเลย!!! //ร้องไห้
อัคคี
จิตใจพวกมนุษย์ต่ำทราม
เมื่อพูดจบ อัคคีก็ใช้ดาบประจำตัวหวังจะตัดคอสองพี่น้องทิ้ง
เมฆา
เจ้ายังจำข้าได้อยู่หรอกหรือ
อัคคี
จำได้พะยะค่ะ //โค้งคำนับ
เมฆา
แล้วเหตุใดเจ้าถึงลืมกฎ!!!!
อัคคี
ข้าผิดไปแล้วพะยะค่ะ!!
เมฆา
จับอัคคีกลับไป รอรับการลงโทษจากข้า!!
อัคคีถูกองครักษ์ของเมฆาจับตัวกลับเมือง
เมฆา
(พฤกษา ใช่เจ้าใช่หรือไม่..)
มรกต
ฆ่ามันเลยเจ้าค่ะ!! มันเป็นคนไม่เชื่อฟังใคร!!
เมฆา
พวกเจ้าจงไปเอาร่างของคนที่ตายมารวมกันไว้ตรงนี้
ตัวประกอบ
เจ้ากล้าถามฝ่าบาทงั้นรึ!!
เมฆา
แล้วเจอกันใหม่นะเทียน
เมฆาได้ใช้พลังคืนชีพให้แก่มนุษย์ที่ตาย และเขาได้ลบความทรงจำของทุกคนที่เจอเรื่องราวทั้งหมดในวันนี้ และเขาก็ได้กลับไปยังเมืองของพวกเขา
( แต่เขาไม่ได้ลบชื่อของเขาออกจากความทรงจำของเทียน )
ตอนที่ 2
เมฆา
ที่กล้าละเมิดกฎที่บรรพบุรุษสร้างเอาไว้
อัคคี
เหตุใดข้าต้องทำตามด้วย
อัคคี
ไม่รู้บรรพบุรุษคนนั้นเวียนว่ายตายเกิดไม่รู้กี่ชาติ
อัคคี
เฮอะ ท่านอย่าคิดนะว่าข้าจะไม่รู้ว่าเจ้ามนุษย์น้อยผู้นั้นหน้าคล้ายกับท่านพฤกษา
อัคคี
แท้จริงแล้วท่านไม่เคยหมดรักท่านพฤกษาด้วยซ้ำ
อัคคี
แต่ท่านก็ยังอภิเษกกับนางผู้นั้น
เมฆาโกรธจนไม่สามาถควบคุมได้ จนเผลอฟาดพลังไปใส่อัคคีอย่างจัง ทำให้อัคคีกระเด็นออกไป
เมฆา
ไปเรียกท่านหมอหลวงมา!!
เวลาผ่านไปนานนับหลายชั่วโมง
อัคคี
นี่ท่านถึงกับควบคุมตัวเองไม่ได้เลยหรือ
เมฆา
แต่เจ้าไม่ควรพูดถึงพฤกษา
อัคคี
แต่หนุ่มน้อยผู้นั้น...
อัคคี
ท่านพี่ ท่านรักท่านพฤกษามาก และหนุ่มน้อยคนนั้นอาจจะเป็นท่านพฤกษา
อัคคี
ก่อนที่ท่านพฤกษาจะสิ้นใจ พวกท่านทำพันธสัญญากันไว้มิใช่หรือ
เมฆาได้กลับมานั่งคิดกับคำพูดของอัคคีที่ได้พูดเอาไว้
ทำให้เขานึกถึงอดีตที่แสนเจ็บปวด
เมฆา
ข้ากำลังคุยกับท่านพ่อเกี่ยวกับงานแต่งงานของเรา
พฤกษา
ท่านอย่าโกหกข้าอีกเลย
พฤกษา
ว่าจริงๆแล้ว ฝ่าบาทไม่เคยพึงใจข้าเลย
พฤกษา
แต่พึงใจในตัวเจ้าแก้วน้องสาวของข้า //น้ำตาคลอ
พฤกษา
แต่ข้าก็รักน้องของข้าเช่นกัน
พฤกษา
เมื่อพวกท่านได้อภิเษกกันแล้ว
พฤกษา
ข้าขอให้ท่าน รักและเอ็นดูนางแทนข้าด้วย
พฤกษา
ขอให้พวกท่านมีบุตรที่น่ารัก
พฤกษายิ้มก่อนที่จะทำการนำมีดมาปาดคอตัวเอง
เมฆา
พฤกษาเจ้าอย่าตายนะ //ร้องไห้
เมฆา
เราจะแต่งงานกัน! พฤกษา
เมฆา
อย่าหลับนะ //ร้องไห้หนัก
พฤกษา
หากชาติหน้า เรามีวาสนาต่อกัน ข้าขอให้เราสองคนได้รักกัน..
พฤกษาสิ้นใจในอ้อมกอดของเมฆา
แก้วเดินออกจากห้องของเมฆา
ตอนที่ 3
คีตะ
ท่านพ่อไล่ท่านออกมาอีกแล้วหรือขอรับ
กรองแก้ว
ทำไมถึงไม่เชื่อแม่กันหื้อ
คีตา
ท่านพ่อ ไม่เคยรักพวกเราเลย
คีตา
แม้แต่คำชมสักคำก็ยังไม่มี
กรองแก้ว
ท่านพ่องานยุ่งน่ะลูก อย่าคิดแบบนั้นสิจ้ะ
เทียน
ผมแค่จะถามว่า พี่รู้จักคนชื่อเมฆามั้ย
มรกต
นี่แกไปขายตัวจนจำชื่อผู้ชายไม่ได้เลยหรอห้ะ!?
มรกต
อายุไม่เท่าไหร่ก็ไปขายตัวกันละ
มรกต
ไม่งั้นนะ ชั้นจะไม่ให้เงินแก!
เทียน
พี่เนี้ยนะให้เงินผมอะ
เทียน
ตั้งแต่ผมจำความได้ ผมก็หาเงินจ่ายหนี้ แล้วก็ให้เงินพี่ใช้ตลอด
เทียน
ก็เป็นพี่นี่แหละ เลยไม่ทำอะไรไง!
เทียน
แล้วพี่ก็เป็นแค่คนเช่าบ้านผม
เทียน
เพราะฉะนั้น งานบ้าน พี่ต้องทำ
เทียน
ถ้าพี่ไม่ทำ พี่ออกไปจากบ้านผม!!
เทียน
มีสิทธิ์อะไรงั้นหรอ ก็สิทธิ์ของเจ้าของบ้านแล้วก็เป็นคนจ่ายค่าบ้านทั้งหมดไง!
ตัวประกอบ
ทรงตัดสินพระทัยดีแล้วหรือพะยะค่ะ
ตัวประกอบ
แต่พวกเราจะไม่ได้ไปอยู่คอยดูแลพระองค์
เมฆา
ข้าไปเมืองมนุษย์ไม่นาน
เมฆา
อย่าให้ใครรู้ แม้แต่กรองแก้วและอัคคี
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
