ปัง ปัง ปัง 

เสียงของปืนที่อยู่ในมือของนักฆ่ารับจ้างอย่างนีน่า นักฆ่าที่ถูกจ้างมาด้วยองค์กรลับเพื่อมาจัดการเครื่อยข่าย นรก เช่น ยาเสพติด อาวุทธ ระเบิด ค้ามนุษย์ และ เงินปลอม และนี้คือสาเหตุที่นีน่านักฆ่าเธอต้องมาจัดการตามที่ผู้จ้างให้มาจัดการ 

" หยุด ก่อนที่ฉันจะระเบิดสมองแก" นีน่าเธอเอาปืนจ่อหัวของชายชุดดำที่กำลังจะวิ่งฃหนี แต่ด้วยความที่เธออยากฆ่าล้างบางเธอเลยจำเป็นจะต้องเอาชีวิตไอ้เลวนี้ไว้ เพราะว่านายใหญ่ของมันเธอยังจับไม่ได้ สิ่งเดียวที่นีน่าทำได้ก็คือการเอาความจริงจากปากของไอ้เวรนี้ 

ปัง ปัง

ระหว่าที่หญิสาวเอาปืนจ่อหัวของไอ้เลวอยู่นั้นอยู่ๆก็มีกระสุนปืนปริศนาดังมาจากทางด้านหลังของเธอโดยที่เธอไม่ทันได้ระวังตัว 3นัดที่ปล่อยออกมาทำให้ร่างบางที่ไม่ทันได้ตั้งตัวโดนยิงเข้าที่หน้าอก ท้องและกลางหลัง โดยที่ลูกปืนที่ถูกปล่อยออกมาเหมือนไม่ได้ตั้งใจจะฆ่า เพราะถ้าตั้งใจมันคงเล็งที่หัวของเธอไปแล้ว มันคงไม่เร็งแค่จุดที่เฉียดตาย เท่านั้น แต่นั้นก็พอที่จะทำให้นีน่าถึงกับโคม่าได้เลยและก็ป็นอย่างนั้นจริงๆ 

อยุธทยา

" แม่กลอย......ฮือ....ฮือ.....อย่าทิ้งแม่ไปแบบนี้สิลูก ฮือ.....คุณพี่ช่วยลูกสาวเราด้วยสิเจ้าคะคุณพี่ ฮือ....." เสียงร้องให้ของคุณหญิงละอองแม่ของกลอย หญิงสาวที่สวยที่สุดในพระนครนี้แต่บัดนี้เสียงร้องไห้ที่ดังระงมทั่วทั้งบ้าน เป็นเพราะนางโดนสามีที่พ่อของนางบังคับให้แต่งงานด้วยวางยาจนบัดนี้นางเสียชีวิต อย่างกับหมาตัวหนึ่ง สาเหตุการณ์ตายของนางก็มาจากการอิจฉาริษยาของคนที่มาอยู่ก่อน นั้นก็เป็นเมียเอก เมียรอง ของขุนเดชนั้นเอง และอีกหนึ่งสาเหตุที่เธอต้องตายเหมือนหมา เหตุเพราะขุนเดชเกลียดพ่อของนางเป็นอย่างมาก เพราะเสนาบอดีพระคลัง อย่างท่านหล ที่ชอราชบังหลวงเอาของที่ไม่ใช่ของของตนมาเป็นของๆตน ทำให้ขุนเดชในวัย25ปี เกลียดแสนเกลียดกลอยเมียที่พ่อของนางบังคับให้มาแต่งงานกับขุนเดชเพื่อที่จะให้นางจับตามองคุณเดชเอาไว้ ไม่ให้มายุ่งวุนวายกับกิจการงานของเขาเอง พอมาบัดนี้

เมียเอกที่ได้ว่าเป็นเมียตบเมียแต่งตามพิธีอย่างถูกต้องระหว่างขุนเดชและมะลิลูกสาวของท่านวังหน้า และเมียอีกคนของขุนเดชที่ตบแต่งเช่นเดียงวกัน นั้นก็คือลูกพระยาวังหลัง อย่าง ชบา สองสาวที่ตอนแรกไม่ได้ชอบกันต่างหัมหันกันเองมาเป็นปีแต่มาบัดนี้ทั้งสองต้องหันหน้ามาช่วยกันกำจัดกลอยเมียที่ขุนเดชเกลียดนางอย่างกับขี้จนขุนเดชไม่ยอมเข้าเรือนมานาน พอดีกับจังหวะแห่งการมอบความตายให้กับเมียที่ผัวไม่ได้รัก เลยทำให้กลอยในตอนนี้สิ้นลมหายใจตายอยู่ใต้ต้นมะม่วงข้างเรือนโดยที่ไม่มีใครมาเหลียวแล แม้กระทั้งพ่อของนางเอง เพราะว่าแม่แก้วแม่ของกลอยเป็นเมียกลางเมืองของเสนาบอดีหล เลยทำให้แก้วไม่สามารถออกสิทธิออกเสียงอะไรกับใครได้ แม้กระทั้งวันนี้ วันที่ลูกสาวของเธอตาย 

" ช่วยด้วย ช่วยข้าด้วย  ช่วยด้วย " เสียงขอร้องที่ดูเยือกเย็นของหญิงชุดโบราณ เดินเข้ามาหานีน่าที่อยู่ในชุดนักฆ่า นีน่าเธอเดินวนอยู่ในความมืดสลับกับความสว่างเพื่อหาทางออกจากตรงนี้แต่ดูท่าว่าเธอจะสิ้นหวังจนมาได้ยินเสียงของใครบางคนที่ขอร้องให้เธอช่วย ซึ่งนีน่าเธอก็คิดว่าหญิงสาวคนนี้ก็คงหาทางออกไม่ต่างจากเธอ 

" คุณ คุณคะ คุณ / คุณเป็นอะไรรึเปล่าคะทำไมปากซีดแบบนั้นละ " นีน่าเดินเข้ามาประคองร่างบางของหญิงชุดไทยก่อนจะสังเกตุเห็นว่าเธอมีปากสีคล้ำเหมือนโดนวางยา เพราะของแบบนี้ใครดูก็รู้ว่าโดนวางยา หญิงชุดไทยที่หน้าตาสวยบอย่างกับนางวรรณคดีที่อยู่ในหนังสือเธอก็เงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับหยดน้ำตามองมายังนีน่าด้วยสายตาเศร้า

" ช่วยข้าด้วยเทิดแม่นาง ข้าไม่มีผู้ใดที่พึ่งได้แล้เวแม้แต่แม่ของข้า ข้าโดนคนใจร้ายเอายาพิษกลอกปากข้า แล้วปล่อยให้ข้าตายอยู่ใต้ต้นมะม่วงอย่างกับข้าไม่ใช่คน ช่วยข้าด้วยเถอะนะ ข้าโกรธและก็แค้นมาก ทั้งสามีและก้เมียของเขาทั้งสองคนต่างก็ทำกับข้าอย้่างกับสัตว์ ส่วนพ่อของข้าก็ทำกับข้าอย่างกับข้าไม่ใช่คน ส่วนแม่ของข้าท่านก็เป็นแค่เมียบ่าวท่านไม่สามารถมีปากมีเสียงได้ เจ้าช่วยข้าด้วยเถอะนะแม่นาง ช่วยข้าด้วย ฮือ......ฮือ....." พอ กลอยพูดจบนางก็ร้องไห้ออกมาด้วยเสียงสะอึกสะอื้นแทบขาดใจ นีน่าที่เห้นแบบนั้นเธอก็งงเป็นอย่างมากเพราะว่าผู้หญิงที่พูดอยู่กับเธอไม่ได้พูดภาาเหมือนกันกับเราและที่สำคัญชุดที่เธอใส่อีก ยิ่งทำให้นีน่าแปลกใจเป็นอย่างมาก เมื่อนีน่าเห็นท่าทางของหญิงคนนี้หน้าสงสารเธอก็เลยไม่มีทางเลือก นีน่าก็เลยได้แต่พูดรับปากเธอไปเพื่อที่เธอจะได้หยุดร้องไห้ แล้วจะได้พาเธอไปหายาถอนพิษ 

" อื้ม ฉันรับปากก็ได้ เอาละพอใจแล้วก็รีบไปกันเถอะคุณเดี๋ยวพิษเข้ากระแสเลือด เดี๋ยวฉันจะช่วยคุณไม่ทัน ปีะไปกัน " นีน่ารีบเดินเข้ามาพยุงร่างบางของหญิงสาวเพื่อที่จะให้เธอได้ลุกขึ้นเดินไปหาทางออกกับเธอ แล้วเธอก็จะหาทางรักษา  แต่พอเะอเดินเข้ามาใกล้ คำพูดที่เธอบอกว่าเธอโดนฆ่าตายอย่างกับหมาดังเข้ามาแทรกที่หู เมื่อความรู้สึกและสัญชาตญาณได้บอกเธอว่า ผู้หญิงชุดไทยคนนี้ได้ตายแล้ว เมื่อกลอยได้ยินว่าหญิงคนนั้นบอกว่าจะช่วยเธอ วิญญาณของเธอก็ค่อยๆจางหายไปในอากาศ ส่วนนีน่าที่ยืนมองด้วยควา่มตกตะลึง อึงอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าสิ่งที่เธอเห็นวันนี้จะมีจริง แต่ระหว่างที่เธอกำลังคิดอะไรอยู่นั้น อยู่ๆก็เหมือนอะไรบางอย่างดูดตัวเธอให้ลอยขึ้นไปบนอากาศ 

" WHAT THE FUCK " นีน่าร้องออกมาพร้อมกับสบถออกมาด้วยความตกใจ ก่อนจตัวเธฮจะลอยขึ้นไปบนอากาศแล้วก็หายวับไปภายใสเวลา1วินาทีเท่านั้น 

" กรี๊สสสสสสส " เสียงกรีดร้องของนีน่าที่ดังลั้นด้วยความตกใจ แต่ที่ต้องตกใจมากกว่านั้นคือ เธอลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับใครก็ไม่รู้แต่งตัวแปลกๆใส่ชุดสีขาวพร้อมกับเสียงของพระสวดอยู่ 

" กรี๊สสสสส / ว๊าย......" เสียงกรีดร้องของชาวบ้านและคนที่อยู่ในงานศพของกลอย ต่างก็กรีดร้องออกมากันเสียงดัง เพราะอยู่ๆก็มีแมวดำกระดดดข้ามโลงศพที่ทำจากลังไม้และก็มีผ้าดิบสีขาวคลุมไว้เท่านั้น เมื่อแมวดำกระโดดข้ามร่างบางของกลอย ก็กรี๊สร้องขึ้นมาพรเ้อมกับร่างของเธอก็ลุกนั่งอยู่ในโลงศพ และนั้นก็เป็นอะไรที่มหรรษจรรย์เป็นอย่างมากเมื่อ คนที่ตายมาแล้วเป็นวันอยู่ๆก็กลับฟื้นขึ้นมาอย่างหน้าเหลือเชื่อ พระ ขุนเดช และชาวบ้านต่างก็ตกใจเป็นอย่างมากโดยเฉพาะ มะลิกับชบาคนที่ฆ่าหญิงสาว ทั้งสองคนต่างตกใจกลัวยิ่งกว่าใครเพราะเธอทั้งคู่เป็นคนฆ่าแม่กลอยด้วยมือของเธอเอง 

7 วันต่อมา 

หลังจากที่นีน่าตื่นขึ้นมาอยู่ในร่างของแม่กลอยลูกสาวของเสนาบอดี เธอก็เรียบเรียงทุกอย่างด้วยความเร็วและความตกใจอะไรต่างๆของเธอก็ด้วยเช่นเดียวกัน เพราะนักฆ่าอย่างเธอไม่มีทางเลือกในวันที่เธอฟื้นขึ้นมาวันแรก วิญญาณของแม่กลอยเจ้าของร่างที่นีน่ามาอยู่ก็มาขอร้องให้นีน่าช่วยเธอแก้แค้นทุกคนที่ทำกับเธอ ไม่ว่าจะเป็นใครอยู่ในตำแหน่งไหนแค่คืนเดียววิญญาณของกลอยก็เล่าให้นีน่าฟะงจนหมด และนี้ก็เป็นที่มาของคำโบราณที่เคยบอกว่าถ้่ทำไม่ได้อย่ารับปากสุ่ม4สุ่ม5 

" แม่กลอยลูกแม่เจ้าหายดีแล้วใช่หรือไม่" เสียงของแก้วที่มาอยู่กับลูกส่วตั้งแต่เธอฟื้น กลอยได้รับการดูแลอย่างดีจากแม่ นีน่าที่อยู่ในร่างนี้เธอสัมผัสทั้งคนชั่วคนดีมาเยอะ เธอรู้ได้ทันทีว่าผู้หญิงคนนี้หน้าสงสารเป็นอย่างมาก 

" จ๊ะแม่ ถ้าแม่อยากกลับวันนี้แม่ก็กลับเถอะนะจ๊ะเดี๋ยวบ้านนู่นจะผูกคอตายซะก่อน" กลอยคนใหม่ตั้งแต่ฟื้นคืนมาก็ทำเอาทุกคนแปลกใจเป็นอย่างมากท่าทางและสายตาทีแข็งกระด้างพร้อมกับคำพูดที่ดูไม่เหมือนคนที่นี้อีก นั้นแหละที่ทำให้ทุกคนคิดว่าผีมาสิงร่างของกลอยไม่ใช่กลอยเองที่ฟื้น แก้วที่เป็นแม่มีแค่นางคนเดียวเท่านั้นที่รู้ดีว่าหญิงสาวตรงหน้าคนนี้เป็นลูกสาวของเธอไม่ใช่ภูติผี หรือว่าวิญญาณ อย่างที่ทุกคนพูด เมื่อแก้วได้ยินลูกสาวบอกว่าเธอหายดีแล้ว แก้วที่โดนคนของท่านเสนาบอดีที่เป็นสามี เขาให้คนมาตามทุกวัน และวันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายที่เธอรับปากว่าจะอยู่เลยทำให้แก้วต้องถามลูกสาวแบบนั้น นีน่าเธอไม่สนใจว่าแม่แก้วจะอยู่หรือว่าไปสิ่งที่เธอสนใจคือ การแก้แค้นให้ผีสาวแล้วเธอก็จะได้กลับไปตามทางของเธอบ้าง หลังจากที่แม่แก้วกลับไปนับตั้งแต่บัดนี้ไปก็เป็นการแก้แค้นของกลอยเท่านั้นเพราะวิญญาณของกลอยอุตส่ามาขอให้นักฆ่าอย่างนีน่าให้ช่วยแล้วมีเหรอคนอย่างเธอจะอยู่เชยได้ ๆ 

" เอาละพี่ๆ ไหนมารองเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ข้าฟังทีสิว่า ตั้งแต่ข้ามาอยู่ที่นี้ผู้ใดเป็นยังไง แล้วข้าต้องทำยังไง " เมื่อแม่แก้วกลบับไป นีน่าก็เริ่มปฏิบัติการสอบปากคำบ่าวรับใช้ที่ตามแม่นายของเธอมา บ่าวที่ได้ยินคำถามและก็สายตาที่มองมา ทุกคนที่ได้ยินและเห็นแบบนั้น ต่างก็ตกใจและก็กลัวการกลับมาในรูปแบบใหม่ของแม่นายของพวกมันเอง