เมีย"น้อง
การพบเจออีกครั้ง
อากาศยามเย็นวันนี้ เกรซทำอาหารหลากหลายอย่างเต็มโต๊ะอาหาร ในระหว่างทำอาหารอยู่นั้น เกรซก็ฮาเพลงไปด้วยความอารมณ์ดี
หลังจากนั้นครามลำลูกชายก็ได้เปิดประตูเดินออกมาจากห้องตรงมาที่ห้องครัว
คราม.พ.อ.
โอ้โห วันนี้เป็นวันอะไรรึป่าวครับเนี่ยอาหารเต็มโต๊ะเลย/มองอย่างสนอกสนใจ
เกรซ.แม่คราม.บลู.
/ขำ หราจ้ะ
เกรซ.แม่คราม.บลู.
อ่าวระนี่น้องไม่ได้บอกหรอ
เกรซ.แม่คราม.บลู.
เอ้าก็ตาบลูน่ะมีแฟนแล้ว วันนี้จะเอาแฟนมาทานข้าวที่บ้านนะ/ยิ้ม
คราม.พ.อ.
โหร้ายกาจมากเลยย/ขำ
เกรซ.แม่คราม.บลู.
แล้วเมื่อไหร่จะมีแฟนซะทีหื้ม
เกรซ.แม่คราม.บลู.
เอ้าก็แม่อยากอุ้มหลานนี่
เกรซ.แม่คราม.บลู.
เอ้านั่นตาบลูมาแล้ว
บลูได้จูงมือหญิงสาวหน้าตาดีเข้ามาด้วย
มิลมิล.น.อ.
สวัสดีค่ะแม่เกรซ
มิลมิล.น.อ.
สวัสดีดีค่ะพี่คราม
ครามอุทานออกมาเบาๆก่อนจะนึกย้อนกับไปเมื่อ3ปีที่แล้ว
เนื่องจากตอนนั้นเป็นช่วงโพ้เพ้ ครามเขากำลังจะเดินกลับบ้านก็ได้เห็นหญิงสาวนางหนึ่งเธอเหมือนจะเป็นลมครามจึงอาสาขอเข้าไปช่วย และเสนอจะพาไปร้านอาหาร หลังจากที่เธอได้กินข้าวไปได้ซักพักเธอก็ดีขึ้น ในระหว่อางทานอาหารนั้นครามมองหน้าเธออยู่ตลอดเขาตกหลุมรักผู้หญิงทีเจอกันแปปเดียว
ในระหว่างนั้น เขายังไม่รู้ชื่อ ไลน์ก็ยังไม่ได้ขอเลย เธอก็บอกว่าเธอต้องรีบไปธุระและเธอก็ฝากตัวค์จ่ายค่าข้าวไว้และไม่ลืมที่จะขอบคุณอีกครั้ง
หลังจากวันนั้นครามก็ตามหาเธอมาตลอดแต่ไม่รู้จะไปหาที่ไหน เขาจึงเลือกมาที่ร้านอาหารแห่งนี้ทุกวันเพื่อหวังว่าจะเจอเธอ...แต่ก็ไม่อีกเลย
แต่ปัจจุบัน เขาก็ยังกลับไปที่ร้านอาหารนั้นอยู่บ่อยๆ เพื่อหวังที่จะเจอเธอ
บลู
โหจ้องใหญ่เลย สงสัยน้องสใภ้สวย/ขำ
บลู
หาไห้สวยอย่างผมระกัน/ขำ
เกรซ.แม่คราม.บลู.
มาทานอาหารกันได้ระ
เกรซ.แม่คราม.บลู.
เออระนี่คบกัยมากี่เดือนแล้วลูก
มิลมิล.น.อ.
อ่าใช่ค่ะ/ยิ้ม
เกรซ.แม่คราม.บลู.
สงสัยแม่คงต้องหวังกับบลูแล้วล่ะ/ยิ้มหวาน
เกรซ.แม่คราม.บลู.
หวังที่จะมีหลานงายย
เกรซ.แม่คราม.บลู.
ดูเนี่ยสิโตจะตายแล้วแต่แฟนยังไม่มีเลย/หันไปมองครามพร้อมกับขำ
คราม.พ.อ.
แม่..ถ้าไม่หยุดพูดเรื่องนี้จะงอนนะครับ
คราม.พ.อ.
°ยิ้มไห้เราด้วยย อ้ากกวาสหนาผู้ใด๋หน้อ
บลู
อะกินกุ้งนะตัว/ป้อนกุ้งไห้มิลมิล
เกรซ.แม่คราม.บลู.
/มองเงียบๆพร้อมกับยิ้ม
หลังจากทานอาหารเสร็จทุกคนก็แยกย้ายไปกันคนละมุม
ส่วนมิลมิลกับแม่เกรซก็ล้างจานกันอยู่
เกรซ.แม่คราม.บลู.
หนูมีแพลนจะแต่งงานกันรึยังลูก
เกรซ.แม่คราม.บลู.
แต่งไวก็ดีนะจะได้มีหลานไวๆ/ยิ้ม
มิลมิล.น.อ.
อ่าอันนี้แม่ต้องถามบลูดูค่ะ สำหลับมิลมิลแล้ว พร้อมมากค่ะ/ยิ้ม
คราม.พ.อ.
/สะดุ้ง อ่อป่าวว่าจะไปหาแม่
คราม.พ.อ.
อ่อว่าจะมีอะไรจะคุยด้วย
จำได้ทำไมไม่ทัก
หลังจากที่ครามบอกว่ามีเรื่องจะคุยกับบลู สองพี่น้องก็พากันเดินมาที่ชาญหน้าบ้าน ทัศนียภาพรอบกายตอนนี้คือ ฟ้ามืดมัวฝน แต่ไม่ทันไร ฝนก็โหมกระหน่ำลงมาอย่างบ้าคลั่งมันตกแรงมากจนแทบมองถนนหน้าบ้านไม่เห็น
บลู
โห่จะไปส่งมิลมิลได้มั้ยเนี่ย
คราม.พ.อ.
กับคนนี้อะมึงคิดยังไง
คราม.พ.อ.
หึ มึงอะพราดแล้ว
คราม.พ.อ.
มึงคิดจะไม่จริงจังแต่ดันพามาเปิดตัวไห้แม่เห็น
คราม.พ.อ.
แม่ฝากความหวังไว้หมดแล้ว
คราม.พ.อ.
ทำอะไรนึกถึงแม่ด้วย
คราม.พ.อ.
ตั้งแต่พ่อเสียไปอะ ที่พึ่งสุดท้ายของแม่ก็คือเรา
ครามกล่าวจบเขาก็เดินเข้าบ้านไป จังหวัเดินเข้าไปก็เดินสวนกับมิลมิล
มิลมิล.น.อ.
/มองพร้อมกับยิ้ม
แกร๊ก ปรึงง! เสียงคปิดประตูห้อง
มิลมิล.น.อ.
นิสัย ทำอะไรไม่อายเลย
เกรซ.แม่คราม.บลู.
อ้าวอยู่นี่กันนี่เอง
มิลมิล.น.อ.
/ผละออกจากอกบลู
เกรซ.แม่คราม.บลู.
เอ่อหนูมิลจะรังเกียจมั้ยถ้าจะค้างที่นี่ก่อนหนึ่งคืนลูก
มิลมิล.น.อ.
อะเอ่อ/เหลือบไปมองบลู
เกรซ.แม่คราม.บลู.
อ๋อเดี๋ยวแม่ไห้บลูไปนอนกับพี่ครามนะ
มิลมิล.น.อ.
ได้ค่ะนอนได้/ยิ้ม
เกรซ.แม่คราม.บลู.
หยุดเลยนะพ่อคนทะลึ่ง
เกรซ.แม่คราม.บลู.
แม่จัดห้องไว้ไห้แล้วส่วนหนูก็ตามสบายเลยนะลูก
มิลมิล.น.อ.
ขอบคุณค่ะแม่เกรซ
หลังจากที่แยกย้ายกันออกไปมิลมิลก็เข้าห้องไปอาบน้ำอาบเสร็จก็มานั่งเล่นมือถือ
ดิว.เพื่อนมิลมิล.
เออว่าไง
มิลมิล.น.อ.
มึงจำคนที่กูเคยเล่าไห้ฟังได้มั้ย
ดิว.เพื่อนมิลมิล.
ได้นิดนึง
มิลมิล.น.อ.
เออบังเอิญมากเลยว่ะเขาเป็นพี่ชายของบลู
ดิว.เพื่อนมิลมิล.
เห้ยจริงอะ
ดิว.เพื่อนมิลมิล.
แล้วเค้าจำมึงได้ปะ
มิลมิล.น.อ.
กูรู้ชื่อเค้าแล้วนะพี่เค้าชื่อคราม
ดิว.เพื่อนมิลมิล.
ชื่อหล่ออ่าา
ดิว.เพื่อนมิลมิล.
มึงไปบ้านไอ้บลูหรอวันนี้อะ
มิลมิล.น.อ.
ติดฝนเลยต้องค้าง
ดิว.เพื่อนมิลมิล.
อ้ากกกวันนี้เพื่อนกูจะโดนเปิดซิงแล้ววว
มิลมิล.น.อ.
บลูไปนอนกับพี่คราม
ดิว.เพื่อนมิลมิล.
เอ้าทำไมไม่นอนด้วยกัล
มิลมิล.น.อ.
กูสังเกตุดูนะเวลาอยู่กับบลูสองคนอะเขาจ้องจะทำเรื่องอย่างว่ากับกูตลอดเลย
มิลมิล.น.อ.
แต่ดีนะแม่เกรซแม่บลูเค้าใจดีเค้าให้นอนแยกห้องกันอะไม่งั้นนะคืนนี้กูคงแย่
ดิว.เพื่อนมิลมิล.
ถ้ามึงนอนกับไอ้บลูนะกูว่ามึงโดนจับกด/ขำ
มิลมิล.น.อ.
หุ้ยอย่าพูดกูกลัว
แกร๊กเสียงมีคนจะเข้ามาในห้อง
มิลมิล.น.อ.
เออดิวแค่นี้ก่อนนะ
ดิว.เพื่อนมิลมิล.
เคเพื่อน
บลู
เอ้าคุยกับเพื่อนอยู่หรอ
มิลมิล.น.อ.
อ่อช่ายแต่วางสายไปแล้ว
บลู
/เดินมาพร้อมกับนั่งข้างๆมิลมิล
มิลมิล.น.อ.
😮°กลัวชมัดเลยว่ะ
มิลมิล.น.อ.
นี่ก็ดึกแล้วทำไมไม่ไปนอนอะ
มิลมิล.น.อ.
😟°กูตายแน่เลยคืนนี้
บลู
/จับคางมิลพร้อมกับโน้มลงไปจูบ
บลู
/กดตัวมิลไห้นอนลงกับเตียง
มิลมิล.น.อ.
อื้อบลู/พยายามจะดันบลูไห้ลุกออกไป
บลู
/กดแขนทั้งสองข้างลงกับเตียงพร้อมกับก้มลงจูบ
ร่างเล็กต่อต้านอะไรไม่ได้เธอก็ได้แต่เคริบเคริ้ม
บลูต้องมองเนินอกอันใหญ่อย่างพอใจหัวสีชมพูระรื่อ
บลู
/ดูดพร้อมกับใช้ลิ้นเขี่ยๆหัวนมของมิล
มิลมิล.น.อ.
อื้ม/เสียงครวญครางในลำคอของมิลช่างอ่อนหวาน
บลู
/จุ้บพุงมิลไร่ลงไปเรื่อยๆ
มิลมิล.น.อ.
อื้มมบลู'หยุดนะ
มิลมิล.น.อ.
/จัดเสื้อผ้าพร้อมกับนั่งดีๆ
มิลมิล.น.อ.
มิลแค่ยังไม่พร้อม
บลู
ทำไมยังไม่พร้อมอะมิล หรือว่ามิลยังไม่เคย
มิลมิล.น.อ.
/นอนหันหลังไห้บลู
แกร๊กเสียงมิลเปิดประตูออกจากห้อง
มิลมิล.น.อ.
/เดินไปที่ห้องครัว
มิลมิล.น.อ.
°ดีเลยมีกับข้าวกับข้าวเหลืออยู่
คราม.พ.อ.
พี่มีอะไรจะถามอะ
คราม.พ.อ.
เมื่อ3ปีก่อนอะจำได้มั้ย
คราม.พ.อ.
ที่พี่จะเป็นลมแล้-
คราม.พ.อ.
เอ้าแล้วทำไมไม่ทักอะ
มิลมิล.น.อ.
มิลคิดว่าพี่จำมิลไม่ได้
คราม.พ.อ.
/มองมิลพร้อมกับยิ้ม
มิลมิล.น.อ.
/มองพร้อมกับยิ้มตอบ
งอนคน(ขี้ฉวยโอกาส)
เช้าอันสดใสวันนี้สองสาวช่วยกันทำกับข้าวอยู่ในครัวด้วยความคึกคัก
และอาหารเช้าวันนี้ก็น่าทานมากๆสองสาวช่วยกันทำแต่เช้า
มิลมิล.น.อ.
/เตรียมตักข้าวใส่จานทุกคน
เกรซ.แม่คราม.บลู.
/เดินไปตามลูกชายทั้งสอง
เกรซ.แม่คราม.บลู.
นั่งดูทีวีกันเพรินเลยนะ
เกรซ.แม่คราม.บลู.
ไปทานข้าวเร็วลูก
บลู
โหน่ากินจังแม่นานๆทีแม่จะทำแบบนี้ไห้กินนะเนี่ยดูดิ่พี่คราม
เกรซ.แม่คราม.บลู.
ลองชิมน้ำพริกกะปิฝีมือน้องมิลดู
เกรซ.แม่คราม.บลู.
อร่อยอย่าบอกใครเลยล่ะ
เกรซ.แม่คราม.บลู.
ไงอร่อยอะดิ่
มิลมิล.น.อ.
/เอาช้อนดันออกไปริมจาน
หลังจากที่ทุกคนทานอาหารเสร็จบลูก็เตรียมตัวไปส่งมิลมิล
มิลมิล.น.อ.
ไม่พร้อมก็คือไม่พร้อม
เปิดประตูรถพร้อมกับรีบลงไป
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
