อัลบั้มความทรงจำ

เริ่มเรื่องตอนที่ผมยังเป็นเด็กอยู่

ครีม[เพื่อนสมัยเด็ก]

นี่นายน่ะ//วิ่งมา

My[สมัยเด็ก]

ฉันหรอ//หันไปมอง+ชี้ตัวเอง

ครีม[เพื่อนสมัยเด็ก]

ใช่นายนั่นแหละ//ยิ้ม

เธอชื่อครีมเป็นเด็กที่น่ารักและนิสัยดีที่สุดที่ผมเคยเห็นมาเธออยู่กับพ่อเลี้ยงและแม่เลี้ยงของเธอถึงแม้เธอจะชอบโดนพวกนักเลงด่าเธอต่างๆแต่เธอก็ไม่สนใจเธอเป็นเด็กที่ใจเย็นและเรียบร้อย

วันหนึ่งเธอได้ย้ายไปจ.อื่นผมเลยไม่เห็นเธอจากนั้นเลย

วันหนึ่งอยู่ๆก็มีสายจากโรงบาลโทรมาในเครื่องผม

พยายาล:ใช่ญาติ...ไหมคะ📞 My:ใช่ครับทำไมหรอครับ📞 พยายาล:ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะแต่คุณ....เขาได้เสียชีวิตลงแล้วค่ะเนื่องจากอุบัติเหตุค่ะ📞 My:ครับ...📞//วางสาย

ใช่ครับเธอเสียชีวิตลงเนื่องจากอุบัติเหตุ

เธอเคยให้คำสัญญากับผมว่า"ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนไม่ว่าจะไปอยู่ที่ใดจะค่อยคิดถึงกันและกันจะไม่ทอดทิ้งกัน"จนตอนนี้เธอได้ผิดคำสัญญาที่เคยให้ไว้และเธอไม่มีวันกลับมาเจอผมจนกว่าจะถึงชาติหน้า....

ความทรงจำตอนวัยเด็ก