ในบ้านที่เก่าแต่ก็มีพี่สาวหนึ่งคนและน้องชายหนึ่งคนพี่สาวออกไปทำงาน ส่วนเขาดูแลน้องชายของเขาอยู่และเขามีชื่อว่า

นารา ทารางาม เป็นคนจากประเทศไทยซึ่งต้องดูแลน้องชายและเขาก็เตรียมที่จะหาโรงเรียนที่จะไป

ยังดีที่เขามีความทรงจำในอดีตชาติ เลยไม่ใช่ปัญหาที่จะช่วยพี่สาวได้ไม่ใช่น้อยและวันนี้พี่สาวเขาก็กลับมาแล้วเช่นกัน

ปัง

สาวผมดำมีขีดสีบอนทองราวกับแมวข่วนสองข้างโดยไว้ผมยาวที่มันด้วยปีกผีเสื้อเอาไว้ เธอใส่ชุดสีดำโดยใส่กางเกงขายาวเอาไว้ และตรงคอมีซ้อยคอที่ตรงกลางมีสัญลักษณ์งูมีเขาเป็นเอกลักษณ์

มันเป็นความเชื่อตามตระกูลของพวกเรานั้นคือการบูชางูมีเขาเพราะความศักดิ์สิทธิ์ทุกครั้งพวกเราจะรำถวายให้แก่งูศักดิ์สิทธิ์ที่พวกเรานับถือและไม่มีผู้ใดไม่ให้เกียรติกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์

โดยพวกเราจะมีซ้อยคอรูปงูมีเขาในสีที่ไม่เหมือนกันโดยผู้หญิงจะมีเพียง 3 สีคือสีเขียว สีแดงและสีขาว ซึ่งพี่สาวเหลือเป็นคนสุดท้ายจึงได้เป็นสีขาว

ส่วนผู้ชายจะมี 3 สีได้แก่ สีรุ้ง สีดำ สีทอง โดยน้องชายได้สีรุ้ง ส่วนเขานั้นได้สีทองไป โดยคนที่ได้สีทองคือผู้นำตระกูล ทารางาม แต่ว่ามรดกไม่มีก็ไม่รู้เช่นกันว่าเป็นตระกูลได้อย่างไร

แต่วันนี้มีบางอย่างแปลกๆ

นาคา : พี่สาว พี่เอานกฮูกมาด้วยทำไม เขาถามด้วยความสงสัย

งาขาว : หืม ไม่ใช่ของเจ้าหรอ พี่สาวก็งงเช่นกัน

(งาขาว ฉันจำได้ว่าน้องชายของฉันมักชอบเลี้ยงสัตว์ทุกชนิดเป็นงานอดิเรกเลยก็ว่าได้แทบเรียกว่าบ้านของพวกเขาเป็นสวนสัตว์เลยก็ว่าได้แต่ยังดีที่น้องของเธออยู่ในขอบเขตที่รับได้และจะไม่เลี้ยงสัตว์ที่ผิดกฎหมายหรือเลี้ยงสัตว์ขนาดใหญ่)

นาคา : พี่เคยเห็นผมเลี้ยงนกซักตัวไหมหล่ะครับ

งาขาว : เออ แหะจริงด้วยแล้วนี้นกของใคร

แต่ก่อนที่ 2 พี่น้องกำลังนึกอยู่ นกฮูกที่น่าจะเป็นนกเค้าแมวก็บินเข้ามาในบ้านและวางจดหมายเอาไว้และบินไปเกาะไหลของงาขาวทันที่เพราะมีงูหลายตัวจะชกแขกที่ไม่ได้รับเชิญ

นาคา : โว้ใจเย็นนะชูครีม ช็อคโกล่า

ชูครีมงูจงอางสีขาวดวงตาสีแดง ช็อคโกร่างูหางกระดิ่งทองสีเหลือหลังดำ

จากนั้นเขาและพี่สาวดูจดหมายที่มีตราประทับสัตว์สี่ตัว คือ สิงโต,อินทรีย์,งูและแบดเจอร์โดยตรงกลางมีอักษรตัวHอยู่

(นาคา ห๊ะฮอกวอตส์นี้ฉันอยู่ในโลกเวทมนตร์เรอะแล้วจดหมายนี้มาไงเนี้ยไม่ใช่ว่ารับพ่อมดแม่มดแค่อังกฤษหรืออเมริกาเท่านั้นหรอกหรอ

อ๋อจริงสิข้อมูลของฮอกวอตส์หรือแม้แต่อีก 2 โรงเรียนก็ยังมีข้อมูลน้อยมากไม่ว่าจากโดบาตงที่รับนักเรียนหญิงหรือเรสแตรงที่ซอราซ่าเคยขอให้จัดตั้งพื้นที่การสอนก่อนที่จะสร้างฮอกวอตส์)

งั้นปีนี้คือปีอะไรแน่ แล้วแฮร์รี่ พอตเตอร์ผู้โด่งจะเหมือนในภาพยนหรือนิยายกันและอีกคนก็ซอราซ่า ซวิทรินที่ควรตื่นกลับไม่ตื่นในหนังก็นะไม่แปลกใจ เพราะคนเขียนในหนังเขาอยากให้ตัวเอกอย่างแฮร์รี่ดังมากกว่าที่จะเป็นรุ่นก่อนเมื่อพันปีที่แล้ว

ดูขนาดนิ้วสคามันเดอร์สิ นังมาที่หลังแต่โด่งดังกว่าพอตเตอร์ซะอีก

ก็นะไม่แปลกใจมากหรอก แฮร์รี่จากเมื่อก่อนเป็นคนชอบสั่งเกตุผู้อื่นก็กลายเป็นคนโง่ที่ไม่สังเกตอะไรเลยถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไปโลกเวทมนตร์จะพังทลายทันที

ถ้าเขาสามารถหาพื้นที่ของซอนาซ่าที่นอนหลับได้ละก็ คงดี แต่เดี๋ยวนะในนิยาย ครอบครัวแกรนเจอร์ไปกางเต็นท์ที่ภูเขาแห่งหนึ่งนี้นะ

แสดงว่าในหนังตอนนั้นกลุ่มครอบครัวของเกรนเจอร์ไม่ได้ไปที่ภูเขาเลยทำให้ซอราซ่าที่ควรตื่นเพราะได้รับพลังเวทมน

กับไม่ตื่นเพราะแถวนั้นไม่มีพ่อมดเลยจนกระทั่งการต่อสู้ของแฮร์รี่และคนไร้จมูกสู้เสร็จซอราซ่าจึงได้ตื่นขึ้นมาซึ่งใช้เวลานานเกินไป

เลยได้ความคิดใหม่คือการเปลี่ยนแปลงโลกเวทมนตร์จังหวัและเวลานี้พวกเราควรรวมกำลังเพื่อพัฒนาโลกเวทมนตร์เพราะไม่งั้นโลกเวทย์มนตร์จะพังพังทลายจากการพัฒนาของมนุษย์ที่นักเวทย์ดูถูกนักหนา

ส่วนพี่สาวก็เปิดจดหมายอ่านก็นะไม่ต่างจากในหนังหรอกแค่ว่าเปลี่ยนแค่ชื่อและนามสกุลในภาษาไทยไม่ใช่อังกฤษ

งาขาว : เวทมนตร์หรอ พวกบ้าๆที่อ้างว่าโดยพระเจ้าสิงรึป่าว

เมื่อนาคา ได้ยินประโยคนั้นเข้ากริ่งไปขำอยู่ที่พื้นทันทีเพราะมันมีข่าวอย่างนี้ออกมาหลายครั้งจนแม้แต่ไม่เชื่อจริงไม่แปลกใจอะไรเลย

นาคา : ถ้างั้นพี่สาวลองเขียนว่าฉันไม่เชื่อและส่ง พรืด ฮ่า ฮา ฮ่า ฮ่า แม่มดแสดงเวทมนตร์ให้ดูก่อน

งาขาว : หึ แล้วฉันจะดูว่าไอ้นักต้มตุ๋นที่แสดงว่าเป็นคนโดนพระเจ้าสิ่งหรือโรงเรียนการแสดงนี้มันจะเป็นยังไง

จากนั้นเธอก็เขียนจดหมายและส่งไปที่นกฮูกที่เกาะอยู่บนไหล่พร้อมกับเนื้อหนูที่หั่นแล้วให้นกฮูกจากนั้นมันก็บินหายไป

...5 วันต่อมา...

พวกเขานั่งรอนักต้มตุ๋นที่จะมาหาพวกเขา จนกระทั่งมีเสียงเคาะประตู พี่สาวจึงเปิดประตู จึงได้เห็นแมวลาย โดยตรงตาก็มีลายเหมือนแว่นตา

ตอนแรกพี่สาวเห็นก็งง จากนั้นเจ้าแมวก็เข้ามาและกระโดนอยู่บนโต๊ะส่วนพวกงูก็อยู่ในกล่องหมดเพราะไม่อยากให้แขกกลัว ก็นะในบ้านก็มีปลาน้ำจืดตัวเล็กหลายชนิด,สัตว์กินพืชตัวเล็ก,สัตว์เลื้อยคลานเป็นโหล แมลงอันตรายบางตัว ยกเว้นแมงมุมเขาไม่กล้าเลี้ยงมันจริงๆ

เขาไม่ถูกชะตากับแมงมุมอย่างแรงถ้าไม่ใช่แมงมุมในอนิเมะเรื่องแมงมุมแล้วไงค่องใจหรอค่ะ เขาก็ไม่อยากเลี้ยงตัวอื่นเลยจริงๆ

จากนั้นเจ้าแมวก็เปิดปากพูด สวัสดี ฉันมีชื่อมิโนว่า มัคกอนนากั้น รองศาสตราจารย์แห่งฮอกวอตส์

ฉีนมาที่นี่เพื่อพิสูจน์เวทมนตร์ให้กับพวกคุณ

จากนั้นเขารู้สึกถึงอะไรบางอย่างและหน้าจอสี่เหลี่ยมก็ขึ้นมาให้เขาเห็นและมันมีเขียนเอาไว้

ติ่ง ท่านปลุกระบบแล้ว ท่านสามารถเปลี่ยนแปลงโลกของท่านให้เป็นไปตามสิ่งที่โฮสต้องการ

รางวัลในการปลุกระบบ ท่านจะได้ความรู้การผลิตหินปลุกจิตวิญญาณ

งาขาว : ว้าว แมวพูดได้

ที่นี้ทั้งเขาและพี่สาวต่างนิ่งเงียบทันที

งาขาว : น้องชายคิดเหมือนพี่ไหม

นาคา : ครับพี่

งาขาวและนาคาพูดพร้อมกับ คุณคือแมวในที่ชื่ออสูรน้อยในตะเกียงแก้วรึป่าว

(มักกอนกันเหมือนนักแสดงป้าแม่มดที่สอนจินนี่นิดหน่อย)

มักกอนกัน รู้สึกงงงวยจริง

(จึงแปลงกายเป็นหญิงแก่ใช่ชุดแม่มดโดยใส่แว่นเหมือนนักวิชาการหรือครูที่เคร่งครัด)

และเธอก็ถามว่าอดสูตรน้อยในตะเกียงแก้วคืออ่ะไร

พี่สาวจึงอธิบายว่ามันคือรายการทีวีที่พวกเขาเคยดูและเห็นว่าผู้ช่วยนางเอกในทีวีเป็นแมวดำที่พูดภาษามนุษย์ได้

เมื่อมักกอนกันได้ยินจึงพึมพำกับตัวเอง

(โลกมักเกิ้นไปใกล้ขนาดนั้นแล้วหรอเธอจึงสายหัวและเริ่มแสดงเวทมนตร์ให้สองพี่น้องเห็น)

ซึ่งทำให้เขาและพี่สาวต่างตื่นตาตื่นใจจากนั้นเขาจึงถาม มักกอนกัน ว่า

นาคา : อาจารย์ครับผมมีคำถามครับ

มักกอนกัน ตอบอย่างอารมณ์ดี เพราะงานนี้ง่ายกว่าของครอบครัวอื่นซะอีก

คือผมเคยอ่านนะครับว่าพ่อมดแม่มดมีเวทมนตร์มิติจริงหรือเปล่าครับ

มักกอนกัน มันเรียกว่าเวทขยายร่องรอยไม่ใช่เวทมิติแต่ก็ใกล้เคียง แล้วเธออยากรู้อะไรเกี่ยวกับเวทมนตร์นี้หล่ะ

(เธอค่อนข้างสงสัยเพราะต้องรู้ก่อนว่าเด็กปกติจะไม่ถามเวทมนตร์ที่น่าจะมีแต่ในนิยายของมักเกิ้น)

นาคา : คือถ้าผมไปเรียนผมกลัวว่าพวกสัตว์ตัวน้อยในบ้านจะหิวตายจึงอยากเลี้ยงพวกนี้ตอนอยู่ในโรงเรียนครับ

มักกอนกัน โอ้วถ้างั้นเดียวฉันพาไปซื้อกระเป๋ามิติแต่ก่อนน่านั้นพวกเธอต้องแรกเงินซะก่อน

นาคา : เดี๋ยวครับอาจารย์

มักกอนกัน เตรียมรุกจากที่นั่งก็รุกขึ้นและถามราคาอย่างใจเย็น

มีอะไรหรอ คุณนาคา

นาคา : ผมคิดว่าเงินประเทศเราไม่มากพอที่จะแรกกับธนาคารได้

เมื่อมักกอนกัน ได้ยินอย่างนั้น จึงตอบอย่างใจเย็น ไม่ต้องห่วงทางโรงเรียนจะออกเงินใช้จ่ายให้พวกเธอเอง

จากนั้นมักกอนกันก็จับไหล่ของ 2 พี่น้องและหายไปในห้อง

...ต้มหม้อรั่ว...

จู่ๆก็มีสามคนโผล่ออกมา โดยคนกลางไม่รู้สึก แต่อีกสองคนนั้น อวกเต็มที่

และหลังจากนั้นทั้งคือก็เริ่มดีขึ้นและเริ่มเช็ดปากและเข้าไปในบาของพ่อมดแม่มดทั้งที

...ภายในร้าน...

มีพ่อมดแม่มดอยู่บ้างแต่ ส่วนมากที่เห็นคือคนแก่ๆที่ใส่ชุดพ่อมดแม่มดแบบเก่าๆ

จากนั้นก็มีลุงคนหนึ่งพูดภาษาที่เราฟังไม่ออก

(ก็ไม่แปลกใจคนหนึ่งยังหาโรงเรียนอยู่ ส่วนอีกคนไม่สนใจเรียนภาษาอังกฤษ แต่ทำงานเกี่ยวกับกฎหมายในกรมตำรวจ)

มักกอนกัน เห็นว่าเด็กๆทำหน้างง งวยราวกับไม่เข้าเธอก็ลืมไปว่าพวกเธอมาจากต่างประเทศเพราะงั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่เด็กๆจะไม่เข้าใจสิ่งที่พวกเขาพูด

เธอจึงร่ายเวทย์มนต์แปลภาษา

ติ่ง ท่านได้รับเวทมนตร์เข้าใจภาษาทุกชนิดท่านได้รับความสามารถเข้าใจภาษา

ติ่ง ท่านได้รับทักษะของดูลิเติ้น เข้าใจภาษาสัตว์

จากนั้นมักกอนกันจึงบอกโอทอมไปว่า ฉันพาเด็กจากต่างประเทศมาซื้อของ

โอทอม : โอ้ใช่ ถ้างั้นของให้โชคดีครับศาตราจารย์

จากนั้นมักกอนกันจึงพาเด็กไปหลังร้านของบาทันที

หลังจากมาถึงหลังร้านจะเห็นถังขยะสามอันตรงซ้ายจากนั้น มิโนว้าหยิบไม้แปลกๆแล้วพูด ดูไว้เพื่อภายหลังเธอจะมาด้วยตัวเองในอนาคต

หลังจากนั้นกำแพงก็ม้วนออกด้วยตัวเองและเราจะได้เห็นร้านค้ามากมาย

จากนั้นพวกเราก็ไปซื้อของตามรายการโรงเรียน

ติ่ง ท่านได้รับความรู้การออกแบบเสื้อผ้าด้วยเวทย์มนต์

ติ่ง ท่านได้รับ