คู่หมั้น (คู่ป่วน) เคียงรัก
1 เจอกัน
ซันนิวา : นอ.
สายแล้วๆๆๆๆ /วิ่งลงบันไดมา
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
สายอะไร? /เดินมา
ซันนิวา : นอ.
ก็น้องจะต้องไปฝึกงานไงงง
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
งานไร /จิบกาแฟชิวๆ
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
จริงๆธุรกิจเราก็มีร้านขายกาแฟน่ะ /จิบกาแฟชิววๆ
ซันนิวา : นอ.
แต่น้องต้องไปหาประสบการณ์งายย
ซันนิวา : นอ.
แล้วนี่พี่ไม่ไปเคลียร์เอกสารหรอ?
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
ไม่อ่ะ
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
วันนี้ลา
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
ไปเดี๋ยวพี่ไปส่ง
ซันนิวา : นอ.
พี่ขับรถเป็-
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
เป็น..มั้ง อย่างน้อยก็มีใบขับขี้ล่ะกัน
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
ป่ะ/ควงRKE(รีโมทรถ)เล่น
ซันนิวา : นอ.
ก็.. ได้.. /กลืนน้ำลายลง+เสียงสั่นๆ
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
/เลี้ยวรถ
ซันนิวา : นอ.
อร๊ากกกกกกกกกกกกกก!!!!
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
/เหยียบจนมิด(อีกรอบ)
ซันนิวา : นอ.
อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
ไอรถด้านหลังนี้ก็..
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
หึ /ยิ้มมุมปาก
ซันนิวา : นอ.
ชิป หร๊ายย-- !!!
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
/เยียบจนมิด
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
ทางลัดมีนะ/แหกไปอีกทาง
ซันนิวา : นอ.
เพ้กานต์!!! นี่มั- !!!
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
อ่าวว ต้นไม้เต็มเลย
ซันนิวา : นอ.
อร๊ากกกกกกกกกกกกกก!!!!
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
กรี้ดทำไม?
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
ไปเพื่อะไร?
ซันนิวา : นอ.
ก็- อร๊ากกกกกกกกกกกก!!!!!
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
/แหกไปอีกทาง
ซันนิวา : นอ.
อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!
สุดท้ายแล้ว รวีกานต๋ก็มาส่งซันนิวาโดยสวัสดิภาพ
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
เป็นไงขับรถดีป่ะ
ซันนิวา : นอ.
ไม่ /ภาพยังคงตราตรึง
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
เอ่อ.. /เปิดดูแชทใน ทศ.
( ทศ. ย่อมาจาก โทรศัพท์ )
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
พี่กลับก่อนนะ
จากนั้นรถของผู้กองรวีกานต์ก็ได้ขับออกไป ส่วนซันนิวาก็เดินเข้าร้านไป
เหมยลี่ : เพื่อนนอ.
นี่มึงหลอกพี่กานต์ว่ามาฝึกงานเนี่ยนะ
เหมยลี่ : เพื่อนนอ.
ทั้งๆที่ร้านนี้ก็-- /โดนมือ นอ. ปิดปาก
ซันนิวา : นอ.
ก็กุอยากเริ่ทด้วยตัวเองนิหว่า
ซันนิวา : นอ.
ป๊าม๊าพี่กานต์รู้คงภาคภูมิใจในตัวกุแน่
เหมยลี่ : เพื่อนนอ.
กุล่ะ ไม่เข้าใจมึงจริงๆ
ซันนิวา : นอ.
กุไปจัดของหลังร้านแหละ
เหมยลี่ : เพื่อนนอ.
หนีเก่งจริงจริ๊งงงง
เหมยลี่ : เพื่อนนอ.
ลูกค้ามาา
ซันนิวา : นอ.
รู้แล้ว /ทำปาก
จากนั้น นอ. ก็ได้เดินไปหาลูกค้าทั้งสองคน
ซันนิวา : นอ.
รับอะไรดีครับ
ปลายฟ้า : เพื่อนพอ.+แฟนลลินดา
เอาลาเต้เหมือนเดิมค่ะ
ซันนิวา : นอ.
ได้ครับคุณฟ้า
ปลายฟ้า : เพื่อนพอ.+แฟนลลินดา
ค่ะ😁
คีรีภัทร : พอ.+มาเฟีย
แล้วกุต้องสั่งเชี้ยไร
ปลายฟ้า : เพื่อนพอ.+แฟนลลินดา
เอ้าก็กาแฟไงอิโง่
ซันนิวา : นอ.
อ๋อ นอกจากจะมีกาแฟแล้ว
ซันนิวา : นอ.
ยังมีเครื่องดื่มอื่นๆ เช่น ชาไทย ชามะนาว เป็นต้น ครับ
คีรีภัทร : พอ.+มาเฟีย
อะไรก็ได้ล่ะครับ
คีรีภัทร : พอ.+มาเฟีย
เอาๆมาเถอะ
ปลายฟ้า : เพื่อนพอ.+แฟนลลินดา
มึงทำไรเนี่ย
ปลายฟ้า : เพื่อนพอ.+แฟนลลินดา
น้องซันงงแล้วอิ--
ซันนิวา : นอ.
งั้นของคุณเอาเป็นชาเขียวแล้วกันนะครับ
คีรีภัทร : พอ.+มาเฟีย
ครับ
ปลายฟ้า : เพื่อนพอ.+แฟนลลินดา
มึงนี่แม่งเยอะมากนะ
คีรีภัทร : พอ.+มาเฟีย
เขาชื่ออะไร
ปลายฟ้า : เพื่อนพอ.+แฟนลลินดา
มึงนี่สั่ง พนง. ที่บ.ทำกาแฟทุกวันจน.. เฮ้อ~
( พนง. ย่อมาจาก พนักงาน )
คีรีภัทร : พอ.+มาเฟีย
ตัวเล็ก น่ารัก
ปลายฟ้า : เพื่อนพอ.+แฟนลลินดา
รู้งี้กุไม่พามาแล้ว
คีรีภัทร : พอ.+มาเฟีย
อยากได้จัง..
ปลายฟ้า : เพื่อนพอ.+แฟนลลินดา
มึงฟังที่กุพูดไหมม
ปลายฟ้า : เพื่อนพอ.+แฟนลลินดา
เฮ้ออ😑
คีรีภัทร : พอ.+มาเฟีย
เขาชื่ออะไรวะ
ปลายฟ้า : เพื่อนพอ.+แฟนลลินดา
ชื่อ ซันนิวา
ปลายฟ้า : เพื่อนพอ.+แฟนลลินดา
มึงจะทำไม
ปลายฟ้า : เพื่อนพอ.+แฟนลลินดา
สั่งเก็บน้องหรอ? ถ้าสั่งเดี๋ยวเจอๆ
คีรีภัทร : พอ.+มาเฟีย
เปล่าโว้ยย
คีรีภัทร : พอ.+มาเฟีย
คิดเอง เออเองเก่งจริงๆ
ซันนิวา : นอ.
มาแล้วครับน้ำและกาแฟ /เดินมา
ซันนิวา : นอ.
นี่ครับของคุณฟ้า
ปลายฟ้า : เพื่อนพอ.+แฟนลลินดา
ขอบคุณจ้าา
ซันนิวา : นอ.
นี่ครับของคุณ
คีรีภัทร : พอ.+มาเฟีย
ครับ
ซันนิวา : นอ.
งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ
ปลายฟ้า : เพื่อนพอ.+แฟนลลินดา
จ้าา
ในระหว่างที่ นอ.กำลังจะเดินออกไป แต่มนตอนนั้นเองมือของ พอ. ก็ดันปัดไปโดนก้น นอ. ซะได้..
คีรีภัทร : พอ.+มาเฟีย
ผมไม่ได้ตั้งใจ!!?
จากนั้น นอ. ก็ได้โดดถีบเข้าไปโดนหน้า พอ. เต็มๆ
ปลายฟ้า : เพื่อนพอ.+แฟนลลินดา
เฮ้ยย!!
เหมยลี่ : เพื่อนนอ.
แยกกๆๆๆ
คู่หมั้น
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
ไปก่อเรื่องอะไรมาอีกล่ะ
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
/กอด อก
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
ไม่ต้องมาทำเสียงที่ร้อยเก้าพันล้านเลยนะ
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
ไหนเล่าเลย
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
ทำไมไปถีบหน้าเขา
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
โอ้ยยย ตอบพี่มาสักทีเถอะวา
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
ถ้าไม่ตอบพี่ก็เตรียมใจเจอป๊าได้เลย
ซันนิวา : นอ.
เห้ยยย เดี๊ยววว
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
อีกล่ะ
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
ไปละ/จะเดินออกไป
ซันนิวา : นอ.
เดี๊ยวเดี๋ยวๆ
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
เออ/หยุดเดิน
ซันนิวา : นอ.
คือว่ามือเขามาโดนก้นน้อง
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
มันอยู่ที่ไหน!
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
พี่จะไปฆ่-- !!!
ซันนิวา : นอ.
/ปิดปากพี่ตัวเอง
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
อื้อออ
ซันนิวา : นอ.
ทุกอย่างเคลียร์เสร็จแล้ว
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
เฮ้ออ ก็ได้
ในระหว่างที่สองพี่น้องกำลังคุยกัน ก็มีคนคนนึงเดินมาเรียกตรงบันไดชั้นบน
นิสากร : แม่นอ.
นิวา รวี ลูกมาคุยกับม๊าหน่อย
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
ครับม๊า
จากนั้นสองพี่น้องก็ได้พากันเดินขึ้นไปที่ห้องนั้งเล่นชั้นบน
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
ป๊าม๊ามีอะไรครับ
พีราวัชร : พ่อนอ.
..เอ่อ..
พีราวัชร : พ่อนอ.
จะเริ่มตรงไหนดีล่ะ
นิสากร : แม่นอ.
ตรงไหนก็ได้นั่นแหละพี
พีราวัชร : พ่อนอ.
คือเรื่องที่ 1.ม๊ากับป๊าจะไปฮานีมูนที่ญี่ปุ่นกัน 1 เดือน
ซันนิวา : นอ.
ห๊าาา ไปอะไรนานปานนั้น
นิสากร : แม่นอ.
ใกล้ถึงช่วยชีวิตสุดท้าย เราก็ต้องหาความสุขใส่ตัว
พีราวัชร : พ่อนอ.
กับคนที่เรารักที่สุดไงล่ะ
นิสากร : แม่นอ.
หื้อออ คุณก็~
ซันนิวา : นอ.
โอ้ยยย ไปหวานกันที่อื่นเถอะ~😑
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
เลิกหวานกันก่อนได้ไหป๊าม๊า😑
พีราวัชร : พ่อนอ.
ทำไมก็ป๊--
นิสากร : แม่นอ.
หยุด! /ปิดปากพีราวัชร
ซันนิวา : นอ.
เอ่อ แล้วเรื่องที่สองล่ะครับม๊า
นิสากร : แม่นอ.
อ๋อ คือว่า..
พีราวัชร : พ่อนอ.
รวี ลูกทำใจดีๆนะ
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
ครับ?
นิสากร : แม่นอ.
คือว่านิวาลูกต้องย้ายไปอยู่กับคู่หมั้น
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
ห๊ะ!!!
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
ใคร คือคู่หมั้นน้องครับม๊า
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
ผมจะไปจัดการมัน!! บังอาจมาพาเจ้าวาน้องรักผมไป!!
นิสากร : แม่นอ.
รวี ลูกอย่าห่วงหวงน้องไปเลย
นิสากร : แม่นอ.
น้องมันก็โตเหมาะแก่การแต่งงานมีแฟน
นิสากร : แม่นอ.
นิวา ลูกโอเคไหมครับ?
ซันนิวา : นอ.
โอเคอยู่(มั้ง)ครับ
นิสากร : แม่นอ.
เอาเป็นว่าจบแต่เพียงเท่านี้นะ
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
แล้วผม..
นิสากร : แม่นอ.
รวีครับ โตแล้วนะ
นิสากร : แม่นอ.
ไม่ดื้อนะ อยู่คนเดียวได้ไหม?
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
อยู่ได้.. /พยักหน้า
นิสากร : แม่นอ.
เก่งมากครับ
ซันนิวา : นอ.
พี่นี่น้าา ทำตัวเป็นเด็กแค่ตอนอยู่ต่อหน้าม๊ารึเปล่า?
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
เปล่าซะหน่อยย
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
แต่คืนนี้พี่นอนกับวานะ /ใช้สายตาอ้อนได้
พีราวัชร : พ่อนอ.
สรุปใครพี่ใครนัองนะสองคนนี้
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
ผมน้อง
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
พี่มาส่งวาแล้วนะ
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
โชคดีนะวา
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
อยู่รอด ปลอดภัย เจอแต่สิ่งดีๆนะครับ
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
ว่างๆก็มาหาพี่บ้างนะ
ซันนิวา : นอ.
ครับพี่กานต์
เคลียร์ : ป้าพอ.+มาเฟีย
ร่ำลากันเยอะเหลือเกินนะ~
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
อ่าว น้าเคลียร์สวัสดีครับ
ซันนิวา : นอ.
น้าเคลียร์สวัสดีครับ
เคลียร์ : ป้าพอ.+มาเฟีย
โหหห~ หน้าตาเหมือนกันซะยิ่งกว่าแกะ
เคลียร์ : ป้าพอ.+มาเฟีย
นึกว่าแฝดนะเนี่ย
ซันนิวา : นอ.
เป็นพี่น้องกันก็ต้องเหมือนกันบ้างนะ~
เคลียร์ : ป้าพอ.+มาเฟีย
จ้ะๆ
เคลียร์ : ป้าพอ.+มาเฟีย
งั้นเข้าไปในบ้านกันก่อนเถอะ
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
เอ่อ.. น้าเคลียร์ผมติดธุระน่ะครับ
เคลียร์ : ป้าพอ.+มาเฟีย
อ๋อ งั้นทีหลังแกก็แวะมาได้นะ
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
ไปก่อนนะครับ
เคลียร์ : ป้าพอ.+มาเฟีย
จัะ
รวีกานต์ : พี่ชายนอ.
/ขับรถออกไป
เคลียร์ : ป้าพอ.+มาเฟีย
ไปกันนิวา
ซันนิวา : นอ.
ครับน้าเคลียร์
จากนั้นทั้งสองก็ได้พากันเข้าไปในคฤหาสน์หลังใหญ่นั้น
ซันนิวา : นอ.
ในใจ:ใหญ่มากเลยย
เคลียร์ : ป้าพอ.+มาเฟีย
แหนะ ทำอย่างกับว่าบ้านตัวเองสู้บ้านหลานน้าไม่ได้น่ะ
ซันนิวา : นอ.
แต่เอ๊ะะ!? บ้านหลานน้า
ซันนิวา : นอ.
งั้นแสดงว่าา
เคลียร์ : ป้าพอ.+มาเฟีย
ใช่จ้าา
เคลียร์ : ป้าพอ.+มาเฟีย
น้าอยู่อีกหลังนะ
เคลียร์ : ป้าพอ.+มาเฟีย
นั่นไง
เคลียร์ : ป้าพอ.+มาเฟีย
หลานน้าคู่หมั้นนิวา
คีรีภัทร : พอ.+มาเฟีย
น้าเคลียร์ /เดินเข้ามา
คีรีภัทร : พอ.+มาเฟีย
ผมกลับมาแล้วครับ
จังหวะที่ทั้งสองหันมามองหน้าใจก็แอบช็อคแหละ
เคลียร์ : ป้าพอ.+มาเฟีย
อ่ะนี่หลานน้า
เคลียร์ : ป้าพอ.+มาเฟีย
ชื่อ คีรีภัทร
เคลียร์ : ป้าพอ.+มาเฟีย
นี่คู่หมั้นแก ชืีอ ซันนิวา
คีรีภัทร : พอ.+มาเฟีย
น้าพูดใหม่สิ
เคลียร์ : ป้าพอ.+มาเฟีย
นี่แกกวนชั้นหรอ
คีรีภัทร : พอ.+มาเฟีย
เปล่านะน้า
คีรีภัทร : พอ.+มาเฟีย
แล้วนี่น่ะหรอ คู่หมั้นผม
เคลียร์ : ป้าพอ.+มาเฟีย
เออสิวะ
เคลียร์ : ป้าพอ.+มาเฟีย
ชั้นก็พึ่งพูดไปหยกๆ
คีรีภัทร : พอ.+มาเฟีย
ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ 'หนูวา'
ซันนิวา : นอ.
เล่นกันครับ 'คุณคีรีภัทร'
เคลียร์ : ป้าพอ.+มาเฟีย
ในใจ:มันดูเหมือนคู่รักที่หวานจริงๆ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
