บาปรัก
ลูกคนใช้
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
//เล่นอยู่หน้าบ้าน
ราณี(แม่นางเอก)
รินระวังด้วยนะลูก
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
ค่าาา
คะนิ้ง(ตอนเด็ก)
ขอเล่นด้วยหน่อย
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
ได้สิ
ราณี(แม่นางเอก)
//มองเด็กทั้งสองนั่งเล่นด้วยกัน
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
//จับของเล่น
คะนิ้ง(ตอนเด็ก)
//จับอันเดียวกัน
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
เราจับก่อนนะคะนิ้ง
คะนิ้ง(ตอนเด็ก)
ก็เราอยากเล่น
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
เอามานะ
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
//ดึงของเล่น
คะนิ้ง(ตอนเด็ก)
ไม่ให้//ดึง
ราณี(แม่นางเอก)
อะไรน่ะลูก
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
เอามานะ
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
นี้ป๊าเราซื้อให้//ดึงสุดแรง
คะนิ้ง(ตอนเด็ก)
ไม่ให้//ดึงกลับ
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
หึ!!!!!
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
//ปล่อยของเล่น
คะนิ้ง(ตอนเด็ก)
ฮื่อ~ ฮื้อ~//ร้องไห้
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
เราขอโทษ
ราณี(แม่นางเอก)
//เดินมาดู
ราณี(แม่นางเอก)
เป็นอะไรกัน
คะนิ้ง(ตอนเด็ก)
เราจะฟ้องแม่
วิภา(แม่คะนิ้ง)
ว้ายตายแล้ว
วิภา(แม่คะนิ้ง)
//เอาคะนิ้งลุก
วิภา(แม่คะนิ้ง)
เป็นอะไรไหมลูก
คะนิ้ง(ตอนเด็ก)
เจ็บ~ฮื้อ~
ราณี(แม่นางเอก)
ขอโทษแทนเชอร์รินด้วย
วิภา(แม่คะนิ้ง)
ทีหลังก็ดูน้องดีๆด้วยนะคะ
ราณี(แม่นางเอก)
นี้หล่อน!!!
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
ทำไมหรอ
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
//มองเด็กที่กำลังร้อง
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
ราณีนี้คุณทำอะไร
ราณี(แม่นางเอก)
เข้าบ้านกันริน
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
ค่ะ
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
เป็นไงบ้าง
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
เป็นไงบ้างลูก
วิภา(แม่คะนิ้ง)
//ถอนหายใจ
วิภา(แม่คะนิ้ง)
เมื่อไหร่คุณจะหย่ากับอีแก่นั้น
วิภา(แม่คะนิ้ง)
ให้ฉันมาเป็นคนใช้นานแล้วนะ
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
เอาเถอะ
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
บริษัทผมยังต้องการตระกูลมันดันอยู่
วิภา(แม่คะนิ้ง)
ฉันไม่อยากรอแล้วนะ
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
แล้วคุณจะให้ผมทำยังไง
วิภา(แม่คะนิ้ง)
ฉันจะฆ่ามันเอง
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
ฉลาดมาเลยยย
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
//เดินเข้ามา
ราณี(แม่นางเอก)
ถึงบ้านนานแล้วนิ่
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
ไปขอโทษคะนิ้งแทนลูก
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
เชอร์ริน
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
คะ
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
แกไปทำอะไรคะนิ้ง
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
ป่าวนิคะ
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
เขาจะแย่งของเล่นหนู
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
หนูก็แย่งคืน
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
แล้วไปแย่งทำไม
ราณี(แม่นางเอก)
แล้วจะทำไมก็นั้นมันของลูก
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
ใช่ค่ะ
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
อีกอย่างคะนิ้งเขาก็เป็นลูกคนใช้
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
เชอร์ริน!!!!!
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
//สะดุ้ง
ราณี(แม่นางเอก)
วิโรจน์!!!!
ราณี(แม่นางเอก)
คุณจะมาขึ้นเสียงใส่ลูกทำไม
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
แล้วคุณจะให้ลูกทำตัวไม่ดีแบบนี้หรอ!!!!
ราณี(แม่นางเอก)
แล้วเชอร์รินพูดอะไรผิด
ราณี(แม่นางเอก)
คะนิ้งมันก็เป็นลูกคนใช้จริงๆ
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
//ตบราณี
ราณี(แม่นางเอก)
//หันตามแรง
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
กรี๊ดดด
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
ป๊าทำอะไร!!!!
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
แกหุบปาก
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
เลวววว
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
แกพูดว่าไงนะ
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
หนูบอกว่าเลววว
ราณี(แม่นางเอก)
อย่าทำอะไรลูก
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
ครั้งนี้ฉันจะไม่ว่าแก
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
ชิ!!!
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
//เดินไป
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
ม่าม๊าเจ็บไหมคะ
ราณี(แม่นางเอก)
ไม่เป็นไรลูก
สูญเสีย
ราณี(แม่นางเอก)
//นั่งดื่มกาแฟอยู่ขอบสระ
วิภา(แม่คะนิ้ง)
//ถือขนมมา
ราณี(แม่นางเอก)
วางไว้เถอะ
วิภา(แม่คะนิ้ง)
ค่ะ//วางลง
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
//เล่นน้ำอยู่
วิภา(แม่คะนิ้ง)
//จะผลักราณี
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
//มอง
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
//รีบขึ้นจากน้ำ
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
//วิ่งมา
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
//ผลักวิภา
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
//เดินมา
ราณี(แม่นางเอก)
เชอร์รินหนูทำอะไรลูก!!!!
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
เชอร์ริน!!!!//ตะคอก
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
//สะดุ้ง
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
แกทำอะไร!!!!
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
ห๊ะ!!!!!
ราณี(แม่นางเอก)
มันเป็นแค่คนใช้จะจมน้ำตายก็ไม่เป็นไร
ราณี(แม่นางเอก)
วางมันลง!!!!
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
จะมากไปแล้วนะ
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
อีป้าคนนี้มันจะผลักม๊าลงน้ำ
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
อีป้า!!!!!
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
พูดดีๆไม่เป็นหรอ!!!!
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
เป็นค่ะ
ราณี(แม่นางเอก)
คุณเป็นอะไรหนักหนา
ราณี(แม่นางเอก)
ตั้งแต่แม่บ้านนี้เข้ามาคุณก็ด่าลูกดุลูกตลอด
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
คุณไม่ดูหรอกว่าเชอร์รินทำอะไร
ราณี(แม่นางเอก)
มันเป็นแค่แม่บ้านนะ
ราณี(แม่นางเอก)
ฉันบอกคุณมา20กว่าครั้งแล้ว
ราณี(แม่นางเอก)
ว่ามันคือแม่บ้าน
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
อย่าทำอะไรม่าม๊านะ
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
//มองเชอร์ริน
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
//เดินหนีไป
เชอร์ริน(นางเอกตอนเด็ก)
!!??
เชอร์ริน(นางเอก)
ทำไมม๊ายังไม่มา
เอญ่า(เพื่อนนางเอก)
ว่าไงคุณเพื่อน
เชอร์ริน(นางเอก)
ม๊ายังไม่มาเลยอ่าา
วินา(แม่พระเอก)
ธาร์มมาถ่ายรูปกับเชอร์รินเร็ว
เชอร์ริน(นางเอก)
//มองพระเอก
เอญ่า(เพื่อนนางเอก)
//ยิ้ม
เซนเปอร์(เพื่อนพระเอก)
//หันไปหันมา
เอญ่า(เพื่อนนางเอก)
อยู่เฉยๆค่าา
เซนเปอร์(เพื่อนพระเอก)
แหม่ตัวเองก็เหมือนกันเถอะ
เอญ่า(เพื่อนนางเอก)
ตัวเองก็อยู่ดีๆสิคะ
เซนเปอร์(เพื่อนพระเอก)
ค้าบบบ
เชอร์ริน(นางเอก)
//ยืนข้างพระเอก
ธาร์ม(พระเอก)
//ยืนข้างนางเอก
คะนิ้ง(น้องสาวต่างแม่นางเอก)
//ถอนหายใจ
คะนิ้ง(น้องสาวต่างแม่นางเอก)
เมื่อไหร่พี่ธาร์มจะเป็นของฉัน
ธิญา(น้องสาวพระเอก)
พี่รินควงแขนพี่ธาร์มสิ
สุวิทย์(พ่อพระเอก)
เร็วหนูเชอร์
เชอร์ริน(นางเอก)
//ควงแขนพระเอก
คะนิ้ง(น้องสาวต่างแม่นางเอก)
ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลย
คะนิ้ง(น้องสาวต่างแม่นางเอก)
รอดูเถอะ
คะนิ้ง(น้องสาวต่างแม่นางเอก)
วันนี้จะเป็นวันที่แกสูญเสียทุกอย่าง
ราณี(แม่นางเอก)
นี้ถ่ายรูปกันแล้วหรอ
วินา(แม่พระเอก)
เสร็จแล้วล่ะ
ธาร์ม(พระเอก)
สวัสดีครับคุณน้า
เชอร์ริน(นางเอก)
//เอาเเขนออก
ราณี(แม่นางเอก)
สวยมากเลยลูกม๊า
เชอร์ริน(นางเอก)
ขอบคุณค่ะ
คะนิ้ง(น้องสาวต่างแม่นางเอก)
//มองชายคนหนึ่ง
คะนิ้ง(น้องสาวต่างแม่นางเอก)
//พยักหน้า
เชอร์ริน(นางเอก)
ม๊าดูสิคะ
เชอร์ริน(นางเอก)
หนูได้ของเยอะมาก
ธิญา(น้องสาวพระเอก)
เอ๊ะ!!!
ธิญา(น้องสาวพระเอก)
เฮียเอาของให้พี่รินสิ
เชอร์ริน(นางเอก)
พอดีรินไม่ได้เตรียมอะไรมาให้
เชอร์ริน(นางเอก)
ขอโทษด้วยนะ
ราณี(แม่นางเอก)
รินนี้ม๊าทำ-!
บัณฑิตทุกคนที่อยู่ตรงนั้นวิ่งหนีด้วนความตกใจ
เซนเปอร์(เพื่อนพระเอก)
!!!!
คะนิ้ง(น้องสาวต่างแม่นางเอก)
😏
ราณี(แม่นางเอก)
//ล้มลงพื้น
เชอร์ริน(นางเอก)
//มองภาพตรงหน้า
เชอร์ริน(นางเอก)
ม๊า!!!!//รับร่างของหญิงสาวไว้
เชอร์ริน(นางเอก)
//ส่ายหน้า
เซนเปอร์(เพื่อนพระเอก)
//โทรหารถพยาบาล
เชอร์ริน(นางเอก)
ม๊าเป็นอะไรไหม
เชอร์ริน(นางเอก)
ม๊าเจ็บไหม
เชอร์ริน(นางเอก)
//น้ำตาไหล
ราณี(แม่นางเอก)
ไม่เป็น...ไร
ราณี(แม่นางเอก)
แหวนนี้ม๊าใช้...เวลาอออก...แบบ
ราณี(แม่นางเอก)
นานมากเลย...ใช้เวลาทำนาน...มากด้วย
เชอร์ริน(นางเอก)
//พยักหน้า
เชอร์ริน(นางเอก)
สวยมากเลย
เชอร์ริน(นางเอก)
ม๊าทำสวยมาก
ธาร์ม(พระเอก)
//นั่งลงข้างๆ
ราณี(แม่นางเอก)
ม๊าขอโทษนะ
ธาร์ม(พระเอก)
//ลูบหลังนางเอก
ราณี(แม่นางเอก)
แต่ม๊า...ม๊าเหนื่อยมากเลย
เชอร์ริน(นางเอก)
ไม่ได้นะม๊า//เสียงสั่น
เชอร์ริน(นางเอก)
ม๊าห้ามหลับตานะ
เชอร์ริน(นางเอก)
รถพยาบาลกำลังมา
เชอร์ริน(นางเอก)
อย่าหลับตา
เชอร์ริน(นางเอก)
หนูยังอยากให้ม๊าอยู่กับหนูนะ
ราณี(แม่นางเอก)
ไม่ทันแล้วลูก
ราณี(แม่นางเอก)
ม๊าไม่ไหวเเล้ว
เซนเปอร์(เพื่อนพระเอก)
รถพยาบาลมาแล้วครับ
เชอร์ริน(นางเอก)
ม๊ารอแปปหนึ่งนะ
เชอร์ริน(นางเอก)
รอก่อนนะม๊า//กอดหญิงสาวในอ้อมอกแน่น
ราณี(แม่นางเอก)
//พยักหน้า
ราณี(แม่นางเอก)
ม๊า...จะรอ
ราณี(แม่นางเอก)
//หลับตาลง
เชอร์ริน(นางเอก)
ม๊า~//เสียงสั่น
เชอร์ริน(นางเอก)
//วิ่งตาม
เชอร์ริน(นางเอก)
//ร้องไห้
คะนิ้ง(น้องสาวต่างแม่นางเอก)
สมน้ำหน้า//พูดเบาๆ
เชอร์ริน(นางเอก)
//กอดพระเอก
ธัญษา(พี่สาวพระเอก)
//พยักหน้า
ธิญา(น้องสาวพระเอก)
//ยิ้ม
ธาร์ม(พระเอก)
//กอดเชอร์ริน
คะนิ้ง(น้องสาวต่างแม่นางเอก)
อีบ้า
เชอร์รินนางสาวชญาธินันท์กันญารินทร์ อัครวิมนเตชะโรจกิติวะรางกุล บุตรสาวภรรยาเอกที่ถูกต้องตามกฏหมาย นิสัย ดีในระดับหนึ่ง ปากร้ายแต่ใจดี นิ่งในระดับหนึ่ง เกลียดใครเกลียดจริง ชอบดอกไม้ กลัวแมว ชอบพระเอกตั้งแต่เด็กๆ เธอต้องการทวงทุกอย่างที่เป็นของเธอคืนจัดการทุกคนที่ทำร้ายแม่เธอ เธอจะเอาคืนทุกอย่างและความเจ็บปวดทั้งหมดให้แก่คนที่เธอเกลียดและคนที่ทำร้ายเธอ
ธาร์ม นายเมธาพิภัทร์อธินันทร์วรเมธ วัชระเดชาสิริรักษ์ปรีชาสกุลวงศ์ ลูกชายคนรองของครอบครัวนิสัย ค่อนข้างดี ชอบสงบ สุขุม รอบคอบ ใจร้อน ปากดีที่หนึ่ง ใจดีแหละ ไม่ชอบปลาหมึก ชอบนางเอกในช่วงแรกแต่พออยู่กับคะนิ้งไปก็ชอบคะนิ้ง ชอบธรรมชาติ เขาต้องการให้คนที่เขารักมีความสุขคอยช่วยเหลือเขาทุกอย่างสนับสนุนเขา ก่อนที่จะรู้ใจตัวเองว่ารักใครชอบใครก็ทำร้ายเขาไปมากมายแล้ว
ตาย
หญิงสาวใส่ชุดครุยที่พึ่งจบใหม่ชุดครุยของเธออาบไปด้วยเลือดของแม่ของเธอหญิงสาวเดินวนไปวนมาด้วยเป็นห่วงแม่
เชอร์ริน(นางเอก)
ม๊าเป็นไงบ้างคะ
เชอร์ริน(นางเอก)
ม๊าไม่เป็นไรใช่ไหม//เสียงสั่น
:ขณะมาโรงพยาบาลหัวใจหยุดเต้นไป3รอบ
เชอร์ริน(นางเอก)
แต่ว่าอะไรคะ
เชอร์ริน(นางเอก)
//น้ำตาไหล
เชอร์ริน(นางเอก)
หมายความว่า
เชอร์ริน(นางเอก)
ขอบริจาคเลือดสิคะ
:คนไข้เสียตั้งแต่ตอนที่อยู่บนรถพยาบาลแล้วครับ
เชอร์ริน(นางเอก)
//ทรุดลงพื้น
เอญ่า(เพื่อนนางเอก)
ไม่เป็นไรนะ
เอญ่า(เพื่อนนางเอก)
ไม่เป็นไร
:ญาติคนไข้ระวังสุขภาพด้วยนะครับ
เชอร์ริน(นางเอก)
//กอดเอญ่า
เชอร์ริน(นางเอก)
ทำไมถึงเป็นแบบนี้
เอญ่า(เพื่อนนางเอก)
//กอดตอบ
เอญ่า(เพื่อนนางเอก)
ไม่เป็นไรนะ
วินา(แม่พระเอก)
แม่เขาจะได้ไม่เหนื่อยไง
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
//เดินมา
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
ราณีเป็นไงบ้าง
เชอร์ริน(นางเอก)
//ปล่อยกอด
เชอร์ริน(นางเอก)
//เช็ดน้ำตา
เชอร์ริน(นางเอก)
พอใจรึยัง
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
นี่แกเป็นอะไรอีก
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
ห๊ะ!!!!
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
แกจะหาเรื่องอะไรอีก
เชอร์ริน(นางเอก)
ตอนนี้ม๊าเสียแล้วคุณดีใจไหม
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
แกจะมาเพ้ออะไรอีก
เชอร์ริน(นางเอก)
พอดีเลย...ป๊าจะได้มีความสุขไง
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
เชอร์ริน!!
เชอร์ริน(นางเอก)
หรือที่พูดมาไม่ใช่ความจริง
เชอร์ริน(นางเอก)
หนูขอตัวกลับก่อนนะคะ
วิภา(แม่คะนิ้ง)
//นั่งไขว่ห้าง
วิภา(แม่คะนิ้ง)
กลับมาแล้วหรอ
เชอร์ริน(นางเอก)
ใครบอกให้มึงไปนั่งตรงนั้น!!!!
เชอร์ริน(นางเอก)
ลุกขั้นมานะ!!!!
เชอร์ริน(นางเอก)
อิผู้หญิงชั้นต่ำ
คะนิ้ง(น้องสาวต่างแม่นางเอก)
//ผลักนางเอก
เชอร์ริน(นางเอก)
ทำบ้าอะไรเนี่ย
เชอร์ริน(นางเอก)
//ลุกขึ้น
เชอร์ริน(นางเอก)
//ตบหน้าคะนิ้ง
คะนิ้ง(น้องสาวต่างแม่นางเอก)
//ล้มตามแรง
คะนิ้ง(น้องสาวต่างแม่นางเอก)
แม่คะ!!!
เชอร์ริน(นางเอก)
อย่าเสือก!!!
เชอร์ริน(นางเอก)
//คร่อมตัวคะนิ้ง
เชอร์ริน(นางเอก)
เป็นแค่แม่บ้านมีสิทธิ์อะไรมาสั่งกู
คะนิ้ง(น้องสาวต่างแม่นางเอก)
//เลือดออกปาก
เชอร์ริน(นางเอก)
//บีบคอวิภา
คะนิ้ง(น้องสาวต่างแม่นางเอก)
ปล่อยแม่ฉันนะ
เชอร์ริน(นางเอก)
//เหยียบอกคะนิ้งไว้
คะนิ้ง(น้องสาวต่างแม่นางเอก)
ฮื่อ...อึก
วิภา(แม่คะนิ้ง)
//หายใจไม่ออก
เชอร์ริน(นางเอก)
//บีบแรงขึ้น
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
//เดินเข้ามา
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
เชอร์ริน
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
//ดึงนางเอกออก
วิภา(แม่คะนิ้ง)
//รีบหายใจ
คะนิ้ง(น้องสาวต่างแม่นางเอก)
//+
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
ทำบ้าอะไรเนี่ย
เชอร์ริน(นางเอก)
เสือกก็ทำไมคะ
เชอร์ริน(นางเอก)
//ลุกขึ้น
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
ฉันมีเรื่องจะบอกแก
เชอร์ริน(นางเอก)
ไม่อยากฟัง
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
ต่อไปนี้วิภาคือนายหญิงของบ้าน
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
ส่วนคะนิ้งคือ-!
เชอร์ริน(นางเอก)
ลูกเมียน้อย!!!
เชอร์ริน(นางเอก)
ม๊าเสียไม่ทันพ้นคืนคุณก็เอาเมียน้อยขึ้นมาแทนที่
เชอร์ริน(นางเอก)
เลวได้ใจจริงๆ
คะนิ้ง(น้องสาวต่างแม่นางเอก)
ใครกันแน่คือลูกเมียน้อย
เชอร์ริน(นางเอก)
หมายความว่าไง
วิภา(แม่คะนิ้ง)
ฉันปล่อยข่าวไปว่าแม่หล่อนเป็นเมียน้อยคนอื่น
วิภา(แม่คะนิ้ง)
อุ้มลูกน้อยมาขอความยุติธรรมการการแต่งงาน
วิภา(แม่คะนิ้ง)
ทำให้ฉันและลูกที่เป็นเมียหลวงใช้ชีวิตเป็นคนใช้
เชอร์ริน(นางเอก)
ถึงยังไงก็เป็นลูกเมียน้อยมาก่อน
เชอร์ริน(นางเอก)
คิดจะมาอยู่ในชนชั้นสูงก็เรียนรู้มารยาทดีๆด้วยนะ“อิเมียน้อย”
คะนิ้ง(น้องสาวต่างแม่นางเอก)
🙄
เชอร์ริน(นางเอก)
ทำไมตาแกมีปัญหาหรอ
คะนิ้ง(น้องสาวต่างแม่นางเอก)
!!!!
คะนิ้ง(น้องสาวต่างแม่นางเอก)
คุณแม่
วิภา(แม่คะนิ้ง)
นี้แกอย่ามาว่าลูกฉัน
เชอร์ริน(นางเอก)
ลูกแกแกก็สอนมารยาทหน่อย
เชอร์ริน(นางเอก)
อย่ามาปากดีใส่ฉัน
เชอร์ริน(นางเอก)
ไม่มีความมารยาทรึไง
เชอร์ริน(นางเอก)
กรี๊ดดทำไม
เชอร์ริน(นางเอก)
อ้อลืม...ไม่มีแต่เเรก
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
พูดกับแม่เขาดีๆนะ
เชอร์ริน(นางเอก)
ขอร้องอย่าทำฉันจำได้ไหม
คะนิ้ง(น้องสาวต่างแม่นางเอก)
แกนี้มันหน้าด้านจริงๆ
เชอร์ริน(นางเอก)
ฉันจะถือว่าเป็นคำชมนะ
วิภา(แม่คะนิ้ง)
คุณคะ...ดูมันสิ
วิภา(แม่คะนิ้ง)
คิดว่าตัวเองดีเด่นมาจากไหนไม่รู้
เชอร์ริน(นางเอก)
เป็นถึงดาวมหาลัย
เชอร์ริน(นางเอก)
แล้วก็ว่าที่สะใภ้วัชระเดชาสิริรักษ์ปรีชาสกุลวงศ์
คะนิ้ง(น้องสาวต่างแม่นางเอก)
คุณแม่คะ
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
พอได้แล้ว
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
แกไปเก็บของห้องวาดรูปแกออก
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
แล้วให้น้องไปอยู่
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
เชอร์ริน!!!
เชอร์ริน(นางเอก)
คุณไม่มีสิทธิ์
เชอร์ริน(นางเอก)
เพราะนี้คือบ้านม๊า
เชอร์ริน(นางเอก)
ส่วนคุณก็แค่ประธานบริษัทเล็กๆที่โดนม๊าฉุดขึ้นมา
เชอร์ริน(นางเอก)
จนมีบริษัทใหญ่ตัว
วิโรจน์(พ่อนางเอก)
แกจะพูดอะไร
เชอร์ริน(นางเอก)
แค่เตือนสติ
เชอร์ริน(นางเอก)
ทำความสะอาดโซฟาด้วย
เชอร์ริน(นางเอก)
มีเศษดินตามตัวคนบางคนติด
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
