ฉันเนี่ยนะตัวร้ายที่หล่อที่สุดในเรื่อง
ตอนที่ 1 [ท่านเทพแห่งการเวลา]
คำเตือน เรื่องนี้มำคำหยาบ รุนแรง คำพูด การกระทำของตัวละคร เนื้อหา เป็นการจิตนาการทั้งหมด สถานที่ ความคิด และอื่นๆ
เนื้อเรื่อง มีดราม่าเล็กน้อย เป็นแบบยุคขุนนาง
*** ไม่แนะนำให้เผยแพร่ในทางที่ผิด ถ้าพิมพ์ผิดตรงไหนและไม่เข้าใจกรุณาบอกทางเราด้วย ขอบคุณค่ะ***
/ คิดในใจ
() กระซิบ
! ตะโกน ตกใจ โกรธ
? งง สงสัย ถาม
- สื่อสาร
คำบรรยาย ของทางเราอาจจะไม่เข้าใจนิดหน่อยเพราะไม่ค่อยเก่งด้านนี้
มีชายวัยกลางคนกำลังเดินเลือกหนังสือนิยายจากร้านค้านั้น เขาหยิบนิยายเล่มหนึ่งขึ้นมาพร้อมอ่านคำบรรยายของเรื่องนี้ เขาถูกใจเป็นอย่างมากจึงซื้อมันไปอ่านที่บ้าน
แม็กซ์
มันมีภาคต่อรึป่าวเนี่ย
แม็กซ์ เรียนจบไปเมื่อ 1 เดือนก่อนตอนนี้ทำงานเกี่ยวกับหนังสือนิยายเขาชอบอ่านมันมากๆและรักสุดๆ เขาอาศัยอยู่กับย่าผู้เป็นที่รักของเขาเพียงคนเดียว
นิยายที่เขาอ่านนั้นจบแล้ว ตัวละครที่ชื่อว่า คิออล ได้หายสาบสูญไปอย่างปริศนา แต่เนื้อหาคือดีไม่น้อย พระเอกและนางเอก ได้แต่งงานกันและใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ส่วนพระรองที่กลายไปเป็นตัวร้ายกับต้องมาร้องไห้เสียใจเพราะคนที่ตนรักตั้งแต่เด็กกับไปแต่งงานกับคนที่พบกันในชีวิต 1 เดือน
ก็นะตัวเขากับไปทรยศเขาก่อนแต่เพราะฝั่งพระเอกจ้างแม่บ้านของตนปลอมตัวเข้าไปและปลอมแปลงเอกสารโดยไม่ได้ตั้งใจ จนทำให้พระรองต้องกลายเป็นตัวร้ายในที่สุด
แม็กซ์
ผมจะไปร้านค้าสักหน่อย
?
งั้นฝากซื้อเนยกับเนื้อไก่มาให้หน่อยนะ
แก๊ก! เสียงเปิดประตูออกไปจากบ้านก่อนที่จะปิดลง เขาวิ่งลงจากภูเขาและตรงไปที่ร้านค้าหนังสือร้านเก่าแต่อยู่ๆร้านนั้นก็หายไปอย่างปริศนา
แม็กซ์
/เอ๋?...ร้านเคยอยู่ตรงนี้นิ/
แม็กซ์
/แต่อยู่ๆมันถึงหายไปได้ละเนี่ย/
เขาคิดเช่นนั้นก่อนที่จะเดินตรงไปที่ห้างสรรพสินค้าใกล้ๆร้านหนังสือ เขาหยิบสิ่งของที่ย่าของตนต้องการพร้อมนำไปจ้ายที่เคาเตอร์ก่อนที่จะถามพนักงานตรงหน้าของตัวเองว่า
แม็กซ์
ร้านหนังสือที่อยู่ตรงนั้นหายไปไหนหรอครับ
?
มันไม่เคยมีร้านมาตั้งหรอกนะ
?
มันว่างแบบนั้นมาตั้งนานแล้ว
แม็กซ์
แต่ผมจำได้ว่าเคยมีร้านตั้งตรงนี้
ความสับสนเริ่มคืบคลานเข้ามา พร้อมกับเสียงปริศนาที่ไม่คุ้นเข้ามาในหู
มันพูดว่า"เจ้า...เจ้ารู้ตัวตนของข้าแล้ว"
จบเสียงนั้นชีวิตของแม็กซ์ก็เปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ ชีวิตเขาเริ่มตกต่ำ ขีวิตเริ่มแย่ขึ้นเรื่อยๆ ย่าของเขาก็จากโลกไปแล้ว เขาจึงเหลือตัวคนเดียวก่อนที่เขาจะเดินข้ามถนนอยู่ๆ รถกะบะก็วิ่งชนเขาจนปลิ้นไปตกอนู่หน้าร้านหนังสือที่หายอย่างปริศนาตรงนั้น เขาคิดแล้วว่าชีวิตนี้ต้องจบลงเพียงเท่านี้
ก่อนที่เขาจะหลับตาลงและสิ้นชีวิตไป
?
ข้าไม่อยากจะคิดเลยว่าเจ้าจะโดน*****ตามไล่ถึงขนาดนี้
คำที่พูดออกไปโดนเซ็นเซอร์ทุกคำจนฟังไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไรกันแน่
?
ข้าคือ ผู้ย้อนกลับและผู้ย้อนเวลา
?
ข้าเนี่ยทั้งเก่งทั้งสวยเลยนะ
คนตรงหน้าที่ชมตัวเองนักน่า เขาผมสีทองสว่าง ในตาสีฟ้าสดใส ปีกสีขาว เสื้อผ้านักบวชและมีรอยขาดเยอะจนเห็นเนื้อหนัง
?
เอ่อ...เจ้าคงไม่ได้ยินสินะ
พูดเสร็จเธอก็ได้ยกนิ้วขึ้นมา 2 นิ้วพร้อมบอกหัวข้อต่างๆ ก่อนที่จะว่างมือลงและโบยบินขึ้นไป
?
1 ขอพรที่เกี่ยวกับชีวิต
2 ขอพรที่เจ้าอยากได้
แม็กซ์
งั้นผมบอกเกี่ยวกับเวลา
แม็กซ์
เอาตามที่ท่านต้องการ
แม็กซ์
ท่านอยากให้ผมเปลี่ยนชีวิตของใครกรุณาให้ผมสิ่งร่างของคนนั้น
?
ข้าจะให้เจ้าสิ่งร่าง******
แม็กซ์
/มันหมายความว่ายังไงแหละเนี่ย/
?
จงใช้ชีวิตครั้งนี้ให้ดีแหละ
?
ถ้าเจ้าทำอนาคตเปลี่ยนไปเจ้าจะต้องตายในที่สุด
เธอยกมือโบกลาก่อนที่จะมีแสงสีทองสาดส่งลงมาที่ผมจุดเดียวก่อนที่จะนอนสลบอยู่ตรงนั้น
เขาพยุงตัวขึ้นพร้อมจับไปที่หัวอย่างเจ็บปวด
คิออล แบมือของตนออกมาก่อนที่จะพบกับเลือดที่อยู่บนมือของตัวเอง ก่อนที่จะหันไปที่ประตูเพราะรู้สึกถึงคนยื่นอยู่ประตู
สาวใช้คนนั้นใช้มือทั้งสองข้างปิดปากตัวเองไว้ก่อนที่จะก้มหน้าลงและฟุกลงกับพื้นพร้อมร้องไห้ออกมา
มาเรีย
หม่อมฉันไม่เป็นไรค่ะ
มาเรีย
ท่านเจ็บต้องไหนอีกหรือไม่
เธอเดินตรงมาที่ข้างซ้ายของเตียงพร้อมจับจ้องร่างกาย
มาเรีย
ท่านคงต้องนอนพักอีก 2 วัน
มาเรีย
วันนี้ท่านอยากกินอะไรรึป่าว
เธอก้มหัวลงก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป
คิออล
/เชี่ย!!..กูเข้ามาที่ร่างคิออลรึ/
คิออล
/ก็ว่าอยู่ทำไมหน้าของยัยนั้นแสยะยิ้มสะใจแปลกๆ/
คิออล
/เนื้อเรื่องโคตรพ่อโคตรแม่ดาร์กจัด/
มาเรีย
นี้คือน้ำที่ท่านต้องการ
คิออลหยิบน้ำขึ้นมาอย่างลังเลเพราะคนต้องหน้าคือสายลับของพระเอก แต่ก็ยังไม่รู้ว่าทำไมพระเอกต้องจ้างเธอมาด้วย
คิออล
/ทำไมพระเอกต้องมาทำแบบนี้/
คิออล ลุกขึ้นจากเตียงก่อนที่จะค่อยๆเดินเข้ามาใกล้ๆอย่างไม่กลัวดาบและตอบกลับคำถามนั่น
คิออล
ทำไมเนโอต้องส่งเจ้ามาด้วย
เธอทำสีหน้าตกใจเป็นอย่างมาก เธอนั้นเดินถอยหลังไปจนถึงกำแพงที่มีดาบอยู่ เธอหยิบมันขึ้นมาเพื่อป้องกันตัว
คิออล
เจ้าส่งจดหมายถึงเนโอด้วยนิ
เธอชักดาบขึ้น สีหน้าเริ่มสับสนและหวาดกลัว
คิออล
คิดว่าข้าไม่รู้งั้นหรอ
คิออล
แล้วเนโอส่งเจ้ามาเพื่ออะไรกัน
เสียงของเธอนั้นสั่นเป็นอย่างมากเป็นเพราะความกลัวหรือแค่อยากปิดบังกันแน่
พูดเสียง เธอก็วางดาบลงพร้อมก้มคำนับและกล่าวคำพูดจากใจจริงออกมา
มาเรีย
แตกต่างจากนายท่านพูดกับข้ามาทุกประการ
เสียงปริศนาดังขึ้น คิออล หันซ้ายหันขวาเพื่อตามหาเสียงของเขา เสียงนั้นคล้ายกับผู้ย้อนกลับ สาวใช้ที่กำลังมองอยู่ถึงกับสับสนว่านายท่านของตนกำลังทำอะไรอยู่
คิออล
/ท่านต้องการอะไรกันแน่/
"ข้าบอกแล้วไงว่าอย่าเปลี่ยนอนาคต"
คิออล
/ข้าขอพรข้อ 2 ข้าของทำตามสิ่งที่ข้าปรารถนา/
"เจ้าชั่งหน้าสนใจ...เอาสิเอาเลยข้ารอดู"
เสียงนั้นเงียบไปสักพัก คิออล เดินตรงไปที่เตียงของตนก่อนที่จะนั่งลง
คิออล
แต่...ข้าอนุญาตให้เจ้าส่งข้อความถึงเนโอได้
เธอทำสีหน้าตกใจเป็นอย่างมาก ก่อนที่จะตะโกนออกมา
มาเรีย
ข้าทำถึงเช่นนั้นท่านยังจะให้ข้าส่งไปให้กับท่านเนโออีกหรือ!!
คิออล
ทำหน้าที่ของเจ้าเถอะ
มาเรีย
ค่ะ..กระหม่อมน้อมรับคำสั่ง
เธอก้มหัวในกับคิออล ก่อนที่เธอจะเดินออกไปและทำหน้าที่ของตนต่อ
ในชีวิตนี้ เป็นการเริ่มต้นที่หน้าตื่นเต้น นิยายที่ตัวเองนั้นชื่นชมอยู่ๆก็สามารถมาอยู่ที่นี่ได้
นิยายหลักคือ ชายรักหญิง ผมไม่ได้จะเปลี่ยนคู่รักของเนโอและเลนา แต่ผมจะเปลี่ยนชีวิตของตัวเอง ผมจะไปรักกับตัวประกอบผมจะไม่ยอมทำตามเนื้อเรื่องเด็ดขาด นั้นคือการตัดสิ้นใจที่ถูกต้อง? หรือป่าว
จบ ตอนที่ 1 [ท่านเทพแห่งการเวลา]
ตอนที่ 2 [งานเต้นรำและการโจมตี]
เมื่อเวลาผ่านไป 2 วัน การใช้ชีวิตของคิออลก็ได้เริ่มขึ้น
มาเรีย
ข้าอยากหยุดงานสักพัก
คิออล
เอาตามที่เจ้าต้องการเถอะ
มาเรีย
ข้า...ขอหยุดสัก 2 วันค่ะ พอดีท่านพ่อไม่สบาย
คิออล
เดี๋ยวข้าเพิ่มเงินเดือนให้จาก 200 เหรียญ เป็น 500 เหรียญต่อวัน
มาเรีย
ฉันไม่ได้ทำอะไรเยอะเลย
คิออล
เงินเพื่อรักษาพ่อของเธอไง
เธอเดินออกไปก่อนที่จะหยุดอยู่ตรงหน้าประตู เธอหันมาพร้อมกล่าวขอบคุณไม่หยุด
สสุดเสียงคำพูด เธอก็ได้เดินออกไป พร้อมปิดประตู
คิออล
ข้าสามารถเปลี่ยนชีวิตของตัวเองได้มั้ย
คือชอบพูดเสร็จ อยู่ๆแสงสีทองก็ได้โปรยลงมาเป็นกลีบกุหลาบ ก่อนที่จะกลายเป็นเทพแห่งการเวลา
คิออล
แต่ฉันขอถามชื่อเธอหน่อย
คิออล
มิลา..ชื่อเพราะดีจัง
คิออล
ถ้าฉันเปลี่ยนชีวิตตัวเอง การดำเนินเรื่องจะเปลี่ยนไปด้วยสินะ
มิลา
และนิยายที่เจ้าสร้างขึ้นจะถูกท่านผู้บันทึกจะสร้างนิยายเจ้าขึ้นมา
คิออล
งั้นตอนนี้ท่านก็ดูอยู่
คิออล
/เอ่อ..ไม่มีความส่วนตัวเลยแหะ/
มิลา
โอ๋ๆ..ความส่วนตัวก็มีอยู่เยอะ
คิออล
อย่ามาอ่านความคิดฉันนะ! มิลา
มิลา
ตอนที่เราคุยกันเวลาจะหยุดนิ่งนะ
คิออล
แปลว่า เนื้อเรื่องจะไม่เดินสินะ
พูดเสร็จ มิลาก็ได้ยิ้มออกมาก่อนที่จะหาตัวไป เวลาที่หยุดลงก็ได้เดินต่อไป งานเต้นรำจะเริ่มขึ้นในอีก 1 วัน
คิออล
/ต้องเตรียมตัวแล้วสิ/
ณ งานเต้นรำ ของคฤหาสน์ เลนา
คิออล
/ไวน์เนี่ยอร่อยซะมัด/
การแต่งกายในวันนี้คือสีดำ ตราราชวงศ์ติดอยู่ที่อกสีของมันเป็นสีเขียวสว่าง สาวๆล้วนจับตามอง ตัวเขายืนพิงอยู่ที่กำแพงข้างๆหน้าต่าง
คิออล
/อืม..นางเอกอยู่ไหนกัน/
ชายปริศนา โผล่มาจากกระจกที่เปิดอ่าอยู่ เขาใส่เสื้อเกราะเต็มยศ พร้อมตราหัวหน้าอัศวินอยู่ที่แขนซ้าย
โซคูล
ท่านเนโอมาถึงแล้วครับ
สุดเสียงคำพูด เขาก็ได้กระโดดลงจากหน้าต่างทันที
"เจ้าชายองค์ที่ 1 มาถึงแล้ว!"
เสียงประกาศของทางรัฐพูดขึ้น ความเงียบก็ได้มาถึง ทุกคนเดินตรงไปที่ประตู พร้อมยืนเรียงกันไป คิออลอยู่แถวหน้าของประตูเพราะเป็นราชวงศ์
เสียงฝีเท้าเดินมาถึง ทุกคนก้มหัวลงเล็กน้อยเพื่อเครพต่อเขา
คิออล
/อย่ามองมาสิเจ้าบ้า/
เขาจ้องมองมาที่คิออลสักพักก่อนที่จะเดินต่อไปจนถึงที่นั่งของตัวเอง
เนโอ
/ทำไมเจ้าบ้านั้นมาอยู่ที่นี่/
เนโอ
/ทำไม่บอกข่าวอะไรเนี่ย/
เนโอ
/โดนจับได้แล้วงั้นหรอ/
เสียงเพลงเริ่มเล่นไปเรื่อยๆจนถึงพิธีการเต้นรำ
เลนา เธอคือนางเอกของเรื่องนี้ เธอมีลักษณะเด่นคือ เส้นผมของเธอ มันดันไปตรงกับเนโอผู้เป็นเจ้านายในอนาคตจึงทำให้คนส่วนมากคิดว่าพวกเขาคือพี่น้องต่างสายเลือด
เนโอ
เจ้าอยากเต้นรำกับข้าหรือไม่
เขายื่นมือขวาไปเพื่อให้เลนาจับ
เธอตอบตกลงพร้อมจับไปที่มือของเนโอ พวกเขาเต้นรำตามเพลงคนที่มีคู่หมั้นอยู่แล้วก็ไปเต้นด้วยเพื่อสร้างความสัมพันธ์
คิออล
/เห้อ..ก็รู้ว่าทั้งสองคนคู่กันแต่ก็ไม่คิดว่าจะเข้ากันขนาดนี้/
โซคูล เดินตรงมาที่คิออล ก่อนที่จะนั่งคุกเข่าพร้อมพูดถึงเรื่องการบุกรุกต่ออาณาเขตของ เมืองคานส์
โซคูล
เราจะเริ่มโจมตีต่อเมืองคานส์ในไม่ช้า
โซคูล
ท่านจะเข้าร่วมหรือไม่
โซคูล จับไปที่มือข้างขวาของคิออลพร้อมจุบลงไปที่มือและกล่าวคำพูดออกมา
โซคูล
ด้วยความเคารพรักและห่วงใยข้าไม่อยากให้ท่านไปแต่พวกอัศวินต้องการตัวท่านเพื่อว่างแผนในการโจมตี
คิออลจ้องมองไปที่โซคูลที่กำลังจับมือของตนอยู่ ทุกคนจับจ้องมาที่ทั้งสองคน รวมถึงเนโอด้วย
เนโอ
/อะไรล่ะนั้นจุบมือกันด้วย/
โซคูล
งั้นข้าจะเตรียมของให้กับท่าน
โซคูล
การโจมตีจะเริ่มในวันพรุ่งนี้เช้า
พูดเสร็จ โซคูลก็ได้เดินตรงไปที่หน้าต่างพร้อมกระโดดลงไป
คิออล
/ประตูก็มีทำไมไม่เดินออกว่ะ/
การโจมตีต่อเมืองคานส์ก็ได้เริ่มขึ้น
ขบวนอัศวินเดินเรียงกันเป็น 8 กลุ่ม มีข้างซ้ายและข้างขวาเพื่อจะได้โจมตีทิศต่างพร้อมกัน
เนโอ
เจ้าว่าคิออลกำลังจะทำอะไร
ลูน่า แม่นมของเนโอ เธอคือผู้รู้อนาคตของทุกคนที่ได้พบเจอ เธอนั้นมีผมสีขาว ในตาสีม่วง เหมือนกับเนโอ แต่ไม่ใช่แม่แท้ๆ แค่เป็นลูกพี่ลูกน้องกับแม่ของเขาก็เท่านั้น
ลูน่า
อืม...คิออลกำลังโจมตีต่อเมืองคานส์
จูเนียร์ อัศวิน ผู้อายุเยอะที่สุดและเป็นหัวหน้าของอัศวินรัตติกาลแห่งอาณาจักรสวรรค์
เนโอ
เจ้าต้องเดินทางไปที่เมืองคานส์
เนโอ
และยื่นขอเสนอให้แก่คิออล
โซคูล
พวกเขาไม่เคยแยยกลุ่มกันเลย
โซคูล
แต่อยู่ๆทำไมถึงแยกกันแหละ
คิออล
/ก็นะ ไอเนโอมันใช้วิธีนี้ต่อเมืองเราและได้ผล ฉันเลยอยากทำบ้างก็เท่านั้น/
โซคูล
พวกเราต้องโจมตีพร้อมกันหอรือขอรับ??
คิออล
ข้าว่ามันต้องได้ผลถ้าพวกเจ้าร่วมมือกัน
คิออล
ข้าจะลดการฝึกเป็นเวลา 1 สัปดาห์
ลูกน้องที่ได้ยินต่างร้องออกมาด้วยความดีใจยกเว้น โซคูลที่ชอบการใึกเป็นอย่างมากถึงกับหน้าเสียและถามถึงเหตุผลนั้น
โซคูล
ทำไมท่านถึงหยุดแหละ!
คิออล
ข้าคาดหวังในตัวเจ้านะ
โซคูล
กระผมจะไม่ถามอีกแล้ว
พูดเสร็จ โซคูลก็ได้กระโดดออกจากม้าพร้อมวิ่งตรงไปที่เมืองคานส์ทันที
จบ ตอนที่ 2 [งานเต้นรำและการโจมตี]
ตอนที่ 3 [โน้มน้าว?]
ที่เราโจมตีเมืองคานส์ก็เพราะเขานั้นทรยศเราและไปเข้าร่วมกับเนโอ
เพราะการเงินของทางฝั่งนั้นดีกว่าจึงทำไมฝั่งเรานั้นเสียเปรียบมาก คิออลเลยสั่งในลูกน้องของตนไปโจมตีบ้านเมืองและหยิดทองคำมา
ตอนนี้เขากำลังเดินทางด้วยม้าของตนและลูกน้องอีก 6 คน เขาคืออัศวินที่นับถือเนโอมากที่สุดและจะไม่มีวันทรยศ
จูเนียร์
ท่านเนโอสั่งให้เราโน้มน้าวใจให้ได้
จูเนียร์
อย่าแม้แต่จะโจมตีเด็ดขาด!
พวกลูกน้องยกหอกขึ้นเพื่อแสดงขึ้นการยอมรับพร้อมวิ่งนำหน้าจูเนียร์ 2 คน เพื่อป้องกันการโจมตีของอีกฝาย
คิออล
/เนโอจะสั่งจูเนียร์มาโน้มน้าวใจ/
คิออล
/เราคงต้องบอกโซคูลก่อน/
คิออลกระโดดออกจากม้าของตนพร้อมใช้นิ้วโป้งและนิ้วชี้ นำเข้าปากและไว้บริเวณใบปากพร้อมเป่าให้มันเป็นเสียงนกหวีด
ทันใดนั้นโซคูลก็ได้วาร์ปมาอยู่ตรงหน้าของคิออลพร้อมคุกเข่าคำนับ
คิออล
/เชี่ย!...เหมือนเรียกหมาเลย/
คิออล
ข้าคิดอะไรเพลินไปหน่อย
โซคูล
แล้วท่านเรียกข้ามาทำไมกัน
คิออล
ข้าเรียกเข้ามาเพราะเรื่องอัศวินของเนโอ
โซคูล
เขาจะมาจัดการท่านงั้นหรอ
คิออล
คิดว่าน่าจะมาโน้มน้าวใจ
โซคูล
เจ้านั้นจะทำไปเพื่ออะไรกัน
จูเนียร์ก็ได้ขี่ม้ามาและหยุดอยู่ตรงหน้าของเขาทั้งสอง โซคูลไม่รีรอชักดาบขึ้นพร้อมเดินมาบังคิออลไว้
จูเนียร์
ไม่เปลี่ยนไปเลยนะโซคูล
คิออล
เจ้ามาเพื่ออะไรจูเนียร์
จูเนียร์
ท่านรู้จักข้าด้วยหรอ?
คิออล
คิดว่าข้าหลอกง่ายรึไง
คิออล
แล้วจ้าก็รู้อยู่แล้วว่าเจ้าจะมา
โซคูลชี้ปลายดาบใส่คอจูเนียร์พร้อมสีหน้าไม่พอใจ
จูเนียร์
ข้าไม่ได้จะมาหาเรื่องสักหน่อย
คือแลพูดเสร็จโซคูลก็ได้เก็บดาบไปพร้อมยืนข้างๆคิออล
จูเนียร์
ข้ามาเพื่อโน้มน้าวใจท่าน
จูเนียร์
มาอยู่ข้างเราเถิด
คิออล มองขึ้นไปบนฟ้าก่อนที่จะหันมามองจูเนียร์ด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ แรงกดดันมที่ได้มาทำให้จูเนียร์และโซคูลคุกเข่าให้กับตน
คิออล
/เชี่ย!...ของโคตรดี/
มิลา
/นี่! ฉันชื่อมิลา ไม่ได้ชื่อทอง/
คิออล
/ฉันขออะไรอย่างหนึ่ง/
คิออล
/ขออำนาจของเธอสักพักนะ/
สายตาอันเปล่งประกายจ้องมองมาที่คิออล
คิออล
เจ้าต้องการอะไรกันแน่
คิออล
เนโอ เจ้าต้องการอะไร
คิออล เดินเข้าไปใกล้จูเนียร์พร้อมชักดาบออกมาและชี้ไปที่ตัวของจูเนียร์
จูเนียร์
/แรงกดดันมหาศาลมาก/
จูเนียร์
ข้าแค่มาตามคำสั่งท่านเนโอเท่านั้น
คิออล
มายื้อเวลานะสิไม่ว่า
คิออล
เจ้าอยากให้แผนข้าพังสินะ
คิออล
แต่ขอโทษด้วยข้านะมีแผนสำรอง~
เคจิออล น้องชายเพียงคนเดียวของคิออล เขาทั้งสองมีสีผมและสายเลือดคนละแบบกันแต่ด้วยความสัมพันธ์จึงไม่สามารถตัดขาดได้
ณ ตอนนี้ เคจิออลกำลังใช้มือของตนบีบคอของเนโออยู่
เคจิออล
ท่านเนี่ยง่ายจังนะครับ
เคจิออล
เข้ามาได้แบบอีซี่ๆ
เนโอ
เจ้าอย่าได้บังอาจ!!...อึก
เคจิออล ใช้แรงที่มีบีบแรงเข้าไปอีกจนอีกฝ่ายนั้นสลบไป
เขาใช้นิ้วชี้และนิ้วกลางจับไปที่ชีพจรของเนโอก่อนที่จะกระทืบซ่ำ
จูเนียร์
ทำไมท่านต้องทำเช่นนี้!
จูเนียร์
ท่านเกลียดเนโอหรือ
คิออล
/คำถามเหี้ยอะไรเนี่ย/
มิลา
/เจ้าบ้า!..อย่าเปลี่ยนบทสิ!/
จูเนียร์
ท่านอย่าได้บังอาจฆ่าท่านเนโอ!
ด้วยความโกรธ จูเนียร์ค่อยๆลุกขึ้นก่อนที่จะส่งสายตาอันโกรธแค้น และค่อยๆเดินตรงมาที่คิออล
พูดเสร็จ คิออลก็ได้กระโดดขึ้นม้าของตนและวิ่งหนีไปทันที
คิออล
-เจ้านั้นเป็นไงบ้าง-
เคจิออล
-อืม..นอนสลบอยู่บนตีนผมเนี่ย-
คิออล
-จับขึ้นเตียงสิเจ้าโง่!-
เคจิออล
-ครับพี่ชายที่เคารพ-
เคจิออล
ท่านพี่ผู้น่ารักของผม
เคจิออล
ทำไมต้องช่วยเจ้านี่ด้วย
เคจิออล ใช้เวทน้ำยกตัวของเนโอขึ้นพร้อมย้ายไปที่เตียง
เคจิออล
ท่านพี่...เมื่อไหร่จะมานะ
เคจิออลนั่งข้างๆเนโอพร้อมคิดเรื่องต่างๆก่อนที่จะได้ยินเสียงไอของเนโอ
เคจิออลใช้เวทล่องหนพร้อมเดินออกห่างเพื่อโจมตีรอบต่อไป
เนโอ
/ทำไมมานอนต้องนี้ได้/
เนโอ
ข้าไม่ได้ฝะนจริงๆด้วย
เนโอชักดาบของตนเพื่อที่จะต่อสู้อีกครั้ง
คิออล
เจ้าคิดว่าไงถ้าไปที่คฤหาสน์เนโอ
แสงสีทองสาดส่องลงมา ก่อนที่จะค่อยๆกลายเป็นมิลา
คิออล
ทำไมฉันต้องรอด้วยเนี่ย
มิลา
ท่านผู้นั้นจะไม่ชอบเอา
พูดเสร็จ มิลาก็ได้หายไปต่อหน้าต่อตา คิออลยืนคิดเช่นนั้นก่อนที่จะหันหลังไปมองเมืองคานส์ที่มีไฟลุกอยู่ในตัวเมือง
จูเนียร์
เจ้าทำไมถึงต้องมาทำเรื่องแบบนี้ด้วย
จูเนียร์
ถึงแม้ว่ามันจะนานแล้วก็เถอะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
