ภรรยาคนบ้างาน
Wife 1 | เริ่มต้น
มิ่งกมล : คุณแม่
คะคุณแม่?
วิภาวี : คุณย่า
ทำไมไม่หาแฟนให้ตาภูศิลป์ล่ะ
มิ่งกมล : คุณแม่
ไม่ใช่ว่าหนูไม่หานะคะ
มิ่งกมล : คุณแม่
แต่ตาภูศิลป์นี่สิ
มิ่งกมล : คุณแม่
ไม่สนใจอะไรเลยนอกจากงาน
มิ่งกมล : คุณแม่
หนูเคยบอกให้ลองแล้ว
มิ่งกมล : คุณแม่
เอาแต่พูดว่ามันสำคัญด้วยเหรอ?
มิ่งกมล : คุณแม่
ที่สำคัญมันมีแค่งาน
วิภาวี : คุณย่า
เฮ้อ 🤦🏻♀️
วิภาวี : คุณย่า
ฉันจะอยู่ได้อีกไม่นานแล้วนะ
มิ่งกมล : คุณแม่
ทำไมพูดแบบนั้นล่ะคะ
มิ่งกมล : คุณแม่
คุณแม่ยังอยู่ได้อีกนานนะ
วิภาวี : คุณย่า
ฉันรู้ตัวเองดี
วิภาวี : คุณย่า
ฉันอยากเห็นหลานชายฉันมีคู่ชีวิตเหมือนคนอื่นเขาบ้าง
วิภาวี : คุณย่า
ก่อนที่ฉันจะไม่อยู่
วิภาวี : คุณย่า
ภูศิลป์ไม่รู้เอาซะเลย
วิภาวี : คุณย่า
ว่าการมีความรักมันเป็นยังไง
วิภาวี : คุณย่า
มันอาจช่วยให้เติมเต็มบางอย่างได้นะ
มิ่งกมล : คุณแม่
ภูศิลป์ไม่สนใจเลยค่ะ
วิภาวี : คุณย่า
ฉันมีแค่หลานชายคนเดียวแท้ๆ
วิภาวี : คุณย่า
ถ้าฉันเป็นคนเลือกคู่ชีวิตให้ภูศิลป์เอง
วิภาวี : คุณย่า
เธอจะว่าอะไรมั้ย?
มิ่งกมล : คุณแม่
ไม่เลยค่ะ
มิ่งกมล : คุณแม่
สิ่งที่คุณแม่เลือกให้ หนูไม่เคยไม่ชอบเลยค่ะ
มิ่งกมล : คุณแม่
แต่ภูศิลป์จะโอเคมั้ย หนูก็ไม่แน่ใจค่ะ
วิภาวี : คุณย่า
แต่มันเหลือเวลาไม่มากแล้วจริงๆ
วิภาวี : คุณย่า
ให้ฉันได้เห็นภูศิลป์มีคู่ชีวิต มีความรักสักครั้ง
วิภาวี : คุณย่า
ฉันเองก็ตายตาหลับแล้วล่ะ
มิ่งกมล : คุณแม่
คุณแม่ยังอยู่ได้อีกนานแน่นอนค่ะ
มิ่งกมล : คุณแม่
อย่าพูดแบบนี้เลยนะคะ
วิภาวี : คุณย่า
(ฉันรู้ตัวเองดีนะกมล)
วิภาวี : คุณย่า
แต่คนที่ฉันจะหาให้เป็นผู้ชายนะ
มิ่งกมล : คุณแม่
ทำไมล่ะคะ?
มิ่งกมล : คุณแม่
คุณแม่ไม่อยากเห็นเหลนหรอคะ?
วิภาวี : คุณย่า
ฉันยังไม่เห็นผู้หญิงคนไหนจริงใจเลย
วิภาวี : คุณย่า
ไม่ใช่ว่าไม่มีนะ
วิภาวี : คุณย่า
แค่ฉันยังไม่เห็น
วิภาวี : คุณย่า
แต่มันมีผู้ชายคนนึงที่นิสัยดีมากๆเลยล่ะ
มิ่งกมล : คุณแม่
ใครหรอคะ?
วิภาวี : คุณย่า
เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันพาไปรู้จัก
มิ่งกมล : คุณแม่
ได้ค่ะคุณแม่
มิ่งกมล : คุณแม่
เหนื่อยมั้ย?
ภูศิลป์
แม่ก็รู้ว่าผมชอบทำอะไรแบบนี้
มิ่งกมล : คุณแม่
ไม่อยากหาแฟนมาช่วยฮีลใจบ้างหรอหืม?
ภูศิลป์
ทำไมชอบพูดเรื่อง แฟนๆ
ภูศิลป์
ผมไม่ได้อยากมีนะครับ
มิ่งกมล : คุณแม่
แต่คุณย่าอยากเห็นลูกมีความรักสักครั้งนะ
มิ่งกมล : คุณแม่
ลูกไม่คิดอยากลองหรอ?
ภูศิลป์
แฟนมันจำเป็นกับชีวิตขนาดนั้นเลยเหรอ?
ภูศิลป์
ถ้าอยากให้ผมรัก ผมรักงานอยู่แล้วนะ
มิ่งกมล : คุณแม่
//ส่ายหัว
ภูศิลป์
แม่ไม่ต้องห่วงหรอก
ภูศิลป์
เพื่อนผมก็มี ไม่ใช่ว่าตอนนี้ผมไม่ได้มีความสุข
มิ่งกมล : คุณแม่
ถ้าลูกมีความสุขแม่ก็โอเค
ภูศิลป์
งั้นผมไปอาบนํ้าแล้วนะ
มิ่งกมล : คุณแม่
//พยักหน้าเล็กน้อย
มิ่งกมล : คุณแม่
(ถ้ารู้ว่าคุณแม่กำลังหาคู่ชีวิตให้)
มิ่งกมล : คุณแม่
(จะเป็นยังไงกันนะ)
______________________________
ลูกชุบ
ขอให้สนุกกับเรื่องนี้กันน้า
ลูกชุบ
จะเรียกเราว่า“ลูกชุบ”ก็ได้นะ
ลูกชุบ
“ลูกชุบ” เป็นเพียงแค่นามแฝง
ลูกชุบ
ที่เราตั้งชื่อนี้ขึ้นมาเพื่อที่จะได้เรียกกันง่ายๆ
Wife 2 | หลานสะใภ้
มิ่งกมล : คุณแม่
//พยักหน้ารับ
วิภาวี : คุณย่า
เป็นไงบ้างอันเซล?
วิภาวี : คุณย่า
ไม่เท่าไหร่น่ะ
วิภาวี : คุณย่า
ไม่มีอะไรมากหรอก
วิภาวี : คุณย่า
เธอพอจะว่างมั้ย
วิภาวี : คุณย่า
ฉันมีอะไรจะคุยด้วย
มิ่งกมล : คุณแม่
(หน้าตาน่ารักมากเลย)
วิภาวี : คุณย่า
เธอมีแฟนหรือยัง?
อันเซล
เอ่อ..ทำไมถึงดีหรอครับ?
วิภาวี : คุณย่า
จำที่ฉันเคยบอกเธอได้มั้ยว่าอยากได้เธอมาเป็นหลาน
อันเซล
แต่ตอนนี้คุณท่านก็รับผมเป็นหลานแล้วหนิครับ
วิภาวี : คุณย่า
แต่ที่ฉันมาในครั้งนี้
วิภาวี : คุณย่า
ฉันอยากรับเธอมาเป็นหลานสะใภ้
วิภาวี : คุณย่า
ฉันเคยเล่าถึงหลานชายฉันให้ฟังบ่อยๆ
วิภาวี : คุณย่า
นั่นเป็นเพียงหลานคนเดียวของฉัน
วิภาวี : คุณย่า
ฉันอยากให้หลานฉันมีคู่ชีวิต มีความรักที่ดี
วิภาวี : คุณย่า
เจอคนที่ดี
วิภาวี : คุณย่า
แล้วคนที่ฉันเลือกนั่นคือเธอ
อันเซล
ตะ..แต่ว่าผมไม่เหมาะสมเลยนะครับ
วิภาวี : คุณย่า
ทำไมล่ะหืม
วิภาวี : คุณย่า
ฉันไม่ได้สนเรื่องฐานะ
วิภาวี : คุณย่า
เธอทั้งอ่อนโยน นิสัยดีมากๆ
วิภาวี : คุณย่า
ตอนฉันป่วยก็เป็นเธอที่มาดูแล
อันเซล
คุณท่านเป็นผู้ที่มีพระคุณกับผมมากๆเลยนะครับ
อันเซล
ถ้าไม่ได้คุณท่านผมก็คงไม่มีชีวิตอยู่ถึงทุกวันนี้
มิ่งกมล : คุณแม่
หนูไม่เห็นรู้เรื่องเลย
มิ่งกมล : คุณแม่
ว่าคุณแม่เลี้ยงเด็กคนนี้ไว้
วิภาวี : คุณย่า
ฉันไม่ได้บอกใครเองล่ะ
วิภาวี : คุณย่า
ฉันไม่อยากให้มันวุ่นวายน่ะ
วิภาวี : คุณย่า
เธออยากมาเป็นหลานสะใภ้ของฉันมั้ยอันเซล?
วิภาวี : คุณย่า
ไม่อยากเหรอ?
อันเซล
ถ้าคุณท่านอยากให้หลานของคุณมีคู่ชีวิตที่ดี
อันเซล
ทำไมไม่ให้หาเองล่ะครับ
อันเซล
ถ้าเอาผมไปเป็นคู่ชีวิต แต่เราไม่ได้รักกันนะครับ
วิภาวี : คุณย่า
แต่หลานฉันไม่เคยคิดสนใจอยากจะมีคู่ชีวิตเลย
วิภาวี : คุณย่า
ฉันเลยอยากหาให้
วิภาวี : คุณย่า
แล้วถ้าเป็นเธอมันจะดีมากๆ
อันเซล
เขาจะไม่ว่าอะไรหรอครับ?
วิภาวี : คุณย่า
ฉันจะคุยเอง
วิภาวี : คุณย่า
แต่ถ้าหลานฉันทำไม่ดีกับเธอ
วิภาวี : คุณย่า
ไม่ต้องห่วงนะ ฉันให้ถอนหมั้นได้
วิภาวี : คุณย่า
ฉันไม่อยากให้เธอทรมานเหมือนกัน
วิภาวี : คุณย่า
เธอมาเป็นหลานสะใภ้ฉันนะอันเซล
วิภาวี : คุณย่า
ฉันอยากเห็นเธอเป็นคู่ชีวิตของภูศิลป์
วิภาวี : คุณย่า
ก่อนที่ฉันจะจากไป
อันเซล
อย่าพูดแบบนั้นสิครับ
วิภาวี : คุณย่า
//ยิ้มเล็กน้อย
อันเซล
ในเมื่อคุณท่านต้องการผมยอมครับ
อันเซล
ขอบคุณนะครับที่คุณท่านชอบผม
มิ่งกมล : คุณแม่
จะเรียกฉันว่าแม่ก็ได้นะ
อันเซล
คุณคือคุณแม่ของคุณภูศิลป์หรอครับ?
มิ่งกมล : คุณแม่
ขนาดฉันเห็นเธอเป็นครั้งแรก
มิ่งกมล : คุณแม่
ฉันเองก็ยังรู้สึกถูกชะตามากเลย
มิ่งกมล : คุณแม่
ถ้าได้เธอมาเป็นลูกสะใภ้ฉันก็ชอบนะ
อันเซลแอบเขินเล็กน้อย เขารู้สึกดีใจที่มีคนชอบเขา
เพราะเขาเป็นเพียงคนธรรมดา พอเห็นคนใหญ่คนโตชอบเขา เขาก็รู้สึกดีใจและเขินขึ้นมา
มิ่งกมล : คุณแม่
ชื่ออันเซลสินะ
______________________________
Wife 3 | ไม่จำเป็น
วิภาวี : คุณย่า
เธอไปเก็บเสื้อผ้าเถอะป่ะ
วิภาวี : คุณย่า
วันนี้ฉันจะพาเธอไปอยู่ด้วยเลย
วิภาวี : คุณย่า
เธอจะได้มาเป็นหลานสะใภ้ฉันแล้วนะ
วิภาวี : คุณย่า
ภูศิลป์กลับมาตอนไหน?
มิ่งกมล : คุณแม่
ประมาณ 6 โมงค่ะ
วิภาวี : คุณย่า
ให้เมดพาอันเซลขึ้นไปข้างบนก่อนป่ะ
วิภาวี : คุณย่า
ย่ามีเรื่องจะคุยด้วย
วิภาวี : คุณย่า
มานั่งใกล้ๆย่าสิ
วิภาวี : คุณย่า
ย่าจะอยู่ได้อีกไม่นานแล้วนะ
ภูศิลป์
ใครให้พูดแบบนี้ครับ?
ภูศิลป์
มันไม่ใช่เรื่องดีนะ
วิภาวี : คุณย่า
ย่าจริงจังนะภูศิลป์
วิภาวี : คุณย่า
ย่ารู้ตัวเองดี
วิภาวี : คุณย่า
ย่ามีอะไรจะขอหลาน
ภูศิลป์
ให้ผมมีคู่ชีวิตน่ะหรอครับ?
ภูศิลป์
อย่างอื่นไม่ได้หรอ?
ภูศิลป์
ย่าก็รู้ว่าผมไม่อยากมี
ภูศิลป์
มันไม่ได้จำเป็นนะครับ
วิภาวี : คุณย่า
อย่าพูดแบบนั้น
วิภาวี : คุณย่า
หลานไม่เคยมี เลยไม่รู้ไง
วิภาวี : คุณย่า
การมีคู่ชีวิตอยู่เคียงข้างมันดีต่อเรามากเลยนะ
วิภาวี : คุณย่า
เขาช่วยเติมเต็มเราได้
ภูศิลป์
แต่ผมไม่ได้ขาดอะไร
วิภาวี : คุณย่า
เถียงเก่งจริงๆ
วิภาวี : คุณย่า
แต่ว่าย่าอยากเห็นหลานลองมีคู่ชีวิตสักครั้ง
วิภาวี : คุณย่า
สักครั้งในชีวิตก็ยังดี ก่อนที่ย่าจะไม่มีโอกาสได้เห็น
วิภาวี : คุณย่า
หลานลองดูสักครั้งได้มั้ยภูศิลป์
ภูศิลป์
ผมว่าเราค่อยคุยกันดีกว่าครับ
ภูศิลป์
คุณย่าพักผ่อนดีกว่านะครับ
ภูศิลป์
ร่างกายจะได้แข็งแรง
วิภาวี : คุณย่า
ย่าหาคู่ชีวิตให้หลานแล้วนะ
วิภาวี : คุณย่า
กมลพาออกมาเลย
มิ่งกมล : คุณแม่
ค่ะคุณแม่
มิ่งกมล : คุณแม่
มาสิอันเซล
มิ่งกมล : คุณแม่
อุ๊ย น่ารักจัง
มิ่งกมล : คุณแม่
ไหว้ภูศิลป์ซะด้วย
วิภาวี : คุณย่า
เป็นคนที่ย่าเลี้ยงดูตั้งแต่เล็กๆน่ะ
วิภาวี : คุณย่า
ย่าไม่เคยบอกใคร
วิภาวี : คุณย่า
อันเซลเป็นเด็กที่น่ารักมากเลยนะ
วิภาวี : คุณย่า
นิสัยก็ดี อ่อนโยน
วิภาวี : คุณย่า
เหมาะสมกับหลานมาก
ภูศิลป์คิ้วขมวดจ้องมาที่อันเซล
มิ่งกมล : คุณแม่
อย่ามองน้องแบบนั้น
ภูศิลป์
ผมขอโทษนะครับคุณย่า
ภูศิลป์
แต่ผมไม่อยากมีใครจริงๆ
ภูศิลป์
สำหรับผมนี่ไม่ใช่เรื่องที่จำเป็น
มิ่งกมล : คุณแม่
เดี๋ยวสิภูศิลป์
วิภาวี : คุณย่า
ไม่เป็นไรนะอันเซล
อันเซล
อะ..ผมไม่เป็นอะไรเลยครับ
วิภาวี : คุณย่า
ค่อยยังชั่ว
วิภาวี : คุณย่า
ฉันกลัวเธอคิดมาก
วิภาวี : คุณย่า
เธอรอก่อนนะ
วิภาวี : คุณย่า
มันต้องใช่เวลา
วิภาวี : คุณย่า
เปลี่ยนได้แล้ว
วิภาวี : คุณย่า
เรียกฉันคุณย่าเถอะ
วิภาวี : คุณย่า
ฉันเองก็อยากให้เธอเรียกแบบนั้นนะ
วิภาวี : คุณย่า
แบบนั้นล่ะ ☺️
มิ่งกมล : คุณแม่
เดี๋ยวหนูจะลองไปคุยให้อีกทีค่ะ
วิภาวี : คุณย่า
ยังไม่ต้อง
วิภาวี : คุณย่า
ค่อยเป็นค่อยไปก็ได้
วิภาวี : คุณย่า
ภูศิลป์คงกำลังตกใจอยู่
มิ่งกมล : คุณแม่
เอ่อ..ค่ะ
______________________________
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
